Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-02-25 09:03

Geplaatst: 17-02-25 09:03

Ik begrijp het bericht ook niet helemaal. Het is toch een mens zijn/haar goed recht om een bepaalde relatie te willen waarvan zij denken dat het bij hen past? Waarom zou je dat beeld aan moeten passen? Om maar niet alleen te hoeven zijn? Ik ben juist liever alleen en tevreden met wat ik heb dan in een relatie en niet tevreden met wat ik heb.

**Geplaatst**: 17-02-25 09:21

Geplaatst: 17-02-25 09:21

Eik schreef:
Hebben de andere vrijgezellen hier ook wel eens moeite gehad met beginnen bij nieuw werk of stage etc... gewoon puur omdat je weet dat dé vraag ook gaat komen en je de klok erop gelijk kan zetten dat dan ook de bijbehorende koppel/date pogingen dan volgen? (Al dan niet met de enige mannelijke vrijgezelle collega). Soms heb ik wel eens de neiging gehad om een vriend te verzinnen. Zodat ik " met rust gelaten" zou worden door nieuwe collega's/klasgenoten etc.

Oh ja zeker wel. Al valt het tegenwoordig wel mee. Ik zit sinds een jaar of 8 in de ICT en daar zijn vooral mannelijke collega’s die zich gewoon minder met het privéleven van hun collega’s benoemen. Maar vaker van vrienden en familie hoor. Die eeuwige vragen bij verjaardagen oid. “En hoe is het in de liefde?” Echt hou op. Waarom is dat altijd de eerste vraag die je stelt? Om vervolgens altijd te vervolgen met “en je bent zo’n leuke meid, snap echt niet dat niemand voor je valt”. Tja. Misschien val ik wel niet voor hen, weet jij veel. Zo vermoeiend altijd.

Ik had voorheen altijd vooral veel moeite met de feestdagen. Van die dagen waar iedereen van hot naar her vliegt en ik heus wel een avondje gezellig met mijn ouders/familie had, maar de rest alleen thuis zat. Gewoon wetende dat anderen het gezellig hebben, en ik daar maar zat. Sinds ik met mijn zus woon is dat minder, maar ik heb 15 jaar lang echt een vreselijke hekel gehad aan december. Voelde altijd alsof ik extra met mijn neus op het feit dat ik alleen was werd gedrukt. Herkennen anderen dat ook? Was altijd weer blij als het weer januari was.

**Geplaatst**: 17-02-25 09:59

Geplaatst: 17-02-25 09:59

superpony schreef:
Maar als wij naar bijv Lang Leve de Liefde kijken, kan ik ook niet het gevoel onderdrukken dat er een reden is als mensen alleen zijn en vaak komt die na verloop van tijd dan ook ter voorschijn. Dat wil niet zeggen dat alle singles iets mankeren, maar het wordt wel duidelijk waarom ze niet in ene relatie zitten.

Juist, opbeurend wel...

**Geplaatst**: 17-02-25 10:01

Geplaatst: 17-02-25 10:01

AnjaK83 schreef:
superpony schreef:
Maar als wij naar bijv Lang Leve de Liefde kijken, kan ik ook niet het gevoel onderdrukken dat er een reden is als mensen alleen zijn en vaak komt die na verloop van tijd dan ook ter voorschijn. Dat wil niet zeggen dat alle singles iets mankeren, maar het wordt wel duidelijk waarom ze niet in ene relatie zitten.

Juist, opbeurend wel...

Ach dat zeggen alleen mensen die wel in een relatie zitten

dat zijn de enige normale mensen op aarde....dat wist je toch wel ;-)

**Geplaatst**: 17-02-25 10:53

Geplaatst: 17-02-25 10:53

Shiloh schreef:
Eik schreef:
Hebben de andere vrijgezellen hier ook wel eens moeite gehad met beginnen bij nieuw werk of stage etc... gewoon puur omdat je weet dat dé vraag ook gaat komen en je de klok erop gelijk kan zetten dat dan ook de bijbehorende koppel/date pogingen dan volgen? (Al dan niet met de enige mannelijke vrijgezelle collega). Soms heb ik wel eens de neiging gehad om een vriend te verzinnen. Zodat ik " met rust gelaten" zou worden door nieuwe collega's/klasgenoten etc.

