Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-09-16 17:32

Geplaatst: 23-09-16 17:32

Ik zie hier niemand schrijven dat ze voor monogaam en sexclusief kiezen omdat het zo zou horen. Dat is iets waar jij steeds op terugkomt: samenleving, geschiedenis, de wet... Maar echt niemand heeft het daar verder over. Integendeel, verschillende mensen leggen hier uit waarom ze ervoor kiezen of waarom niet.

**Geplaatst**: 23-09-16 17:33

Geplaatst: 23-09-16 17:33

Tieneke schreef:
Interessant, HC, hoe je haar post in 2 knipt en opde eerste zin niet reageert.

Dus wie monogamie/sexclusiviteit kiest is uiteindelijk een egoïst en kan onmogelijk een zodanig diepgaande liefde voor iemand hebben als iemand die voor het andere kiest? Je doet wel degelijk uitschijnen alsof die liefde minderwaardig is en dat het altijd betekent dat een ander wordt ingeperkt. Als dat niet zo is, zou het je sieren als je ook eens een betoog houdt voor hoe een monogame relatie wel kan slagen en een toonbeeld kan zijn van echte liefde, in jouw optiek.

je verwart kiezen met eisen denk ik.

Samen voor kiezen is ok, prima. Maar van de ander eisen, is dat weer niet.

**Geplaatst**: 23-09-16 17:34

Geplaatst: 23-09-16 17:34

Ik heb het net wel over kiezen. Maar soms lijkt het precies een utopie voor HC dat partners hier beide uit vrije wil 100% voor kiezen en komt er in de meerderheid vroeg of laat bedrog van.

**Geplaatst**: 23-09-16 17:37

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 17:37

De statistieken liegen er niet om, dus ik kan wel enigszins met HC meegaan in die conclusie.

**Geplaatst**: 23-09-16 17:40

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 17:40

Statistieken gaan meestal over scheidingen. Maar veel mensen trouwen niet en hebben toch een vaste relatie. Zitten die ook in de statistieken?
En dan nog. Wilt niet zeggen dat het niet kan en dáár gaat het mij vooral om. Het zogezegde Disney-sprookje, terwijl open relaties evenzeer vaak als sprookje worden voorgesteld. Ècht niet oordelen is ook ècht ècht ècht niet oordelen.
Eisen is idd niet ok, in geen enkele situatie, in geen enkele relatievorm.

**Geplaatst**: 23-09-16 17:41

Geplaatst: 23-09-16 17:41

Dat doe je heel goed maanoogje, dat soort ervaringen gaan door tot in je kern en het kan heel lang duren voordat je dat echt af kunt sluiten :(:)

.

**Geplaatst**: 23-09-16 17:44

Geplaatst: 23-09-16 17:44

Tieneke schreef:
Statistieken gaan meestal over scheidingen. Maar veel mensen trouwen niet en hebben toch een vaste relatie. Zitten die ook in de statistieken?
En dan nog. Wilt niet zeggen dat het niet kan en dáár gaat het mij vooral om. Het zogezegde Disney-sprookje, terwijl open relaties evenzeer vaak als sprookje worden voorgesteld. Ècht niet oordelen is ook ècht ècht ècht niet oordelen.
Eisen is idd niet ok, in geen enkele situatie, in geen enkele relatievorm.

Dan klopt het toch wat HC zegt?

ik wil echt wel even voor je googlen voor recente onderzoeken en dan de links hier neerzetten over de oorzaak van de meeste scheidingen getrouwd of slechts samenwonend geweest. Je kan het ook zelf doen, zeg maar wat je wil

**Geplaatst**: 23-09-16 17:47

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 17:47

En dan nog een vraag aan niet monogame stellen: Hebben jullie kinderen en zijn jullie daar ook zo open naar toe?? Lijkt me toch wel heel verwarrend dat mama of papa het ene moment met Jantje is en op woensdag steevast met Pietje. Als ze klein zijn waarschijnlijk geen probleem maar heb je pubers, hoe reageren die en zet je daarvoor je relaties (die meestal toch alleen om seks draaien) op een laag pitje.

