Petpa schreef:Ja.
Werkgever bepaalt het beleid.
Als werknemer zal je daaraan moeten voldoen of vertrekken.
Sorry ik kan hier niet meer serieus op ingaan

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Petpa schreef:Chubby schreef:Volgens mij mag je best wat zekerder zijn van jouw eigen waarde en werkmentaliteit. Dus ga dat gesprek gewoon aan! Je werkgevervmag in zijn handjes knijpen met een werknemer die zo haar best doet er voor iedereen te zijn, incluis je kindje.
Ik ben allenstaande mama van drie. Er is áltijd wel wat. Is er geen ziek, dan is er wel een juf ziek. Of een band lek. Of een kinderfeestje. Mijn werkgever weet dat ik geef wat ik kan, door in mij te investeren zelfs als ik geen 100% geef, investeren ze ook in de toekomst als mijn kinderen wel voor zichzelf kunnen zorgen. En goed, ze investeren óók in kinderen die goed opgroeien en dat is ons werk
Wellicht ervaart de werkgever dat "haar best doen" anders...
Petpa schreef:Chubby schreef:Volgens mij mag je best wat zekerder zijn van jouw eigen waarde en werkmentaliteit. Dus ga dat gesprek gewoon aan! Je werkgevervmag in zijn handjes knijpen met een werknemer die zo haar best doet er voor iedereen te zijn, incluis je kindje.
Ik ben allenstaande mama van drie. Er is áltijd wel wat. Is er geen ziek, dan is er wel een juf ziek. Of een band lek. Of een kinderfeestje. Mijn werkgever weet dat ik geef wat ik kan, door in mij te investeren zelfs als ik geen 100% geef, investeren ze ook in de toekomst als mijn kinderen wel voor zichzelf kunnen zorgen. En goed, ze investeren óók in kinderen die goed opgroeien en dat is ons werk
Wellicht ervaart de werkgever dat "haar best doen" anders...
Chubby schreef:Volgens mij mag je best wat zekerder zijn van jouw eigen waarde en werkmentaliteit. Dus ga dat gesprek gewoon aan! Je werkgevervmag in zijn handjes knijpen met een werknemer die zo haar best doet er voor iedereen te zijn, incluis je kindje.
Ik ben allenstaande mama van drie. Er is áltijd wel wat. Is er geen ziek, dan is er wel een juf ziek. Of een band lek. Of een kinderfeestje. Mijn werkgever weet dat ik geef wat ik kan, door in mij te investeren zelfs als ik geen 100% geef, investeren ze ook in de toekomst als mijn kinderen wel voor zichzelf kunnen zorgen. En goed, ze investeren óók in kinderen die goed opgroeien en dat is ons werk
MyWishMax schreef:Ten eerst, gecondoleerd!
Je zit volgens mij erg hoog in de emotie, ts. En schiet daarom enorm in de verdediging en reageert nogal aangevallen op bepaalde reacties, maar ook op deze hele situatie.
Ik zou ook richting leidinggevende nog niet zo in de aanval schieten. Ga het gesprek gewoon aan als een normaal gesprek en wacht even af wat er gemeld wordt. Vanuit daar kan je altijd nog gaan kijken hoe en wat. Maar wie weet is het helemaal niet zo ernstig als het nu lijkt voor je. Je hebt zelf duidelijk wat je doet qua flexibel werken, dus dat kan je altijd aandragen in het gesprek. Zolang je dat maar rustig aanhaalt en niet in de verdediging schiet meteen zoals nu.
De reacties over oppas aan huis zijn ook niet rot bedoeld, maar juist als hulp. Ja, die vind je niet 1,2,3 maar het is wel iets om uit te zoeken voor de toekomst.
Onali schreef:Bij je werk horen overleggen.
Dan kan je niet zeggen al die overleggen vallen op mijn vrije dag ik kom niet.
