bigone schreef:Dat kleine lammetje is ze blijkbaar al jaren geweest dus laat ze nu maar een slim lam worden want veiligheid gaat voor alles. En van iemand die al jaren zich voegt naar de wensen en mening van de partner kun je niet alla minuut een flinke doortastendheid verwachten. Ts heeft nu genoeg waarschuwingen en goede zaken meegekregen, zowel hier als per pb, het is nu aan haar om daar voor haar de beste weg in te kiezen.
Dit past beter bij mij. Hierbij voel ik me zelf beter. Ik ben nooit van een pats-boem-aanpak geweest.
Mama3 schreef:Ik las dat haar ouders nu op reis zijn en ze haar dieren bij haar ouders wil onderbrengen.
Waarschijnlijk is dat de reden dat ze wacht. Niet alleen voor de opvang van haar dieren, maar met je ouders in de buurt voel je je toch veiliger en sterker.
Ik snap dat wel. Ook omdat ze al 3 jaar in dit schuitje zet, als je dan weg wil is dat echt een grote stap,misschien moet ze het eerst bij haar zelf laten landen voordat ze daadwerkelijk gaat..
Klopt dat is de reden. Mijn vader kan wel erg daadkrachtig optreden en trekt zich dan niks van iedereen aan, zo'n persoon heb ik wel nodig. Nja, weet niet of ik hem nodig heb, maar hij is dan dichtbij en dat is wel een fijn idee.
MariekeS_ schreef:'Helaas' zit TS al 3 jaar in deze situatie maar voor zover ik begrijp is er geen acute aanleiding om met spoed halsoverkop weg te gaan, dus ik snap wel dat ze de tijd neemt om het doordacht en voorbereid aan te pakken.
Enige waar ik me zorgen over maakte was dat het leek alsof ze het vertrek over meerdere dagen wilden gaan spreiden met de hoop dat hij er niet achter zou komen (dozen inpakken met spullen die hij niet zou missen, maandag wat spul verhuizen etc) want dat zou nog wel eens narigheid op kunnen leveren.
Gelukkig heeft ze volgens mij goede steun van mensen om haar heen en wordt er goed over nagedacht
Ja ik denk er goed over na, ik pak maandag wat belangrijke spullen in waar ik waarde aan hecht en dan zijn mijn ouders einde van de week terug. Daar ga ik mee in gesprek en dan wil ik kort daarna een "goed" moment kiezen om met partner te praten. De rest volgt dan wel qua spullen enz.
Avalanche81 schreef:Nah, werkt niet. Je moet heel die discussie niet aangaan.
Ik denk dat het goed is om alles in te pakken, maar zet ook een weekendtas neer met alle spullen die je acuut nodig hebt, en deel hem mee dat je weggaat. Niet ingaan op het hoe en waarom, ook die vragen niet beantwoorden. Gewoon: ik ga weg.
Maar met dit soort mensen zit je voor dat je het weet, alweer in een hele discussie, en dan ben je makkelijker te manipuleren. Nee is nee. Ik ga weg. Nee, ik ga niet met je in discussie. Zo simpel, hou het kort en hou voet bij stuk.
Ik ga het inderdaad kort houden, maar niet zó kort. Heb wat tips opgezocht om zwaar nieuws te brengen bij een narcist en dat wil ik proberen.
Rebel_Jits schreef:Een idee voor het gesprek: samen in de keuken zitten en de extra persoon wacht in de woonkamer (als het geen open keuken is tenminste). Dan heb je enige privacy, maar tumult en lawaai is direct te horen en dan kan er worden ingegrepen.
Rebel_Jits schreef:Een idee voor het gesprek: samen in de keuken zitten en de extra persoon wacht in de woonkamer (als het geen open keuken is tenminste). Dan heb je enige privacy, maar tumult en lawaai is direct te horen en dan kan er worden ingegrepen.
Helaas, open keuken.

CalipsoLover schreef:Ik denk ook dat TS dit op haar eigen tempo moet doen. Ook niet met heel de reutemeteut hem zitten opwachten om te zeggen hoe het zit, ik zou het niet alleen doen maar wel even een vertrouwd en sterk persoon er bij halen, maar zet hem niet op de schandpaal. Dit is allemaal al zwaar genoeg, maar ik denk wel dat we het allemaal eens zijn over het feit dat je dit niet verdiend en hij jou ook echt niet verdiend. Knopen doorhakken...
God nee, hij vindt al heel snel dat ik hem voor paal zet, dus als ik meer mensen bij het gesprek laat zijn dan voelt hij zich sowieso in het nauw gedreven.
Toevoeging: partner is vandaag lief, heeft ontbijt gemaakt, thee gebracht op bed, wil veel knuffelen en zegt dat hij van me houdt. Het is fijn en natuurlijk erg dubbel. Sjonge jonge wat een gedoe. Momenten zoals dit zijn dus echt een rollercoaster. Ik probeer wel te genieten van de fijne momenten die we nog hebben, maar ik ben zo bang dat ik mijn plannen weer laat varen. Want vanbinnen weet ik dat ik geen toekomst zie en met hem kinderen wil. En dan is het gewoon simpelweg k*t als hij lief doet.