Oh ja zeker wel. Al valt het tegenwoordig wel mee. Ik zit sinds een jaar of 8 in de ICT en daar zijn vooral mannelijke collega’s die zich gewoon minder met het privéleven van hun collega’s benoemen. Maar vaker van vrienden en familie hoor. Die eeuwige vragen bij verjaardagen oid. “En hoe is het in de liefde?” Echt hou op. Waarom is dat altijd de eerste vraag die je stelt? Om vervolgens altijd te vervolgen met “en je bent zo’n leuke meid, snap echt niet dat niemand voor je valt”. Tja. Misschien val ik wel niet voor hen, weet jij veel. Zo vermoeiend altijd.

Ik had voorheen altijd vooral veel moeite met de feestdagen. Van die dagen waar iedereen van hot naar her vliegt en ik heus wel een avondje gezellig met mijn ouders/familie had, maar de rest alleen thuis zat. Gewoon wetende dat anderen het gezellig hebben, en ik daar maar zat. Sinds ik met mijn zus woon is dat minder, maar ik heb 15 jaar lang echt een vreselijke hekel gehad aan december. Voelde altijd alsof ik extra met mijn neus op het feit dat ik alleen was werd gedrukt. Herkennen anderen dat ook? Was altijd weer blij als het weer januari was.

Haha, ik kon dit bericht geschreven hebben. Altijd weer die vraag en??? Hoe gaat het? Aan het daten? “Euh nee”.
Heel herkenbaar ook rond de feestdagen. Ik vind t verder helemaal niet erg alleen te zijn. Maar rond de feestdagen heeft echt iedereen wel iets met zijn/haar gezin/familie of vrienden. De enige optie die ik dan heb is om naar mijn vader. En hoewel dat hartstikke gezellig is, vind ik die tijd altijd wel meer confronterend dat ik alleen ben dan andere dagen. Ook met mijn eigen verjaardag trouwens. }:0

**Geplaatst**: 17-02-25 10:55

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 17-02-25 10:55

Het valt bijna in de categorie en nog niet zwanger?

Een relatie hebben is nog steeds de 'norm' tegenwoordig.
Zonder ben je afwijkend, raar, zielig etc.

**Geplaatst**: 17-02-25 11:04

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 17-02-25 11:04

Bij mij wordt er nooit naar gevraagd. Al heel lang niet meer. En op mijn werk wordt er niet eens naar gevist. Blijkbaar kunnen mensen wel aan mij zijn dat ik geen partner kan vinden.

**Geplaatst**: 17-02-25 11:19

Geplaatst: 17-02-25 11:19

Er wordt gevraagd naar ervaringsdeskundigen... en dan toch mensen die al 100 jaar niet meer in hetzelfde schuitje zitten, maar wel even komen vertellen hoe en wat, vind ik ook altijd bijzonder. Hoe goed bedoelt ook, er zitten idd wel wat opmerkingen in die niet helemaal fijn zijn om te lezen.

Ik ben in mijn vaste vriendengroep inmiddels op het punt dat er niet meer wordt gevraagd 'en hoe zit het in je liefdesleven'. Of dat ze het een soort van voorzichtig vragen omdat ze enerzijds nieuwsgierig zijn en anderzijds mij ook niet willen kwetsen, omdat altijd hetzelfde antwoord geven ook niet fijn is. Ik ben 'gewoon' de eeuwige vrijgezel. Het is inmiddels wie ik ben. En gelukkig leggen mensen zich daar ook bij neer.
Bij andere mensen - ik ken een clubje waar ik ieder jaar Koningsdag mee vier maar verder nooit zie of spreek, geen echte vrienden - verbazen zich elk jaar weer, alsof het iets heel geks, raars of vreemds is dat ik alleen ben. Dat voelt idd wel eens stom, alsof je niet 'compleet' en 'normaal' bent omdat je niet in een relatie zit... Ze bedoelen het vaak goed 'ik snap er niets van, je bent zo leuk, ik gun je zoveel meer', maar het is jammer dat er dus wordt gedacht dat ik niet compleet ben in mijn up, of dingen moet missen. Mijn leven is gewoon anders. Klaar. Maar niet minder waardevol.

