Bokt.nl

**Geplaatst**: Gisteren, 11:27

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 11:27

Even een digitale knuffel tussendoor voor iedereen met een burnout, nu vers of in het verleden. Ik heb er 0 ervaring mee maar het klinkt zo naar.

**Geplaatst**: Gisteren, 11:57

Geplaatst: Gisteren, 11:57

Zucht... Nieuwe tas besteld online, betaald via iDeal.. Krijg ik een foutmelding, maar het geld is wel afgeschreven.
Het is een tas van Cowboysbag/the little green bag, ik heb daar vaker een tas van gekocht, dus ik geloof wel dat het betrouwbaar is. Met mijn vorige tas van cowboysbag heb ik denk ik wel 4 jaar mee gedaan.

Natuurlijk in het weekend niet bereikbaar, dus maar gemaild.. Irritant

**Geplaatst**: Gisteren, 12:52

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 12:52

Mijn zus heeft de tweeling geschoren en het zijn nu net twee gabbers. Weet niet of ik erom moet lachen of janken :')

**Geplaatst**: Gisteren, 13:01

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 13:01

Mijn lieve hemel: influencers die iets proberen te zijn wat ze niet zijn. Geen idee of het nou lachwekkend of ergerlijk is. Moest er zelf eigenlijk wel hard om lachen.

**Geplaatst**: Gisteren, 13:41

Geplaatst: Gisteren, 13:41

Jolliegirl schreef:
Wat word een burnout hier weer lekker makkelijk weggeschreven als eigen schuld en geen grens kunnen stellen....

Het is verbonden aan veel meer factoren dan alleen dat....
En goh hoe zou het nou komen dat mensen geen grenzen meer durven of kunnen stellen? ( Financiële afhankelijkheid?? Het verplichte en gehaaste leven? )

Volgens mij zegt niemand dat het eigen schuld is. Maar wachten tot je werkgever jou gaat behoeden terwijl je zelf je toegekende verlof intrekt, is niet handig. De werkgever kan geen gedachten lezen, hoe moet die weten dat je vrij wilt zijn als je zelf je verlofaanvraag intrekt?

**Geplaatst**: Gisteren, 14:30

Geplaatst: Gisteren, 14:30

Een burnout is gewoon stom, wat de aanleiding ook mag zijn.

Ik heb mij nog nooit zo ellendig gevoeld. Iets mentaal hebben is echt heel zwaar. Ik had liever mijn beide benen gebroken. Dit is zo onvoorspelbaar

**Geplaatst**: Gisteren, 14:43

Geplaatst: Gisteren, 14:43

Lieser, ik reageerde eigenlijk helemaal niet op dat bericht, dat had ik nog niet eens gelezen. Ik heb een stukje context gemist dus. Excuus

Zebrastreep, dikke knuffel, van buiten zie je niets...

**Geplaatst**: Gisteren, 14:45

Geplaatst: Gisteren, 14:45

Lieser schreef:
Jolliegirl schreef:
Wat word een burnout hier weer lekker makkelijk weggeschreven als eigen schuld en geen grens kunnen stellen....

Het is verbonden aan veel meer factoren dan alleen dat....
En goh hoe zou het nou komen dat mensen geen grenzen meer durven of kunnen stellen? ( Financiële afhankelijkheid?? Het verplichte en gehaaste leven? )

Volgens mij zegt niemand dat het eigen schuld is. Maar wachten tot je werkgever jou gaat behoeden terwijl je zelf je toegekende verlof intrekt, is niet handig. De werkgever kan geen gedachten lezen, hoe moet die weten dat je vrij wilt zijn als je zelf je verlofaanvraag intrekt?

Werkgever zou er naar kunnen vragen lijkt mij? En soms is het niet zo simpel als grenzen aangeven. Soms is er werk wat 1 iemand kan, en als dat blijft liggen ligt er de volgende dag gewoon meer voor diegene.

Er werd wel gesteld door iemand dat het lag aan je eigen grenzen aangeven en dat enkel en alleen jij dat kan. En wat nou als je dat wel doet maar er word niks mee gedaan.

Kunnen wel altijd stellen dat degene die overspannen/burn out klachten heeft het zelf doet. Maar er zijn zat signalen die opgepikt kunnen worden door een omgeving en dat mensen een beetje meer op elkaar passen.

Door simpel te stellen dat het aan grenzen aangeven ligt zeg je zwart wit gezien dat het iemands eigen schuld is. Terwijl er zoveel meer factoren mee spelen.

Soms kun je nog zoveel grenzen aangeven maar zijn er omstandigheden omheen die ervoor zorgen dat jou grens vervaagd/verdwijnd/verschuift.

**Geplaatst**: Gisteren, 14:46

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 14:46

Mellow, wat verwoord jij dit onwijs krachtig.

