onderbuikgevoel,relatie moeder

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Imre

Berichten: 14386
Geregistreerd: 31-05-03
Woonplaats: Grunn

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-05-09 10:44

Gefeliciteerd! Super geregeld hoor! Hopelijk heb je ook snel je financiën op orde en kan je de boel lekker klaarmaken voor die kleine! Is het bij je moeder in de buurt?

__Marloes__

Berichten: 7826
Geregistreerd: 07-08-03
Woonplaats: Vierlingsbeek

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-09 09:13

Ik heb dit topic even helemaal doorgelezen maar wat een verhaal zeg! In ieder geval super dat je nu een huisje hebt! :)

opisop_shop

Berichten: 15853
Geregistreerd: 19-11-08
Woonplaats: Oostenrijk:)

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-09 09:45

Wauw gefeliciteerd met je huisje!
Wat ik me afvraag; is alles qua kosten enz wel geregeld voor je bevalling straks? Heb je spulletjes voor je baby?

Voel me echt geraakt door je verhaal en zou je zelfs wel wat geld willen sturen zo erg vind ik het allemaal :(:)
Ik weet dat inzamelingstopics niet toegestaan zijn maar misschien kunnen wij Bokkers toch iets voor je doen totdat je je uitkering rond hebt?

problems
Berichten: 71
Geregistreerd: 25-07-08

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-05-09 21:39

mensen mensen,wat doet het mij goed om jullie berichten te lezen,en ik heb een beetje steun zo hard nodig...
@ imre: helaas is het dik 150 km van mijn moeder vandaan,ik heb een huisje gekregen in mijn oude woonplaats.

@ opisop_shop:ik heb huisart6s,verloskundige en kraamzorg kunnen regelen.
verder heb ik financieel nog niets kunnen regelen,omdat ik eerst moet bewijzen dat ik daadwerkelijk dat huisje heb geaccepteerd,heel verhaal :S
ik heb in principe qua kleertjes,bedje en commode wel alles,evenals een kinderwagen en een maxi-cosi.
kraampakket nog niet(luiers,flesjes,melk) omdat ik dus eerst in moet schrijven in de gemeente en daarna pas de uitkering over kan zetten naar m'n oude/huidige woonplaats.
echter is het nog maar de vraag of ik alle spullen mee krijg,want alles staat nog bij m'n moeder en haar man.
de situatie is inmiddels ge-escaleerd,mijn biologische vader kon mij vandaag niet bereiken vanwege en storing,heeft daarop mijn moeder gebeld en haar een hoop verwijten gemaakt.
mijn moeder heeft daarop weer haar telefoon uit handen gegeven aan haar man,en dat is dus helemaal uit de hand gelopen en er is zowel van mijn vaders kant gedreigd dat hij wel langs zou gaan en hem een lesje zou leren(heel volwassen :S) en daarop heeft de man van mijn moeder weer gezegd dat hij wel een paar mannetjes op mijn vader af zou sturen...
enfin,ik ken beide mannen nu goed genoeg om te weten dat het geen dreigementen zijn,maar harde werkelijkheid.
mijn moeder heeft haar telefoon in moeten leveren en is afgesloten.
ook de huistelefoon mag ze niet meer opnemen van haar man.
haar man neemt het mij ook kwalijk dat ik verteld heb dat ik uit huis gezet ben,want niemand vraagt hem om de reden(die ik overigens ook niet weet,behalve dat ik volgens hem mijn hand ophield en niet achter m'n uitekering aan zat)
en hij wil dus mijn spullen niet meegeven als ik ze kom halen.
daarnaast wil hij ook niet dat mijn moeder bij m'n bevalling is,hier vecht ze overigens wel voor maar er is natuurlijk een grens wat ze nu kan maken zonder ook op straat gezet te worden...
echt,het lijkt wel een film,ik kan het ook echt niet bevatten.
het is aan de ene kant zo onwerkelijk,en aan de andere kant zo hard dat ik er nog steeds geen emotie's bij heb.
ik hoor het allemaal,maar ik kan er niets mee.

so far,not so good helaas.
maar ik richt me nog steeds op mijn huisje en mijn aankomende kindje,en ik heb het idee dat mijn lichaam (on)bewust op de overlevings-modus is overgegaan.
ik moet alles geregeld hebben voor de geboorte,en ik moet mijn kindje gezond op de wereld kunnen zetten.(m'n kindje is nog steeds erg levendig gelukkig)
ik ben wel bang voor het moment dat alle emotie's los komen.

patserke

Berichten: 1958
Geregistreerd: 17-09-08
Woonplaats: Brabander in zwolle

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-09 21:53

ik wil je ook wel wat schenken hoor! maar hoe kunnen we dat voor je regelen?

