Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Heino schreef:"Ja op het moment dat ik die pin uit de bom trok dacht ik, hmm misschien was dit toch niet zo verstandig, k*t! Sorry God!"
Komt misschien spottend over maar zo bedoel ik het niet, probeer alleen duidelijk maken hoe Christel en ik er over denken.
Zooist schreef:Christel en Heino, waarom voelen jullie je zo aangesproken?![]()
Of als aangesproken het verkeerde woord is, waarom maken jullie je er zo druk om?
Helder voorbeeld BE!
christel1857 schreef:Zooist schreef:Christel en Heino, waarom voelen jullie je zo aangesproken?![]()
Of als aangesproken het verkeerde woord is, waarom maken jullie je er zo druk om?
Helder voorbeeld BE!
Waarom maak jij je druk waarom wij ons ergens druk over maken? Waarom reageer jij in dit topic? Waarom doe jij nog moeite? Allemaal vragen die je ook aan jezelf kunt stellen.
Ik heb geen zin meer om 300 x dezelfde vraag te beantwoorden.
Oh en dat aai over de bol poppetje... ik weet niet wat je daar mee bedoelt?
Zooist schreef:Ik reageer in dit topic omdat ik het interessant vind om erover de discussiëren en vooral filosoferen. Ik hoef er geen moeite voor te doen, het gaat zomaar vanzelf (naja, ik geloof het anders).
Krips schreef:Ik heb ook het gevoel he. Ookal ben ik niet gelovig. Dat niet-gelovige alles een beetje te praktisch benaderen. Is geloven niet dingen loslaten. Je niet constant afvragen hoe iets werkt maar aannemen dat het zo werkt. Niet dat ik dat zie als niet meer nadenken. Maar ik ben niet-gelovig en ik denk wel is dat het bijna iets is dat in je genen ofzo zit, iets dat je voelt, iets dat je kan, dat dat geloven is. Ik ben dan misschien een beetje een cultuur-relativist. Maar als ik dat gevoel van geloven niet ken. Hoe kan ik er dan wat over zeggen. Ik weet niet hoe het is.
Ik heb nog wel een vraagje aan de gelovigen onder ons. Dit bespraken wij ooit eens bij Filosofie toen we het over ethiek hadden. God zorgt op dit moment ervoor dat je als gelovige houvast hebt. Dat je leefregels hebt. Dat je je leven zin kan geven en dat je een doel voor ogen hebt. Toch? Allemaal opzich al heel erg mooie dingen. Stel je nou eens voor, dat is lastig als gelovige, maar toch, dat God niet blijkt te bestaan. Is dat leven volgens het geloof dan voor niks geweest? Of heeft het zijn doel ook op zich al bereikt.
Beetje filosofisch. Ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel.
christel1857 schreef:Ik vind het deprimerend dat er door de kerk wordt gesuggereerd dat je zonder god geen weet kunt hebben van normen en waarden. En ik vind het deprimerend dat er mensen zijn die denken dat je zonder god ongelukkig bent.