Bokt.nl

Marriefloor schreef:

Jammer dat er altijd negatieve verhalen worden aangedragen omtrent gelovigen. Terwijl die buiten het geloof volop te vinden zijn. Niemand is volmaakt , ook gelovige mensen niet.

Ik vind ons geloof fijn. We hebben er steun aan. Wij voeden onze kinderen daar ook in liefde mee op. ( Dit is waar het topic over gaat ). Dus ja wij geven het mee.

En wat betreft trouwen mijn man en ik zijn in liefde getrouwd en in liefde samen. Wij hebben daar Gods zegen over gevraagd.

Toevoeging , net wat Niwla zegt in eerste stukje.

opisop_shop schreef:

Wij zijn beide niet gelovig, ook niet zo opgevoed. Wij voeden onze kinderen op dezelfde manier op. Echter wel met het idee dat ze zelf mogen beslissen als ze oud genoeg zijn. Ons overbuurmeisje komt uit groot gelovig gezin, moeder is pastoor.
Onze kinderen hebben veel met haar gespeeld en zien ze dan ook bidden als ze bij hun eten. Ze zijn ook weleens met ze meegeweest naar de kerk bij kinderactiviteiten. Niks mis mee om ook de andere kant te zien en openminded te zijn.

Brainless schreef:

@MarlieV
Het is wel de oudere generatie waarvan de opvoeding (en hun kerk) strenger waren dan nu.
Ik ging van chr gereformeerd (mijn moeders kerk.. hoed en rok verplicht) naar Ned Hervomd (mijn vaders kerk..broek en samenwonen geen probleem).. nou dat was al een moeilijk iets, want dat was de "verkeerde" kerk.

Mijn schoonouders waren (en zijn) ook Ned Hervormd maar in hun kerk was toen samenwonen nog een taboe en moest je boete doen (waaronder enkele weken uit elkaar wonen) als je na het samenwonen alsnog in de kerk wilde trouwen.

Wij zijn nu niet meer kerkelijk en mijn schoonmoeder gaf aan, dat stel mijn man valt morgen dood neer, zij hem vanuit hun kerk wil begraven omdat hij dan nog in de hemel kon komen.
Die gedachtegang komt denk ik niet meer vanuit hun huidige kerkstroming (vroeger was bv rok verplicht voor vrouwen, als je een gehandicapt kind had was dat een straf van God enz, maar zo wordt er door de huidige dominees niet meer gepreekt), maar 25 jaar terug nog wel.

Bommeltje_ schreef:

996981 schreef:

Mijn ouders praktiseren geen geloof actief. Toch heb ik op een christelijke basisschool gezeten. De insteek was dat de tien geboden zoals je die op een christelijke school leert niet per definitie alleen ervoor zorgen dat je een goed gelovige bent. Het is daarnaast een prima leidraad hoe men zich dient te gedragen ten opzichte van anderen.

Dit is precies zoals ik het ook heb meegekregen en het is oprecht wel een toevoeging geweest in mijn jeugd. NU ga ik 1 keer per maand naar de kerk en luister ik soms de dienst. Niet omdat ik perse echt geloof, maar het geeft rust en ik haal er altijd wel een mooie boodschap uit. Het geeft ook een gevoel van saamhorigheid. Maar mijn ouders hebben mij altijd zelf de keuze gegeven wat ik met het geloof wilde. Zij zijn evangelisch.

opisop_shop schreef:

Ons overbuurmeisje komt uit groot gelovig gezin, moeder is pastoor.
Onze kinderen hebben veel met haar gespeeld en zien ze dan ook bidden als ze bij hun eten.

Janneke2 schreef:

opisop_shop schreef:

Ons overbuurmeisje komt uit groot gelovig gezin, moeder is pastoor.
Onze kinderen hebben veel met haar gespeeld en zien ze dan ook bidden als ze bij hun eten.

Ik ben nieuwsgierig : anglicaans? Of Oud-katholiek?

anjali schreef:

Janneke2 schreef:

Normen en waarden "omdat het in een boek staat" vind ik armoedig tot en met.
Feit is wel dat de bijbel (... dat betekent hetzij bibliotheek, hetzij 'dik boek'...) in talloze verhalen, gedichten, leefregels, vergelijking en wat al niet over dit soort zaken DISCUSSIËRT.

... daarstraks op het journaal een stel malloten dat nog nooit echt de bijbel heeft gelezen : het huwelijk wordt genoemd in de tien Woorden (geboden zijn het eigenlijk niet eens) - maar nadrukkelijk niet exclusief verplicht ofzo gesteld.
En kennelijk nooit gehoord van aartsvader Abraham met twee vrouwen, laat staan aartsvader Jacob met laten we zeggen vier vrouwen...
Of de liefde van Jonathan, die David hoger achtte dan de liefde van vrouwen....

