En inderdaad, het is allemaal niet meegevallen. In het eerste trimester schoot ik gelijk vol in een prenatale depressie. Inmiddels slik ik dus weer medicatie. Gelukkig gaat het daardoor stukken beter en krijg ik via het ziekenhuis ook goede begeleiding.
Het is behoorlijk heftig geweest, maar ik heb geen spijt. Het is wel belangrijk om aan de bel te trekken, gelukkig heb ik dat wel gedaan. Ik heb gemerkt dat je van alle kanten hulp kunt krijgen als je zwanger bent, dat is heel fijn.
Ik vind het grappig om te lezen hoe ik er vóór de zwangerschap over dacht en hoe ik het uiteindelijk dus nu ervaar. Het is in elk geval niet iets waar je licht over na moet denken, als je mentale problemen hebt gehad. Maar gelukkig, met mij gaat het goed
Hopelijk verloopt alles verder voorspoedig