Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-09-16 09:45

Geplaatst: 14-09-16 09:45

Maar als alles zo geweldig is en als hij zo goed voor je is en je beschermt, waarom heb je dan dit topic geopend in een schaduwaccount? Je moet toch een bepaalde reden hebben gehad...? En nu geven wij adviezen en praat je alles goed.

**Geplaatst**: 14-09-16 09:49

Geplaatst: 14-09-16 09:49

Tieneke schreef:
Ts, waarom is hij verliefd op je geworden? Je cultuur, je opvoeding, je vrienden, ervaringen (goede en slechte) hebben je gemaakt tot wie jij bent. Nu ben je dat allemaal stuk voor stuk aan het uitwissen om hem steeds maar tegemoet te komen. Hij beperkt je en dat zou een relatie nóóit mogen doen. Hij heeft liever niet dit, hij vindt het niet fijn dat ik dat...

Ik ken ook zo'n verhaal van bij een vriendin. Alles ging goed, meid had zo enorm veel moeite gedaan om te bewijzen dat het niet om een schijnhuwelijk ging. En toen kwam er een kind, verblijfsvergunning in the pocket en hup, gescheiden na 3 maanden huwelijk.

Dan kon zij hem dus terug sturen naar eigen land als hij een verblijfsvergunning heeft.. :roll:

Dit kan namelijk binnen 5 jaar zolang hij geen NL paspoort heeft.

**Geplaatst**: 14-09-16 09:50

Geplaatst: 14-09-16 09:50

Als hij jou "moet" beschermen dan wordt het hoog tijd dat jij eens kritisch naar jezelf kijkt en hulp gaat zoeken... Je partner is je partner en niet je beschermer, psycholoog, oid...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 09:50

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 09:50

Hij gaat ook niet met vrouwen om,
Ik ben ondertussen opgenomen in zijn vriendenkring en daar kan ik goed mee overweg. Net zoals dat hij wel is mee gaat naar mijn beste vriend enz.

De reden waarom ik geen social media ect heb heb ik een hele goede reden voor enkel wil ik dat niet vertellen omdat ik dan mijn identiteit meer kenbaar maak en dat absoluut niet wil.

**Geplaatst**: 14-09-16 09:51

Geplaatst: 14-09-16 09:51

Goof schreef:
TS ik vraag me af of je eerder in je leven relaties hebt gehad? Of is dit je eerste relatie?
Ik heb het idee dat je geen idee hebt wat het hebben van een 'normale' relatie inhoudt namelijk.

TS ik quote mezelf nog even.
Ben benieuwd namelijk.

**Geplaatst**: 14-09-16 09:52

Geplaatst: 14-09-16 09:52

Booooo schreef:
Tieneke schreef:
Ts, waarom is hij verliefd op je geworden? Je cultuur, je opvoeding, je vrienden, ervaringen (goede en slechte) hebben je gemaakt tot wie jij bent. Nu ben je dat allemaal stuk voor stuk aan het uitwissen om hem steeds maar tegemoet te komen. Hij beperkt je en dat zou een relatie nóóit mogen doen. Hij heeft liever niet dit, hij vindt het niet fijn dat ik dat...

Ik ken ook zo'n verhaal van bij een vriendin. Alles ging goed, meid had zo enorm veel moeite gedaan om te bewijzen dat het niet om een schijnhuwelijk ging. En toen kwam er een kind, verblijfsvergunning in the pocket en hup, gescheiden na 3 maanden huwelijk.

Dan kon zij hem dus terug sturen naar eigen land als hij een verblijfsvergunning heeft..
Dit kan namelijk binnen 5 jaar zolang hij geen NL paspoort heeft.

België

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 09:52

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 09:52

Resistance schreef:
Maar als alles zo geweldig is en als hij zo goed voor je is en je beschermt, waarom heb je dan dit topic geopend in een schaduwaccount? Je moet toch een bepaalde reden hebben gehad...? En nu geven wij adviezen en praat je alles goed.

Dat heeft te maken over zijn familie.
Ervaringen van andere in een soort gelijke situatie.

Het gaat er voor mij even inderdaad niet om wat andere van onze afspraken vinden enzovoort.
Ik heb helaas weer veel te veel verteld waarin ik absoluut geen advies wil/nodig heb.

Maar ik accepteer ieders mening hier net zoals jullie dat bij mij doen.

**Geplaatst**: 14-09-16 09:54

Geplaatst: 14-09-16 09:54

Het komt nogal ongezond op mij over eerlijk gezegd.. maar goed blijf bij jezelf is het enige wat ik kan zeggen.

