Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
BopjeBo schreef:Hmmm, aan begin van onze relatie heeft mn vriend duidelijk aangegeven kinderwens te hebben. Ik wist het nog niet zeker, met hem zag ik dat wel zitten maar na een paar jaar helemaal van terug gekomen; ik wil ze zeker weten niet en heb daar uiteraard enorm goed en lang over nagedacht. Toen ik daar over uit was bijna uit elkaar gegaan na veel ruzie over dit onderwerp, maar toch gekozen samen verder te gaan. Inmiddels zijn we 7,5 jaar samen en 42 en 51 jaar. Hij heeft zich erbij neergelegd dat die tijd nu voorbij is. Bij hem is het er gewoon nooit eerder van gekomen in relaties voor mij, en wilde uiteindelijk de relatie en wat we hadden opgebouwd inmiddels niet opgeven. Maar het blijft verrekte lastig en pijnlijk. Onze hele maatschappij is op huisje-boompje-beestje concept gebaseerd, je kan bijv geen reclameblok op tv kijken zonder perfect gezinnetje. Als ik een grapje maak over een nadeel=voordeel dan doet hem dat eerder pijn. Maar moet wel zeggen dat hij niet echt een realistisch beeld heeft van de werkelijkheid, het erg romantiseert om een gezin te hebben en in het echt alle zorg op mij zou neerkomen. Ik ben gewoon niet bereid mijn leven om een wurm te laten draaien, wil mn eigen leven lijden.
plutolover schreef:Ik zelf vond het gewoon zonde van mijn energie en tijd. en ook voor die van hem om een relatie te nemen waarvan je misschien al van te voren wist dat die zou eindigen omdat er 1 wel een grote kinderwens hebt
Leo schreef:Ik snap het wel, je zou het er best in op kunnen nemen. Waarom niet.
Toen ik werd aangenomen was "mommy-to-be" leeftijd geen belemmering gelukkig, maar dat zou uiteraard ook helemaal niet zo mogen zijn. Dat het wel gebeurt, twijfel ik echter niet aan...
_San87_ schreef:Over een week ga ik verhuizen, ik heb er enorm veel zin in. Nu ga ik nadat ik verhuisd ben in mijn nieuwe woonplaats solliciteren.
Ik had het er dit weekend over met de schoonfamilie en mijn schoonmams kwam ermee dat het best een goed idee is om in mijn brief terloops te vermelden dat ik geen kinderen heb en deze ook niet wil. Eigenlijk vind ik dat best een goed idee, ik ben 33 en de meeste mensen verwachten rond die leeftijd dat je een kind hebt of wilt, wat ik dus niet heb en niet wil en ik denk dat het mijn kansen vergroot, want eerlijk is eerlijk, een zwangere vrouw of een vrouw met kinderen is gewoon duur voor een werkgever.
Hebben jullie daar ervaringen mee?