Bokt.nl

Juul schreef:

- Plakjes worst op de ramen plakken
- Als een jongetje willen kunnen plassen en dat natuurlijk ook even uitproberen
- Slakken verzamelen en in bakjes opsluiten en geprakte blaadjes voeren
- Die parfum maken ook idd
- Een foto van een veenlijk aan een vriendinnetje laten zien die daar nachten niet van heeft kunnen slapen
- 'droogsex' met kleren aan dus met een vriendje toen ik 6 ofzo was. Hij drong aan!

Zal vast nog wel meer zijn maar daar kom ik nu even niet op.

Citaat:

* Kauwgom eten van straat(hoezo vies ).

Voor de rest zou ik eerst niks weten, heb genoeg uit gevreten.

marleen_88 schreef:

Ik had vroeger altijd een lieveheersbeestjes ziekenhuis, dan ging ik de pootjes uit die beestjes trekken en ze er weer aanvast plakken met leukoplast... En dan deed ik ze in een luciferdoosje, zodat ze daarin konden genezen.

Mulan schreef:

- Ik heb hem ooit eerder geplaatst, maar dit verhaal blijft toch wel grappig;-

Ikzelf was een flinke 'penny-muts' vroeger.
En ja, ook ik reed proefjes op mijn fiets.

Zo kwam het dat ik eens besloot een fijne buitenrit te gaan maken. Mijn (stalen) ros (lees:fiets) moest uitgebreid worden opgetuigd.
Ik naar de Appie om kartonnen dozen.
1. Van karton maakte ik een zadel. Daar moesten uiteraard stijgbeugels aan, maar wat zo lastig is; die trappers blijven tijdens het fietsen niet op dezelfde hoogte...
Maar ik liet me niet zo snel uit het veld slaan; de stijgbeugelriemen maakte ik gewoon van elastiek!
2. De teugels fabriceerde ik van een touw dat ik aan mijn stuur bond.
3. Mijn 'paard' moest een weelderige staart en manenkam hebben, dus flink aan de slag met een bol zwarte wol. Aan de bagagedrager hing een mooie staart, en het frame beplakt met manen.
4. Een stuk pvc-buis was mijn 'zweepje'

Ikzelf mijn regenlaarzen aan en een zwarte gymlegging, petje op en ik was klaar voor de buitenrit!

Het ging heerlijk. De wind in de rug en daar zoefde ik al lichtrijdend over het fietspad.
Mijn 'paard' was erg braaf en liet zich niet afleiden door de auto's op de autoweg die parallel aan het fietspad liep.
De automobilisten keken bewonderend (lees:verbijsterd) naar mijn mooie paard en ik spoorde nog eens flink aan voor een galopje.

Het was best even wennen, sturen met touwtjes... en zo gebeurde het dat ik slechts lichtjes naar rechts had willen sturen, maar het een beetje anders liep.
Mijn stuur klapte finaal naar rechts toen ik aan mijn rechterteugel trok en ik reed met mijn paard door de heg heen en vloog over de kop, zo de autoweg op. Vóór een auto, die met piepende banden moest remmen.

Bleek van de schrik stapte de automobilist uit. 'Meisje, meisje... ik schrik me rot... gaat het?"

Oké bokkers, probeer je een beeld te vormen van wat de arme man daar aantrof voor zijn auto:
een 10-jarig meisje dat onder een fiets ligt, bedolven onder stukken karton.. overal zwarte wol draden die van voor naar achter en weer terug lopen, touwen aan het stuur, elastieken aan haar voeten die weer ergens tussen verdwijnen, een grote pvc-buis tussen de spaken....

De man vroeg: "Maar waar ben jij in vredesnaam doorheen gereden?"

Ik stond met het schaamrood op mijn kaken op, sleepte per ongeluk mijn hele fiets mee die via elastieke stijgbeugelriemen aan mijn voeten verbonden was en plukte wat 'manen' van mijn kleren.
Keek de man aan en mompelde wat over 'buitenritje... paard...' en sleepte gauw mijn fiets door het ontstane gat in de heg weer terug het fietspad op.
Heb wat stukjes karton recht gehangen, de staart weer op zijn oorspronkelijke plaats terug gehangen en ben ik volle rengalop met de tranen op mijn wangen naar huis gefiet.. euh.. gereden.

Dat was overigens mijn laatste buitenritje...