Ik denk dat mensen in een relatie, of juist als 'eeuwige' vrijgezel, helemaal niet zoveel van elkaar hoeven te verschillen in het gevoel van geluk. Ik als vrijgezel kan gelukkig goed genieten van mijn leven, maar heb ook momenten dat gevoel van eenzaamheid mij overvalt en raakt. Maar iemand een relatie kan ook heel gelukkig zijn, maar momenten van eenzaamheid, of ander ongelukkig gevoel kennen.

Shiloh schreef:
Ik had voorheen altijd vooral veel moeite met de feestdagen. Van die dagen waar iedereen van hot naar her vliegt en ik heus wel een avondje gezellig met mijn ouders/familie had, maar de rest alleen thuis zat. Gewoon wetende dat anderen het gezellig hebben, en ik daar maar zat. Sinds ik met mijn zus woon is dat minder, maar ik heb 15 jaar lang echt een vreselijke hekel gehad aan december. Voelde altijd alsof ik extra met mijn neus op het feit dat ik alleen was werd gedrukt. Herkennen anderen dat ook? Was altijd weer blij als het weer januari was.

Ik vind december ook verschrikkelijk. Mede door wat jij schets, maar ook gewoon door het donkere, het vuurwerk en het terugkijken op weer een jaar dat is voorbij gevlogen. Vind het in december altijd wat moeilijk om positief te blijven

Die 'niemand mag met kerst alleen zijn' reclames maken het daar niet beter op. Alsof het een doodzonde is dat je met kerst alleen zit, maak er niet zo'n enorm groot ding van, want juist daardoor voel ik mij dus extra alleen 'want je hoort samen te zijn juist met deze dagen....'. En eerlijk. Inmiddels vind ik het stiekem juist heerlijk dat ik maar 1 dag kerst verplichtingen heb, en de andere dag kan doen wat ik wil

musiqolog schreef:
Dat doet me een klein beetje denken aan het grapje van "op bruiloften zeiden ooms en tantes steevast tegen mij: 'En nu jij hè?' Ze zijn daarmee opgehouden toen ik hetzelfde ging doen op begrafenissen."

(Geen aanrader, zeg dit vooral niet. Maar bij wijze van "dood"doener kan hij tellen.)

Janine1990 schreef:
Maar de mensen die op haar reageren, hebben wel heel erg gelijk, er zijn momenten wanneer je eenzaam bent, dat je de schuld bij jezelf legt, dat je de hele dag bezig kan zijn met 'wat mankeert er aan mij?' en hier ook heel actief naar op zoek gaat en jezelf gaat bekritiseren. Dat geldt niet alleen voor mij, maar ook voor de andere mensen in dit topic. Dus nee, ik vind het in de algemeenheid in dit topic gewoon echt geen leuke opmerking.

Even hier op aanhakend. Ik herken dit wel. Doordat iedereen er maar naar vraagt, reageert alsof je heel zielig bent, je wilt koppelen, 100x vragen of je het niet mist, waarom je nog vrijgezel bent, ze je het geluk juist gunnen etc.... Heb ik perioden dat ik enorm met mijzelf in de knoop zit. Want idd, wat mankeert er aan mij? Moet ik er niet aan gaan werken? Ik heb boeken gelezen, ik heb vertrouwenspersonen gesproken, om 'aan mijzelf te gaan werken'. Maar elke keer liep ik daar weer in vast, want het zorgde juist voor zoveel meer stress, zoveel meer vragen en onzekerheden die ik niet kon beantwoorden of wegnemen, en waarom??? In de hoop mijzelf te veranderen, mijn leven overhoop te gooien, te gaan passen in het plaatje etc? Ik werd daar juist ongelukkiger van... Dan maar mijn leven vrijgezel. Dat geeft mij dan wat meer rust, dan die enorme achtbaan die ik dan wellicht eerst door zou moeten om mijzelf 'voor te bereiden' op een partner in mijn leven.

