Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Magrathea schreef:No kids: 7 things we get wrong about regret: https://www.psychologytoday.com/us/blog ... out-regret
Een heel interessant stuk over "maar wat als je er spijt van krijgt?" Niet heel lang, zeker het lezen waard
Magrathea schreef:No kids: 7 things we get wrong about regret: https://www.psychologytoday.com/us/blog ... out-regret
Een heel interessant stuk over "maar wat als je er spijt van krijgt?" Niet heel lang, zeker het lezen waard
.
en dat ik vermoed dat ik het echt niet ga merken als ik ziek ben (omdat ik de symptomen aanzie voor "standaard" astmaklachten) . Dus ja. Laten ze maar iemand anders zoeken
Iemand nog stalhulp nodig?
!
Ik neem het risico niet voor mezelf maar ook niet voor de chemo patiënten waar ik 25 maart tussen zit om mijn eigen behandeling (geen chemo overigens maar beide behandelingen gaan op dezelfde afdeling door.) te krijgen. Die mensen vechten al hard genoeg voor hun leven. Ik neem nu niet meer voorzorgen dan anders omdat ik eigenlijk altijd al erg voorzichtig ben met ziek worden enz. Voor mezelf (immuunsysteem wordt flink onderdrukt.) maar ook voor de mensen waar ik eens in de 8 weken bij zit die het nog een stuk zwaarder te verduren krijgen. Die wil ik echt niet ook nog een verkoudheid geven. Laat staan nu corona.
Femke_Tweety schreef:Ik weet dat hier ook ouders zitten.
En die zullen zo wel tekeer gaan, maar hé, dit is het kindvrij topic....
Ergens, érgens vind ik het wel lollig dat ouders nu minimaal 3 weken met hun eigen kinderen 'opgescheept' zitten.
Ik vind de laatste jaren dat er bij ouders (in het algemeen hè, voel je nou niet per se direct persoonlijk aangesproken) een laisez faire houding is.
Iets meer dan ik prettig vind. Relatief weinig grenzen.
Schreeuwen en druk doen wordt niet gereguleerd zeg maar, en komt op de meest onmogelijke plekken naar voren (zoals vandeweek toen ik bij de huisarts zat)
(Waarmee ik niet zeg dat die kinderen hun energie niet kwijt moeten, maar dat hoeft niet op iedere plek per definitie goedgekeurd te worden)
Ik kan mij een heel klein beetje verheugen in het idee dat ouders die thuis moeten werken op een gegeven het ongecontroleerde van hun eigen kids ook wat zat worden.
Omdat iedereen thuis zit, zijn het nu de ouders zélf die er het meest last van hebben...
Wie weet, wie weet, gaan er wat kwartjes vallen en worden er wat lijntjes aangehaald.
. Femke_Tweety schreef:Ik weet dat hier ook ouders zitten.
En die zullen zo wel tekeer gaan, maar hé, dit is het kindvrij topic....
Ergens, érgens vind ik het wel lollig dat ouders nu minimaal 3 weken met hun eigen kinderen 'opgescheept' zitten.
Ik vind de laatste jaren dat er bij ouders (in het algemeen hè, voel je nou niet per se direct persoonlijk aangesproken) een laisez faire houding is.
Iets meer dan ik prettig vind. Relatief weinig grenzen.
Schreeuwen en druk doen wordt niet gereguleerd zeg maar, en komt op de meest onmogelijke plekken naar voren (zoals vandeweek toen ik bij de huisarts zat)
(Waarmee ik niet zeg dat die kinderen hun energie niet kwijt moeten, maar dat hoeft niet op iedere plek per definitie goedgekeurd te worden)
Ik kan mij een heel klein beetje verheugen in het idee dat ouders die thuis moeten werken op een gegeven het ongecontroleerde van hun eigen kids ook wat zat worden.
Omdat iedereen thuis zit, zijn het nu de ouders zélf die er het meest last van hebben...
Wie weet, wie weet, gaan er wat kwartjes vallen en worden er wat lijntjes aangehaald.
DeMolenhoek schreef:Ik zie inderdaad heel veel ouders in mijn omgeving in paniek schieten. Dat zijn ‘toevallig’ de ouders die hun kinderen rustig elk weekend naar de grootouders doen, avondje door de week naar andere grootouder etc. Nu dat het eigen verantwoordelijkheid wordt valt het ze zwaar. Uiteraard valt het ze zwaar. Ze schuiven constant hun verantwoordelijkheid van hun af.