Bokt.nl

JECKYLL schreef:

Zijn ouders hebben hem geidentificeerd en hebben met een dichte kist begraven.

jesito schreef:

Ik vind het raar dat hier over laffe daden word gesproken als ze zich voor de trein gooien, deze mensen denken niet meer als een gezond iemand en hun eigen leven doet er niet meer toe.
In hun kop Zit ook geen normale gedachtengang anders zouden ze zoiets nooit doen, want een reflex van de mens en dier is overleven.

Lalidan schreef:

jesito schreef:

Ik vind het raar dat hier over laffe daden word gesproken als ze zich voor de trein gooien, deze mensen denken niet meer als een gezond iemand en hun eigen leven doet er niet meer toe.
In hun kop Zit ook geen normale gedachtengang anders zouden ze zoiets nooit doen, want een reflex van de mens en dier is overleven.

Nogmaals, dit is dus in veel gevallen niet waar!!! Ik kan het maar niet genoeg benadrukken, mede omdat door dit soort gedachtegangen onderschat word wat mensen wel en niet doen. Mensen kunnen volledig gezond in hun hoofd zijn, volledig kunnen redeneren en zelfs vaak nog voor een groot deel relativeren, en het leven toch niet meer de moeite waard vinden. Het feit dat ze hun overlevingsdrang kunnen overwinnen geeft aan hoe diep ze al zitten, maar daarom kunnen ze echt nog wel denken hoor. En zolang mensen blijven denken dat alleen "zieke" mensen dit doen, zullen veel mensen buiten de boot vallen omdat men niet de ernst van de situatie inziet. En dan krijg je van die "onverwachte" zelfmoorden.

@SAKKIA: Heel, heel veel sterkte vandaag.

AnneOmie schreef:

Zand erover en weer back on topic!?

Welshcobfan schreef:

Dat is inderdaad iemand die geen zelfmoord wil plegen, maar aandacht wil....
Iemand die heel erg suicidaal is laat het niet snel merken, die doet het gewoon en piept er zo tussen uit...

SAKKIA schreef:

Ja het is voor mij nu nog moeilijk om het te begrijpen.
Nu heb ik vannacht over haar gedroomd en me er van overtuigd dat ze niet meer anders kon. Het blijft verdrietig,maar het is beter zo. Het boze gevoel is weg en heeft gewoon plaatsgemaakt voor verdriet. Zij heeft het zo gewild en kon niet meer en was op. Nogmaals ik hoop dat ze haar rust gevonden heeft.

Nog steeds weet ik niet hoe ze het gedaan heeft. De roddel gaat dat ze zichzelf verdronken heeft. Hoe en wat weet ik niet maar het blijft een roddel. Vanmiddag weet ik het wel

Nezzie schreef:

Eigenlijk denk ik dat het beter zou zijn om de mogelijkheden voor euthenasie uit te breiden. Als je gewoon echt niet meer wil en dat heel zeker weet (ook na goede hulp), dan zou er toch een mogelijkheid moeten zijn om er op een nette manier uit te stappen...

Lalidan schreef:

Nogmaals, dit is dus in veel gevallen niet waar!!! Ik kan het maar niet genoeg benadrukken, mede omdat door dit soort gedachtegangen onderschat word wat mensen wel en niet doen. Mensen kunnen volledig gezond in hun hoofd zijn, volledig kunnen redeneren en zelfs vaak nog voor een groot deel relativeren, en het leven toch niet meer de moeite waard vinden. Het feit dat ze hun overlevingsdrang kunnen overwinnen geeft aan hoe diep ze al zitten, maar daarom kunnen ze echt nog wel denken hoor. En zolang mensen blijven denken dat alleen "zieke" mensen dit doen, zullen veel mensen buiten de boot vallen omdat men niet de ernst van de situatie inziet. En dan krijg je van die "onverwachte" zelfmoorden.

@SAKKIA: Heel, heel veel sterkte vandaag.