De taak ligt bij je vriend om dit te bespreken met zijn ouders. Punt dat je bekeerling bent is positief voor de ouders en als er snel iig islamitisch getrouwd kan worden lijkt het probleem me mee te vallen.
Nu is het wel zo dat omgang met elkaar nu haram is en zonder andere mensen erbij moet je dit ook niet doen. En met z'n 2en over straat kan helemaal niet. Jullie worden gezien en dat kan echt niet.

**Geplaatst**: 14-09-16 09:54

Geplaatst: 14-09-16 09:54

maximuss schreef:
Als hij jou "moet" beschermen dan wordt het hoog tijd dat jij eens kritisch naar jezelf kijkt en hulp gaat zoeken... Je partner is je partner en niet je beschermer, psycholoog, oid...

Alles onder het mom van... zo zie ik het.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 09:57

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 09:57

Goof schreef:
Goof schreef:
TS ik vraag me af of je eerder in je leven relaties hebt gehad? Of is dit je eerste relatie?
Ik heb het idee dat je geen idee hebt wat het hebben van een 'normale' relatie inhoudt namelijk.

TS ik quote mezelf nog even.
Ben benieuwd namelijk.

Ja ik heb meerdere relaties gehad.
En ik heb een relatie gehad met een Hollandse jongen die mij dus wél geïsoleerd had. Maar dat is off-topic.
dst gebeurd mij dus noooit meer.
Ik heb een Hollandse mond en benen dus als ik het ergens niet mee eens ben dan zeg ik dat en ik beslis absoluut zonder dat ik mezelf vergeet. Ik kom absoluut voor mezelf op wanneer dat nodig is. In elke relatie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 10:00

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 10:00

Tabaluga12 schreef:
maximuss schreef:
Als hij jou "moet" beschermen dan wordt het hoog tijd dat jij eens kritisch naar jezelf kijkt en hulp gaat zoeken... Je partner is je partner en niet je beschermer, psycholoog, oid...

Alles onder het mom van... zo zie ik het.

Kan hier verder niet op ingaan.
Mijn partner is absoluut mijn partner, in goede en slechte tijden toch ?!

**Geplaatst**: 14-09-16 10:01

Geplaatst: 14-09-16 10:01

Hoe vertaalt dat zich in het niet meer mogen hebben van sociale media, geen mannelijke vrienden en niet bekend zijn bij zijn familie?

Edit, een partner hoort zich zo te gedragen inderdaad. Maar doet jouw partner dat ook daadwerkelijk dan? Welke investeringen heeft hij eigenlijk gedaan voor jou?

Laatst bijgewerkt door magda_90 op 14-09-16 10:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-09-16 10:01

Geplaatst: 14-09-16 10:01

@ts, zie je zelf in dat dit gedrag en deze aanpassingen in je leven niet normaal zijn? Los van geloof en cultuur overigens.
Ik kreeg ooit de wijze raad, en daar leef ik nog steeds naar: Een relatie is leuk, het hoort je plezier en ontspanning te geven. Geborgenheid. Een relatie waarbij je over je schouder moet kijken en je best moet doen zal nooit datgene worden en bieden waar je zo naar verlangd.

De Islam waar jij je toe richt en waar jij je op aanpast is de Nederlandse, onbegrepen versie.
Een ware Moslim zou niet accepteren dat zijn vriendin zich zo gedroeg. Daarnaast zou hij zichzelf ook niet zo gedragen.

**Geplaatst**: 14-09-16 10:05

Re: Leven tussen twee werelden

Geplaatst: 14-09-16 10:05

Maar over dat voorstellen durf je niet meer echt beginnen. Dus ergens is die Hollandse mond dan toch het zwijgen opgelegd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 10:07

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 10:07

magda_90 schreef:
Hoe vertaalt dat zich in het niet meer mogen hebben van sociale media, geen mannelijke vrienden en niet bekend zijn bij zijn familie?

Edit, een partner hoort zich zo te gedragen inderdaad. Maar doet jouw partner dat ook daadwerkelijk dan? Welke investeringen heeft hij eigenlijk gedaan voor jou?

Social media heb ik al in een eerdere post op ingehaakt, daar heeft hij totaal geen invloed op gehad.
Hij vond het in eerste instantie belachelijk dat ik dat deed, hij vind juist mijn sociale leven belangrijk, ook via social media.

