Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-18 23:20

Geplaatst: 30-01-18 23:20

rainbow8 schreef:
bruintje123 schreef:
Esther, misschien wisten je ouders dat de ervaring van wel gaan naarder zou zijn dan van niet gaan?

Nu wil ik even verduidelijken dat ik met mijn opmerkingen over dat een kind stil hoort te zijn dus echt de begrafenis/ crematie zelf bedoel. Dus echt tijdens de dienst.
Niet bij het afscheid nemen zoals vaak de dag daarvoor is. Dat lijkt me dan ook een veel betere manier om daar het kind bij te betrekken dan die lange dienst.

Ook tijdens de dienst hoeft een kind niet stil te zijn.. Laat lekker rondbanjeren en doen.. Als iemand daar last van heeft moet diegene maar oprotten!! Of wegblijven bij de dienst!! En ja, die opmerking stoort me vreselijk..

Dus als jij naar een dienst gaat van niet jouw eigen directe familie laat je dan je kinderen gewoon rondbanjeren?

**Geplaatst**: 30-01-18 23:24

Geplaatst: 30-01-18 23:24

Pfoe, ik zie wel een paar dingen langskomen waar ik het nou niet echt eens mee kan zijn...
Ik vraag me ook wel af hoe kiekeboe spelen bij de grafkist precies essentieel is voor de rouwverwerking van een kind :o?

Ik heb een paar jaar terug de uitvaart van een goede vriend meegemaakt. Dat was een erg emotionele dienst, niet in een kerk maar in een mooie hal waar normaal een restaurant was. Er zijn een paar mooie stukjes gesproken en ik en wat vrienden hebben wat gespeeld op de piano. Daarnaast is er ook wat muziek gespeeld (van band dus). Ik denk echt niet dat ik het leuk, schattig of luchthartiger had gevonden als er kinderen waren gaan dansen. Noem me stroef, maar ik zou dat zwaar ongepast vinden. Maar goed, aanpassen betekent blijkbaar aan de kinderen en niet aan de meerderheid

**Geplaatst**: 30-01-18 23:42

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 23:42

Tussen kiekeboe spelen rond de kist en een kind wat regelmatig opstaat zit nog wel een verschilletje hoor lijkt me

**Geplaatst**: 30-01-18 23:56

Geplaatst: 30-01-18 23:56

Saskia9 schreef:
Tussen kiekeboe spelen rond de kist en een kind wat regelmatig opstaat zit nog wel een verschilletje hoor lijkt me

Dat werd genoemd als voorbeeld wat gewoon moest kunnen en wat iedereen acceptabel moet vinden.. Want inderdaad niet helemaal stil kunnen zitten vind ik veel minder erg dan luidruchtig doen, dansen tijdens de dienst en zogenaamd grappig doen.

**Geplaatst**: 31-01-18 00:23

Geplaatst: 31-01-18 00:23

Ik kan je niet adviseren heb hier gelukkig wat betreft mijn kindjes geen ervaring mee. Wel helaas een persoonlijke ervaring.

Ik was 6 toen mijn opa overleed en kan ruim 25 jaar later nog precies vertellen hoe het sterfproces verliep, waar de kist stond, hoe opa erbij lag etc. Ik was een gevoelig kind en kan alleen zeggen dat het op mij een enorme indruk heeft achter gelaten. Ik ben bang dat het voor mij eerder traumatisch is geweest, dan ‘fijn’ dat ik er bij was. Vanuit dat perspectief zou ik zeggen; respecteer de keuze van jou kind en volg vooral je eigen gevoel.

Laat anderen ‘genodigden’ vooral denken wat ze willen denken. Jou kind is het belangrijkste.

**Geplaatst**: 31-01-18 00:40

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 00:40

Ik was 5 of 6 toen mijn oma overleed. Ik ben niet naar de begrafenis geweest. Ik kan me er helemaal niets meer van herinneren. Ik weet dat ze is een bepaalde kamer zat in het bejaardentehuis maar meer kan ik van haar dus niet herinneren.

