[***] schreef:Eerste discussie van het jaar met mijn moeder. Ik mag niet zeggen dat ik het irritant vind dat ik gisteren en vandaag steeds maar weer mijn grenzen aan moest geven en dat er niet naar geluisterd werd.
Puppy niet negeren, met tandenpoetsen door het huis lopen, schoenen niet uit willen doen, oliebol met berg suiker eten met een kussentje op schoot waardoor er minstens 2x poedersuiker overheen ging ook al heb ik minstens 5x gezegd dat ik dat niet wilde, glazen in elkaar stapelen (natuurlijk zit er nu dus een barst in).
En volgens mijn moeder is het normaal dat dit gebeurt en dat ik dat vertel als ze vraagt hoe mijn oud en nieuw was is helemaal fout want dat verpest haar dag. Vraag het dan niet als je geen antwoord wilt.
Oh ja en mijn moeder was te beroerd om gelukkig Nieuwjaar te wensen en in plaats van het alsnog zeggen toen ik zei dat ze dat niet had gezegd in de familie app (was een hint omdat ik weet dat dat reden is voor ruzie met mijn vader) zei ze gewoon jij hebt het ook niet gezegd. Wat niet waar was...
Je leven zou makkelijker zijn als je soms iets minder je drukt maakt om dingen.
Iemand die geen nieuw jaar wil wensen, prima!
Ik vergeet het ook 9 van de 10 x.
Iemand die vergeet mij te feliciteren op mijn verjaardag, prima...
Het leven gaat door.
Als je wilt dat je goed behandeld word, moet je je zelf goed behandelen.
En je minder druk maken om kleine dingen.
Probeer niet in ruzie te denken, probeer in prima maar ik doe het anders te denken.
Ruzie is de makkelijkste uitweg.
Plezier en vreugde is soms erg moeilijk