En ja, als ik er zo weer over nadenk en schrijf word ik daar wel weer een beetje verdrietig van, omdat het echt een struggle is die ik vaker heb meegemaakt en waar ik niet doorheen kom. Ik wil niet perse de eeuwige vrijgezel zijn , maar juist wel een maatje op de bank waar ik tegen aan kan kruipen, niet alles alleen te hoeven doen. Maar de weg daarna toe is nog ongemakkelijker en zwaar, dat ik het dan maar zo laat. Het komt. Of het komt niet. Maar ik ga mijzelf niet veranderen, of 'hard aan mijzelf werken'. Ik vind het belangrijker om te werken aan het gelukkig zijn met wat ik heb, dan te werken aan geluk dat ik misschien zou kunnen krijgen.

Misschien beetje warrig bericht, van hot naar her

Ik merk dat ik vooral even op gevoel reageer ipv netjes opbouwend of iets, sorry daarvoor.
Maar ik wil nog wel even aangeven dat ik het fijn vind herkenning en gelijkgestemden te lezen.

**Geplaatst**: 17-02-25 11:22

Geplaatst: 17-02-25 11:22

@musicoloog: Of ze weten waar je geïnteresseerd in bent. Bij mij begint iedereen over voetbal, omdat iedereen weet dat ik daar mee bezig ben. Ik denk dat relaties etc een veilig onderwerp is voor mensen die je niet zo vaak ziet.

Ik sta dubbel in de feestdagen. Enerzijds kan het rot zijn als je de enige single bent. Anderzijds vind ik het heerlijk om niet naar schoonfamilie te hoeven.

**Geplaatst**: 17-02-25 11:27

Geplaatst: 17-02-25 11:27

Tancreda4 schreef:
Maar elke keer liep ik daar weer in vast, want het zorgde juist voor zoveel meer stress, zoveel meer vragen en onzekerheden die ik niet kon beantwoorden of wegnemen, en waarom??? In de hoop mijzelf te veranderen, mijn leven overhoop te gooien, te gaan passen in het plaatje etc? Ik werd daar juist ongelukkiger van... Dan maar mijn leven vrijgezel. Dat geeft mij dan wat meer rust, dan die enorme achtbaan die ik dan wellicht eerst door zou moeten om mijzelf 'voor te bereiden' op een partner in mijn leven.

Dit is eigenlijk wel een beetje hoe veel mensen naar een vrijgezel kijken. Alsof er wel iets mis moet zijn.

En dat is 9 van de 10 keer helemaal niet zo.

Het is ook niet zo dat jij je aan moet passen aan een ander. Of andersom.

Ik heb veel gedate, maar ook mijzelf vaak de vraag gesteld 'Vind IK deze persoon bij MIJ passen?' ipv 'Vindt deze persoon mij leuk?' Want, echt waar, je mag zelf iemand ook gewoon niet bij jezelf vinden passen. Hoe leuk lief en gezellig iemand ook is. Als het geen match is...

**Geplaatst**: 17-02-25 11:28

Geplaatst: 17-02-25 11:28

Zonnetje81 schreef:
Het valt bijna in de categorie en nog niet zwanger?
Een relatie hebben is nog steeds de 'norm' tegenwoordig.
Zonder ben je afwijkend, raar, zielig etc.

Ik zie en hoor dat ook gebeuren in mijn omgeving. Maar wil je bij deze toch een hart onder de riem steken, dat écht niet iedereen er zo naar kijkt. Zonder partner ben je al compleet en vrijgezel zijn is helemaal prima.

**Geplaatst**: 17-02-25 12:00

Geplaatst: 17-02-25 12:00

Oww december vind ik ook lastig... Vriendinnen die druk zijn met hun partner en (schoon)familie tijdens de feestdagen. Het is voor mij hierdoor vaak weer een uitdaging om wat leuks te regelen voor de feestdagen, ik houd wel van gezelligheid en samenzijn tijdens kerst en zo, maar regelmatig is de eindstand dat ik saai met mn ouders op de bank zit.

