Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-02-25 22:40

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 08-02-25 22:40

Ja bah, heel rot. Ik ben 'blij' dat ik verder niks samen met m heb. Alleen zn huissleutels, dus die moet ik nog even afleveren :')

**Geplaatst**: 15-02-25 21:20

Geplaatst: 15-02-25 21:20

Er is droes bij ons op stal. Ik doe er alles aan om het infectie gevaar voor mijn paardje zo klein mogelijk te houden. Maar net getemperatuurd, ze heeft 38.1. En de weken ervoor tussen de 37.1 en 37.7. Het voelt zo oneerlijk want we hebben de laatste tijd al zoveel pech (peesblessures,hoefzweren, hoefscheuren). Elke keer als het een tijdje goed gaat gaat we weer iets mis. Hopelijk is morgen haar temperatuur weer onder de 38 maar ik verwacht het niet

**Geplaatst**: 16-02-25 09:35

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 16-02-25 09:35

Sterkte Missy

Soms heb je van die periodes dat alles na elkaar komt :(:)

**Geplaatst**: 16-02-25 22:55

Geplaatst: 16-02-25 22:55

Ik voel mij enorm teleurgesteld om iets , het is voor mij heel belangrijk , en het voelt heel rot dat een ander niet door heeft hoe belangrijk het voor mij is.

Het is misschien ook weer meer een realiteitscheck dat ik dus nog niet zo goed om kan gaan met teleurstellingen terwijl ik dacht dat dat een stuk beter ging. Automatisch ben ik dan ook teleurgesteld in mijzelf.

Soms wil ik gewoon geen mensen meer om mij heen om het maar veilig te houden. Enige waar ik altijd op terug kan vallen zijn mijn lieve paardjes.

**Geplaatst**: 17-02-25 21:56

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 17-02-25 21:56

Wat vervelend zebrastreep, dikke knuffel :knuffel:

**Geplaatst**: 17-02-25 23:44

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 17-02-25 23:44

Teleurstellingen zijn ook niet leuk en duurt even voordat je die verwerkt hebt. Ik zou niet te hard zijn voor jezelf

**Geplaatst**: 18-02-25 07:53

Geplaatst: 18-02-25 07:53

Nu heb ik gisteren echt vreselijk nieuws ontvangen waardoor ik de teleurstelling kan relativeren.

Vrijdag gaat er toch al anders uitzien omdat ik nu meer de zorg van mijn paarden op mij moet nemen,en mijn paarden gaan voor alles.

Om nu bezig te gaan in dat huis ben ik toch niet in de mood voor. Mijn ouders vinden gelukkig ook dat mijn paarden en wat daar speelt voor gaat.

**Geplaatst**: 18-02-25 13:16

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 18-02-25 13:16

Wat is er aan de hand? Sterkte alvast!
Laat het toch ook niet de pret overschaduwen want je verhuist maar één keer naar je eigen eerste huisje en ook dat mag gevierd worden

**Geplaatst**: 18-02-25 21:46

Geplaatst: 18-02-25 21:46

Dat een goede vriendin die ik laatste tijd wat minder heb gesproken en gezien niet heeft verteld dat ze in verwachting is en ik er nu achterkom door een uitje georganiseerd door haar vriendinnen. Ze is ook nog bijna uitgerekend..

En doet me weer beseffen dat ik me ontzettend alleen voel tussen alle vrienden met kinderen (heb wel al 8 jaar een relatie maar bewust kinderloos).

Dit is gewoon echt geen leuke leeftijd voor je sociale leven.. mag ik weer 20 zijn?

**Geplaatst**: 18-02-25 22:22

Geplaatst: 18-02-25 22:22

SpikkelFire schreef:
Dat een goede vriendin die ik laatste tijd wat minder heb gesproken en gezien niet heeft verteld dat ze in verwachting is en ik er nu achterkom door een uitje georganiseerd door haar vriendinnen. Ze is ook nog bijna uitgerekend..

En doet me weer beseffen dat ik me ontzettend alleen voel tussen alle vrienden met kinderen (heb wel al 8 jaar een relatie maar bewust kinderloos).

Dit is gewoon echt geen leuke leeftijd voor je sociale leven.. mag ik weer 20 zijn?

Is dat een goede vriendin dan? Ik zou persoonlijk echt not amused zijn. Ik heb dit zelf ooit meegemaakt bij iemand waarvan ik dacht dat we echt vriendinnen waren. Bleek dus niet zo te zijn. Moest het via via horen.

**Geplaatst**: 18-02-25 22:31

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 18-02-25 22:31

Ik had een reactie vol met excuses, maar je hebt gewoon gelijk. Wel altijd pijnlijk weer als je zoiets realiseert.

**Geplaatst**: 18-02-25 22:36

Geplaatst: 18-02-25 22:36

SpikkelFire schreef:
Ik had een reactie vol met excuses, maar je hebt gewoon gelijk. Wel altijd pijnlijk weer als je zoiets realiseert.

Ja dat is ook niet leuk. Ik was ook erg gekwetst toen. Zo belangrijk was ik dus. Not.

**Geplaatst**: 18-02-25 23:44

Geplaatst: 18-02-25 23:44

Het lukt me al een tijdje niet om de balans te vinden tussen óf m'n leven perfect op orde proberen te houden (werk, huis schoonhouden, sociale contacten) óf helemaal niets meer doen en alles uitstellen en laten ophopen.

Ik wil graag een goede balans ofzo maar het lukt nu alleen maar op 100% of op 0% lijkt het wel (waarbij de 100% doodvermoeiend is, maar de 0% ook slecht voelt

Dus, daar voel ik me slecht over.