**Geplaatst**: 23-09-16 17:49

Geplaatst: 23-09-16 17:49

Hihi sterker nog maanoogje, op mn opleiding bv of op feestjes wordt me meestal gevraagd of ik niet meer nieuwe interessante verhalen te vertellen heb..

Ze vinden het wel mooi allemaal.
Mn familie heeft het ook nooit iets uitgemaakt behalve wanneer ik zelf ergens unhappy mee was.

Maar ik denk dat ik hierna eens een open relatie maar niet poly ga proberen voor de verandering!

Edit: @bigone mn vriendin heeft het er echt heel vaak over hoe chil het zou zijn om de verzorging/zorgen te kunnen delen met meer dan 2 mensen en t lijkt mij ook heel chille aspecten hebben voor het kind (veel aandacht en cadeautjes zonder gescheiden ouders), maar in realiteit lijkt het me echt zeer onpraktisch.

Je moet dan echt perfect op 1 lijn zitten en garant kunnen staan voor bv altijd in dezelfde omgeving te blijven wonen etc. Parenting tussen 2 mensen is al zo moeilijk te fine tunen laat staan met iemand waar je niet eens van houdt.

In een perfecte driehoek of vierkant waar iedereen in 1 huis woont en dezelfde ideen hebben over opvoeding lijkt het me wel echt een utopie hoor, dat wel

Laatst bijgewerkt door Sidera op 23-09-16 17:54, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-16 17:50

Geplaatst: 23-09-16 17:50

ik ben open, niet tot in detail maar ze weet dat we naar dit soort feesten gaan en heeft nooit tot een probleem geleid Sowieso zijn we heel open hier in huis.

**Geplaatst**: 23-09-16 18:04

Geplaatst: 23-09-16 18:04

lor1_1984 schreef:
Ik heb het ong een jaar geleden aan mijn moeder uitgelegd dat wanneer ik weer een relatie aanga deze niet in het geijkte monogame plaatje gaat passen.

Het wel/niet vertellen/uitleggen aan je omgeving is soms een punt waarbij ik eerlijkheid niet per definite het beste vind.
Hoe oprecht je ook bent, bv sommige ouderen en strik religieuze mensen zijn soms diep gekrenkt door de informatie.
Sexuele vrijheid is vreemd genoeg een groter taboe dan racisme. Als een racistische uitspraak doet is dat eerder geaccepteerd dan roepen dat je poly bent :roll:

Dat zie je volop bij discussies over Brexit en ook hier op Bokt wanneer er 'buitenlanders' of de Islam om de hoek komen kijken.
Maar ja, op de tv en in de bios is geweld, bloederig dram in detail geen enkel punt maar een tepel in beeld??? Op Facebook krijg je al een ban voor een plaatje van een mooie tatoeage op de plek van een afgezetten vrouwenborst.
Geen wonder dat buiten nauwe kaders over relaties en/of sexuele beleving denken helemaal niet zo makkelijk is.
Blijft over de default. Dat blijkt voor lang niet iedereen geschikt met kommer en kwel, beschadigd vertrouwen, beschadigde mensen, als gevolg.

De mening van, laat ik ze gemakshalve Polys noemen; een ieder die kiest voor niet sexclusief, is imo bijna altijd een ontwikkelde mening.
Ook die zijn in overgrote meerderheid opgevoed met sexclusief monogaam als de enige correcte manier van samenleven met een ander.

Er is er een opvallend verband tussen leeftijd/levenservaring en ruimdenkendheid.
Hoe jonger je bent, hoe minder levenservaring je hebt, hoe groter de invloed van je opvoeding.
Dat het bepaald niet makkelijk is om goede, zo objectief mogelijke informatie te vinden is over Poly maakt dat nog eens sterker.
In welke mate kies je met Mono opvoeding, zonder goed info over Poly ZELF voor je relatievorm?

