
Ook heel orgineel:
* Denk je om je vingers?
* Heb je ze alle tien nog?
* Wel even tellen hé?
Bij de eerste is nog wel duidelijk dat het om je vingers gaat, maar vooral de laatste moet ik altijd even nadenken. En wat je dan naar je hoofd krijgt soms...
* Och, zo ver kan je zeker niet tellen?
Grr, ik werk dus onderandere op de vleeswaren afdeling en werk daar met messen.
We hebben een vers afdeling, waar alles vers wordt gesneden en dus ook kan worden aangepast. Aan de andere kant van de winkel is een voorverpakte afdeling. Deze producten mogen niet worden open gemaakt om vervolgens als nog te worden verkocht. Het verschil is heel duidelijk tussen vers en voorverpakt.
Zaterdag kwam er een klant met de medeling dat ze spek uit de voorverpakte afdeling gesneden wou hebben:
Ik: Mevrouw, dat mag ik helaas niet doen.
Mevrouw: Och kind lieg niet, dat wordt hier al jaren voor me gedaan.
Ik: Sorry mevrouw, maar voorverpakte producten mogen we niet open maken om vervolgens weer te verkopen en ik mag ze niet bewerken. Wat ik wel kan doen is spek uit de grill voor u snijden.
(Kleine toevoeging: Ik werk er nu toch al drie jaar en weet alle vaste klanten. Weet ook dat dit al minstens drie jaar niet mag en er ook geen collega's zijn die zich niet aan deze regel houden)
Mevrouw loopt boos weg. Even later komt er een cassiare aan met deze mevrouw en vraagt aan mij waarom wij niks meer voor klanten mogen doen. Nogmaals uit gelegt wat we wel en niet mogen en daarbij mij even buiten beschouwing gelaten dat deze mevrouw wel heel erg soepel omgaat met de waarheid..
Ach zo maak je nog eens wat mee
