Talonius schreef:Ik was 23e toen de eerste geboren werd (bewuste keuze) en 26 bij de 2e! Nooit geen spijt gehad en we konden en kunnen de kinderen alles bieden. Ze zijn inmiddels 7 en bijna 4 jaar oud! We hebben een mooie koopwoning, 2 goede banen, dus waarom zouden we wachten?! Sommigen zijn nu eenmaal sneller volwasser dan een ander en zijn gewoon toe aan een gezin. Als ik vriendinnen van vroeger tegenkom (rond de 30 jaar) die allemaal nog steeds geen vaste relatie, eigen woning of eindelijk die leuke baan hebben gevonden, dan ben ik blij dat ik al behoorlijk veel heb bereikt en dat dat alles mn leven erg verrijkt heeft!
Het is anders als je 17 bent en je kind nog niets kunt bieden (financieel en een goede thuisbasis), maar dat wil niet zeggen dat je geen goede moeder kunt zijn. Er zijn ook mensen die per ongeluk in verwachting raken, maar wel de gevolgen aanvaarden en waar het goed kan uitpakken. Helaas zijn er ook gevallen waarbij het mis gaat. Maar dat zijn ook veel gezinnen die al 30+ zijn, waar de maatschappelijk werker over de vloer komt. Dus je kunt ze niet allemaal over 1 kam scheren.
Helemaal mee eens!