Ik weet eerlijk gezegd niet of ik een kind van 6 mee zou nemen. Moeilijk om over te oordelen. Ik kan alleen zeggen dat ik er geen last van gehad heb, dat ik er niet bij was.

**Geplaatst**: 31-01-18 01:35

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 01:35

Ik denk dat je dat per situatie bekijken.
Wat is de band met de persoon, hoe is de verdere familie, hoe is je kindje zelf, hoe is je eigen emotionele toestand op die dag?

Ik zou mijn zoontje niet naar alle begrafenissen meenemen, omdat sommige gewoon "beladen" zijn, en niet kwa emotie dan persé, maar meer in familie.

Naar zijn vader z'n begrafenis zit ik er aan te denken hem wel mee te nemen.
Maar hier ben ik nog niet helemaal over uit.
Hier hoeft hij echt niet van mij stil op een stoeltje te gaan zitten.
En gaat hij wel dansen op het liedje wat hij leuk vind, vind ik dat juist heel "mooi"
Maar ik twijfel wel over mijzelf, kan ik mij staande houden tegen over mijn zoontje, trekt hij het om mama zo verdrietig te zien.

Zoals ik jou zoontje hoor zou ik hem niet meenemen, vooral omdat hij zelf aangeeft dit niet te willen, dan heeft dit ook geen meerwaarde..
Sterkte in ieder geval!

**Geplaatst**: 31-01-18 01:47

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 01:47

Het zal echt aan de uitvaart liggen hoe je kind het ervaart.

Ik heb sinds mn pubertijd verschillende ervaren en de ene maakt echt een andere indruk dan de andere. Dat heb ik overigens nog steeds.

Vanuit de familie gezien. Vorig jaar overleed mijn broer onverwacht op 39jr leeftijd. Mijn nichtje nam haar zoontje van ong 1 jaar mee. Wij, dus ik, mijn man en mn zoon, hebben ons echt dood zitten ergeren en mijn man en zoon zeiden achteraf dat ze bijna iets wilden zeggen. Maar we zaten heel erg in ons verdriet en wilden het ook allemaal netjes houden. Het was verder allemaal mooi en zoals wij wensten, maar deze en nog 2 kleine ergernissen blijven je wel bij. Ik zal het die mensen niet snel vergeven.
Overigens is dat bij ons ook al eens eerder gebeurt toen mn vader begraven werd dat familie te laat kwam en daarna een beetje een verkeerde opmerking hebben gemaakt naar ons.

Nu werd laatst een oude nicht gecremeerd en had mijn nichtje haar zoontje niet mee. Er waren verder geen kleine kinderen. De ceremonie was best lang, dus beter zo.

Misschien kun je het beste eerst de uitvaart regelen en dan pas beslissen. Als er veel gesproken wordt en alles heel somber is, vind ik het anders dan een wat luchtige en iets vlottere uitvaart.

**Geplaatst**: 31-01-18 09:53

Geplaatst: 31-01-18 09:53

Angeliquee18 schreef:
...
Maar ik twijfel wel over mijzelf, kan ik mij staande houden tegen over mijn zoontje, trekt hij het om mama zo verdrietig te zien.
...

Zoiets kun je ook van te voren bespreken met je zoontje. Want wat is er mis mee als je kind ziet dat je verdriet hebt. Het hoort immers bij het leven. Alleen ze moeten natuurlijk niet schrikken, dus is het handig om van te voren even aan te geven dat je mogelijk gaat huilen.

Een 1 jarige die wat gaat brabbelen vind ik minder storend dan een oud kind wat gaat spelen. Maar een 1 jarige die steeds aan het huilen is, is wel weer vervelend en dan ga ik ervanuit dat de moeder zich even terugtrekt. Maar vaak weten de ouders net zo goed niet wat gepast is.

**Geplaatst**: 31-01-18 09:58

Geplaatst: 31-01-18 09:58

Citaat:
Maar vaak weten de ouders net zo goed niet wat gepast is.

Blijkbaar niet. Dat is nu net wat meerdere schrijven.