Limanade

Berichten: 8782
Geregistreerd: 21-08-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-09 22:20

gadverdamme wat een naar verhaal en wat een nare man :(

ik zou mijn moeder daar echt aan der haren naar buiten sleuren.. ik zou zoiets niet aan kunnen zien.. dan maar mijn moeder tijdelijk in mijn nieuwe huis.. maar weg ging ze daar echt!

Imre

Berichten: 14386
Geregistreerd: 31-05-03
Woonplaats: Grunn

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-09 22:42

Je hebt het wel over spullen voor je kindje, maar heb je ook nog spullen voor jezelf nodig?

Wat vervelend dat het tussen beide mannen zo ge-escaleerd is en je moeder en jij daar nu de dupe van zijn.

Moosje

Berichten: 5496
Geregistreerd: 01-04-03
Woonplaats: Amersfoort

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-09 00:13

Ik heb hier ook nog spulletjes voor je staan!
K ga n nieuwe koelkast kopen, dus je mag mn oude komen halen, en n boekenkastje heb k voor je, en n 2 persoonsbed, incl. bodems, excl matrassen.
Mijn moeder heeft dozen vol met kinderkleertjes staan, die je zo op kan halen. Allerlei maten.

Enne, een ingeving van me, maar kan je moeder niet bij jou injkomen wonen? Dan is ze van hem af, en kunnen jullie samen verder, en kan ze zelf naar een ander plekje zoeken.

carrie79

Berichten: 1020
Geregistreerd: 26-12-02
Woonplaats: overijssel

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-09 10:17

maak een lijstje met dingen die je nog nodig hebt meid en zet ze hier neer....ik heb ook nog een heleboel kinderspulletjes (en dingen voor in huis) wie weet kunnen we je wel verder helpen!

problems
Berichten: 71
Geregistreerd: 25-07-08

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-09 19:44

ik voel me momenteel erg leeg en heb eigenlijk nergens zin in...
mijn moeder heeft te kennen gegeven dat ze niet anders wil/kan dan te blijven waar ze nu is,waarop ik een uitgebreide mail heb gestuurd.
ze is doof en blind gemaakt,en degene die ik nodig heb (vooral dalijk tijdens de bevalling) laat me dus vallen.
dit doet zeer,en het laagje gevoelloosheid begint langzaam op te lossen en de pijn,woede en onmacht komt boven.
ik probeer het nog even vol te houden,maar er zijn weer een aantal dingen gebeurd tussendoor en ik kan niet altijd sterk blijven.

wat betreft de spullen die ik eventueel nog nodig zou hebben,daar moet ik even voor gaan zitten.
ik vind alle aanbiedingen ontzettend lief,maar ik kan nu a la minuut niet zeggen wat ik nodig heb en wat ik dus aanneem/overneem van jullie.
ik hoop dat jullie dat een beetje kunnen begrijpen?
van de week zal er meer duidelijkheid zijn over de spullen die ik in principe heb,en of ik die al dan niet mee kan nemen.
daarna zal ik een lijstje maken en ingaan op de aanbiedingen die me hier geboden worden.

Moosje

Berichten: 5496
Geregistreerd: 01-04-03
Woonplaats: Amersfoort

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-06-09 19:53

Je komt er wel doorheen meis...
Blijf volhouden!

Enne, je hebt mn nummer, dus als je ff van je af wil kletsen dan weet je me te vinden. ;)

Ik denk aan je!

Schuur_

Berichten: 5432
Geregistreerd: 09-08-05

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-06-09 20:19

Joh, nu leek het beter te gaan en het gaat weer bergaf.
Het enige wat ik kan zeggen is dat je je nu even volledig moet focussen op jou en je kleintje. Laat je moeder maar even zijn (hoe moeilijk het ook is) want zij kiest blijkbaar ook niet 100% voor jou. Later als alles terug op rolletjes loopt kan je altijd terug contact opnemen en haar proberen te helpen.
Verder blijf ik van mening dat je je paardje best kan verleasen of laten overnemen. Je zult nu alle centjes kunnen gebruiken!

