Mpepers schreef:Vjestagirl: Als je het toch over respect voor andermans mening hebt: Het respect voor het krijgen van een kind druipt er in jouw reactie wel vanaf zeg! Feit dat je zoiets zo beschrijft bevestigd eigenlijk alleen maar mijn mening; namelijk dat ervaringdeskundigen toch net ietsje meer verstand van zaken hebben...
Hoe moeilijk is het voor een kind om te luisteren. Doodgewoon doen wat je gezegt word. Ik kon het, de andere kinderen uit mijn klas konden het, mijn broertje kan het, mijn nichtjes kunnen het, mijn neefje kan het, de kinderen op ponykamp kunnen het, waarom is het dan zo verschikkelijk moeilijk, om als er gezegt word 'straks gaan we je beker omwisselen, want de juf kan nu niet weg' te gaan zitten, je brood op te eten en te wachten?
Mpepers schreef:Fijn dat jij je zaakjes zo goed voor elkaar hebt wbt je omgang met kinderen en probleemkinderen. Mijn mening is echter dat als ik jouw reacties zo eens doorlees, ik geen behoefte zou hebben aan jouw inmenging als het ging om mijn eigen kinderen... En dat mag ik net zo goed hier zeggen, als jij jouw mening hier neerzet.
Ik weet niet of ik dit op zou moeten vatten als een belediging, maar misschien begrijp je het verkeerd: Ik WIL me ook helemaal niet bemoeien met jouw kinderen. Alsjeblieft niet zeg.
Mpepers schreef:Verder, als ik toch op dreef ben; Zou ik wel eens willen weten welke van deze strenge mensen met meningen als dijken gebaseerd op "vroeger" hun paarden op soortgelijke manier behandelen... Helaas zie ik even vaak ongemanierde niet opgevoedde paarden, als dat ik onopgevoede kinderen zie.
[/quote]
Mijn paard word ook consequent opgevoed. Neem als we buiten gaan wandelen. Hoofdstelletje in, teugels over het hoofd (maar los in het midden, mocht er iets gebeuren). En de zweep mee. Madamme heeft nogal de neiging om zich aan te stellen. Dan is het stilstaan en kijken en proberen om te draaien en vooral niet verder willen. Ik heb het op iedere manier geprobeerd, koekjes, vrijheidsdressuur, wachten, toch maar omdraaien. Tegenwoordig sla ik 1x goed hard naar achteren. En kijk, ze snapt het, want ik hoef tegenwoordig maar ene rukje aan de teugels te geven en madamme loopt mee. Verschikkelijk onverantwoord, want misschien is ze wel bang, en misschien ligt er wel een kiezel en misschien dit en misschien dit. Feit is, dat zelfs als ze bang is en weet ik veel wat, ze naar mij te luisteren heeft. En sinds we die regel hebben gaat het geweldig goed.