Angelique,
Jou zoontje zou ik wel meenemen.
En al danst, springt huppelt of schreeuwt hij, het is zijn papa. Dat is heel wat anders.
En ik zou alles laten filmen voor hem later.
Maar laten we hopen dat het nog lang uitgesteld word.

**Geplaatst**: 31-01-18 10:17

Geplaatst: 31-01-18 10:17

Dus als jij naar een dienst gaat van niet jouw eigen directe familie laat je dan je kinderen gewoon rondbanjeren?[/quote]

Dan kiezen mijn kinderen er zelf voor om niet mee te gaan.. Tijdens de dienst van m'n schoonvader, waren mijn kruisgespuis (toen 8 en 6) niet welkom volgens (deel van) schoonfamilie, want dat was geen echte familie.. Daar dachten wij dus anders over..

Ook tijdens de uitvaart van m'n man, waren er een aantal die zich ergerden aan het gewandel en gebrabbel van kleinzoon (lees: een aantal onderdelen van schoonfamilie).. Hun probleem, niet het mijne..

Het voorbeeld van het kiekeboe spelen, was bij de begrafenis van z'n eigen moeder..

**Geplaatst**: 31-01-18 14:15

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 14:15

Het moet eigenlijk besproken kunnen worden. Een uitvaart wordt uitgebreid besproken en kun je alles invullen zoals je wenst. Dat weten familie en vrienden ook, dus kunnen ze vragen wat gepast of gewenst is.

Toen bijvoorbeeld mijn vader overleed was hij al een tijd ziek en was er veel rust dat hij ''eindelijk'' was overleden. Toen stonden wij er allemaal iets anders in. Het is niet minder erg, maar je hebt de tijd gehad om dingen te bespreken, weet wat iemands wensen zijn ( ook al gaf hij niet veel aan zelf )

Mijn broer overleed in zijn slaap geheel plotseling. Hij was gehandicapt en woonde bij onze moeder van toen 73. Onze spanningsboog was echt enorm en we zaten echt in een enorme roes van niet bevatten etc etc......
Mijn nichtje is al echt een zeikerd en haar kind jammert wel vaker. Het was voor ons, op dat moment wel storend. Haar vriend liep er ook bij als een schooier, net als mijn oom, die zou dragen en echt wist dat de mannen in pak zouden gaan dragen. Hij heeft altijd ene goede baan gehad en in pak gewerkt, dus was niet een onmogelijke vraag.

Nu hadden we laatst een uitvaart en op de uitnodiging stond duidelijk een dress code en dat bloemen gewenst zijn. Dat vond ik een hele goeie oplossing.

Ik ben daarom ook mijn eigen wensen gaan invullen, zodat mensen zich niet hoeven af te vragen wat ik wil. En als ik daarop schrijf dat bepaalde mensen, kleding of wat dan ook niet gewenst is, hebbe ze zich daar maar aan te houden. Mijn uitvaart, mijn feestje. Als je het invult, kun je ook aangeven dat er wel kinderen mogen komen, het feestelijk mag etc.
Ik zou alleen wel altijd rekening houden met mijn nabestaanden. Als mijn zoon bepaalde wensen heeft bij mijn uitvaart, moet hij zich ook goed voelen. Hij staat daar met verdriet ( denk ik )

Een uitvaart is persoonlijk en altijd anders, dus daar zou meer rekening mee gehouden moeten worden. Dus overleg binnen de familie of wensen duidelijk maken op de kaart.

**Geplaatst**: 31-01-18 14:25

Geplaatst: 31-01-18 14:25

Magrathea schreef:
Pfoe, ik zie wel een paar dingen langskomen waar ik het nou niet echt eens mee kan zijn...
Ik vraag me ook wel af hoe kiekeboe spelen bij de grafkist precies essentieel is voor de rouwverwerking van een kind

Ik heb een paar jaar terug de uitvaart van een goede vriend meegemaakt. Dat was een erg emotionele dienst, niet in een kerk maar in een mooie hal waar normaal een restaurant was. Er zijn een paar mooie stukjes gesproken en ik en wat vrienden hebben wat gespeeld op de piano. Daarnaast is er ook wat muziek gespeeld (van band dus). Ik denk echt niet dat ik het leuk, schattig of luchthartiger had gevonden als er kinderen waren gaan dansen. Noem me stroef, maar ik zou dat zwaar ongepast vinden. Maar goed, aanpassen betekent blijkbaar aan de kinderen en niet aan de meerderheid

En als het het kind van die vriend was geweest, had je dat misschien alweer een stuk minder erg gevonden. Het is afhankelijk van de omstandigheden en allemaal niet zo zwart/wit. De relatie van de overledene en het kind en de wens van de overledene zijn o.a. van belang.

