Ergens vind ik sneu dat ik mijn moeder geen oma kan maken.
Maar om het alleen daarvoor te doen kan natuurlijk echt niet.
Mijn schoonouders noemen zich gewoon opa en oma van onze papegaai

En dat is ook gewoon mijn "kind" dus helemaal prima.
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly


)Cayenne schreef:Dat herken ik wel.
Ergens vind ik sneu dat ik mijn moeder geen oma kan maken.
Maar om het alleen daarvoor te doen kan natuurlijk echt niet.
Mijn schoonouders noemen zich gewoon opa en oma van onze papegaai
En dat is ook gewoon mijn "kind" dus helemaal prima.
MarcoBorsato schreef:Er zijn ook gezinnen die een adoptiegrootouder zoeken, misschien is dat een oplossing?
Moeders van vriendinnen komen hier ook hun babyfix halen en de ouders van mijn bestie passen soms op.

. We trokken ook altijd wortels uit de moestuin, even door de waterton halen en met een lading zand opeten
Al helemaal door de dosis kennis die ze doorgeven. In ieder geval mijn oma van moeders kant. Dat is gewoon mijn tweede moeder en ze leert me zoveel. Is ook veel meer openminded dan mijn ouders al zijn ze nu wel aan het bijdraaien hoor. Mijn moeder word waarschijnlijk ook wel een beetje oma van mijn petekind. Ach, doorgeefkind
Gelukkig zijn flarden herinneringen beter dan helemaal niets. Ik heb alleen nog maar oma's. Een opa is overleden bijna 20 jaar terug en ik vraag me nog regelmatig af hoe mijn leven geweest zou zijn als hij er nog was. Hij was multi-instrumentalist en speelde echt alles. Ik heb zijn piano in mijn huis staan nu
Mijn andere opa is een aantal jaar terug overleden na een kort ziekbed, die man speelde fantastisch accordeon tot op het allerlaatst!
, heb hem alleen nooit leren kennen hij is jong overleden
,en met je grootmoeders nog altijd nieuwe kunnen maken
) Herinneringen en ervaringen zijn alles nu de beide oma's ouder worden. Eentje is 90 inmiddels en de ander goed op weg daarheen. Ergens jammer dat ze beide geen vier generaties mee gaan maken, maar tis goed haha!

