Een open brief van
Prof. Wim Derave
Hij is professor aan de Faculteit Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen, vakgroep Bewegings- en Sportwetenschappen van de Universiteit Gent.
https://www.humo.be/meningen/laat-me-de-verwarring-wegnemen-er-komt-een-drama-op-ons-af-prof-ugent-schrijft-open-brief~b8b1f5b0/?utm_campaign=shared_earned&utm_medium=social&utm_source=copylink&fbclid=IwAR3BAc9Dj5gAgOmtoxdxTqOfusnRud7Lmrp3OX1HYDME29Mb6dUVT4hvRFk&referer=https%3A%2F%2Fwww.hondenforum.nl%2Fplaza%2Fviewtopic.php%3Ff%3D23%26t%3D332335%26view%3Dunread
Hier een deel uit zijn brief, het is een opiniestuk, dus bevat een duidelijke mening.
Maar hij legt redelijk duidelijk uit hoe belangrijk het is om te zorgen dat we de snelheid van besmettingen omlaag brengen.
Citaat:
Onze taak is duidelijk. De besmettingsgraad voor dit fel onderschatte virus is 2 à 3. Dit betekent dat elke besmette persoon gemiddeld 2 à 3 andere mensen besmet. Dit lijkt mee te vallen, denk je, maar dat is niet zo. Want als je twee andere mensen besmet, dan besmetten zij elk ook twee andere mensen (dus 4 in totaal), en zij op hun beurt (8) en hun beurt (16), en als je dit 10 keer herhaalt, heb je in je eentje meer dan 16.000 mensen besmet.
Dat was het optimistische scenario. Als je elk 3 mensen besmet (en zij doen dat op hun beurt ook), dan heb je na even veel dagen 1,5 miljoen mensen besmet. Aangezien je niet de enige bent die besmettingen doorgeeft, zitten we binnen enkele weken in een situatie waar alle haarden met elkaar versmolten zijn en dat 60 tot 70 procent van alle mensen in Europa besmet is.
We moeten de besmettingsgraad dus onder de 1 brengen! Je moet met zo weinig mogelijk mensen in contact komen, zodat je 1) zelf niet besmet geraakt, of 2) maximum 1 andere mens besmet (maar liefst geen enkele) als dat wel zo is. Aangezien de meeste mensen niet alleen wonen, en aangezien het bijna onmogelijk is om je huisgenoten (partner, kinderen) niet te besmetten als je zelf besmet bent, is dat tweede in de praktijk bijna onmogelijk. Dus enkel het eerste is haalbaar: zorgen dat je niet besmet raakt.
Aangezien we niet weten wie er besmet is en wie niet (de labo’s kunnen zo veel analyses niet aan), moet je ervan uitgaan dat iedereen potentieel besmet is. Dat is het venijnige aan dit beestje: je weet pas een week later dat je al een week eerder besmet was, dus het staat bij niemand op het voorhoofd af te lezen. Binnen enkele weken wordt de kans vrij groot dat de mensen voor en achter je in de rij bij de bakker besmet zijn. Momenteel zijn er zogezegd maar ruim 500 mensen besmet in België, maar dat aantal ligt in realiteit 10 tot 15 keer hoger (wetenschappers zijn het eens over die aantallen), dus 5.000 à 10.000 vandaag in België, maar dat is over een paar dagen een veelvoud hiervan.
Als iedereen de maatregelen zo goed mogelijk opvolgt, kom je richting die zo enorm belangrijke factor 1.
Waarbij het aantal besmettingen op een gegeven moment ongeveer gelijk gaat blijven. Totdat het uiteindelijk zelfs kan gaan afnemen.
Het is natuurlijk niet zo dat je iedereen besmet die je tegenkomt (er lopen nog onderzoeken naar hoe precies de overdracht is)
Hoe meer afstand. Hoe minder contacten, als individu maar ook binnen het lánd, hoe dichter we naar die factor 1 gaan.