De afgelopen tien jaar is er gelukkig vanuit de Polyamorie steeds laagdrempeliger en objectievere goede uitleg van andere opties beschikbaar.

Kies dan MET evenwichtge info wat je ZELF wil.
Nogmaals; daar is geen beste in.
Wederom wel een slechte; de slecht fundeerde keuze.
Een beetje tijd investeren in educatie mbt 'relatiekunde' voorkomt imo veel teleustelling, leed, beschadiging.

**Geplaatst**: 23-09-16 18:33

Geplaatst: 23-09-16 18:33

bigone schreef:
En dan nog een vraag aan niet monogame stellen: Hebben jullie kinderen en zijn jullie daar ook zo open naar toe?? Lijkt me toch wel heel verwarrend dat mama of papa het ene moment met Jantje is en op woensdag steevast met Pietje. Als ze klein zijn waarschijnlijk geen probleem maar heb je pubers, hoe reageren die en zet je daarvoor je relaties (die meestal toch alleen om seks draaien) op een laag pitje.

Ik heb een zoon met de vrouw waarmee ik nu alweer 16 jaar een liefderelatie heb.
Juist de kinderwens was een zwaarwegende reden om niet perse sexclusief als afspraak te maken VOOR het proberen grut te verwekken.
De modale duurzame relatie is sexclusief monogaam en duurt 5 - 7 jaar, incl. veel vreemdgaan.
Wij vinden en vinden dat een stabiel thuisgezin een arndvoorwaarde is voor grut.
De verantwoordelijkheid voor dat gezamelijke grut is zeg 20 jaar.
Hmm.... 5-7 versus 20 jaar.
Volgens Einstein is waanzin het herhalen van hetzelfde en een ander resultaat verwachten.
Daar hebben we dus vrije afspraken over gemaakt.

We wonnen de hoofdprijs en kregen een gezonde zoon.

Die zoon groeit op in een stabiel thuis met een pa en ma die ook met anderen uitgaan.
Sinds hij een jaar of 9-10 was is hij langzaamaan, naadloos en als natuurlijk tot 'niet-ondekking' gekomen dat dit inclusief sex was/is. Dat was/is zo, normaal en realiseerde hij zich niet eens.

Toen hij 12 was heb ik hem voor het eerst meegenoemen naar een 'vast' lief. Zij had een dochtertje van dezelfde leeftijd, is ski-lerares woont in de Sierra Nevada en zij nodigde ons uit om met zijn vieren te gaan skieen.

Ergens tussenin kreeg ik vrijkaarten voor een belangrijke volleybal-wedstrijd van een BoBo waarmee ik toen een relatie had. Wow wat was hij trots!
Op een groot gala wat die Bobo onder de hoede had zijn we ook als gezin met zijn drieen als genodigden geweest.
Hij was verder apetrots op de originele London OS spullen welke ze voor hem meegaf.

Vorig jaar is hij meegeweest naar Kerstmis in Engeland bij de familie van het lief waar ik nu alweer bijna 3 jaar mee ben.

De jongste dochter van dat lief is 50 kilo puur puberhormonen en alleen maar blij dat haar moeder gelukkig is, tijd met mij spendeert, want dat leidt een hoop aandacht van haar af

Ook ben ik een voor haar heel welkome relativerende invloed op (over)bezorgd gescheiden moederschap.

Ean grappige anekdote is dat ik eens een leuk gesprek had met een vrouw welke ik op een dorpsfeest tegenkwam. Ik was met zoon, zij met even oude dochter.
Na afloop merkte zoon op dat zij en hij hoopten dat we met elkaar uit zouden gaan, want dan konden zij elkaar ook weer makelijker zien.
Heb je haar telefoonnummer? Vroeg hij.
Nee.
Ik wel.
Paar weken later was ik na uit ergens blijven slapen aan de kust.
Belt zijn moeder me 's morgens of ik hem op de terugweg kan ophalen. Hij was met de bus naar de kust gegaan en moeder/dochter hadden hem opgepikt.
Dat oppikken liep uitde en moeder vroeg of ik wilde blijven slapen.
DAT leek me wat te complex dus heb dat charmant omzeild.

