
Ik was in de ochtend bevallen van onze dochter,dus mijn (inmiddels ex-)schoonmoeder kwam die dag helpen met het bedienen van een handjevol visite.
Ze heeft heel lief koffie en thee geschonken,natuurlijk een beschuit met muisjes.
We woonden pas net twee maanden in ons nieuwe huis, dus de inhoud van onze keukenkastjes was nog een bij elkaar geraapt spulletje voor twee personen.
Mijn schoonmoeder merkte toen op dat we maar 6 theelepeltjes hadden en of ik dat niet te weinig vond. Wij dronken zelf nooit koffie dus ik had er nooit over nagedacht.
Twee weken later kwam schoonmoeder ons weer verblijden met een bezoekje.
Ze legde bij aankomst twee setjes van 3 theelepeltjes op tafel : ‘hier, ik dacht die kunnen jullie wel gebruiken.’
Ik bedankte haar, vond het wel attent dat ze het onthouden had

Ze begon wat in haar tas te rommelen en legde vervolgens een bonnetje op tafel : ‘Ohja, het was €2,10, hier is het bonnetje.’
Vervolgens hield ze haar hand op en keek me afwachtend maar serieus aan.
Ik dacht even dat ze een grapje maakte (ze zat goed in de slappe was zeg maar, en ik had haar niet gevraagd om lepeltjes voor mij te kopen

Ze drong nog steeds aan op die 2,10, dus uit principe heb ik gezegd dat ze de lepeltjes dan misschien maar beter zelf moest houden.
Ze heeft ze ook weer mee naar huis genomen.