**Geplaatst**: 17-02-25 12:38

Geplaatst: 17-02-25 12:38

AnjaK83 schreef:
superpony schreef:
Maar als wij naar bijv Lang Leve de Liefde kijken, kan ik ook niet het gevoel onderdrukken dat er een reden is als mensen alleen zijn en vaak komt die na verloop van tijd dan ook ter voorschijn. Dat wil niet zeggen dat alle singles iets mankeren, maar het wordt wel duidelijk waarom ze niet in ene relatie zitten.

Juist, opbeurend wel...

Er is ook een reden dat mensen wel een relatie hebben toch?
Heerlijk weer hoe mensen het toch nodig vinden om hun oordeel in dit topic te spuien.

**Geplaatst**: 17-02-25 13:19

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 17-02-25 13:19

De meesten die nu wel een relatie hebben, hebben daarvoor geen relatie gehad, zodat in feite bijna iedereen "ervaringsdeskundige" is. Dit n.a.v. de mening van ts en anderen hier dat niet-ervaringsdeskundigen niet mogen meepraten.

**Geplaatst**: 17-02-25 13:20

Geplaatst: 17-02-25 13:20

Shiloh schreef:
Eik schreef:
Hebben de andere vrijgezellen hier ook wel eens moeite gehad met beginnen bij nieuw werk of stage etc... gewoon puur omdat je weet dat dé vraag ook gaat komen en je de klok erop gelijk kan zetten dat dan ook de bijbehorende koppel/date pogingen dan volgen? (Al dan niet met de enige mannelijke vrijgezelle collega). Soms heb ik wel eens de neiging gehad om een vriend te verzinnen. Zodat ik " met rust gelaten" zou worden door nieuwe collega's/klasgenoten etc.

Oh ja zeker wel. Al valt het tegenwoordig wel mee. Ik zit sinds een jaar of 8 in de ICT en daar zijn vooral mannelijke collega’s die zich gewoon minder met het privéleven van hun collega’s benoemen. Maar vaker van vrienden en familie hoor. Die eeuwige vragen bij verjaardagen oid. “En hoe is het in de liefde?” Echt hou op. Waarom is dat altijd de eerste vraag die je stelt? Om vervolgens altijd te vervolgen met “en je bent zo’n leuke meid, snap echt niet dat niemand voor je valt”. Tja. Misschien val ik wel niet voor hen, weet jij veel. Zo vermoeiend altijd.

Ik had voorheen altijd vooral veel moeite met de feestdagen. Van die dagen waar iedereen van hot naar her vliegt en ik heus wel een avondje gezellig met mijn ouders/familie had, maar de rest alleen thuis zat. Gewoon wetende dat anderen het gezellig hebben, en ik daar maar zat. Sinds ik met mijn zus woon is dat minder, maar ik heb 15 jaar lang echt een vreselijke hekel gehad aan december. Voelde altijd alsof ik extra met mijn neus op het feit dat ik alleen was werd gedrukt. Herkennen anderen dat ook? Was altijd weer blij als het weer januari was.

Dat laatste herken ik van afgelopen december. Ik heb het niet elk jaar, maar dit jaar leek er voor mij meer aandacht op te richten ofzo. Ik ben ook alleenstaand en eigen huis. Op sommige momenten voel ik mij dan echt alleen wanneer iedereen om mij heen het gezellig heeft en ik dan inderdaad weer op een vrijdagavond thuis zit terwijl mijn vrienden ‘uit’ zijn of bij elkaar.

Ik heb het ook ooit gevraagd gekregen van mijn collega, toen liet ik hem zien op wat voor types ik viel en hij mij daar aan mag koppelen als hij er 1 tegen kwam. Tot nu toe nog niets gezien of gehoord. XD
Ik ben er ook niet actief naar op zoek.

Waar ik meer hinder van ervaarde was dat ik per se door mijn ouders uitgenodigd moest worden voor een ander terwijl ik allang op mijzelf woonde en die gegevens door had gestuurd aan iedereen. Dan voelde ik mij ook wel alleen.