In een overleg worden altijd dingen besproken die belangrijk zijn voor je werk.
Echt TS, meld je bij de bedrijfsarts of je HA.
Neem afstand, ook uit dot topic. Het is je gewoon allemaal te veel.
Hoihoi10 schreef:Onali schreef:Bij je werk horen overleggen.
Dan kan je niet zeggen al die overleggen vallen op mijn vrije dag ik kom niet.
In een overleg worden altijd dingen besproken die belangrijk zijn voor je werk.
Echt TS, meld je bij de bedrijfsarts of je HA.
Neem afstand, ook uit dot topic. Het is je gewoon allemaal te veel.
Jawel hoor. Kan prima. Dan moeten ze overleggen plannen op de dagen dat ik wel werk![]()
Ik hoef me niet te melden bij een huisarts of een bedrijfsarts. En het wordt me niet allemaal teveel. Niet als mensen niet ook nog vallen over 2 of 3 dagen kantoor deze week
Fitzroy schreef:Overigens, hoihoi, gaat dat 3 dagen beleid dan niet naar rato? Het lijkt mij ook niet echt fair dat jij dan dus alle dagen naar kantoor zou moeten en iemand die 40 uur werkt wel 2 dagen thuis mag werken.
Stel dat je leidinggevende erover begint, kun je dit misschien ook nog opperen? Dat jij 2 dagen komt en 1 dag thuis blijft?
Gecondoleerd met je oma. Krijg je hier geen bijzonder verlof voor?
Petpa schreef:Hoihoi10 schreef:
Jawel hoor. Kan prima. Dan moeten ze overleggen plannen op de dagen dat ik wel werk![]()
Ik hoef me niet te melden bij een huisarts of een bedrijfsarts. En het wordt me niet allemaal teveel. Niet als mensen niet ook nog vallen over 2 of 3 dagen kantoor deze week
"Moeten ze"
Bizar!
Petpa schreef:Je werkgever bepaalt
Indien jij alles wilt bepalen, dan begin je voor jezelf.
Neonlight schreef:Het beleid is 3 dagen op kantoor maar dat gaat uit van 40 uur werken. Hoe is het beleid bij 24 uur? Lijkt me niet helemaal fair als dat niet naar ratio is. Voor jou is het eigenlijk nauwelijks thuis werken nu.
Wat is het advies van de OR betreffende thuiswerken?
absque_dubio schreef:Ik vind sommige reacties wel gedurfd hier. Het als vanzelfsprekend zien dat als werkoverleggen etc regelmatig buiten werktijd worden gepland, het normaal is aanwezig te zijn. Been there, done that. Zulke dingen bij werkgevers kunnen gigantisch uitlopen. Voor je het weet sta je abnormale uren te maken.
Femke_Tweety schreef:Omdat je zo hoog in emotie zit -en onder druk en stress snap ik dat- wil ik minder scherp reageren dan ik anders zou doen.
En dus even zoeken naar een nette manier om iets onprettigs te zeggen.
De manier waarop je overkomt -of je het bént weet ik niet- mogelijk onder invloed van de stress dus, is iets dat in Engeland 'entitled' genoemd wordt.
Van anderen (werkgever) verwachten dat ze zich volledig aan jou aanpassen, terwijl dat eigenlijk niet de sociaal gangbare norm is.
Dus dat is mogelijk waarom mensen zo scherp reageren.
Pak even rust.
Herpak je.
Laat dit topic even wat het is.
Ga het gesprek met je werkgever open aan.
En is de stress en de druk inderdaad de reden dat je nu zo reageert -dat kunnen mensen begrijpen- dan neem alsjeblieft mijn eerdere tip serieus.
Ga in gesprek met je bedrijfsarts.
Geef aan dat het teveel is momenteel, dat je het niet aankunt.
Dan kan er een plan van aanpak bedacht gaan worden.
Een echte burnout in zakken, daar is niemand bij geholpen.