Overigens; ik noem nu alleen voorbeelden welke mij betreffen want die van zijn moeder zijn niet aan mij om te geven.

**Geplaatst**: 23-09-16 18:55

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 18:55

Maar als je meerdere geliefdes hebt,is het nooit 100% met iemand. Een kennis van me vond ook dat hij 2 geliefden moest hebben. Toen kreeg hij een ernstige hersenbloeding waardoor hij gehandicapt raakte en verzorging nodig had,waar toen allebei de dames geen zin in hadden.Het feestvieren was over.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:00

Geplaatst: 23-09-16 19:00

anjali schreef:
Maar als je meerdere geliefdes hebt,is het nooit 100% met iemand. Een kennis van me vond ook dat hij 2 geliefden moest hebben. Toen kreeg hij een ernstige hersenbloeding waardoor hij gehandicapt raakte en verzorging nodig had,waar toen allebei de dames geen zin in hadden.Het feestvieren was over.

Dat zo iets gebeurt is natuurlijk heel erg rot, maar er is geen garantie dat de dames in kwestie in een exclusieve relatie wel bij de partner waren gebleven.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:10

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 19:10

Ik wou al zeggen idd...
Hoe vaak hoor je wel niet dat de partner vertrekt als de wederhelft iets overkomt?
Dat gaat denk ik voor 80% van de relaties wel op en is echt niet gebonden aan poly oid.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:16

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 19:16

Ik heb dan weer samen met het lief van mn lief in t ziekenhuis aan dr bed gezeten.

En op dat moment waren we allebei bezorgd en vonden we t fijn daar met zn drieen te kunnen zijn. We hadden ook begrip voor de ander en diens emoties

**Geplaatst**: 23-09-16 19:16

Geplaatst: 23-09-16 19:16

Huertecilla schreef:
lor1_1984 schreef:
Ik heb het ong een jaar geleden aan mijn moeder uitgelegd dat wanneer ik weer een relatie aanga deze niet in het geijkte monogame plaatje gaat passen.

Het wel/niet vertellen/uitleggen aan je omgeving is soms een punt waarbij ik eerlijkheid niet per definite het beste vind.
Hoe oprecht je ook bent, bv sommige ouderen en strik religieuze mensen zijn soms diep gekrenkt door de informatie.

Het is natuurlijk ook inschatten hoe je omgeving in elkaar steekt en wie je wel iets vertelt en wie niet.

Mijn zusje weet bijv nergens van, die zou het verafschuwen en vindt het stiekem al verschrikkelijk dat ik lesbisch ben want hetero is de norm en ik moet maar normaal doen, maar zelf wel andere meiden zoenen tijdens het stappen en buitenechtelijk kind nummer zoveel verwekken. :Y)

Niet dat ik me iets van haar (imo bekrompen) oordeel aantrek, ik moet immers voor mijn eigen geluk kiezen en niet voor een monogaam sexclusief hetero bestaan omdat dat nou eenmaal de norm is.

Maar is dat selectief zijn niet met zo'n beetje alles wat afwijkt van de norm?

**Geplaatst**: 23-09-16 19:22

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 19:22

:p ik schokkeer dat soort mensen graag!
Al is mn vriendin er beter in nog :')

die vertelt haar ouders details die ik ze liever niet verteld had haha

**Geplaatst**: 23-09-16 19:56

Geplaatst: 23-09-16 19:56

Ach, mensen kijken al raar op als ik over mijn relatie vertel en die is toch echt wel monogaam sexclusief. Alleen onze tijdsbesteding samen is niet echt naar alledaagse normen. Vanaf het moment dat je buiten het hokje "huisje-boompje-beestje" kleurt heb je steigerende moraalridders die gillen "dat zou bij mij niet pakken hoor".

