Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Shanelle schreef:(Ohja en voor ik nu weer een oliebol over me heen krijg: ja, ik heb mijn collega al eens mijn gedacht gezegd, zoals eerder vermeld in het topic, en toen is de boel nog veel meer gaan verzieken, werden andere collega's 'ingezet' en werd iedereen tegeneen uitgespeeld zodat NIEMAND nog graag kwam werken. Vandaar dus dat ik deze keer wijselijk mijn mond heb gehouden)
annastasia schreef:Misschien is het voor de TS beter om te gaan om de werksfeer niet nog verder te ''verzieken''.
Je ziet elkaar dagelijks he.
)


, de zowat enige die niet verder is gaan studeren na het middelbaar. Hoe moeilijk het begin ook was, ik heb volgehouden en stilaan begon het te beteren en zocht ze telkens een ander slachtoffer. Intussen -om een lang verhaal kort te maken en zo weinig mogelijk de 'achterbakse' uit te hangen- was het veel beter geworden (mag wel na 2,5 jaar
). Ik heb zelf ook een andere houding tegenover haar aangenomen; vriendelijk maar oppervlakkig, wil ze me meesleuren in roddels dan bedankt ik vriendelijk
. En toen zat ik plots een week thuis met mijn rug en moest ik zware medicatie pakken. Mijn bazin netjes uitgelegd dat ik met een cocktail van tramadol, dafalgan codeïne, spierontspanners en buscopan in mijn graat niet écht in staat zou zijn om te werken en zij wenste me veel beterschap. Ook toen ik terug kwam was alles heel goed hier, iedereen vriendelijk en bezorgd, ook zij. Tot ZIJ dan 'ziek' viel en de anderen eindelijk durfden te komen zeggen wat er allemaal was verteld. Zij had lopen verkondigen dat het compleet onmogelijk was dat ik die pijnstillers etc moest nemen, dat iemand op palliatieve zorgen zoveel nog niet moest inpakken en dat ik een dikke profiteur ben.
Ik ben dit alles te weten gekomen een week geleden, vlak nadat zij ziek viel en dus nà ik al had toegezegd om te komen aanstaande zaterdag.
.