Ik schijn ook bij de halve kerk op schoot gekropen te zijn tijdens de uitvaartdienst van mijn oma. Maar mijn oma was gek op haar kleinkinderen en het was bij haar thuis altijd een dolle boel. Die had het prima gevonden. Ik ben ook op genoeg begrafenissen geweest die wat serieuzer van toon waren, daar zou uitgelaten gedrag niet bij gepast hebben.

**Geplaatst**: 31-01-18 16:13

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 16:13

Ts fijn dat je het kan bespreken met je zoon.
Samen komen jullie er wel uit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-18 16:15

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-18 16:15

Helaas komt het sneller als verwacht. Vanochtend is ze overleden. Nu dus gaan bespreken met zoontje

**Geplaatst**: 31-01-18 16:16

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 16:16

Heel veel sterkte! Doe wat goed voelt!

**Geplaatst**: 31-01-18 16:16

Geplaatst: 31-01-18 16:16

Oh jee wat snel ineens. Gecondoleerd. Veel sterkte.
En je zoontje heeft gelukkig wel al een leeftijd dat je veel kunt uitleggen. Succes.

**Geplaatst**: 31-01-18 16:24

Geplaatst: 31-01-18 16:24

Mijn kinderen, nu 4 en 6, zijn beide al 2 keer mee geweest naar een uitvaart. Helaas, mag ik wel zeggen. Dit betrof namelijk de uitvaarten van mijn vader en moeder. Toen mijn moeder overleed was de oudste net 3 (die werd 3 dagen na het overlijden 3 jaar) en de jongste nog net geen anderhalf. Ze waren mijn moeders grootste zonnestraal in haar leven en hadden er dus "recht" op om er bij te zijn. Ze begrepen er niet veel van uiteraard en vonden vooral de kaars bij de kist machtig mooi. Voor mijn vader, broer en mij waren ze een welkome afwisseling op een loodzware dag.

Bij de uitvaart van mijn vader, 2 1/2 jaar later, was het al heel anders. De oudste 5,5 en de jongste 4 jaar en ze zaten rustig op de bank en hadden veel meer besef van een vorm van afscheid dat genomen werd.

Ik had ze bij beide niet willen missen.

Bij een andere uitvaart hangt het 100% af van de relatie van de overledene tot hen. Ze kunnen zich prima gedragen bij een uitvaart inmiddels, maar bij mensen die niet enorm dicht bij ze staan, regel ik liever oppas. En het hangt van de wensen van de familie af. Als ze ouder zijn (ik denk dan aan 10+) kunnen en mogen ze zelf die beslissing maken.

@TS: gecondoleerd. Heel veel sterkte.

Edit: mijn kinderen hebben ook bij allebei afscheid genomen bij het kijken. Bij mijn moeder renden ze als idioten om de kist 8)7

dus toen nam mijn man ze maar even mee naar buiten. Bij mijn vader waren ze veel bedachtzamer. Paar keer kijken, voorzichtig aanraken. Bij hem zijn ze ook meegeweest de as ophalen en die wilden ze ook graag zien.

**Geplaatst**: 31-01-18 16:31

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 16:31

Jeetje Wescha dat is snel gegaan, gecondoleerd en heel veel sterkte. Y;(

**Geplaatst**: 31-01-18 16:42

Geplaatst: 31-01-18 16:42

Gecondoleerd TS.