Wat jij hier aanhaalt komt uit het Oude Testament.Sinds de komst van Jezus hebben we het Nieuwe Testament, waar Christenen dus in geloven en navolgen.

Janneke2 schreef:

Eh, aangezien Jezus een Jood is, en nadrukkelijk verwees naar de wet/ Thora, de Profeten en de psalmen (tegenwoordig zegt men 'Thora, Profeten en geschriften', christenen noemen dit het oude testament, hoewel het niet oud is en geen testament..)
en hij dus als goede Jood nadrukkelijk in gesprek was, inclusief discussie en commentaar, met de Thora, de profeten en geschriften
vind ik dat zogezegd het oude testament er volop bijhoort.

Citaat:

Jullie hebben beide een beetje gelijk. Maar dat behoeft enige uitleg.
Anjali noemt het oude testament en het nieuwe testament, maar bedoelt waarschijnlijk het "oude verbond" en het "nieuwe verbond".
Het "oude verbond" is het verbond dat God sloot met het volk Israel als vervulling van zijn belofte aan Abraham dat uit zijn zaad de verlosser van de gehele mensheid zou voortkomen (Jezus Christus). God gaf de Israelieten de wet door middel van Mozes (de 10 geboden) Door dat verbond kwam het volk Israel in een begunstigde positie bij God. Doordat het Joodse volk hun hart verhardden, en zich bij herhaling wendden tot valse Goden en gebruiken en daarmee hun God niet trouw waren, verloren zij deze bijzondere positie en trof God een nieuwe regeling om zijn voornemen te verwezenlijken en zijn belofte aan Abraham gestand te doen. Dit wordt in de bijbel het "nieuwe verbond" genoemd.
Het "nieuwe verbond" is het verbond dat God sloot Jezus' volgelingen, door middel van Jezus. En gaf hen ook een nieuwe wet. Door bemiddeling van Christus Jezus herstelt God alle dingen zoals hij zich in het begin, toen Hij het huwelijk tussen Adam en Eva voltrok, had voorgenomen.

Onder de oude Mozaische wet was polygamie toegestaan. Dat God dit toestond had een reden, maar wilde nog niet zeggen dat hij dit goedkeurde.
Gods zienswijze met betrekking tot het huwelijk die opgeschreven staat in Genesis werd door Jezus nog een keer herhaald. Maar al in Genesis (Oude testament) maakte God heel duidelijk wat zijn zienswijze was met betrekking tot het huwelijk. Dit werd nog eens door Jezus herhaald toen hij op aarde was. Gevraagd naar zijn mening omtrent de kwestie of het een man geoorloofd is zijn vrouw „op allerlei gronden” door echtscheiding te ontslaan, antwoordde Jezus: „Hebt gij niet gelezen dat hij die hen van het begin af heeft geschapen, hen als man en als vrouw heeft gemaakt en gezegd heeft: ’Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en de twee zullen één vlees zijn’? Zodat zij niet langer twee, maar één vlees zijn. Wat God derhalve onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen.” — Matth. 19:3-6.
Onder de joodse wet werd polygamie beoefend, terwijl echtscheiding op andere gronden dan overspel werd toegestaan. Gods tijd om het huwelijk tot zijn oorspronkelijke status te herstellen, was nog niet aangebroken. Jezus Christus legde uit dat de Wet de joden slechts een concessie deed wegens de hardheid van hun hart. — Matth. 19:7, 8. Mozes heeft u met het oog op de hardheid van uw hart de concessie gedaan uw vrouw door echtscheiding te ontslaan, maar dit is van het begin af niet zo geweest.”

Met de totstandkoming van dat nieuwe verbond, verviel het oude verbond en daarmee en de tradities en gebruiken uit de Mozaische wet (zoals de besnijdenis, het brengen van dieroffers, etc).

De door jou genoemde liefde van Jonathan voor David (en vice versa) wordt uit de oorspronkelijke Hebreeuws-Aramese teksten hiervoor vertaald met "diepe genegenheid' of "gehechtheid" een broederlijke liefde, niet een erotische.

Janneke2 schreef:

Citaat:

Jullie hebben beide een beetje gelijk. Maar dat behoeft enige uitleg.
Anjali noemt het oude testament en het nieuwe testament, maar bedoelt waarschijnlijk het "oude verbond" en het "nieuwe verbond".
Het "oude verbond" is het verbond dat God sloot met het volk Israel als vervulling van zijn belofte aan Abraham dat uit zijn zaad de verlosser van de gehele mensheid zou voortkomen (Jezus Christus). God gaf de Israelieten de wet door middel van Mozes (de 10 geboden) Door dat verbond kwam het volk Israel in een begunstigde positie bij God. Doordat het Joodse volk hun hart verhardden, en zich bij herhaling wendden tot valse Goden en gebruiken en daarmee hun God niet trouw waren, verloren zij deze bijzondere positie en trof God een nieuwe regeling om zijn voornemen te verwezenlijken en zijn belofte aan Abraham gestand te doen. Dit wordt in de bijbel het "nieuwe verbond" genoemd.
Het "nieuwe verbond" is het verbond dat God sloot Jezus' volgelingen, door middel van Jezus. En gaf hen ook een nieuwe wet. Door bemiddeling van Christus Jezus herstelt God alle dingen zoals hij zich in het begin, toen Hij het huwelijk tussen Adam en Eva voltrok, had voorgenomen.