**Geplaatst**: Gisteren, 14:46

Geplaatst: Gisteren, 14:46

In 2012 zat ik er ook behoorlijk doorheen.
Ja, dat krijg je door ME/CVS en toch werken, dat is altijd te veel.
En ik merkte wel dat het anders werd dan anders. Ik merkte ook dat het psychisch zwaarder werd, gewoon mijn hele welzijn was nog erger dan “enkel” dat zeer moe zijn.

Maar vervolgens viste ik mijn schouder uit de kom en daar volgden twee operaties uit voort.
En ik heb een half jaar thuisgezeten voordat ik weer kon werken.
Geen gezeur van het UWV, enkel telefonisch even een vraag hoe het ging. Nou, dokter/fysio zei dit of dat en dat was het weer.

Heel wat jaartjes later.
Zelfde gevoel. Ik zat toen ook nog eens op een werkplek die totaal niet was wat ik zocht.
Ik was druk aan het solliciteren, maar de man met de hamer kwam eerder… pats… de lamp ging letterlijk uit. Van de ene op de andere dag kon ik geen 60 meter meer lopen zonder dat het echt zwart voor de ogen werd. En paniekaanvallen, hartkloppingen, de hele rambam erbij.
En toen wist ik ook dat het gevoel in 2012 een bijna burn-out was geweest. Maar door die arm net op tijd mijn rust had kunnen nemen.

En ja, die schouder, dat was zoveel gemakkelijker.
Geen getrek van een werkgever, niet van het UWV, echte rust.
Want juist dat gepush, wat ik best begrijp hoor, van bovenstaande maakt dat het herstel juist alleen maar langzamer gaat.
Zeker als je dan een werkgever hebt die mails stuurt met dikke rode teksten…

Voor mij was het wel echt over de grens heen gaan, dat wist ik ook. Dat het een burn-out ging worden wist ik niet. Maar wel dat ik roofbouw aan het plegen was.
Maar ja, wat moet je anders? Geen inkomen hebben. Tja… fijn voor de mensen die die luxe kunnen veroorloven, hier niet. De meesten niet…

Dus is het een combi van, ja zeker.
Maar toch snap ik wel de mensen die zeggen: je moet nee leren zeggen of zelf een grens trekken.
Want ja, uiteindelijk is het dat wel.
Is dat makkelijk, of misschien zelfs onmogelijk op sommige momenten, ja, dat ook.
Maar uiteindelijk doet een ander het niet voor je.

Vaak zijn de burn-outmensen de mensen met dat masker voor en laten ze zeker op het werk niet zien hoe het echt gaat.
Want ja, de kans dat je een burn-out krijgt is toch echt wel een stuk minder bij de mensen die wel de rem intrappen…
En je werkgever en je collega’s weten het dus vaak niet eens hoe het echt, echt, echt gaat.

Dus ja, ben lief voor jezelf. Eigen schuld is een veel te zware term.
Maar te hard zijn voor jezelf is het vaak wel.
Dus echt, voor iedereen: ben lief voor jezelf.
En als het kan, probeer ook die rem in te trappen, want uiteindelijk heb je jezelf…

Dikke knuf voor alle :knuffel:

Edit: schrijffouten

Laatst bijgewerkt door DuoPenotti op Gisteren, 15:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: Gisteren, 14:59

Geplaatst: Gisteren, 14:59

Prachtig dat “eigen schuld” mij in de mond wordt gelegd.

In een ideale omgeving houdt iedereen rekening met “jou”. Helaas is dat niet de realiteit. Ik snap ook echt wel dat niet alles maakbaar en een keuze is. Maar grenzen aangeven en dingen laten veranderen moet uit iemand zelf komen. Mensen kunnen niet ruiken dat het niet goed gaat. En als mensen het aan je kunnen zien dan heb je vaak al te lang gewacht.

De enige constante factor die je hele leven er zal zijn dat ben jij zelf. Die neem je altijd mee. Je werk verandert. Ik ken legio voorbeelden van “onmisbare” mensen die gewoon ontslagen werden. En als je morgen op de IC ligt dan vergaat de wereld ook niet en gaat het bedrijf ook niet failliet. Waarom kan het wel als je fysiek doodziek bent maar met zware mentale problemen niet? Is dat dan echt zo of zijn dat verwachtingen die jij jezelf oplegt?