Mijn partner en ik zijn nogal... relax. Laten elkaar heel vrij, vertrouwen elkaar 100% en er is veel bespreekbaar. Neem nou porno kijken bijvoorbeeld. Daar lopen de meningen ook ontzettend over uit elkaar. Wij houden er onze mond maar over, denk dat onze hele omgeving ons knettergek verklaard :))

(Voor wie twijfelt: nee, we gaan er niet aan meedoen, we zijn niet extreem, we vinden het gewoon normaal dat het bestaat en bekeken wordt).

Iets wat ik ontzettend mis bij "bekrompen mensen", of dat nu gaat over mijn relatie of over open relaties met meerdere partners, is communicatie en de bereidheid daartoe. Liefde is een werkwoord. Ik zie zo vaak ruzies, discussies in negatieve zin, ik hoor zoveel klaagzangen en dat is allemaal te wijten aan communicatie. Mensen krijgen beperkingen opgelegd door de partner en er is geen optie om dingen te bespreken. "Dit is mijn grens en daarmee basta". Grenzen moet je samen bepalen, samen bespreken en samen een akkoord over vinden. Niet zomaar klakkeloos dingen gaan schreeuwen.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:57

Geplaatst: 23-09-16 19:57

Sidera schreef:
Ik heb dan weer samen met het lief van mn lief in t ziekenhuis aan dr bed gezeten.

En op dat moment waren we allebei bezorgd en vonden we t fijn daar met zn drieen te kunnen zijn. We hadden ook begrip voor de ander en diens emoties

Toen mijn lief verongelukte, overleed mijn leven. Het leven wat ik kende was met haar.

Het verwerken en mijn leven heruitvinden zou een wereld makkelijker gweest zijn in een polyamore situatie.
Gedeelde smart = halve smart is uiteraard slechts een gezegde maar heeft wel een kern van waarheid.

Ik mis haar overigens nog steeds en hou nog steeds van haar.
Dat doet mijn huidige liefde(s) NIETS tekort.
Sterker nog; daar hou ik juist MEER van doordat ik het zo waardeer.
Hmmm... wacht even. Hoe zit dat met de 100% liefde?
En het antwoord issss??????
Tatatataaaaaa...
Liefde is niet eindig; is een emotie, een gevoel, een perceptie, gevoed door chemie en in de hersenen oneindig $*\%/*$
Zo kan je van je twee kinderen uit je eerste huwelijk houden, net zoveel als van die ene uit huwelijk twee en de vierde die van een aanloper is EN van je huidige lief etc.

**Geplaatst**: 23-09-16 20:00

Geplaatst: 23-09-16 20:00

Niet willen delen is egoïsme? Als je beide niet wilt delen zie ik geen probleem...

Ik heb geen behoefte aan een ander, mijn vriend hoor ik er ook niet over. We hebben samen overwogen en gekozen voor exclusiviteit. Ik kijk, flirt en that's it. Moet niet denken aan een ander :Y)

Alles is bespreekbaar maar ik kan (denk ik) mijn gevoel niet aan de kant kan zetten als vriend graag een vriendin er bij wil. Moet ik dat voor hem doen? Mijn gevoel aan de kant zetten? Nee. Dat hoeft hij andersom ook niet. We zijn gelijk, hebben recht op ons gevoel, ons eigen geluk.

Mochten we er samen niet uitkomen dan is het klaar.

Iedereen moet vooral blij zijn in de eigen relatie. Wat de rest vindt of denkt zal mij een worst wezen :')

**Geplaatst**: 23-09-16 21:11

Re: Niet monogame relaties op bokt?

Geplaatst: 23-09-16 21:11

Vind het wel leuk dat ik net rustig tegen mijn vriend kan zeggen dat ik wel een lekker ding tegen ben gekomen vandaag dn dat ik ff lekker een potje heb geflirt

En dat vind ik fijn, dat ik lekker open kan zijn tegen hem, maar dat komt omdat we elkaar ook vertrouwen dat we er niks mee doen.

