Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-12-18 13:54

Geplaatst: 11-12-18 13:54

Vumana89 schreef:
Wauw, ik lees mee al sinds het begin.
Hoe weten jullie de geschiedenis?

Meestal spreek je met de vorige bewoner, en als die er niet is dan ga je daar waarschijnlijk wel vragen bij stellen toch?
Een vriend van mij is in zijn studentenkamer overleden, maar daar zat al snel weer iemand in. Ik vraag me af of ze het diegene verteld hebben.

**Geplaatst**: 11-12-18 14:19

Geplaatst: 11-12-18 14:19

Vumana89 schreef:
Hoe weten jullie de geschiedenis?

Op google kun je ook heel erg veel vinden

**Geplaatst**: 11-12-18 15:51

Geplaatst: 11-12-18 15:51

CharmingS schreef:
Vumana89 schreef:
Hoe weten jullie de geschiedenis?

Op google kun je ook heel erg veel vinden

In ons pand hangen wat informatiebordjes met de geschiedenis, onder andere over de bezetting door de Duitsers. Voor mijn vorige studentenhuis (gebouwd in 1890 of zoiets) kregen we laatst een ansichtkaartje van een oude vrouw die daar vanaf de jaren 1930 had gewoond. Dat was wel erg bijzonder! Helaas zonder naam of adres dus we konden niet meer met haar corresponderen.

**Geplaatst**: 11-12-18 16:50

Geplaatst: 11-12-18 16:50

tengeltje11 schreef:
Ik vraag me altijd af of mensen die beweren dit of dat te zouden hebben als ze in zo'n huis wonen,dit ook zouden hebben als ze niets wisten over het verleden....

Volgens mij zit er veel in je eigen gedachten en wat je niet weet,ga je ook niet voelen.

Ik heb zelf eens in een relatief nieuw huis gewoond waar we pas na een jaar echt hoorden wat er was gebeurd. Één van de vorige eigenaren wat ook nog een oom/broer was geweest van die eigenaren voor ons heeft in de badkamer op de bovenverdieping zelfmoord gepleegd. In tussentijd zijn er meerdere rare dingen gebeurd en werd de sfeer op de bovenverdieping ook steeds negatiever. Pas na een jaar werd ons tussen neus en lippen door verteld dat er een man was die in de badkamer dus zelfmoord had gepleegd en ook daarvoor niet behoorlijk stabiel was. Ik was wat dat betreft ook heel blij toen we na 2 jaar een rustig huurhuis in trokken.

**Geplaatst**: 11-12-18 17:07

Geplaatst: 11-12-18 17:07

Brrr, vreselijke verhalen hier. Nog nooit een huis gehad wat vervelend voelde. Ons huidige huis voelt erg prettig aan, ik heb verder geen weet van de geschiedenis, maar het stamt uit 75, dus enorm oud is het niet.

Over begraafplaatsen trouwens, ik kom bijna wekelijks even bij mijn pap en mam op visite en aangezien zij overleden zijn, is dat dus op een begraafplaats.

Prachtige plek met een enorm kalme sfeer. Heel mellow, zeg maar. Ik moet altijd eerst langs de kindergrafjes voor ik bij mn ouders ben en ja, de tekst en namen en data op de stenen raakt me iedere keer weer, maar een vervelend gevoel heb ik daar nog nooit ervaren. Zou er zo naast gaan wonen.

**Geplaatst**: 11-12-18 17:35

Re: Huis met verleden

Geplaatst: 11-12-18 17:35

Ons huis is ook echt een thuis, zo voelt dat voor iedereen die binnen komt, ook nu ik weet dat er hier iemand aan ouderdom is overleden maakt dat voor mij geen verschil, ons huis is volgend jaar 100 jaar oud.

**Geplaatst**: 11-12-18 17:45

Geplaatst: 11-12-18 17:45

Qua kerkhoven,door het raam zien wij ook een oorlogskerkhof en achter ons huis is een monument ter herdenking van 3 priesters die vroeger hun geloof niet wilden verloochenen en daarom geëxecuteerd zijn daar.
Het stikt hier van de oorlogskerkhoven en ik denk dat hier geen enkel huis staat waar niet ooit een soldaat gesneuveld is....dan zou dit gebied verlaten moeten zijn als iedereen daar bang van zou zijn.

**Geplaatst**: 11-12-18 17:55

Geplaatst: 11-12-18 17:55

Ik woon nu 4,5 jaar in een huurwoning.
Het was een mooi huis (en nu nog mooier

) maar een echt 'thuis' gevoel heb ik ergens nooit gehad.
Weet niet of het door de moeilijke start komt in dit huis of door wat anders..

