DuoPenotti schreef:Andre van duin die dieren in een dierentuin inspreekt die grappige dingen zeggen
[ Video ]
zoiets als voorbeeld
Ik had idd al wat opgezocht. Op zich hoeft t van mij ook niet. Maar komt t er wel, ook prima.
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
DuoPenotti schreef:Andre van duin die dieren in een dierentuin inspreekt die grappige dingen zeggen
[ Video ]
zoiets als voorbeeld
fokfanaat schreef:is toch ook gewoon interesse, als je iemand met een duits accent hoort vraag je toch ook, joh waar kom je vandaan.
Fly_high schreef:fokfanaat schreef:is toch ook gewoon interesse, als je iemand met een duits accent hoort vraag je toch ook, joh waar kom je vandaan.
Ik vond het altijd een enorme k*tvraag eerlijk gezegd. Als iemand het ooit nog een keer zou vragen dan is mijn antwoord Kiribati of Burkina Faso![]()
Uiteraard ligt het aan context, een goede kennis die je roots en verhaal oprecht interessant vindt is heel wat anders dan ene of andere vage persoon van marktplaats ofzo die recht op die informatie meent te hebben omdat![]()
Alle andere allochtonen die ik ken vinden het in ieder geval ook enorm irritant, te pas en te onpas gevraagd worden over je afkomst. Mensen stellen ook al heel snel vrij persoonlijke vragen die ze niet zomaar aan een willekeurige autochtoon zouden hebben gesteld. Dan komt het over als gebrek aan respect voor andermans grenzen, ook al bedoelt men het waarschijnlijk niet zo.
Fly_high schreef:fokfanaat schreef:is toch ook gewoon interesse, als je iemand met een duits accent hoort vraag je toch ook, joh waar kom je vandaan.
Ik vond het altijd een enorme k*tvraag eerlijk gezegd. Als iemand het ooit nog een keer zou vragen dan is mijn antwoord Kiribati of Burkina Faso![]()
Uiteraard ligt het aan context, een goede kennis die je roots en verhaal oprecht interessant vindt is heel wat anders dan ene of andere vage persoon van marktplaats ofzo die recht op die informatie meent te hebben omdat![]()
Alle andere allochtonen die ik ken vinden het in ieder geval ook enorm irritant, te pas en te onpas gevraagd worden over je afkomst. Mensen stellen ook al heel snel vrij persoonlijke vragen die ze niet zomaar aan een willekeurige autochtoon zouden hebben gesteld. Dan komt het over als gebrek aan respect voor andermans grenzen, ook al bedoelt men het waarschijnlijk niet zo.
Fly_high schreef:Ik vond het altijd een enorme k*tvraag eerlijk gezegd. Als iemand het ooit nog een keer zou vragen dan is mijn antwoord Kiribati of Burkina Faso![]()
Uiteraard ligt het aan context, een goede kennis die je roots en verhaal oprecht interessant vindt is heel wat anders dan ene of andere vage persoon van marktplaats ofzo die recht op die informatie meent te hebben omdat![]()
Alle andere allochtonen die ik ken vinden het in ieder geval ook enorm irritant, te pas en te onpas gevraagd worden over je afkomst. Mensen stellen ook al heel snel vrij persoonlijke vragen die ze niet zomaar aan een willekeurige autochtoon zouden hebben gesteld. Dan komt het over als gebrek aan respect voor andermans grenzen, ook al bedoelt men het waarschijnlijk niet zo.
Fly_high schreef:fokfanaat schreef:is toch ook gewoon interesse, als je iemand met een duits accent hoort vraag je toch ook, joh waar kom je vandaan.
Ik vond het altijd een enorme k*tvraag eerlijk gezegd. Als iemand het ooit nog een keer zou vragen dan is mijn antwoord Kiribati of Burkina Faso![]()
Uiteraard ligt het aan context, een goede kennis die je roots en verhaal oprecht interessant vindt is heel wat anders dan ene of andere vage persoon van marktplaats ofzo die recht op die informatie meent te hebben omdat![]()
Alle andere allochtonen die ik ken vinden het in ieder geval ook enorm irritant, te pas en te onpas gevraagd worden over je afkomst. Mensen stellen ook al heel snel vrij persoonlijke vragen die ze niet zomaar aan een willekeurige autochtoon zouden hebben gesteld. Dan komt het over als gebrek aan respect voor andermans grenzen, ook al bedoelt men het waarschijnlijk niet zo.