**Geplaatst**: 23-09-16 21:17

Geplaatst: 23-09-16 21:17

Maanoogje schreef:
Ik denk dat het ook belangrijk is om aan te kaarten dat jaloezie in een aantal gevallen angst kan betekenen. In dat geval vind ik het zeker geen egoïsme. Zoals ik eerder al over mijzelf zei, ivm nare dingen uit mijn verleden (die ik waarschijnlijk nooit helemaal kan verwerken) heb ik moeite met het vertrouwen van mensen. Met name met mannen, (als we heel specifiek aan het doen zijn gaat het hier om blanke mannen van 50+ waarvan ik het gevoel krijg dat ze sterker zijn dan ik) en met vrouwen zou ik het niet weten. Ik heb me nooit goed kunnen ontwikkelen op seksueel gebied, maar ook op emotioneel gebied. Ik wordt dus angstig als ik denk aan mijn vriend met een ander meisje (en deze angst is dan minder als ik mezelf erbij voor probeer te stellen), en ik zou niet jaloers maar verdrietig worden als hij aangeeft met andere meisjes te willen rondhangen/daten/whatever. Ik zou me denk ik gewoon erg onzeker voelen, en de oude gedachtes van "mannen doen alleen lief tegen je als ze iets van je willen (seksueel)" zouden terug komen zonder dat ik daar veel tegen kan doen (deze gedachtes zijn ontstaan omdat dit ook werkelijk zo is geweest bij de persoon die mij 3 jaar lang heeft aangerand). Ik kan het in mijn hoofd gaan ontkennen, maar ze zullen altijd terug blijven komen. Ik weet niet of ik ooit van dit alles af kan komen, maar vandaar dus dat ik wel denk dat 'jaloezie' niet altijd van egoïsme getuigd. Sterker nog, ik denk dat veel mensen die lichtjes jaloers zijn een soort van bedrogen zijn in hun emotionele ontwikkeling, omdat iemand of meerdere mensen (misschien papa en mama) ervoor gezorgd hebben dat dit niet op een liefdevolle manier heeft kunnen plaatsvinden.

Ik zou erg graag mannen die ik gewoon redelijk goed ken een knuffel durven geven als begroeting, maar ik kan dit gewoon niet. Ook bij vrouwen merk ik dat ik het moeilijk vind als ik ze niet goed ken, maar dit is minder ernstig als wat ik bij mannen ervaar.

Wat ik nu ga typen klinkt heel hard en banaal, maar ik kan het niet tactisch brengen..
Ik heb ook een misbruik verleden.. Vanaf m'n 10e tot m'n 28e of moet ik zeggen 31e.. Het is maar net hoe je het bekijkt.. Ik heb mezelf geleerd om ermee te dealen.. Ik durf van mezelf te zeggen dat ik er keihard aan gewerkt heb om op het punt te komen waar ik nu ben.. Durf zowel mannen als vrouwen binnen mijn persoonlijke ruimte te laten.. Zowel vriendschappelijk als seksueel.. Als ik het kan kan jij het ook.. Wil niet zeggen morgen of overmorgen.. Geen idee hoe jong je bent.. Ik ben 44 en heb m'n monsters (lees: wantrouwen en flashbacks) overwonnen..