Mannelijke vrienden; ik ken zoveel relaties die ditzelfde hebben als wij. Ik ben niet uniek met deze relatie waarin ik vrijwel geen mannelijke vrienden heb en hij geen dames

Dat stukje familie moet volgens hem goed komen, maar vanwege onzekerheid wilde ik graag ervaringen delen met andere.

Ik wil het dan ook graag on topic houden en niet steeds moeten inhaken op andere dingen.
Ik maak zelf immers de keuze hoe wij in de relatie met elkaar omgaan en waar ik water bij de wijn doe en andersom. Het heeft totaal niks te maken met hetgeen waar ik dit topic voor opende

**Geplaatst**: 14-09-16 10:08

Geplaatst: 14-09-16 10:08

Buiten al het andere om, puur over de kennismaking met familie:
Eis hem dat hij jou voorstelt. Zoals je zelf al zegt, je kan toch niet in de schuur gaan zitten als zijn familie langs komt bij 'jullie' huis. Zolang hij jou niet voorstelt zou ik niet met hem gaan samen wonen, of uberhaupt denken dat hij serieus met jou is. Dan ben je gewoon een groot spelletje voor hem.

Sommige reageren hier; een jaar is nog maar pril. Serieus? Een aantal weken/maandje snap ik dat je even wilt wachten. Maar als je beslist om samen te gaan wonen is er toch niks pril meer aan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 10:10

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 10:10

Tieneke schreef:
Maar over dat voorstellen durf je niet meer echt beginnen. Dus ergens is die Hollandse mond dan toch het zwijgen opgelegd.

Omdat ik me totaal niet kan voorstellen dat dit toch een lastig pakket voor hem is.
Ik ben heel anders, heb wat betreft relaties echt geen gezag naar mijn ouders. Ik vertel het en bepaal zelf met wie ik gelukkig wil worden. Maar goed, ik ben dan ook grootgebracht in een vrij gezin en andere cultuur

Maar ik zie dat hij het er moeilijk mee heeft en daarom wil ik er geen druk op gooien.

**Geplaatst**: 14-09-16 10:10

Geplaatst: 14-09-16 10:10

Dit heeft weinig te maken met geloof, maar meer met de persoon zelf. Het klinkt mij als een zeer ongelijkwaardige relatie. Een waarbij de ene persoon alles geeft en de andere alleen maar neemt. Eentje waarbij jij lieve TS nog altijd niet bent voorgesteld aan zijn ouders omdat hij bang is voor de gevolgen. Met andere woorden, hij denkt dat je niet goed genoeg bent. Ik lees van een lief meisje dat zich steeds verder aanpast om aan zijn wensen te voldoen, maar nog altijd is dit niet goed genoeg voor hem om je voor te stellen. Het komt op mij over alsof je er alleen maar bent voor zijn plezier.

Als ik heel eerlijk kijk, en puur inga op jouw allereerste vraag, dan vind ik het niet juist dat hij je nog altijd niet heeft voorgesteld. Dat is 1 van de peilers van een relatie, zeker binnen zijn cultuur. Na alles wat je gegeven hebt, is het tijd dat hij ook serieuze stappen gaat zetten. Dat is wat jij verdient.

Ik ga je niet zeggen wat te doen, dat is het moeilijke, de keuzes die voor je staan zijn keuzes die je zelf moet maken. Maar lieve TS, blijf alsjeblieft dicht bij jezelf en laat niet alle kaas van je brood eten.

Nog een kleine edit uit een eerdere post. Mijn broer en zijn vrouw zijn hier creatief mee omgegaan. Zij heeft hem voorgesteld aan haar ouders. Onder het mom van 'wij zijn verliefd op elkaar, maar verder niets'. Wanneer haar ouders over waren sliep zij op de logeerkamer want er mocht immers voor het oog niets gebeuren. Uiteindelijk heeft haar vader zijn zegening gegeven en zijn ze getrouwd. Ook dat had wat voeten in de aarde. Voor haar familie moest er ook voor de islamitische wet getrouwd worden, maar mijn broertje heeft zich niet bekeerd. Er is in Europa 1 imam die dit doet. Het was een prachtige bruiloft, vol Nederlandse tradities en vol Maleisische.

Wat ik wil zeggen is dat het kan, zelfs met creatieve omwegen kan het. Maar het ontmoeten van ouders is zeer, zeer belangrijk binnen deze culturen. En ook de mening van de ouders aangaande hun schoonzoon of -dochter is heel belangrijk. Wanneer mijn broertje niet juist zou zijn geacht, waren ze nooit getrouwd geweest.

