phannie schreef:@iwayalover; ik heb nog steeds ellende met mijn rug, wordt alleen maar erger, ik kan bijna niets meer, ik werk al lang niet meer (WAO), dinsdag hoor ik meer van de botscan en het gips waar ik in zat, ik houd jullie op de hoogte. ben blij dat ik nog naar mijn paardje kan, gelukkig heb ik hulp, ik ben al blij als ik het op kan brengen om 1x per week een stukkie van 30 minuutjes ff buiten kan stappen (af en toe ga ik te ver hihi). mijn merrie is nu 17 jaar en hoeft gelukkig niet meer elke dag getraind te worden, ze loopt ok elke dag lekker buiten en de nacht lekker warm binnen. ik heb het afgelopen jaar al 4 paarden moeten verkopen omdat ik het niet meer aankan, daarom ga ik ook vreselijk duimen voor jullie allemaal, dit gun ik geen mens zo een lijdensweg. maar ja, ik houd hoop!!
Aaah ik hoop ook echt met je mee! Ik hoop dat je op een dag toch weer wat meer kunt gaan doen. Lijkt me echt vreselijk om je paardjes te moeten verkopen omdat je het niet meer aankan. Gelukkig kun je op die merrie nog wel af en toe stappen. Want helemaal niet meer paardrijden is echt erg! Dat heb ik in die 6 weken van mij al gemerkt.
Ik heb vandaag trouwens voor het eerst weer rustig gereden. En dat ging wel goed. Beetje stappen en draven op het paard waar ik meestal op rijdt. Was echt blij
Net een blij kind dat voor het eerst op paardrijles mag
Nu ben ik net thuis en begin ik het toch wel te voelen in mijn rug. Maar dadelijk een lekker warme douche, goed insmeren en oefeningen en dan hoop ik dat t wat beter gaat. Anders mag ik van de fysio volgende week niet paardrijden.