Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Hilli schreef:Maar ligt het echt aan de zoon, of is moeders zo'n dwingeland? Sommige exemplaren menen nogal wat rechten te hebben omdat 'ze nou eenmaal je moeder zijn'. Dan kun je dat 2587543 keer uitleggen maar dat is compleet zinloos.
Samantha_01 schreef:Dat is inderdaad de uitdaging, meer backbone.
Als we het samen over dingen hebben dan zijn we het prima eens over hoe en wat (daar hoef ik dan echt niet te overtuigen). Maar als mijn schoonmoeder dan haar mening gaat spuien dan wil hij haar ook niet te hard tegengas geven. Zij is gewoon heel goed in emotionele chantage![]()
Hij mag me inderdaad wel beter erin steunen want nu ben ik steeds de kwaaie joep. Daar moet dus nog aan gewerkt worden, en het gaat al beter, maar we zijn er nog niet.
ps het lastigste is dat ze vlakbij de boerderij wonen (mijn vriend is boer) en dus is fysiek afstand nemen wat lastig
Yasmine schreef:Dit bericht had ik wel kunnen schrijven. Mijn schoonmoeder is net als de jouwe en mijn vriend ook net als die van jou
Wij trouwen in augustus en mijn schoonmoeder is best opdringerig, maar mijn vriend durft niet vlakaf nee te zeggen op sommige dingen. Met als gevolg dat bij iedere suggestie die ze gaf, hij zei "we gaan het bekijken" of "misschien." Waardoor zij steeds bleef denken dat we de dingen die zij suggereerde ook zouden doen omdat hij nooit nee zei.
Uiteindelijk heb ik enkele weken geleden aan mijn vriend heel erg duidelijk gemaakt dat deze manier van doen mij ontzettend veel stress oplevert. Iedere keer dat hij bij z'n ouders was, kwam hij terug met een hele waslijst vragen/suggesties van zijn moeder. Toen ik zei dat ik graag 20 paar teenslippers wil halen bij de Primark voor €1 om uit te delen aan de gasten met pijnlijke voeten op het dansfeest, kreeg ik van haar het adres van een schoenwinkel waar ze "ook wel leuke teenslippers hebben, ze zijn alleen wel €50/paar"Ik kreeg al de kriebels als hij me stuurde dat hij bij z'n moeder was en ze nog wat vragen had. Want als zijn moeder iets voorstelt, zegt hij altijd "ik moet het met Yasmine overleggen", waardoor de beslissing ook altijd bij mij lag en ik altijd degene was die nee moest zeggen.
Na een heel serieus gesprek hierover heeft hij gelukkig ingezien dat het zijn verantwoordelijkheid is om zijn moeder in toom te houden, niet de mijne. Nu hebben we de afspraak: ik manage mijn ouders, hij de zijne. Het blijft een struggle (mijn ouders zijn ook bemoeiallen), maar het werkt veel gemakkelijker als ik mijn ouders in toom houd en hij de verantwoordelijkheid opneemt voor de zijne.
GDG schreef:Lara_Silver schreef:En helpt niet gewoon tegen haar te zeggen: nee bedankt, we willen je hulp niet want je gedraagt je heel onaangenaam en het is ons huwelijk en niet dat van jou. Het moet toch niet gekker worden? Ik had het nooit zo ver laten komen, suggesties zijn altijd ok maar daar moet het ook bij blijven, worden ze niet in acht genomen moet dat gerespecteerd worden. Oja en laat je vriend er buiten want kampen (vriendin-moeder) spelen is nooit goed voor een relatie. Jij hebt een probleem met je schoonmoeder dan moet jij er ook wat aan doen.
Nee hoor, ze heeft een probleem met haar vriend.