Vandaar dat voor mij jouw OP tekenend is voor hoe ik denk dat hij in de relatie staat.

Laatst bijgewerkt door maaikemuis op 14-09-16 10:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-09-16 10:16

Geplaatst: 14-09-16 10:16

Albert schreef:
Envoler schreef:
De tweede uitspraak snap ik niet wat je daarmee wil zeggen trouwens

Kort en simpel uitgelegd:
Citaat:
5. Waarom de koe kopen.. als.

Ken je het gezegde: ‘waarom de koe kopen als je de melk ook gratis kunt krijgen?’ Hij krijgt eigenlijk al alle voordelen die een vriendje normaal krijgt, maar hoeft zich er niet voor vast te leggen. Wat ideáál! Je kookt voor hem, maakt misschien schoon, je steunt hem in alles. Je geeft hem je tijd en je hart, maar waarom zou hij zich nog vastleggen als hij alles al heeft wat hij van je kan verlangen?

Ik ken gelukkig alleen maar mannen en vrouwen die een relatie als iets moois zien, als een verdieping van hun leven.
alsof vastleggen ( en wat is vast, dat is ook maar een mening

) iets ergs is, een soort beperking in je leven.

Dat je in je jeugd ( en sommige mensen doen dat hun hele leven ) wat losser bent in je contacten heeft daar helemaal niets mee te maken. Dan is de koe tijdelijk je favoriete koe, en blijkt er een nog leuker koe te zijn .

De koe koop je, omdat je van de koe houdt, melk kan van elke koe, het gaat nou juist om die ene koe ( om in jouw taal gebruik te blijven )

**Geplaatst**: 14-09-16 10:16

Geplaatst: 14-09-16 10:16

Als hij echt zoveel van je houd had hij je allang met trots voorgesteld. Maar zijn angst voor zijn ouders is groter dan de liefde voor jou en zolang dat zo blijft komt er geen verandering in.

**Geplaatst**: 14-09-16 10:29

Re: Leven tussen twee werelden

Geplaatst: 14-09-16 10:29

Wat fijn dat je Allah hebt gevonden!

Dat dit iets is dat bij je past. En dat meen ik oprecht, ik vind het mooi als voor mensen het puzzelstukje op de plaats valt.

Even advocaat van de duivel spelen:
Maar je vriend? 1 richtingsverkeer is niet echt mijn ding. Hij bepaalt, jij volgt. Hij verbiedt, jij luistert. Maar hoort hij wel echt wat jij zegt? Hij leeft vanuit zichzelf, niet grlijkwaardig met jou in zijn leven. Is dit écht wat je wil? Wat je waard bent? Altijd maar de tweede viool spelen?

**Geplaatst**: 14-09-16 10:32

Geplaatst: 14-09-16 10:32

TS ik heb een beetje te snel gereageerd. Ik dacht eerst te maken te hebben met een nogal vrijgevochten moslim met angst voor zijn conservatieve ouders, maar de vork blijkt toch iets anders aan de steel.

Vraagje: jij zegt dat je ouders blij zijn met jullie en jullie steunen. Heb jij hun ook àlles verteld? bv, dat jij een verbod hebt gekregen om een deel van je vriendenkring te zien? Dat hij jouw controleert en verbied sociale media te hebben (ofja, hij jou ervan overtuigd heeft dat jij dit zelf allemaal graag wil)? Dat hij jou controleert en jij voor alles wat je doet verantwoording moet afleggen? Weten zij dat ook allemaal en vinden ze dat nog altijd zo goed dat hun dochter zich zo volledig opofferd en wegcijferd om maar in het culturele plaatje van haar vriendje te passen?

**Geplaatst**: 14-09-16 10:32

Geplaatst: 14-09-16 10:32

Als je het geloof er helemaal buiten laat, is dit nog steeds een ongezonde relatie.
Ik zie inderdaad zelfs het risico dat hij bij je weggaat omdat je zo verandert bent. Hij viel niet op de moslima die je geworden bent. hij viel op de vrouw die je was. Dat geeft niet , want als voor jou je geloof heel belangrijk is, en de relatie daarop mis gaat, dan heeft het zo moeten zijn en vindt je vast een andere man die op de nieuwe jij valt.