**Geplaatst**: 23-09-16 21:21

Geplaatst: 23-09-16 21:21

rainbow8 schreef:
Maanoogje schreef:
Ik denk dat het ook belangrijk is om aan te kaarten dat jaloezie in een aantal gevallen angst kan betekenen. In dat geval vind ik het zeker geen egoïsme. Zoals ik eerder al over mijzelf zei, ivm nare dingen uit mijn verleden (die ik waarschijnlijk nooit helemaal kan verwerken) heb ik moeite met het vertrouwen van mensen. Met name met mannen, (als we heel specifiek aan het doen zijn gaat het hier om blanke mannen van 50+ waarvan ik het gevoel krijg dat ze sterker zijn dan ik) en met vrouwen zou ik het niet weten. Ik heb me nooit goed kunnen ontwikkelen op seksueel gebied, maar ook op emotioneel gebied. Ik wordt dus angstig als ik denk aan mijn vriend met een ander meisje (en deze angst is dan minder als ik mezelf erbij voor probeer te stellen), en ik zou niet jaloers maar verdrietig worden als hij aangeeft met andere meisjes te willen rondhangen/daten/whatever. Ik zou me denk ik gewoon erg onzeker voelen, en de oude gedachtes van "mannen doen alleen lief tegen je als ze iets van je willen (seksueel)" zouden terug komen zonder dat ik daar veel tegen kan doen (deze gedachtes zijn ontstaan omdat dit ook werkelijk zo is geweest bij de persoon die mij 3 jaar lang heeft aangerand). Ik kan het in mijn hoofd gaan ontkennen, maar ze zullen altijd terug blijven komen. Ik weet niet of ik ooit van dit alles af kan komen, maar vandaar dus dat ik wel denk dat 'jaloezie' niet altijd van egoïsme getuigd. Sterker nog, ik denk dat veel mensen die lichtjes jaloers zijn een soort van bedrogen zijn in hun emotionele ontwikkeling, omdat iemand of meerdere mensen (misschien papa en mama) ervoor gezorgd hebben dat dit niet op een liefdevolle manier heeft kunnen plaatsvinden.

Ik zou erg graag mannen die ik gewoon redelijk goed ken een knuffel durven geven als begroeting, maar ik kan dit gewoon niet. Ook bij vrouwen merk ik dat ik het moeilijk vind als ik ze niet goed ken, maar dit is minder ernstig als wat ik bij mannen ervaar.

Wat ik nu ga typen klinkt heel hard en banaal, maar ik kan het niet tactisch brengen..
Ik heb ook een misbruik verleden.. Vanaf m'n 10e tot m'n 28e of moet ik zeggen 31e.. Het is maar net hoe je het bekijkt.. Ik heb mezelf geleerd om ermee te dealen.. Ik durf van mezelf te zeggen dat ik er keihard aan gewerkt heb om op het punt te komen waar ik nu ben.. Durf zowel mannen als vrouwen binnen mijn persoonlijke ruimte te laten.. Zowel vriendschappelijk als seksueel.. Als ik het kan kan jij het ook.. Wil niet zeggen morgen of overmorgen.. Geen idee hoe jong je bent.. Ik ben 44 en heb m'n monsters (lees: wantrouwen en flashbacks) overwonnen..

Met 44 ga ik er ook van uit dat je minstens 20 jaar meer hebt gehad dan ik om uit te vogelen hoe je leven werkt en hoe sociale situaties in elkaar zitten. Ik denk dat mijn introversie/ambiversie niet goed helpen bij dit alles ook, dus ik heb ook een soort aangepast stappenplan nodig in mijn hoofd om door dingen heen te komen. Ik weet natuurlijk niet helemaal hoe jouw situatie was, maar bij mij was het 3 jaar lang aan de gang door een persoon die ik dacht te kunnen vertrouwen, en er waren ook andere meisjes waarbij dit gebeurde. Ik heb nog dat ik mezelf de schuld kan geven omdat ik niet luisterde naar waarschuwingen van mijn eigen lichaam en verbale verhalen van anderen en het zien van verkeerde handelingen verricht door die man bij vriendinnen helaas. Ik denk dat ik in die zin mezelf dus ook niet helemaal meer durf te vertrouwen.

**Geplaatst**: 23-09-16 21:37

Geplaatst: 23-09-16 21:37

Maanoogje schreef:
Met 44 ga ik er ook van uit dat je minstens 20 jaar meer hebt gehad dan ik om uit te vogelen hoe je leven werkt en hoe sociale situaties in elkaar zitten.

...en dat geldt ook voor Monos en Polys

p.s. ik word (ijs en weder dienende) volgend weekeinde 60 $*\%/*$
Kun je nagaan wat ik allemaal uitgevogeld heb

Leer nog steeds overigens