_San87_ schreef:Citaat:Maar al die dingen hebben niets met genitaliën te maken, en als je dan een vrouw gaat beschrijven als iemand die menstrueert, grote geslachtscellen produceert en kinderen kan baren, stel je haar gelijk aan eender welk vrouwelijk zoogdier.
En juist dat is eeuwenlang de aanleiding voor de kerk en andere instituten geweest om vrouwen en met name hun seksualiteit te controleren, en hun lichamen te monitoren. Dat idee is waar de abortuswetgeving vandaan komt.
Want als een vrouw niets anders is dan borsten en baarmoeders en er komt een kind uit, willen mannen zeker zijn dat dat hun kind is. Daarom moest een vrouw ook maagd zijn tot het huwelijk, maar gold dat niet voor mannen. En daarom ook is de maatschappij nog steeds veel toleranter naar mannen die uitgaan en seks hebben met verschillende mensen, dan naar vrouwen die dat doen.
Deze volg ik niet helemaal. Menselijke eigenschappen staan los van geslacht. Een vrouw kan zorgzaam zijn, een man net zo goed. Iemands karakter en prestaties maken niet dat iemand man of vrouw is. Je gevoel maakt wat je bent. Man, vrouw, misschien de ene dag de een, de andere dag de ander.
Citaat:Gender essentialism is the belief that a person, thing, or particular trait is inherently and permanently male and masculine or female and feminine.
In other words, it considers biological sex the primary factor in determining gender.
_San87_ schreef:Dat neemt imo niet weg dat geslachtskenmerken er mede voor zorgen wat je bent en wat je je voelt. Ik ben cis-vrouw, heb een vagina, borsten en een zandloperfiguur, rondingen. Die dingen zorgen ervoor dat ik me vrouw voel en anderen mij ook identificeren voor wat ik ben, een vrouw . Mijn geslachtsdelen definieren mij niet, maar zijn wel een belangrijk onderdeel van wie ik ben als persoon. Hoe ik me als persoon voel. Hoe ik intimiteit ervaar.
fleurtjeuh schreef:Dit is dus precies waarom ik terughoudend ben in dit soort dingen vragen. Want ook al bedoel ik het goed en ben ik oprecht geïnteresseerd, kan het dus toch vervelend overkomen.
Dus vraag ik het niet. Want hoewel ik oprecht geïnteresseerd en nieuwsgierig ben, andere culturen vind ik best interessant, is het voor mij niet van levensbelang dat ik het weet.
Veronica2 schreef:Avalanche, kan jij je echt niet voorstellen dat iemand blij is met een vrouwenlijf? Is dat echt wat je bedoelt?
Leuk dat je naar de Pride gaat, ga je ook naar een van de informatieve evenementen?
Fly_high schreef:@Cer toen ik nog overduidelijk niet-moedertaal Nederlands sprak gingen we bij zo'n beetje elke winkel/garage/huisarts/manege/marktplaats interactie/sollicitatiegesprek/makelaar/vul wat in exact dit rijtje af:
"Waar kom je vandaan?""Wat is je Nederlands goed!" "Wonen je ouders in Nederland?" <hier wat doorvragen over mijn familie> "Waarom ben je dan hier gaan wonen?" <hier wat doorvragen over meest voor de hand liggende stereotypen over mijn land/afkomst>
Het is gewoon zo enorm vermoeiend en na 100ste keer zit je er echt niet meer op te wachten. Plus veel vragen die mensen stellen zijn IMO gewoon onbeleefd en niet op hun plek - stel je voor dat je bij je plaatselijke Epplejeck zou werken, ga je dan echt bij willekeurige Nederlandse klanten doorvragen hoe vaak ze nog hun moeder bellen?![]()
In vriendengroep, met uitgaan enz is het inderdaad heel wat anders en daar heb ik het ook niet over
Citaat:Eens. Het is toch ook ongelooflijk dat mensen niks anders kunnen verzinnen dan de vraag waar iemand vandaan komt. Er zijn zoveel andere manieren om een gesprekje aan te knopen, waarom worden die toch steeds vergeten als iemand zich niet herkent in de andere persoon?