Onlangs heb ik mijn eerste huisje gekocht.
En ondanks dat ik grotere en van binnen beter onderhouden woningen bekeken heb had ik hier wel soort van 'thuis' gevoel.
Er moet nog aardig wat gebeuren voordat het naar mijn zin is.
Maar heb wel een goed gevoel bij dit huis

Laatst iemand uit de buurt gesproken en die heeft wat over de bewoners verteld van de afgelopen 20 jaar.
Heb geen rare verhalen gehoord :')

Onlangs vertelde mijn moeder iets over het huis waar ik geboren ben en tot mijn zevende heb gewoond.
Mijn moeder had wel wat gaatjes in de buitenmuur gezien maar nooit zich afgevraagd waardoor het kwam.
Bleek achteraf dat er mensen vermoord waren in de tweede wereldoorlog.
Gelukkig geen nare herinneringen aan het huis

**Geplaatst**: 11-12-18 19:23

Geplaatst: 11-12-18 19:23

Mijn ouderlijk huis is best veel gebeurd.
Mijn oma kwam er als drie jarig kind net haar ouders wonen. Het is van mijn overgrootmoeders naar grootouders en ouders gegaan. Mij. Is daar overleden op haar 89e in 2004, 9 maanden na het overlijden van mijn vader.
Ik weet dat daar iig twee kindjes (mijn tantes dus) zijn overleden.
Evenals dat er onderduikers hebben gezeten in de 2e wereld oorlog. Het hoe en wat hiervan weet ik niet precies omdat mijn oma nooit over die tijd heeft willen praten.
Na het overlijden van mijn oma is het huis verkocht. Het echtpaar wat het kocht heeft het huis verbouwd, alleen de voorgevel is blijven staan, de rest is allemaal
Nieuwbouw. De man heeft vervolgens zelfmoord gepleegd (niet in het huis). Ik denk twee jaar na het overlijden van mijn oma en vader.

Ik voor mijzelf zou ondanks dat de plek an sich geweldig is, het huis zo lang in de familie is geweest niet willen wonen. Te veel gebeurd.

**Geplaatst**: 11-12-18 20:28

Re: Huis met verleden

Geplaatst: 11-12-18 20:28

Wauw! Wat een verhalen soms zeg!

**Geplaatst**: 11-12-18 20:33

Geplaatst: 11-12-18 20:33

tengeltje11 schreef:
Wij wonen in een oude boerderij,geen idee wat er gebeurd is of wat niet,maar het huis stond volop in oorlogsgebied tijdens zowel de 1ste als 2de WO, er zijn allesinds ook vroegere bewoners(tijdens de eerst WO),gevlucht naar Amerika.
Het leeft,heeft een verleden en ademt dat ook uit,niets mis mee,je kan altijd blijven hangen n het verleden,maar je kan alles ook gewoon accepteren en ermee leven en dan is er toch niets aan de hand.

An jouw huis moeten dan toch ook bijzondere verhalen kleven. Ken je ze?

**Geplaatst**: 11-12-18 20:38

Geplaatst: 11-12-18 20:38

Hou van deze griezelige verhaaltjes ~~}>

Mijn huis staat zo’n 50 jaar. Zo ver ik weet niks geks gebeurt. Wel waren alle buren enorm blij met ons, ‘eindelijk normale mensen’ zeiden ze

.
Krijg nog vaak brieven van justitie voor de vorige bewoner, misschien heeft dat er wat mee te maken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-18 21:27

Re: Huis met verleden

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-18 21:27

Van veel verhalen ben ik echt onder de indruk

**Geplaatst**: 11-12-18 21:27

Re: Huis met verleden

Geplaatst: 11-12-18 21:27

Ja ik ook...

**Geplaatst**: 11-12-18 21:28

Geplaatst: 11-12-18 21:28

CharmingS schreef:
Vumana89 schreef:
Hoe weten jullie de geschiedenis?

Op google kun je ook heel erg veel vinden

Ik helaas helemaal niks -O-

**Geplaatst**: 11-12-18 21:56

Geplaatst: 11-12-18 21:56

Palmera schreef:
In mijn huisje heeft de vorige bewoner zelfmoord gepleegd. Ik heb nog nooit zo fijn gewoond.

Idem hier, heb zelfs zijn kat "geërfd", en zijn dochtertje is een tijdlang verzorgster geweest bij mijn paarden (heb de man in kwestie zelf niet gekend). Enkel de zolder vond ik wat luguber, daar hing een kruisbeeld aan een balk, denk wel dat ie zich daarnaast verhangen had.

Een vreemde anekdote ook van het huis van mijn overburen: er woonde vroeger een man die homo was, en die erfde een appartement van zijn tante. Hij werd sowieso wat te oud om zijn terrein (+1ha) te onderhouden, dus verkocht de boel aan een echtpaar dat ook al kinderen en kleinkinderen had. Een jaar later kwam het huis weer te koop... omdat de nieuwe eigenaar "uit de kast" gekomen was en een relatie had met een man. De volgende kopers werden door mensen uit de buurt gekscherend gewaarschuwd dat het huis "op slechte grond" stond

, maar ze hebben zich niet laten afschrikken en zijn nog steeds gelukkig getrouwd.