Ik ben niet heilig hoor want het altijd maar door buffelen zit diep in mij. Nee zeggen doe ik niet graag. Maar ik gun mezelf meer dan dat. Ik heb na mijn hersenschudding al genoeg permanente schade aangericht om dat niet nog eens te doen. Ik heb mij het afgelopen jaar gerealiseerd dat IK de belangrijkste factor ben in mijn eigen gezondheid en geluk. Ik kan de wereld niet veranderen. Maar ik kan wel mijn eigen keuzes bepalen. En daar moet ik heel veel voor laten, dat het niet makkelijk is snap ik.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:04

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 15:04

Eens met Marlinde. De enige reden om de schuld buiten jezelf te zoeken is het feit dat je bang bent mensen teleur te stellen. Dat je bang bent dat ze boos worden of iets van je vinden. Dat je ze voor jou gevoel laat zitten.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:15

Geplaatst: Gisteren, 15:15

Jammer dat jij je aangesproken voelt Marlinde want ik reageerde niet op jou.

En nee SuzanneF. Ik leg niet alleen de schuld buiten een ander.
Natuurlijk moet je zelf ook veel leren. Maar door alleen maar simpel te zeggen dat het aan je eigen grenzen aangeven ligt dan maakt men het veel te simpel.

Wat ik probeer te zeggen is dat een omgeving soms ook beter op iemand kan passen. Soms zijn signalen overduidelijk en word er NIETS mee gedaan. En als iemand het zelf niet meer kan zien zou het mooi zijn als een omgeving daar wel rekening mee houdt of er oog voor heeft.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:22

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 15:22

Ja het klopt dat mensen beter op hun omgeving moeten letten. Maar het is aan degene zelf om actie te ondernemen.

En grenzen stellen lost niet alles op. Maar wel veel. En grenzen stel je niet alleen voor de buitenwereld maar ook voor jezelf. Nogmaals: als je wil dat er iets verandert dan moet je dingen veranderen.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:26

Geplaatst: Gisteren, 15:26

Met je eens Marlinde. Hoe moeilijk ook.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:26

Geplaatst: Gisteren, 15:26

Mellow schreef:
Werkgever zou er naar kunnen vragen lijkt mij?

Dat zou misschien kunnen. En bij ons gebeurt dat wel als iemand lange tijd geen verlof opneemt en er een stuwmeer aan verlofuren ontstaat. Maar in dit geval had iemand verlof aangevraagd en gekregen. Dan hoeft de werkgever toch niet te controleren of dat verlof ook daadwerkelijk genoten wordt?

Ik heb zelf een burnout gehad en herken het gevoel dat je aan alle kanten uitstraalt dat je opbrandt en dat je hoopt dat iemand ánders ingrijpt. Je werkgever, een arts, een collega (je eigen lijf, wat uiteindelijk ook gebeurt). Maar in de periode van herstel besefte ik dat alleen ík kan ingrijpen. Dat is moeilijk. Want je bent eraan gewend geraakt om je eigen grenzen niet serieus te nemen. En natuurlijk heeft de werkgever een rol in het voorkomen van overbelasting van de werknemers. Maar je hebt zelf ook een rol daarin.

De werkgever heeft hier niet gevraagd om te werken tijdens de verlofdagen (of het verlof ingetrokken). Dus dan kun je de werkgever dit ook niet kwalijk nemen.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:35

Geplaatst: Gisteren, 15:35

MarlindeRooz schreef:
Ja het klopt dat mensen beter op hun omgeving moeten letten. Maar het is aan degene zelf om actie te ondernemen.

En grenzen stellen lost niet alles op. Maar wel veel. En grenzen stel je niet alleen voor de buitenwereld maar ook voor jezelf. Nogmaals: als je wil dat er iets verandert dan moet je dingen veranderen.

Maar dat ben ik ook helemaal met je eens.

Alleen waar ik op reageerde was een stelligheid dat het aan je eigen grenzen aangeven ligt.

Waar het uiteindelijk ook aan ligt, alleen niet op zichzelfstaand.

@Lieser, zeker niet kwalijk nemen. En kan natuurlijk ook zijn dat het niet opgevallen is dat het verlof is ingetrokken. Doelde ook niet specifiek op de situatie uit dit topic.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:46

Geplaatst: Gisteren, 15:46

Lieser schreef:
Jolliegirl schreef:
Wat word een burnout hier weer lekker makkelijk weggeschreven als eigen schuld en geen grens kunnen stellen....

Het is verbonden aan veel meer factoren dan alleen dat....
En goh hoe zou het nou komen dat mensen geen grenzen meer durven of kunnen stellen? ( Financiële afhankelijkheid?? Het verplichte en gehaaste leven? )

Volgens mij zegt niemand dat het eigen schuld is. Maar wachten tot je werkgever jou gaat behoeden terwijl je zelf je toegekende verlof intrekt, is niet handig. De werkgever kan geen gedachten lezen, hoe moet die weten dat je vrij wilt zijn als je zelf je verlofaanvraag intrekt?

Ehm... mag ik even?

Ik heb nog heel veel verlofuren staan en dacht thuis te gaan klussen. Dat was de planning.
Ook aan iedereen zo doorgegeven.