Citaat:Meestal als je met een gesprek een stukje onderweg bent, komt die informatie vanzelf wel en zo niet, dan niet.
Citaat:Wat mij soms wel verbaast is dat mensen inderdaad allerlei vragen zomaar stellen en denken recht te hebben op het antwoord. Waarom niet gewoon je gedachten voor jezelf houden en niet de ander confronteren ermee.
Fly_high schreef:@Cer toen ik nog overduidelijk niet-moedertaal Nederlands sprak gingen we bij zo'n beetje elke winkel/garage/huisarts/manege/marktplaats interactie/sollicitatiegesprek/makelaar/vul wat in exact dit rijtje af:
"Waar kom je vandaan?""Wat is je Nederlands goed!" "Wonen je ouders in Nederland?" <hier wat doorvragen over mijn familie> "Waarom ben je dan hier gaan wonen?" <hier wat doorvragen over meest voor de hand liggende stereotypen over mijn land/afkomst>
Het is gewoon zo enorm vermoeiend en na 100ste keer zit je er echt niet meer op te wachten. Plus veel vragen die mensen stellen zijn IMO gewoon onbeleefd en niet op hun plek - stel je voor dat je bij je plaatselijke Epplejeck zou werken, ga je dan echt bij willekeurige Nederlandse klanten doorvragen hoe vaak ze nog hun moeder bellen?![]()
In vriendengroep, met uitgaan enz is het inderdaad heel wat anders en daar heb ik het ook niet over
Cer schreef:[Citaat:Wat mij soms wel verbaast is dat mensen inderdaad allerlei vragen zomaar stellen en denken recht te hebben op het antwoord. Waarom niet gewoon je gedachten voor jezelf houden en niet de ander confronteren ermee.
Ik denk dat die twee zinnen los staan van elkaar? Het recht denken te hebben op antwoord vind ik ook vreemd, ik ervaar dat zelf niet (ja alleen als 'wat doe je wat doe je, wat moet je, wat kijk jij!' maar daar willen ze vaak geen antwoord op +) ). Dat zijn dan misschien gewoon onbeleefde mensen, die vinden dat je antwoord moet geven, dat geldt hopelijk niet voor iedereen?
Onder het tweede kan ook iets zoals een compliment vallen, dat is ook een gedachte die je uitspreekt. Ik lees vaak dat kinderen zo heerlijk naief en open zijn, die vragen 'goh, waarom heb jij wielen?' aan iemand in een rolstoel. En de ene valt daar enorm over,en de ander dweept met de kinderlijke openheid..
Als iedereen zn gedachten voor zich houdt, wordt het ook zo saai misschien.
Daarintegen,als iedereen zn negativiteit een beetje binnenhoudt, zou het een stuk gezellige worden (maar goed, dan heb je ook geen 'waar heb jij je vandaag aan geergerd?' of 'Welke unpopulair opinions heb jij? topics)
Avalanche schreef:_San87_ schreef:Deze volg ik niet helemaal. Menselijke eigenschappen staan los van geslacht. Een vrouw kan zorgzaam zijn, een man net zo goed. Iemands karakter en prestaties maken niet dat iemand man of vrouw is. Je gevoel maakt wat je bent. Man, vrouw, misschien de ene dag de een, de andere dag de ander.
Maar zo zien mensen die transfobisch zijn dat niet. Die kunnen gender niet los zien van geslacht. Genderessentialisme is best een probleem
Citaat:Gender essentialism is the belief that a person, thing, or particular trait is inherently and permanently male and masculine or female and feminine.
In other words, it considers biological sex the primary factor in determining gender.
https://www.healthline.com/health/gende ... definition
Avalanche schreef:_San87_ schreef:Dat neemt imo niet weg dat geslachtskenmerken er mede voor zorgen wat je bent en wat je je voelt. Ik ben cis-vrouw, heb een vagina, borsten en een zandloperfiguur, rondingen. Die dingen zorgen ervoor dat ik me vrouw voel en anderen mij ook identificeren voor wat ik ben, een vrouw . Mijn geslachtsdelen definieren mij niet, maar zijn wel een belangrijk onderdeel van wie ik ben als persoon. Hoe ik me als persoon voel. Hoe ik intimiteit ervaar.