**Geplaatst**: 11-12-18 21:57

Geplaatst: 11-12-18 21:57

In ons huis is de eigenaar overleden in zijn slaap. Na het overlijden hebben zijn kinderen het huis te koop gezet. Volgens mij heeft het een jaar te koop gestaan toen mijn ouders het kochten. De buren kende hen goed, de beste man dronk graag een glaasje en zal waarschijnlijk iets te diep in het glaasje gekeken hebben toen hij overleed. Maar een mooiere dood kan je je op zo’n leeftijd 80+ niet wensen.

Ik zou nooit durven wonen in een huis waar brand geweest is. Veel te bang dat het nog eens gebeurd. Dood eng vind ik dat.

**Geplaatst**: 11-12-18 23:38

Re: Huis met verleden

Geplaatst: 11-12-18 23:38

Toen mijn vriend en ik enkele jaren geleden voor de eerste keer naar Wales gingen, hebben we daar in een landhuis geslapen wat ingebouwd was tot hotel.
Beiden hebben we zo'n vreemde nacht gehad, niet op ons gemak, onrustig. Achteraf hoorden we dat er regelmatig geesten gezien werden. En enkele jaren later zeiden vrienden uit de omgeving " dapper dat jullie daar hebben geslapen". Al wilden ze niet zeggen wat er precies mee is. De kwaliteit van het hotel lag het iig niet aan.

Wij wonen in het ouderlijk huis van mijn vriend, waar zijn moeder ook is overleden. Ik denk altijd dat ze over ons waakt

**Geplaatst**: 12-12-18 10:48

Re: Huis met verleden

Geplaatst: 12-12-18 10:48

Ons huis staat op een voormalig linie. Ondanks dat het huis in de jaren 60 herbouwd is, kan het niet anders dan dat er heel veel geschiedenis op het terrein zit. Zo heeft er heel lang nog een soort kap gelegen, waar altijd bommen in hebben gelegen voor de bommenwerpers.
Ik ken de geschiedenis nog niet heel goed, maar door dit topic heeft het mij wel nieuwsgierig gemaakt om eens wat meer onderzoek te doen!

**Geplaatst**: 12-12-18 11:13

Geplaatst: 12-12-18 11:13

Citaat:
Toen mijn vriend en ik enkele jaren geleden voor de eerste keer naar Wales gingen, hebben we daar in een landhuis geslapen wat ingebouwd was tot hotel.
Beiden hebben we zo'n vreemde nacht gehad, niet op ons gemak, onrustig. Achteraf hoorden we dat er regelmatig geesten gezien werden. En enkele jaren later zeiden vrienden uit de omgeving " dapper dat jullie daar hebben geslapen". Al wilden ze niet zeggen wat er precies mee is. De kwaliteit van het hotel lag het iig niet aan.

Die mensen moeten hiermee gaan adverteren: 'Overnachten in echt spookhotel, wie durft het aan?' Klandizie gegarandeerd, ervaringen met het zien van geesten ook (self fulfilling prophecy).

**Geplaatst**: 12-12-18 11:28

Re: Huis met verleden

Geplaatst: 12-12-18 11:28

Ik zou nooit tegenover of naast een kerkhof willen wonen. Heb trauma's aan de dood gehad en kerkhoven, lijkenkisten en lijkenwagens word ik nog steeds naar van.

Verder sliep ik eens bij een vriendin waar ik ook een rare sfeer vond hangen thuis. Toen we het over haar oma hadden viel spontaan het kaarsje om naast de foto van haar oma. Terwijl er niemand in de buurt stond oid. Nooit weer daar geweest.

Onze buurman heeft een herseninfarct gekregen in de keuken en is dood neergevallen daar. We zagen hem elke dag wel even en maakten vaak een praatje, een schat van een man. Toen de politie aan de deur kwam met de vraag wanneer we hem voor het laatst hadden gezien werd er eerst gedacht dat hij vermist was. Maar hij bleek dus al een paar dagen dood in de keuken te liggen. Een andere buurvrouw heeft in die dagen zelfs nog twee keer door het raam gekeken omdat het raar was dat hij er niet was. Maar je zag hem dus net niet door het raam (gelukkig?). Verder geen rare gevoelens hierbij. Tuurlijk denk je er even aan als je het huis ziet maar dit was geen misdrijf of zelfmoord. Erg sneu vooral dus.

**Geplaatst**: 12-12-18 11:30

Geplaatst: 12-12-18 11:30

Saaams schreef:
Ik zou nooit durven wonen in een huis waar brand geweest is. Veel te bang dat het nog eens gebeurd. Dood eng vind ik dat.