- ja er zijn genoeg relaties waar de mannen geen vrouwelijke vriendinnen hebben en andersom, maar dat is meestal zo gegroeid, dat is niet opgelegd. ( waar is hij bang voor dat er iemand anders leuker is dan hij ..... )

- Controleren : elkaar controleren is echt nooit goed, waarom is dat nodig. Als je open en eerlijk tegen elkaar bent, dan is er toch niets te controleren.

- ouders : dat je daarmee wacht tot de relatie serieus is, prima , je hoeft niet elke scharrel aan je ouders voor te stellen, dat je nog wat langer wacht omdat je ouders de relatie om de een of andere reden waarschijnlijk niet goed keuren... ja die drempel is voor te stellen. Maar als volwassen mensen, die samen verder willen gaan, dan ga je dat toch doen.
De meest logische stap is : vertellen aan je ouders dat je een relatie hebt, en aangeven dat je haar / hem wil voor komen stellen.

- Een beetje aan elkaar aanpassen is niks mis mee. Mijn broer is atheist en mijn schoonzusje katholiek, en hij gaat 1x per maand mee naar de kerk en ze zijn in de kerk getrouwd en de kinderen gedoopt ,zij past zich op andere vlakken een beetje aan ..... inderdaad een beetje... elkaar accepteren geinteresseerd zijn in elkaar.

**Geplaatst**: 14-09-16 10:34

Geplaatst: 14-09-16 10:34

Booooo schreef:
Buiten al het andere om, puur over de kennismaking met familie:
Eis hem dat hij jou voorstelt. Zoals je zelf al zegt, je kan toch niet in de schuur gaan zitten als zijn familie langs komt bij 'jullie' huis. Zolang hij jou niet voorstelt zou ik niet met hem gaan samen wonen, of uberhaupt denken dat hij serieus met jou is. Dan ben je gewoon een groot spelletje voor hem.

Sommige reageren hier; een jaar is nog maar pril. Serieus? Een aantal weken/maandje snap ik dat je even wilt wachten. Maar als je beslist om samen te gaan wonen is er toch niks pril meer aan.

Dit dus. Je vriend heeft al een jaar de tijd om te beslissen of hij met je verder wil of niet, en hij kiest ervoor om niet te beslissen. Lekker makkelijk - geen kans op problemen thuis, en een lieve vriendin om leuke dingen mee te doen (dingen die met meisjes die wel door zijn familie geaccepteerd worden, absoluut niet mogelijk zijn trouwens). Maar daarmee houdt hij jou geheim voor de belangrijkste mensen in zijn leven. Hij vindt jullie relatie dus wel prima, zo lang hij er geen problemen door krijgt. Op momenten dat jullie relatie 'ontdekt' kan worden, moet jij zorgen dat je niet gezien wordt. Op die momenten besta je dus niet voor hem. Is dat wat je wilt? Een man die zich voor je schaamt? Die voor zijn familie kiest in plaats van voor jou? Die zich niet in wil zetten voor jou en jullie relatie zodra het niet meer makkelijk is?

Echt, geef hem een week, voor mijn part een maand, om je voor te stellen. Zijn reactie zal je precies laten zien hoe de verhoudingen liggen en hoe belangrijk jij echt voor hem bent.

**Geplaatst**: 14-09-16 10:35

Geplaatst: 14-09-16 10:35

Ik wens je veel wijsheid toe...

Wat ik in jouw posts lees vind ik ook niet positief... eerlijk gezegd komt het op mij over alsof jij jezelf, jouw verlangens en jouw eigen identiteit volledig wegcijfert voor een man. Ik lees zelfs verderop dat je eerder ook al in een onderdrukte relatie hebt gezeten (en daar was ik eigenlijk al bang voor). Dat jouw vriend moslim is, is naar mijn mening geen probleem... het probleem zit hem in het feit dat deze jongen je onderdrukt...

Zou je alsjeblieft eens echt objectief naar de hele situatie willen kijken en desnoods opschrijven wat jij wilt in een relatie en hoe deze relatie jou daarin voorziet? Wie ben jij als persoon en wat wil je graag zelf? Draagt deze relatie bij aan hetgeen jij wilt, en aan hoe jij jezelf wilt ontwikkelen in jouw eigen bestaan? Mis je je oude vrienden en het contact wat je daarmee had? Een liefdevolle relatie ontzegt je deze contacten niet, in een liefdevolle relatie vertfouw je erop dat ie contacten geen bedreiging vorrmen. Een liefdevolle relatie ontzegt je ook het contact met je schoonouders niet... in een liefdevolle relatie hoort dit juist een verrijking te zijn. hij zou trots op zijn grote liefde moeten zijn.