Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Boterkoekje schreef:'vroeger' toen wou mijn moeder mij op een soepele manier vertellen dat ze zwanger was.
Moeder: We krijgen er iemand bij in ons gezin.
Ik heel blij: YES YES WE KRIJGEN EEN PUPPY! *rent gillend naar buiten.
Moeder: Oke, laat ik het wat anders zeggen, ik ben zwanger!
Ik: Maar, jij kunt toch niet zwanger zijn van een puppy?
Daarna was ik verdrietig, omdat ik een zusje kreeg en geen puppy.
Weg moment


Luv_Them schreef:Echt super, al die uitspraken!
Ik heb er niet echt eentje van kinderen, maar wel eentje van een bijdehante moeder
Ik zat achter mijn laptop, site van vermiste paarden te bekijken, en ik was een beetje melig, dus ik zeg zo:
'Mam, mijn paard is gestolen (heb geeneens een paard maar dit terzijde).'
Hoor je mijn moeder zo vet droog:
'Oh, je had hem zeker weer niet op slot gezet?'

) heeft een nieuwe auto en die moest natuurlijk even bekeken worden. 




(bedoelde natuurlijk dressuur-paard
)
Het hielp gelukkig goed, want ze gingen heel zoet zitten tekenen. Echte meisje meisjes, met roze als lievelingskleur en ze gingen vlinders tekenen! Dus de oudste tekend een vlinder met een lachend gezicht, de jongste (denk een jaartje of 4) tekend ook een vlinder en zegt opeens doodserieus: Ik heb ook een vlinder, maar ze is verdrietig. Dus ik vroeg waarom de vlinder verdrietig is. Nou daar kwam het, ze had kleintjes gehad, maar die waren allemaal dood. En toen tekende ze 'tranen' op het gezichtje van de vlinder, dus ik zat dat zo te bekijken, zegt ze: Zooo, ook nog een beetje bloed erbij. En echt alles wat ze tekende was boos, verdrietig of dood. Heeeel bizar... 