Het huis waar ik opgegroeid ben,daar was de volledige bovenverdieping afgebrand voor mijn ouders het kochten.
Is dan opnieuw opgebouwd,maar de bovenverdieping was totaal anders dan de onderkant,dus aan de buitenkant bleef je wel zien dat de beide verdiepingen precies niet samen hoorden.

@Goof,ik weet er eigenlijk niets over.
De ouders van het ouder koppel van wie wij het kochten,hebben het na de eerste WO bewoond omdat de vorige bewoners dus gevlucht zijn.
Daarna is de geschiedenis duidelijk,zonder erge gebeurtenissen.
Natuurlijk zijn hier overal rond zat soldaten gesneuveld,in de wei van de buren staat bv nog een bunker,vorig jaar is een straat verder nog volledig afgesloten omdat ze een bommendepot onder de grond gevonden hadden en die moest ontmanteld en geruimd worden,en tal van mensen lopen hier nog met metaaldetectors de velden over.
Jaarlijks vinden boeren hier bommen en sporadisch ontploft nog een als ze bv een bom raken tijdens het ploegen ofzo.
Ex manege eigenaar hier in de buurt is enkele jaren terug overleden omdat hij letterlijk ontploft is.
Niemand weet het fijne,want hij was alleen op dat moment,maar ofwel is eentje die hij gevonden had ontploft in zijn handen,ofwel had hij ze te dicht bij een vuurtje gelegd wat hij aan het stoken was,is ze te warm geworden en ontploft.
Het blijft tragisch natuurlijk,maar het oorlogsverleden speelt hier nog dagelijks en is nog erg actief.
Dus eerlijk,ik geloof ook niet zo in geesten van overledenen die blijven hangen enzo,want dan zou dat hier toch een pretpark van geesten moeten zijn...zoveel drama en doden....

**Geplaatst**: 12-12-18 12:28

Geplaatst: 12-12-18 12:28

Ik heb vroeger als kind in een jaren 30 huis gewoond waarvan de bewoner zich heeft opgehangen in het trapgat. Erg triest natuurlijk, het hele dorp wist ervan. Wij kwamen uit de stad toen we daar gingen wonen, maar leerden door de commotie al vrij snel wat er was gebeurd.
Als kind was ik wel erg onder de indruk van het verhaal, maar er was niks meer te zien en het huis was heerlijk. Soms kraakte de vloer boven op de hal wel eens terwijl er niemand boven was, dus mijn moeder zei altijd gekscherend dat het onze huisgeest was die over ons waakte. Door de luchtigheid waarmee mijn moeder ermee omging, heb ik het nooit eng gevonden.

Mijn vriend en ik zijn aan het verbouwen in onze eigen woning en wonen nu dus tijdelijk in het appartement van zijn overleden oma. Ik heb de mevrouw niet gekend, maar mijn vriend natuurlijk wel. (Ze is al een aantal jaren dood)
Zij is overleden op het toilet gevonden,half in de gang. Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik haar altijd begroet met ‘hallo oma’ als ik op het toilet zit

Niet omdat ik echt geloof dat haar geest op het toilet zit te poltergeisten, maar meer om het luchtig te houden voor mezelf, net als vroeger.
Tevens staat dit huis naast een kerkhof, de achtertuin grenst er aan. Het is juist een hele vredige en mooie plek.
Ik loop ook wel eens een rondje over een kerkhof, terwijl ik daar zelf geen bekenden heb liggen. Ik loop dan vooral langs de ‘vergeten’ graven. Waarvan je ziet dat ze niet meer bezocht en onderhouden worden. Vaak lees ik in mijn hoofd dan de naam van diegene die op de steen staat en probeer op die manier dat de overleden persoon ‘nog niet vergeten is’.
Geen idee of er geesten bestaan en of zo iemand daar ooit wat van zal merken (

) maar voor mijzelf voelt dat respectvol, dat er toch nog iemand weet dat ze bestaan hebben.
Ik vind helemaal niets eng aan een kerkhof. Ik deed dat als kind al, mijn verzorgpaard (die ik na 19 jaar nog steeds in bezit heb) stond naast een kerkhof. Er was geen wateraansluiting op de wei, dus moest ik altijd met emmers water halen bij de pomp op het kerkhof. Ik heb wel bepaalde ‘regels’ uit respect. Zo zal ik nooit op een grafsteen staan of zitten (bij een graf met een stenen plaat er overheen zeg maar), ook niet als er geen steen op ligt trouwens. Ik loop altijd alleen maar over de paden, dus langs de voeteneinden of hoofdeinden van de graven. Omgevallen plantjes zet ik altijd weer rechtop. Verder blijf ik er vanaf.