Onder de oude Mozaische wet was polygamie toegestaan. Dat God dit toestond had een reden, maar wilde nog niet zeggen dat hij dit goedkeurde.
Gods zienswijze met betrekking tot het huwelijk die opgeschreven staat in Genesis werd door Jezus nog een keer herhaald. Maar al in Genesis (Oude testament) maakte God heel duidelijk wat zijn zienswijze was met betrekking tot het huwelijk. Dit werd nog eens door Jezus herhaald toen hij op aarde was. Gevraagd naar zijn mening omtrent de kwestie of het een man geoorloofd is zijn vrouw „op allerlei gronden” door echtscheiding te ontslaan, antwoordde Jezus: „Hebt gij niet gelezen dat hij die hen van het begin af heeft geschapen, hen als man en als vrouw heeft gemaakt en gezegd heeft: ’Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en de twee zullen één vlees zijn’? Zodat zij niet langer twee, maar één vlees zijn. Wat God derhalve onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen.” — Matth. 19:3-6.
Onder de joodse wet werd polygamie beoefend, terwijl echtscheiding op andere gronden dan overspel werd toegestaan. Gods tijd om het huwelijk tot zijn oorspronkelijke status te herstellen, was nog niet aangebroken. Jezus Christus legde uit dat de Wet de joden slechts een concessie deed wegens de hardheid van hun hart. — Matth. 19:7, 8. Mozes heeft u met het oog op de hardheid van uw hart de concessie gedaan uw vrouw door echtscheiding te ontslaan, maar dit is van het begin af niet zo geweest.”

Met de totstandkoming van dat nieuwe verbond, verviel het oude verbond en daarmee en de tradities en gebruiken uit de Mozaische wet (zoals de besnijdenis, het brengen van dieroffers, etc).

De door jou genoemde liefde van Jonathan voor David (en vice versa) wordt uit de oorspronkelijke Hebreeuws-Aramese teksten hiervoor vertaald met "diepe genegenheid' of "gehechtheid" een broederlijke liefde, niet een erotische.

Dit zijn mij bekende theologische constructies. Maar na -tig eeuwen Jodenhaat en de Shoa erbij ben ik huiverig voor constructies 'er is een oud verbond en wij hebben het nieuwe dat nog beter is ook'.

Waarbij geldt dat christenen ook nog eens nauwelijks zaken weten van wat ze het 'oude testament dan wel verbond' noemen.

elnienjo schreef:

Ik vind het niet meer van deze tijd om naar sprookjesboeken uit de oudheid te leven. Denk dat je het geloof anno nu beter kunt meegeven als iets waar je steun en hoop uit haalt en dat je naar eigen inzicht vorm kunt geven, al dan niet met het bezoek aan een gebedshuis.

Babootje schreef:

elnienjo schreef:

Ik vind het niet meer van deze tijd om naar sprookjesboeken uit de oudheid te leven. Denk dat je het geloof anno nu beter kunt meegeven als iets waar je steun en hoop uit haalt en dat je naar eigen inzicht vorm kunt geven, al dan niet met het bezoek aan een gebedshuis.

Zou dat kunnen komen doordat je te weinig van de bijbel weet om er de waarde van in te zien?
Ken je de bijbel als archeologisch naslagwerk, als wetenschapsboek, praktische raad op geestelijk en lichamelijk gebied die nog steeds actueel is? Verder zegt de bijbel dan ook nog iets over onze toekomst.

elnienjo schreef:

Ik vind het niet meer van deze tijd om naar sprookjesboeken uit de oudheid te leven. Denk dat je het geloof anno nu beter kunt meegeven als iets waar je steun en hoop uit haalt en dat je naar eigen inzicht vorm kunt geven, al dan niet met het bezoek aan een gebedshuis.

En leg je kind uit dat zoveel volkeren, zoveel verschillende goden/religies. En dat sommige religies zoals de Griekse en Noorse goden al naar het rijk der fabelen verwezen zijn.

elnienjo schreef:

Ik vind het niet meer van deze tijd om naar sprookjesboeken uit de oudheid te leven. Denk dat je het geloof anno nu beter kunt meegeven als iets waar je steun en hoop uit haalt en dat je naar eigen inzicht vorm kunt geven, al dan niet met het bezoek aan een gebedshuis.

En leg je kind uit dat zoveel volkeren, zoveel verschillende goden/religies. En dat sommige religies zoals de Griekse en Noorse goden al naar het rijk der fabelen verwezen zijn.