Maar het is momenteel (weer) zo druk dat dat niet zo handig uit kwam.

Mijn werkgever weet dondersgoed hoe de vork in de steel zit maar toch wordt er ondanks dat ik aangegeven heb het niet te willen allerlei ad-hoc zaken bij mij neergelegd.

Ik ben nog revaliderende van mijn knie operatie, even ter info. Kost(te) heel veel energie.

Ik ben het langste in dienst en weet de weg en ben handig, dat is nu even een nadeel.

Er moest van alles geregeld worden voor na de vakantie anders loopt er dan van alles in de soep.
Dan krijg ik dat alsnog op mijn bordje maar dan óók de jaarafsluiting etc er nog bij.
Dan weet ik zeker dat ik uit mn vel ga springen!

**Geplaatst**: Gisteren, 15:50

Geplaatst: Gisteren, 15:50

cissy schreef:
Ehm... mag ik even?

Ik heb nog heel veel verlofuren staan en dacht thuis te gaan klussen. Dat was de planning.
Ook aan iedereen zo doorgegeven.

Maar het is momenteel (weer) zo druk dat dat niet zo handig uit kwam.

Heeft je werkgever tegen jou gezegd dat jij je verlof moet inleveren en moet komen werken?

**Geplaatst**: Gisteren, 15:51

Geplaatst: Gisteren, 15:51

Bij mij zag mijn omgeving het wel een beetje aankomen. Ik had juist veel mensen die vonden dat ik andeds deed en een korter lontje had. Ik wou er alleen niet aan toegeven en lachte het weg.

Ik wou dat ik toen wel beter geluisterd had naar iedereen.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:57

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 15:57

Mijn batterij is leeg dus ik wilde even een dutje doen.

Alleen heb ik m’n lenzen in en heb ik geen zin om op te staan en ze uit te doen. Echt lui. _O-

**Geplaatst**: Gisteren, 15:59

Geplaatst: Gisteren, 15:59

Citaat:
Er moest van alles geregeld worden voor na de vakantie anders loopt er dan van alles in de soep.
Dan krijg ik dat alsnog op mijn bordje maar dan óók de jaarafsluiting etc er nog bij.
Dan weet ik zeker dat ik uit mn vel ga springen!

En dat is jouw probleem omdat?

Wie doet het als jij morgen bij wijze van onder een auto komt?

Dit is jouw werkgever zijn probleem.
En ja hij weet dat het op jouw bordje opgelost word.
Dus daar legt hij het neer.

Want zo'n "gek" heeft hij in dienst.

Hoe makkelijk voor hem

Dus grenzen aangeven is dus precies kloppend in deze.

Beste baas fijne feestdagen. We zien na mijn verlof wel :evaw:

Makkelijker gezegd dan gedaan... Ja. Hele grote ja.

Zegt iemand die de laatste werkdag voor burn out met hele heftige migraine.
Met zonnebril op in het donker naar de nachtdienst is gereden.
Want ja ik melde mij ziek. Wat ik zelden deed. Maar mijn triptan werkte niks.
Maar er was geen vervanging..

En ik maakte ook mijn baas zijn probleem mijn probleem.

En het was het zo niet waard!

**Geplaatst**: Gisteren, 16:01

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 16:01

Mijn baas kan 100 dingen bij me neerleggen maar als ik vrij ben ben ik vrij. Klaar. Je leeft niet om te werken, en het is maar werk. Tenzij er mensen doodgaan als jij je werk niet doet is het nooit zo dringend. En daarbij, dat dingen niet op tijd geregeld worden is niet JOUW fout maar die van je baas. Die had dingen beter moeten plannen.

**Geplaatst**: Gisteren, 16:02

Re: Waar heb jij je vandaag aan geërgerd...? #16

Geplaatst: Gisteren, 16:02

Is trouwens makkelijk praten zo achter een scherm, dat begrijp ik. Na mijn ongeluk ben ik dingen gaan relativeren. Mijn eigen gezondheid staat op nummer 1. Werk komt ergens op nummer 10.

**Geplaatst**: Gisteren, 16:03

Geplaatst: Gisteren, 16:03

Dat jij alles weet is handig, maar je collega's moeten het ook leren. Wat DP al zegt, als jij morgen onder de bus komt dan wordt het ook linksom of rechtsom wel opgelost, dan staan ze ook niet aan je bed of jij alsjeblieft iets wilt doen omdat jij er zo handig mee bent. En als jij altijd alles oplost, dan leren je collega's ook niet hoe het werkt en zo blijft het cirkeltje rond.

En helemaal eens dat dat veel makkelijker gezegd dan gedaan is. Maar als niemand het zegt, wordt het ook niet gedaan