**Geplaatst**: 17-02-25 13:50

Geplaatst: 17-02-25 13:50

anjali schreef:
De meesten die nu wel een relatie hebben, hebben daarvoor geen relatie gehad, zodat in feite bijna iedereen "ervaringsdeskundige" is. Dit n.a.v. de mening van ts en anderen hier dat niet-ervaringsdeskundigen niet mogen meepraten.

Ts en anderen zijn op zoek naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Dat iedereen ooit single was is nogal wiedes. Het gaat erom dat er een punt komt waarop je volgens de sociale norm een (vaste) relatie zou moeten hebben en wat het met je doet als dat (nog) niet zo is. Voldoe je niet aan de critetia van dit topic, omdat je wél aan ''de standaard'' voldoet is de kans kleiner dat je echt in kan leven in situaties die zich voordoen als je single bent.

Zo moeilijk kan het toch niet zijn om dat te begrijpen, cq er begrip voor te hebben?

**Geplaatst**: 17-02-25 14:04

Geplaatst: 17-02-25 14:04

anjali schreef:
De meesten die nu wel een relatie hebben, hebben daarvoor geen relatie gehad, zodat in feite bijna iedereen "ervaringsdeskundige" is. Dit n.a.v. de mening van ts en anderen hier dat niet-ervaringsdeskundigen niet mogen meepraten.

Single zijn tot je 21e of zo en dan af en toe wel/geen relatie hebben is echt heel wat anders dan jarenlang single zijn vanaf je 18e of zo. Of jarenlang single zijn na een break up.

**Geplaatst**: 17-02-25 15:50

Geplaatst: 17-02-25 15:50

anjali schreef:
De meesten die nu wel een relatie hebben, hebben daarvoor geen relatie gehad, zodat in feite bijna iedereen "ervaringsdeskundige" is. Dit n.a.v. de mening van ts en anderen hier dat niet-ervaringsdeskundigen niet mogen meepraten.

Nogal wiedes. Maar dat betekent toch niet dat het gros van de mensen zonder rela ‘iets mankeert’?

Ik ga juist goed op de feestdagen. Lekker weinig verplichtingen op een avond met ouders en broer + gezin na.

**Geplaatst**: 17-02-25 18:38

Geplaatst: 17-02-25 18:38

En dan vind een ander dat je wat mankeert omdat je geen relatie hebt. Lekker vinden hoor! Boeit mij echt niets

**Geplaatst**: 17-02-25 21:06

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 17-02-25 21:06

Haha, daar heb je ook weer gelijk in! Het zegt meestal meer over die persoon zelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-25 22:52

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-25 22:52

Feestdagen vind ik ook altijd lastig. Niet per se zwaar, wel lastig. Gelukkig houden wij het vooral in de familiekring, dus mijn ouders, zusje, haar man en kinderen en ik.
Door trauma heb ik een acute stress stoornis (gehad), in de familiekring raak ik erg getriggerd als het gaat om mijn single zijn. Gelukkig heeft hulp hier een heleboel in verbeterd en is het voornamelijk onaangenaam.

Oh en voor wie er op zoek was naar wat mij mankeerde, dit waarschijnlijk :')

Ga er vooral mee aan de haal als het goed voelt om te doen

anjali schreef:
De meesten die nu wel een relatie hebben, hebben daarvoor geen relatie gehad, zodat in feite bijna iedereen "ervaringsdeskundige" is. Dit n.a.v. de mening van ts en anderen hier dat niet-ervaringsdeskundigen niet mogen meepraten.

Newsflash... we worden allemaal single geboren :')

Maar niet iedereen zal dit specifieke gevoel van eenzaamheid ooit herkennen...

En nog even over mensen die wat 'mankeren' wat de reden is dat ze single zijn... Ik ken ook een aantal meiden/dames die nooit langer dan 14 dagen single zijn geweest. Was ooit zelfs járen bevriend met een meid die naast haar vriend nog iemand op de sportschool had. Daar mankeert dan verder niets aan? En het was ook heel erg normaal als we mister sportschool bij het stappen tegen kwamen en hij haar negeerde, ze daar boos over werd?