Hoe staat het ondertussen met je uitkering? Bijna rond?

patserke

Berichten: 1958
Geregistreerd: 17-09-08
Woonplaats: Brabander in zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-06-09 20:36

meid doe rustig aan, geniet van het mooie weer, probeer leuke dingen te ondernemen, zoals de lijstje maken voor wat je nog nodig zult hebben straks voor je kindje, en vergeet niet, ook spullen voor je nieuwe huisje...
het is rot dat je moeder zo gehersenspoelt word.
ik heb zelf mijn moeder ook 5 jaar niet gezien. en dat was erg moeilijk. vooral omdat ik haar niet zag tussen mijn 10 en 15e jaar, en dat je dan vrouwelijke dingen begint te krijgen die je niet even met je moeder kan bespreken,
zal voor jou ook niet makelijk zijn, omdat je er straks met je bevalling alleen voor staat, is er niet iemand anders die je vertrouwd en mee gaat?

mijn pb boxt staat altijd open!

Mer1980

Berichten: 20465
Geregistreerd: 08-02-01
Woonplaats: Lelystad

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-06-09 11:23

Richt je idd op je kindje. Ik heb ook nog wel een oude kast staan of wat dan ook waarmee ik kan helpen. eventueel wat financieel.... ga ervoor meis je bent nu al zo ver gekomen...

patserke

Berichten: 1958
Geregistreerd: 17-09-08
Woonplaats: Brabander in zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-09 11:23

ben benieuwd hoe het met ts is ondertussen

Noatjuhh
Berichten: 634
Geregistreerd: 01-11-08
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-09 19:05

ik ook!

problems
Berichten: 71
Geregistreerd: 25-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-09 12:19

hallo mensen,

sorry voor het lange wachten op een update,maar ik had het ook behoorlijk druk.
inmiddels is m'n kleine meisje geboren.
de bevalling ging goed en duurde maar 4 uurtjes in totaal,dus ik heb geen klagen.
ook m'n kindje doet het erg goed,eet goed,groeit goed en slaapt 'snachts soms al door.

m'n huisje is af,net op tijd(zaterdag alles verhuisd en ondag m'n kleine geboren)
en ik voel me er erg prettig.
ik heb heel veel gekregen van vrienden en bekenden,ook voor de kleine en dat heeft me ook veel goed gedaan.
mijn moeder is bij de bevalling geweest,dat was ook wel fijn.

verder heb ik alles bijna rond,ik moet nog bepaalde dingen inleveren bij het cwi maar dat laat even op zich wachten ivm adreswijzigingen die maar niet door komen.
gelukkig werkt en denkt de man die mijn zaak behandeld heel erg met me mee,en heb ik een voorschot gehad zodat de huur etc betaald kon worden.

wat de situatie van mijn moeder betreft,daar kan ik kort in zijn: niets veranderd.
haar man blijft haar vernederen en kleineren,m'n moeder is zichzelf niet meer en ziet er niet gezond uit.
hoe dat verder gat,gen idee,maar komt tijd komt raad denk ik maar.

groetjes problems

juline

Berichten: 1804
Geregistreerd: 22-11-04
Woonplaats: breda

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-09 12:21

gefeliciteerd meid met de kleine. goed te horen dat alles weer wat beter gaat.
geniet maar veel van je kleine wolkje en dat je moeder er bij kon zijn.

hopelijk komt je moeder snel tot inkeer als ze ziet dat het met jou beter gaat. misschien dat ze dan ook wel beseft dat dat bij haar ook kan.

Anoniem

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-09 12:53

Hee meid...tjonge wat een verhaal!

Maar allereerst van harte met je kleine meid! :):) Wat heerlijk dat alles zo goed is gegaan en zo zo makkelijk is!
Ook fijn dat je moeder erbij was! :j
En van harte met je eigen stekkie!

Wat vreselijk zoals die man zich gedraagd en wat moeilijk voor jou om je moeder zo te zien. Heel veel sterkte daarbij! Inderdaad, komt tijd komt raad...

Veel geluk op je eigen stekkie met je kleine meid! En verder sterkte!

ayo

Berichten: 1338
Geregistreerd: 08-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-09 19:43

Gefeliciteerd met je kleine! Wat fijn dat het zo goed gegaan is met de geboorte :)
Fijn ook dat er nu wat meer zekerheid is over bepaalde dingen.

Erg jammer dat je moeder nog niet van inzicht is veranderd. Maar ga zo door, jij ben het voorbeeld dat je het wel alleen kunt. Misschien ziet ze dat binnenkort ook in.