Jij beschrijft hoe het is om cis te zijn. Waarvoor mijn dank, overigens. Supergaaf, ik heb het nog nooit zo concise beschreven zien worden.
Maar wat jij beschrijft is niet wat ik voel. Mijn geslachtskenmerken zeggen niets over wat ik ben, en de vormen die ik heb, voelen volledig verkeerd. Ik bén een man. Maar mijn lichaam past niet bij wie ik ben, de identificatie van anderen zeggen niet wie ik ben of wat ik voel. Om die reden werd ik depressief zodra de puberteit begon.
En ik snap dat je je dit waarschijnlijk niet kunt voorstellen, net als dat ik niet begrijp dat iemand blij kan zijn met een vrouwenlijf.
Veronica2 schreef:Neem als voorbeeld dat je een moslima tegenkomt die geen hoofddoek draagt. Dan heb je misschien automatisch een gedachte als 'goh, ze draagt geen hoofddoek, wat zou de reden zijn?'. En daar kan je al stoppen, maar de meeste mensen beginnen gelijk te vragen waar die hoofddoek is, want die moet je toch op als moslima. Mensen zonder filter die voor je voeten gooien wat er toevallig voor hun bek komt.
Is dat dan niet omdat dat hun omgeving gebruikelijk is? Taal is aan verandering onderhevig.. En Nederlands schijnt niet het makkelijkst te zijn..Citaat:Flying-High, ik erger me zelden aan mensen die hun Nederlands goed op orde hebben, waar ze de nodige moeite in hebben gestopt. Mijn ergernis ligt eerder bij mensen die al hun hele leven in NL (het Europese deel) wonen en nog geen fatsoenlijke zin kunnen produceren in hun moedertaal (die meisje e.d.).
Veronica2 schreef:Maar Avalanche, je kan je dus eigenlijk slecht verplaatsen in anderen en wat ze fijn, leuk, acceptabel, prima, of fantastisch vinden? Er zijn heel veel vrouwen die borsten overbodige dingen vinden en menstruatie zien als nature's curse on women; maar nog steeds gewoon voluit vrouw zijn. Maar er zijn er net zoveel die het allemaal heerlijk en fantastisch vinden.
Er zijn ook mensen die postzegels verzamelen leuk vinden, of een bak met salamanders verzorgen, daar kunnen we ons toch ook allemaal in verplaatsen?
_San87_ schreef:Okay, dat snap ik ja. Het is denk ik wel een minderheid van de bevolking die er echt zo star in staat?
_San87_ schreef:Met het risico ongevoelig te klinken, maar projecteer je dan niet je eigen negatieve gevoel/ervaring met jouw lijf, op miljarden cis-vrouwen? Als in, ik ben oncomfortabel als vrouw, dus dat zal voor iedereen wel gelden. Waardoor de discussie misschien ook vertroebelt?
_San87_ schreef:Ik ben oprecht blij voor je dat je de mogelijkheid hebt te zijn wie jij voelt dat je bent. Het is zo waardevol je goed te voelen in/met je eigen lijf.
Bedankt voor deze discussie, erg prettig.