Ik heb dit topic vanaf het begin meegelezen, en ik denk dat je het het beste met je zoon kan overleggen en aan hem deze keuze kan laten, zeker als het voor jou niet essentieel is dat hij erbij is. Ik zou me vrij weinig aantrekken van wat andere familieleden ervan vinden als hij niet mee wil. Een uitvaart is al zwaar genoeg en als hij er geen behoefte aan heeft om erbij te zijn dan is dat toch ook best? Moet je een kind dan dwingen om mee te gaan alleen omdat anderen (niet zijn eigen ouders) dat willen? Dat soort verplichtingen zal hij al later genoeg in zijn leven krijgen.

**Geplaatst**: 31-01-18 16:46

Geplaatst: 31-01-18 16:46

Gecondoleerd TS...Bij ons waren er 2 kinderen van 5 en 7 bij, gewoon oppas geregeld en vantevoren aantal keer met ze over gehad. Wat gebeurd er, hoe gaat dat, wie gaan er zijn, hoe gedragen we ons. Ik heb kleurtjes en papier meegenomen en er was een oppas speciaal gekomen om ze mee te nemen naar buiten als het niet zou gaan of te lang zou duren. Zolang je erover praat zal het wel goedkomen.... er is ook een boekje van Nijntje over het overlijden van opa of oma. Dat heb ik gebruikt als inleiding om uit te leggen dat oma was overleden . Sterkte, jij ook veel kracht gewenst de komende tijd.

**Geplaatst**: 31-01-18 17:13

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 17:13

Dat is heel snel gegaan. Sterkte TS!

**Geplaatst**: 31-01-18 18:18

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 31-01-18 18:18

Gecondoleerd Ts!

**Geplaatst**: 31-01-18 18:26

Geplaatst: 31-01-18 18:26

Wesha uit eigen ervaring weet ik inmiddels dat virtuele woorden zowel hol als een steun kunnen zijn.. Bij deze gecondoleerd en heel veel sterkte met verwerken van dit verlies.. Zowel voor jou als voor de rest van de nabestaanden..

**Geplaatst**: 31-01-18 18:30

Geplaatst: 31-01-18 18:30

flappie28 schreef:
Dat kwalijk nemen dat je er niet bij was zeggen jullie nu met het verstand van de leeftijd die jullie nu hebben, als je 5 of 6 bent is dat totaal anders.

Ik kan me namelijk nauwelijks iets van de begrafenis van mijn vader herinneren of überhaupt iets van mijn vader en ik was ook 6 toen hij overleed.

Het enige wat ik me nog kan herinneren is dat ik van mijn opa in de kist moest kijken en dat die zei "zeg maar dag tegen papa" , voor mij een nare herinnering, dus had het liever niet gehad.

heel eenvoudig, door een kind zelf te laten beslissen.. kan het alleen later met knagende gevoelens of beelden zitten door de keuze die hij/zij zelf gemaakt heeft.. iets dat je veel beter kunt plaatsen dan een opgedrongen keuze die je een ander dan kwalijk neemt, immers zelf had en heb je er geen invloed op, de gevoelens die je dan nu hebt, zijn een rechtstreeks gevolg van het niet zelf een beslissing kunnen nemen op een zeer bepalend moment..

je kunt een kind helpen met het maken van de keuze, zelfs lichtelijk beinvloeden.. je kunt een kind helpen als het tegenvalt, of daar hulp voor zoeken.. 20 jaar later kun je dan nog wel eens wakker liggen van het aanblik van je opa in een kist.. maar je hebt wel zelf mogen kiezen om afscheid te nemen en dat is een gevolg..

afscheid willen nemen en 20 jaar later nog altijd het gevoel hebben dat je afscheid had willen nemen, heeft veel meer impact.. immers je had het kunnen doen, maar werd erin tegen gehouden.

net als in jouw geval.. jij moest in die kist kijken.. je hebt dus niet zelf de beslissing kunnen maken in hoeverre je betrokken wilde zijn.. dat is een hele andere impact dan zelf de beslissing nemen om te kijken en dan toch schrikken van het aanblik..

zoals je dus eigenlijk zelf aangeeft.. iemand iets opdringen heeft een veel diepere herinnering en pijn teweeggebracht dan alles wat je toen wel zelf mocht beslissen of waar je licht in gestuurd werd.