MyWishMax schreef:Ik heb bijna eetstoornis gekregen door opmerkingen van anderen. Want ik was helaas niet de gelukkige die geen veroordelingen kreeg toen ik heel dun was. Daar heb ik het echt heel lastig mee gehad. Gewoon maar niet eten in bijzijn van anderen om opmerkingen te vermijden of idd heel ongezond om maar geen opmerkingen te krijgen dat ik niet gezond mocht eten. En dat ongezond eten is ook niet gezond voor dunnere mensen

Ik val dus ook enorm af met stress, paar jaar geleden in paar maanden tijd 15 kilo. En dat alles kunnen eten was echt niet fijn, want ik had onwijs veel last van de ondergewicht. Zowel mentaal maar ook fysiek.
En ik hield daar allemaal mijn mond over, want anders kreeg ik nog meer opmerkingen en veroordelingen.
VuurVleugels schreef:Mijn vriend heeft bijna zijn hele leven extreem ondergewicht gehad (voordat ik hem kende). Kwam geen gram aan, wat hij ook deed. Daar is hij zowel lichamelijk als mentaal ook wel echt bijna aan onderdoor gegaan! Body-positivity zou niet alleen voor de maten XL+ moeten gelden.
Ja dat is ook zo. Beide is eigenlijk niet goed.
En zo zie je maar dat ieder het ook anders beleefd. Ik vind het wel handing. En ik ben er echt nooit op veroordeeld. Tenminste zo ervaarde ik dat niet. Ja dat iemand ooit zei jij kunt dat koekje wel hebben, maar aan zulke uitspraken stoorde ik me toen niet, want at dat koekje graag.
En ik zag ze niet als veroordelend maar meer als compliment.
Ik vond het heerlijk zo dun zijn en alles kunnen eten.
Wel heb ik beseft dat veel mensen mijn uiterlijk toen als goed beschouwde.
1 persoon heeft toen uit bezorgdheid gevraagd of het wel goed met mij ging.
En dat is te idioot voor woorden dat flink ondergewicht toen, want nu is dat misschien anders, als gezond gezien werd.
Ik ervaar wel een opmerking met nu te dik zijn van dat kun je beter niet pakken als veroordelend, want niemand ziet dik zijn als een compliment.