MyWishMax schreef:Fly_high schreef:@Cer toen ik nog overduidelijk niet-moedertaal Nederlands sprak gingen we bij zo'n beetje elke winkel/garage/huisarts/manege/marktplaats interactie/sollicitatiegesprek/makelaar/vul wat in exact dit rijtje af:
"Waar kom je vandaan?""Wat is je Nederlands goed!" "Wonen je ouders in Nederland?" <hier wat doorvragen over mijn familie> "Waarom ben je dan hier gaan wonen?" <hier wat doorvragen over meest voor de hand liggende stereotypen over mijn land/afkomst>
Het is gewoon zo enorm vermoeiend en na 100ste keer zit je er echt niet meer op te wachten. Plus veel vragen die mensen stellen zijn IMO gewoon onbeleefd en niet op hun plek - stel je voor dat je bij je plaatselijke Epplejeck zou werken, ga je dan echt bij willekeurige Nederlandse klanten doorvragen hoe vaak ze nog hun moeder bellen?![]()
In vriendengroep, met uitgaan enz is het inderdaad heel wat anders en daar heb ik het ook niet over
Ik denk dat het een beetje te vergelijken is met niet aan het werk zijn. Je krijgt altijd wel de vraag wat je voor werk doet eb ik geef dan aan niet te werken. Het is bizar wat voor persoonlijke vragen je dan allemaal naar je hoofd krijgt. Precies wat jij zegt, dingen die je denk ik niet aan iemand anders vraagt die wel aangeeft te werken. Daar ga je ook niet de hele medische geschiedenis, dagelijkse leven en financiële situatie van vragen als je diegene voor het eerst ontmoet...
Een beetje te vergelijken dis, wel iets totaal anders, maar als ik zie hoe nieuwsgierig mensen zijn en hoe onbeleefd ze daardoor kunnen worden. Want ik heb meestal niet het idee dat het is om je te leren kennen, maar gewoon een soort nieuwsgierigheid of hoe moet je het noemen? Kom er even niet op, maar het voelt vaak niet oprecht als interesse in de persoon zelf.
Fly_high schreef:Ik snap precies wat je bedoelt, het is geen interesse in jou als persoon mar in jouw geval als soort van een leuk weetje. Je voelt je dan ineens geen <vul je naam maar in> maar dat ene meisje met een zeldzame ziekte / die buitenlandse / die moslima etc. Terwijl zaken als gezondheid, familiesituatie of geloof best persoonlijk zijn en over het algemeen niet iets waar we het over hebben met "gewone" mensen die we niet of nauwelijks kennen.
Citaat:In Nederland gelukkig welWat ik hoor van mensen die ik ken uit Amerika of Engeland is het daar heel anders. En ik denk dat dat voor een deel de reactie op JKR ook wel voedt. Op mij heeft het weinig invloed wat ze roept, zeg maar
Cer schreef:Fly_high schreef:Ik snap precies wat je bedoelt, het is geen interesse in jou als persoon mar in jouw geval als soort van een leuk weetje. Je voelt je dan ineens geen <vul je naam maar in> maar dat ene meisje met een zeldzame ziekte / die buitenlandse / die moslima etc. Terwijl zaken als gezondheid, familiesituatie of geloof best persoonlijk zijn en over het algemeen niet iets waar we het over hebben met "gewone" mensen die we niet of nauwelijks kennen.
Dat is echt wel heel stom inderdaad...
stomme mensen zijn er.. dat is ook weer zo..Citaat:In Nederland gelukkig welWat ik hoor van mensen die ik ken uit Amerika of Engeland is het daar heel anders. En ik denk dat dat voor een deel de reactie op JKR ook wel voedt. Op mij heeft het weinig invloed wat ze roept, zeg maar
Amerika en Engeland hebben, volgens mij, ook meer en andere issues.. met van alles en nog wat eigenlijk wel....
Niet dat het hier niet beter kan, maar daar...
Avalanche schreef:Veronica2 schreef:Maar Avalanche, je kan je dus eigenlijk slecht verplaatsen in anderen en wat ze fijn, leuk, acceptabel, prima, of fantastisch vinden? Er zijn heel veel vrouwen die borsten overbodige dingen vinden en menstruatie zien als nature's curse on women; maar nog steeds gewoon voluit vrouw zijn. Maar er zijn er net zoveel die het allemaal heerlijk en fantastisch vinden.
Er zijn ook mensen die postzegels verzamelen leuk vinden, of een bak met salamanders verzorgen, daar kunnen we ons toch ook allemaal in verplaatsen?
Nee, ik kan me gewoon niet voorstellen dat je blij bent met een vrouwenlijf en de identiteit die mensen daaraan vastknopende rest wel hoor. En ik geloof mensen als ze zeggen dat het zo is
![]()
Ik vraag me ook af genderdysforie wel uit te leggen is aan mensen die dat niet zo ervaren