
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Sizzle schreef:Over favoriete namen gesproken.
Vroegah, was het natuurlijk belangrijk dat de oudste zoon de naam van de vader kreeg.
Mijn schoonvader is er 1 van een 2-ling en was de 2e die eruit kwam. De eerste kreeg vaders naam maar stierf een dag later. Dat kon natuurlijk niet.
Ze hebben toen een doodscertifikaat voor mijn schoonvader gemaakt en hem ombenoemd met de naam van het gestorven kind![]()
Fly_high schreef:Gerda vind ik nog meevallen, iig qua uitspraak
Sanet schreef:Sizzle schreef:Over favoriete namen gesproken.
Vroegah, was het natuurlijk belangrijk dat de oudste zoon de naam van de vader kreeg.
Mijn schoonvader is er 1 van een 2-ling en was de 2e die eruit kwam. De eerste kreeg vaders naam maar stierf een dag later. Dat kon natuurlijk niet.
Ze hebben toen een doodscertifikaat voor mijn schoonvader gemaakt en hem ombenoemd met de naam van het gestorven kind![]()
Nou, in dat kader… was het vroeger dus ook heel normaal blijkbaar om als een kind dood ging, het volgende kind gewoon weer die exact zelfde naam te geven.
Mijn oma heeft in totaal 9 kinderen gehad, maar slechts 5 nu nog in leven. Er zijn drie jongetjes geweest die dezelfde naam gekregen hebben. Zo van “we proberen het gewoon nog eens”.
elnienjo schreef:Daar kan ik me juist wel iets bij voorstellen. Stel je zit al 9 maanden met dé ideale naam in je hoofd en dan wordt die baby dood geboren of gaat snel dood, dan wil je die naam toch nog steeds in reserve houden voor de nieuwe poging.
Shae schreef:Ik heb ergens in mijn familienaam een Jan, zijn vader heet Klaas, zijn vader heet Jan en zijn vader weer Klaas. Nou, speciaal hoor.
Shae schreef:Of je ziet dat overleden kind als individu met recht op een eigen, speciale naam ondanks dat hij of zij niet (lang) heeft mogen leven. Er zijn meerdere manieren om ernaar te kijken.
Ligt er denk ik een beetje aan hoe je ernaar kijkt. Of je die naam aan je kind wil geven, of dat je de naam ook (ongeacht de omstandigheden) wil gebruiken. Vroeger ging het volgens mij ook vooral om het vernoemen naar (groot)ouders, ooms, tantes enzo.
Ik heb ergens in mijn familienaam een Jan, zijn vader heet Klaas, zijn vader heet Jan en zijn vader weer Klaas. Nou, speciaal hoor.
elnienjo schreef:Shae schreef:Of je ziet dat overleden kind als individu met recht op een eigen, speciale naam ondanks dat hij of zij niet (lang) heeft mogen leven. Er zijn meerdere manieren om ernaar te kijken.
Ligt er denk ik een beetje aan hoe je ernaar kijkt. Of je die naam aan je kind wil geven, of dat je de naam ook (ongeacht de omstandigheden) wil gebruiken. Vroeger ging het volgens mij ook vooral om het vernoemen naar (groot)ouders, ooms, tantes enzo.
Ik heb ergens in mijn familienaam een Jan, zijn vader heet Klaas, zijn vader heet Jan en zijn vader weer Klaas. Nou, speciaal hoor.
Of je geeft de overleden baby de naam die je stiekem heel leuk vindt maar er geen levend persoon mee op wil zadelen. Zoiets als Jezebel
Urbanus schreef:elnienjo schreef:Of je geeft de overleden baby de naam die je stiekem heel leuk vindt maar er geen levend persoon mee op wil zadelen. Zoiets als Jezebel
Hoor je zelf niet hoe raar deze 'grap' is?
Shae schreef:Hilary schreef:Mijn oma had dus twee zussen met drie dezelfde namen, maar wel in een andere volgorde.
Dat heeft mijn vader ook. Een Pietje Jantje Klaasje met een Klaasje Jantje Pietje als broer.