Vind ik ook wel iets van. Intens verdrietig vind ik zulke situaties.

**Geplaatst**: 17-02-25 23:00

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 17-02-25 23:00

Ik vind het ook irritant als familie of het gezin van die "grappige" opmerkingen gaan maken. Laat me gewoon met rust. :')

Merk ook dat ik steeds minder zin heb om erover te praten. Of je krijgt de redactie: " een relatie is ook niet alles"
Of: "je moet minder verwachtingen hebben, je bent te kritisch"

Thanks voor het begrip allemaal. Laat maar zitten.

Of überhaupt dat mensen gaan nadenken voor mij waar ik iemand tegen kan komen. Ik wil gewoon even mijn hart luchten soms en meer niet...

**Geplaatst**: 18-02-25 08:31

Geplaatst: 18-02-25 08:31

Zertab schreef:
Ik vind het ook irritant als familie of het gezin van die "grappige" opmerkingen gaan maken. Laat me gewoon met rust.

Merk ook dat ik steeds minder zin heb om erover te praten. Of je krijgt de redactie: " een relatie is ook niet alles"
Of: "je moet minder verwachtingen hebben, je bent te kritisch"

Thanks voor het begrip allemaal. Laat maar zitten.

Of überhaupt dat mensen gaan nadenken voor mij waar ik iemand tegen kan komen. Ik wil gewoon even mijn hart luchten soms en meer niet...

Vooral dat 'je moet niet zo kritisch zijn' of je verwachtingen bijstellen..

Hoezo??

Dus ik moet maar genoegen nemen met minder, omdat ik dan in ieder geval net als een 'normaal mens' een relatie heb?

**Geplaatst**: 18-02-25 08:48

Geplaatst: 18-02-25 08:48

rozebadeend schreef:
Zertab schreef:
Ik vind het ook irritant als familie of het gezin van die "grappige" opmerkingen gaan maken. Laat me gewoon met rust.

Merk ook dat ik steeds minder zin heb om erover te praten. Of je krijgt de redactie: " een relatie is ook niet alles"
Of: "je moet minder verwachtingen hebben, je bent te kritisch"

Thanks voor het begrip allemaal. Laat maar zitten.

Of überhaupt dat mensen gaan nadenken voor mij waar ik iemand tegen kan komen. Ik wil gewoon even mijn hart luchten soms en meer niet...

Vooral dat 'je moet niet zo kritisch zijn' of je verwachtingen bijstellen..

Hoezo??

Dus ik moet maar genoegen nemen met minder, omdat ik dan in ieder geval net als een 'normaal mens' een relatie heb?

Zo kreeg ik eens te horen "je hoeft hem niet aantrekkelijk te vinden, als je hem maar lief vindt"

Ah ja dus ik mag de "restjes" onder uit de zak want dat ziet er niet meer uit als chips maar smaakt er nog wel een beetje naar... :')

**Geplaatst**: 18-02-25 09:14

Geplaatst: 18-02-25 09:14

rozebadeend schreef:
Zertab schreef:
Ik vind het ook irritant als familie of het gezin van die "grappige" opmerkingen gaan maken. Laat me gewoon met rust.

Merk ook dat ik steeds minder zin heb om erover te praten. Of je krijgt de redactie: " een relatie is ook niet alles"
Of: "je moet minder verwachtingen hebben, je bent te kritisch"

Thanks voor het begrip allemaal. Laat maar zitten.

Of überhaupt dat mensen gaan nadenken voor mij waar ik iemand tegen kan komen. Ik wil gewoon even mijn hart luchten soms en meer niet...

Vooral dat 'je moet niet zo kritisch zijn' of je verwachtingen bijstellen..

Hoezo??

Dus ik moet maar genoegen nemen met minder, omdat ik dan in ieder geval net als een 'normaal mens' een relatie heb?

Ja dat zijn dat blijkbaar mensen die niet vrijgezel kunnen zijn. Ik snap het ook niet hoor, ik heb alles prima voor elkaar. Waarom zou ik dan een relatie met een mwah man willen?