Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
En als je goed bent voor je kindje, zal het kindje daar echt niet onder lijden imo. Dieuwke1989 schreef:Ik ben 16 en ik weet vrijwel zeker dat ik het weg zou laten halen.
Ten eerste heb ik het kind helemaal niets te bieden. Ik zit op school, ik lijd een leuk leven met vrienden en uitgaan. Als ik wat meer geld heb wil ik een paard kopen. Zou ik dat dan allemaal moeten opgeven, omdat er op een avond iets fout is gegaan?
Ook voor dat kind is het niet leuk. Ik kan me niet voorstellen dat het zich ooit echt gewenst zou voelen. Natuurlijk zou je er wel van gaan houden, maar een ongewenst kind zijn doet toch pijn, lijkt me (En dat is ook in gradaties. Je hebt kinderen waarvan de ouders het niet gepland hadden maar dat zodra het toch zo is, erg leuk wordt gevonden. Als je moeder 16 is, weet je vrijwel zeker dat je niet gewenst bent (ook al roept ze nog zo hard van wel).
Ten tweede zou het hele kind er nooit zijn geweest als ik beter had opgelet. Dat maakt de kwestie ook wat minder moeilijk.
. Stel ik zou zwanger raken zou ik het zeker houden, vindt kinderen leuk..al heb ik niet de middelen om het te verzorgen. Daar komt altijd wel een oplossing voor in bijv. ouders die die middelen wel hebben...weet niet wat hun reaktie zou zijn maar zulke dingen zijn niet te voorspellen. Nu ben ik niet van plan al zwanger te worden maar je weet het nooit..abortus zou ik niet willen..misschien als je 15 bent..maar nu niet meer. 


Dus om die compromissen te voorkomen wacht ik gewoon met kinderen tot ik een stabiel sociaal leven heb een een goeie baan met mogelijkheden



ik weet het veel te vroeg maar daar kan ik niks aan doen.Pam schreef:Niet gepland, wel gewenst.
Voor mij ligt het zo: Ik ben de oudste en eigenwijste van mijn familie. Toen ik 2 was, werd mijn neefje geboren. Als 2 jarige peuter liep ik al te zeulen met hem (buggy en zitten op de bank).
Op mijn 4e kwam mijn zusje. Ouders waren nóóit thuis ik ben dan ook opgevoed door opa en oma. 4 jarig meiske dat zo goed en kwaad als het kan probeerde haar krijsende zusje te zussen door een luier te verschonen. Zo ging dat door met al mijn neefjes en nichtjes.
En later was het babysitten. Mijn kleinste schoonbroertje wordt over 2 weken 1, daar zeul ik ook altijd mee rond. Er word nog een schoonbroertje of zusje geboren in juni (Eng he? Mijn vriend is 23, hij had de vader van ze kunnen zijn) maar verheug me er nu al op.
Mijn kinderwens is inmiddels zo groot dat ik denk ik een gat in mijn leven zou houden wanneer ik het liet aborteren. En dan wordt het kiezen, als mijn vriend het absoluut niet wilt houden. Ik houd zielsveel van hem, wil hem nooit meer kwijt, maar aan de ene kant zeg ik, wees dan ook man genoeg om het samen op te voeden. Aan de andere kant.. Hij heeft er nooit voor gekozen. Daar ligt de moeilijkheid.

marloes-joy schreef:Toch vind ik dat veel jonge meiden er TE makkelijk over denken, het is een hele verantwoording
het is goed dat er zoiets als abortus bestaat, echter zal ik daar vroeger en nu nooit voor kiezen.
Mijn studie plan ik er dan wel omheen, of stop er even mee, wat dan ook. Er komt dan ook wel weer een oplossing. Duke schreef:Ik vind dat sommigen die hier reageren wel erg makkelijk er dit onderwerp denken: 'Ik moet naar school, ik wil stappen, ik wil dit, ik wil dat.'Mensen waar is de ethiek gebleven? Het leven draait niet om wat jij wilt. Moet koste wat het kost dan maar ieder leventje (kindje) wat je leuke, zorgeloze leventje in de weg zit dan maar worden verwijderd? Omdat je zonodig wilt stappen? Egoïstisch hoor.
). 
Duke schreef:Ik vind dat sommigen die hier reageren wel erg makkelijk er dit onderwerp denken: 'Ik moet naar school, ik wil stappen, ik wil dit, ik wil dat.'Mensen waar is de ethiek gebleven? Het leven draait niet om wat jij wilt. Moet koste wat het kost dan maar ieder leventje (kindje) wat je leuke, zorgeloze leventje in de weg zit dan maar worden verwijderd? Omdat je zonodig wilt stappen? Egoïstisch hoor.