gina2003 schreef:Ik wil mij hier graag ook melden.
Op 9 juli dit jaar is mijn vriend ook bij mij weggegaan, we zouden 5 september gaan trouwen.
Ik heb het echt heel erg zwaar gehad en heb echt tegen mezelf moeten vechten om verder te gaan voor mezelf en na ruim 2,5 maanden moet ik zeggen dat ik wel blij ben dat het over is.
Ik begin nu een beetje te zien hoe hij ook kan zijn, zo was hij bij mij nooit namelijk.
Het is heel moeilijk allemaal, maar ik heb van een paar hele goede vrienden heel veel hulp en steun gehad, al bleef dat eenzame gevoel natuurlijk wel.
Ik was 3,5 jaar samen en hebben ook al die tijd samengewoond, dus het was best heel leeg zeg maar.
Gelukkig heb ik mijn hond, 2 katten en paard nog, dat scheelt heel erg veel.
Ik heb in het begin nog veel met hem gepraat, hij heeft ook toegegeven dat hij na 3 dagen al met een collega heeft gezoend en hij is gewoon echt een hopeloze puber geworden, doet alles wat bij mij niet kon.. Ach als hij zo wil leven, hij liever dan ik zullen we maar zeggen
zo heeee wat een eikel!
ik heb een relatie gehad met een pathologische leugenaar (ook geconstateerd door een specialist) maar ik was gewoon blind wat je wel vaker bent als je verliefd bent.. na 10 maanden relatie en elke dag leugens (soms hele erg en soms kleine ) is het uit gegaan heel origineel via whats app en ow wat ben ik nu blij na bijna 2 jaar dat het uit is!!
wat heb ik ooit in dat gedrocht gezien! heb nu bijna 1,5 jaar een relatie met een geweldige kerel en hopelijk maak ik een break up en liefdes verdrinet nooit meer mee!!