JECKYLL schreef:

Mijn vriendje heeft 3 weken terug zelfmoord gepleegd terwijl hij dat weekend bij mij was/zou zijn....

Ik heb het helemaal niet zien aankomen.. hij was altijd zo vrolijk en lief als ik hem zag.. ik kan het nog steeds niet geloven. We hadden nu bijna een jaar en hadden nog zoveel leuke plannen! Hij was donderdagavond gekomen en toen ik vrijdagmiddag van het werk thuiskwam was ie er niet. heb overal gezocht en gedaan. Heb na een paar uur contact met zijn ouders genomen en die zijn later op de avond gekomen. Ik woon in Velp bij Arnhem en hij woonde in Alkmaar, vandaar dat we alleen de weekeinden bij elkaar konden zijn. We hebben politie en ziekenhuizen die avond nog allemaal gebeld, maar er was niks bekend bij hun. Volgende dag moest ik me 's middags melden op het buro en daar is het me verteld.. mijn wereld stortte in.. ik wilde ook niet weten hoe en waarom. Nu weet ik dat ie van een flat is gesprongen.. hij heeft niks achtergelaten. Ik weet alleen dat ie het op zijn werk erg zwaar had, dat had ie me wel verteld, maar dat het zo hoog zat wist ik niet. Ik zit nog met zoveel vragen..

BraveSpots schreef:

Maar als je idd zo ver zit dat je je overlevingsdrang hebt overwonnen dan is er mentaal toch iets niet goed? Ziek zou ik het niet noemen, maar het is ook niet 'normaal'.

saffire schreef:

maar inplaats van dat, ben ik hulp gaan zoeke met veel moeite
en ben uit de put geraakt en staan weer midden in het leven

Princess_ schreef:

Heb er geen ervaring mee persoonlijk, wel een mening.

Imo vind ik het niet kunnen...Hoe dan ook, wanneer je zelfmoord pleegd doe je andere mensen pijn. Ten eerste je familie en de mensen die om je geven, ten tweede de persoon/personen die jou vinden of bijv. de machinist waarbij je voor de trein sprong.

Het is een hele makkelijke uitweg voor degene die zelfmoord pleegd, maar diegene beseft vaak niet dat hij/zij andere opscheept met een levenslang trauma.

Nee persoonlijk heb ik er absoluut geen respect voor, eerder minachting. Kan het ook niet snappen, wil ik ook niet.


Edit:

Ik wil hiermee niet mensen op hun hart trappen waarbij het dichtbij is gebeurt. Dit is puur mijn mening erover. Wens de mensen waarbij dit is gebeurt ook veel sterkte.

Princess_ schreef:

Imo vind ik het niet kunnen...Hoe dan ook, wanneer je zelfmoord pleegd doe je andere mensen pijn. Ten eerste je familie en de mensen die om je geven, ten tweede de persoon/personen die jou vinden of bijv. de machinist waarbij je voor de trein sprong.

Lalidan schreef:

BraveSpots schreef:

Maar als je idd zo ver zit dat je je overlevingsdrang hebt overwonnen dan is er mentaal toch iets niet goed? Ziek zou ik het niet noemen, maar het is ook niet 'normaal'.

Waarom is dat niet 'normaal'? Iemand die fysiek ondraaglijk lijdt en een einde aan zijn leven wil maken, heeft ook zijn overlevingsdrang overwonnen. Daar doet (bijna) niemand moeilijk over. Maar zodra iemand geestelijk ondraaglijk lijdt, schijnt het ineens zo te zijn dat je dan niet meer helder denkt, niet meer om anderen geeft, egoïstisch bent, ziek bent en weet ik veel wat. Schijnbaar is het voor veel mensen nog steeds niet te begrijpen dat het leven voor iemand letterlijk ondraaglijk kan zijn, hoeveel je ook van mensen om je heen houdt en hoe goed je dingen in je hoofd ook rond kan krijgen.