Geplaatst We hadden gekozen voor onze rolstoelplekken, achteraan op het veld.
Hadden ze een complete fanfare die het orkest kwam ondersteunen,
paar honderd man denk ik, best een leuk idee.
Jammer alleen dat ze in een lange rij werden geparkeerd,
staand voor de rolstoelrij. Ze stonden bijna op onze tenen.
Dus van de eerste helft weinig gezien en vooral veel hoempapa gehoord.
Ach ja, het leverde wel een grappige en onherkenbare foto op.
(De weerspiegeling van ons en het stadion achter ons
in de hoorn van de meneer voor ons.)
En er achter gekomen dat er wel een wereld voor je opengaat in een rolstoel.
We stonden op een parkeerterreintje een eind van de Arena af.
Maar ter ere van die ene rolstoel werden we met een pendelbusje voor de hoofdingang afgezet.
Werden we door een steward naar onze plaats gebracht, hij heeft zelfs het hele stuk geduwd.
Mochten we in de pauze gebruik maken van het rolstoeltoilet, geen rijen, hihi.
Toch een aantal voordeeltjes waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt.
Nu alledrie uitgeblust thuis.
Nog even eten organiseren en dan lekker met de beentjes omhoog op de bank.
Morgen gaan we druk klussen bij het oude huis, we hebben dinsdag een bezichtiging.
Dus gaan we morgen en overmorgen nog even flink gas geven, even de puntjes op de I zetten.