Moosje

Berichten: 5496
Geregistreerd: 01-04-03
Woonplaats: Amersfoort

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-07-09 09:38

Gefeliciteerd met je dochter!

problems
Berichten: 71
Geregistreerd: 25-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-05-10 17:40

bedankt voor de felicitatie's ivm geboorte van m'n dochter.(ik heb een tijd geen internet gehad, vandaar nu pas een update)

we zijn inmiddels weer bijna een jaar verder, en ik kan helaas geen verbetering melden mbt relatie van m'n moeder.
er zijn meerdere dingen voorgevallen: moeder+mijn dochtertje uit huis gezet door haar man omdat ze bij mij was,ipv thuis de aardappels aan het koken, ivm ziek paard (in hun woonplaats! paard werd ziek omdat hij verhongert was, omdat mams niet voor mijn paard mocht zorgen van haar man, wat wel duidelijk afgesproken was)
moeder 4 dagen opgenomen geweest in mijn woonplaats.
moeder weer terug naar man. |(

momenteel is het zelfs zo erg dat ik op een vaste dag "mag" bellen met m'n moeder, en ik haar 1x per maand kan zien voor een halve dag.
als hier vanaf geweken word, heeft m'n moeder een huis vol bonje.
haar man controleerd nog steeds alles!
ik ben een keer meegeweest naar de psych van m'n moeder, en toen werd me verteld dat haar man een heel normale man is, en ik het hele drama maar in de ijskast moet zetten.
hij heeft zijn daden tov niet altijd kunnen overzien :?

mijn moeder zit nog steeds tussen 2 vuren in, als er iets met/bij mij is gebeurd waardoor mijn mams me wil helpen, dan mag dat pertinent niet van haar man.
als ze me belt verteld ze me regelmatig dat ze weg zou willen en weer bij mij wil komen wonen.
om een week later te verkondigen dat ze toch zooo gelukkig is.
als ik "ja" zeg, zegt haar man sowieso "nee".
mijn moeder begint zijn trekjes over te nemen, ze vraagt me zelfs afentoe of ik het niet kan vergeten/vergeven, om vervolgens te beamen dat het een zak is.
sorry, nee, dat gaat me niet lukken!

een jaar geleden ben ik uit huis gegooit, hij heeft een jaar de kans gehad me te bellen en het eventueel uit te praten maar zoveel mans is hij dan blijkbaar niet.
om vervolgens mijn moeder met mijn pasgeboren dochter op straat te zetten vind ik helemaal walgelijk, mijn kind heeft hem niets misdaan!
nee, tussen haar man en mij komt het echt nooit meer goed, en als dit allemaal nog lang doorgaat zo, komt het tussen mijn mam en mij ook niet meer goed.

ik loop inmiddels zelf bij een psycholoog, maar nog te kort om te zeggen of ik er iets aan heb.
voornamelijk met de vraag: is mijn moeder gek of ben ik dat?
en omdat ik teveel dingen zie gebeuren in m'n eigen leven die lijken op wat mijn moeder deed/mee heeft gemaakt.
ik wil die cirkel doorbreken.
financieel red ik het nu vrij aardig, en ik ga dit jaar nog naar school.
het gaat dus allemaal wel beter met mijn persoontje, maar het verhaal gaat helaas nog een heel lang staartje krijgen...
en misschien komt er wel nooit een eind aan.
de tijd zal het leren.

opisop_shop

Berichten: 15853
Geregistreerd: 19-11-08
Woonplaats: Oostenrijk:)

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-10 17:43

ik denk toch echt dat jij niet de gek is maar je moeder (of in dit geval haar man in feite).

Vervelend dat het nog zo moeilijk gaat.
Probeer wel voor jezelf te kiezen en je dochtertje, dat lijkt me het meest belangrijke!

ayo

Berichten: 1338
Geregistreerd: 08-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-10 18:01

Fijn dat het naar omstandigheden goed gaat. Ik hoop dat de psycholoog je een beetje kan helpen met je gevoelens.
Goed dat je weer naar school gaat +:)+
Trek je eigen plan, volgens mij heb je wel bewezen dat je dat kunt.

Succes met alles!

joyce83

Berichten: 5675
Geregistreerd: 03-10-06
Woonplaats: Vlodrop, limburg

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-05-10 18:17

Fijn dat je nog steeds in je eigen huisje zit, je kleine meid zal ondertussen al flink gegroeid zijn.
Super van je dat je zelf hulp bent gaan zoeken, iemand die van buitenaf met je mee kijkt is altijd fijn en hopenlijk kun je dalijk een stuk rust vinden.
Voor je moeder hoop ik dat ze ooit tot inzicht komt dat ze niet goed zit daar, maar goed dat moet ze echt helemaal zelf doen.