**Geplaatst**: 19-02-25 12:28

Geplaatst: 19-02-25 12:28

Ik zit al een paar weken in behandeling bij de ggz, te horen gekregen dat ze inderdaad vermoeden dat ik add heb en aan de medicatie mag. Helemaal daarop ingesteld want ik wil dat zo graag. Ik loop al mijn hele leven tegen dezelfde dingen aan.

Word ik net gebeld dat ze samen met de psychiater gekeken heeft naar mijn dossier/testen van een aantal jaren terug, dat ik geen add heb en dat ik dus geen recht op medicatie heb en dus onbehandeld blijft.

Ben enorm verdrietig en ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet..

**Geplaatst**: 19-02-25 22:17

Geplaatst: 19-02-25 22:17

Hartverscheurend nieuws gekregen gisteren, ik snap er nog steeds helemaal niks van en ben er zelf ook wel behoorlijk van door de leg. Het is allemaal gewoon even heel banketstaaf voor zoveel mensen in mijn omgeving. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt en het voelt zo onwerkelijk en bizar.

**Geplaatst**: 01-03-25 23:00

Geplaatst: 01-03-25 23:00

Vorige week op stage mentaal en emotioneel een beetje ingestort. combinatie van moe zijn, stress, zorgen en hormonen. Het loopt allemaal gewoon niet zo lekker, voelde het al in de ochtend van 'ah het is weer zo'n dag...' en toen ik eenmaal huilde kon ik ook niet stoppen.
Nu ben ik al nerveus voor komende stagedag komende week. Heb er nu ook helemaal niet zo'n zin meer in.
Maandje terug een voortgang gesprek gehad over bijvoorbeeld op klanten afstappen, wat ik erna meer ben gaan doen. Wat mijn begeleider niet altijd ziet. En dit kwam weer naar boven vorige week.
Ik wil echt meer leren en kunnen maar op sommige dagen lukt het echt even niet. Heb ook niet het idee dat diegene dit evengoed begrijpt. Nu ben ik ook erg gevoelig en huil ik vrij snel. Helpt ook niet mee

Ik wil dit ook goed kunnen door communiceren maar ik loop helemaal vast. Ook ben ik blijkbaar nogal hard voor mezelf in wat ik kan/moet kunnen. Ik mg gewoon fouten maken, dat weet ik ergens wel. Maar in m'n hoofd krijg ik helemaal kortsluiting. Ik wil het gewoon allemaal graag kunnen. Voel me dan zo naar, wil dan het liefste in een hoekje kruipen en huilen. Ik vind het zo lastig

**Geplaatst**: 06-03-25 18:13

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 06-03-25 18:13

Zo boos op mijn ex! Het is gewoon diep triest wat iemand, waar je altijd alles voor hebt gedaan, je zo kapot probeert te maken. Dit gedrag hoort ook niet bij iemand met gezond verstand. Heb mezelf deze dag gegeven om heel verdrietig te zijn en vanaf morgen gaan de schouders er weer onder

**Geplaatst**: 07-03-25 16:55

Geplaatst: 07-03-25 16:55

Ben mijn trailer verkoop klaar aan het maken.
Dan besef je dat je beide oud wordt.
Gaat me echt aan het hart.

**Geplaatst**: 21-03-25 11:27

Geplaatst: 21-03-25 11:27

Mijn favoriete tante ligt in een hospice, ze woont alleen aan de andere kant van het land dus even langs gaan vergt wat meer planning. Twee weken geleden ben ik nog langs geweest en toen vond ik haar er slecht uit zien, alsof ze 'opeens' heel oud was geworden. Morgen zou ik weer langs gaan... Maar ze heeft dit vanochtend afgezegd, omdat het voor haar voelt als afscheid nemen

En ik snap het, ik respecteer het, en als ik haar kan steunen door haar dat verdriet van afscheid nemen van iedereen niet aan te hoeven doen door zelf thuis te blijven dan doe ik dat met liefde. Maar nu kan ik ook even alleen maar huilen, dat ik haar dus nooit meer ga zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-25 11:38

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-25 11:38

Dat is heftig Telpeva... kan me je verdriet goed voorstellen.
Zo dubbel... wel goed dat je haar wens respecteert.
Sterkte gewenst! :(:)

**Geplaatst**: 21-03-25 11:43

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 21-03-25 11:43

Jeetje dat is dubbel verdrietig Telpeva.
Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 21-03-25 12:54

Geplaatst: 21-03-25 12:54

Thanks! Ik snap haar kant ook echt, voor haar voelt het alsof elk bezoek dat ze krijgt een afscheid is, want de kans dat ze iemand daarna ooit nog ziet is klein, dat lijkt mij echt gekmakend en zwaar. Ze heeft het al zwaar genoeg en dit komt er nog bovenop. Ik huil voor mijn tante ik vind dit zo erg

**Geplaatst**: 21-03-25 14:16

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 21-03-25 14:16

Is het een idee dat je een afspraak maakt om de momenten wat dichterbij elkaar te plannen? Dan is het niet de laatste keer dat je komt zegmaar

**Geplaatst**: 21-03-25 16:33

Geplaatst: 21-03-25 16:33

Dat is eigenlijk al niet meer haalbaar, familie die dichterbij woont kan al niet meer zomaar langs komen omdat het met de dag (of dagdeel) al wisselend is of ze bezoek aan kan. Voor mij is het 3 a 4 uur enkele reis met het OV om er te komen, zonder garantie of ze bezoek kan ontvangen.
Ik ga denk ik kaartjes maken en versturen, zodat het geen afscheid is maar dat ik haar nog wel kan laten glimlachen en laten voelen dat ze geliefd is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-25 17:44

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-25 17:44

Wat lief van jou en wat heb je dat mooi bedacht!
Zo waardevol om haar zo nog te laten weten dat je aan haar denkt.