Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
Rocamor schreef:Het is dat jij in deze bizarre situatie zit, want je zou er van in de lach schieten....
Sterkte voor jou en de kinderen in elk geval.
estja schreef:Dit past eigenlijk wel in het plaatje. Zodra duidelijk werd dat je het serieus meende met apart wonen is hij op zoek gegaan naar vervanging. Dat zegt dus niks over jou maar heel veel over hem. Eigenlijk is het heel triest, je (ex)man lijkt niet alleen te kunnen zijn door zijn stoornis. En dus zoekt hij iemand anders. En dan maakt niet uit wie, als diegene maar beschikbaar is. Het zegt trouwens ook veel over de andere partij (dat andere meisje dus), die hierin mee gaat.
TS dit is des te meer reden om voor jezelf en je kinderen te kiezen. Zorg goed voor jezelf, ook van hieruit een dikke knuffel
Bloempje13 schreef:Ik vind het vreselijk om de kinderen een scheiding aan te doen, om ze uit hun fijne woonomgeving te halen.
estja schreef:Tess_84 ik hoef geen vent die nog midden in zijn scheiding zit (als hij dat verteld zou hebben) en dat er dan meteen de eerste avond al van alles gebeurd op sexueel gebied. Voor mij zegt dat veel over iemand.
Maar ik ben het met je eens dat hij waarschijnlijk zijn gekleurde versie van het verhaal vertelt heeft.
Berdien schreef:Tjee TS.. ik lees al een tijdje mee, wat een ontwikkeling ineens![]()
Laat je goed voorlichten, en daarmee bedoel ik niet zozeer alle goedbedoelde adviezen op Bokt. Schakel professionele hulp in voor de scheiding en kijk ook goed hoe de kinderen het doen. Mocht je vragen hebben over de woning en hypotheek en hoe daar mee om te gaan: ik ben hypotheekadviseur gespecialiseerd in echtscheidingen en denk graag met je mee.
Maar vooral: heel veel sterkte en kracht toegewenst
Jasmijn159 schreef:Bloempje13 schreef:Ik vind het vreselijk om de kinderen een scheiding aan te doen, om ze uit hun fijne woonomgeving te halen.
Ik was toevallig ooit het kind in een soortgelijke situatie. En reken maar dat je daar als kind veeel meer van mee krijgt dan je op dat moment denkt, en ook veel meer dan je als ouder kunt inschatten. Ik had een heel apart beeld van een gezinsleven, van 'normale' manieren om ruzie te maken, maar ook van vergeven, samenleven en rekening met elkaar houden. Ik merk daar nu in mijn relaties nog erg vaak de trekjes van en had liever gehad dat iemand eerder had gezegd: DIT IS NIET NORMAAL. Dan had ik wellicht nog ergens wat op kunnen pikken van een wél normaal gezinsleven en beter om kunnen gaan met relaties, normale strubbelingen, etc.
Vraag je af wat je wilt dat je kinderen mee krijgen van hun gezinsleven. Kun je ze dat op dit moment geven?