Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-02-18 16:28

Geplaatst: 28-02-18 16:28

SindyKaya schreef:
Maar nu is voor mij het beste om geen contact meer te houden op geen enkele manier.
Ik weet waar ze woont, en dat is niet echt bij mijn werk in de beurt, mijn neefjes en nichtjes wonen daar wel in de beurt dus ik denk dat ze daarom naar die winkel kwam.
Ik heb ook geen verdere contact meer met oom's en tante's, maar hun doen wel vriendelijk als ik ze tegen kom.

Ik hoop dat het allemaal wat duidelijker is nu en de meeste vragen beantwoord heb.

Lieve Cindy,
Ik lees jouw topic met een knoop in mijn maag. Wat heb jij op jonge leeftijd toch een hoop ellende meegemaakt! Hartverscheurend dat jouw oma zo reageert en je daarmee zo kwetst. Ik denk dat ze het zelf ook allemaal geen plekje heeft kunnen geven.
Ik vind het heel verstandig van je om voor jezelf te kiezen. Ik denk ook dat het goed is jezelf in bescherming te nemen en geen contact met je oma te zoeken. Daar zit blijkbaar nog te veel onverwerkt verdriet en frustratie.
Je hebt niets verkeerd gedaan, jou valt niets te verwijten. Goed dat je dat ook beseft.

Ik herinner mij vrolijke topics van jou. Creatief en liefdevol met je pony bezig.
Blijf liever daar je energie steken en in de mensen die echt om je geven!

**Geplaatst**: 28-02-18 17:35

Geplaatst: 28-02-18 17:35

F_Orumster schreef:
Oude mensen worden vaak star en kribbiger naarmate ze ouder worden. Tel daar wat verbitterdheid en eventueel zelfmedelijden en verdriet bij en je hebt zulke opmerkingen. Dit staat los van hoe eerlijk dit is, oude mensen die zo verbitterd zijn niet altijd even goed dat ze mensen van zich weg duwen. Of misschien heeft ze er zelf nu ook wel een slecht gevoel bij dat ze dit heeft gedaan.

Je kunt proberen hier doorheen te prikken en kijken wat er achter de schermen voor je is. Is er geen lief mens en kunnen jullie elkaars leven niet verrijken, dan weet je dat. Als je het hierbij laat, zal dit wel even aan je knagen.

Ik wens je heel veel sterkte hiermee, wat je ook kiest te doen/niet te doen.

Dit denk ik ook. TS, je hoeft je niet te verantwoorden, maar als dit bijvoorbeeld een reden zou zijn, weet je in ieder geval dat je het niet persoonlijk hoeft te nemen.

Laat het even bezinken en praat er eventueel over met iemand in je omgeving die neutraal is.

Als je kiest voor geen contact, wat ik goed zou begrijpen, moet je het ook echt goed afsluiten en er niet mee blijven rondlopen!

**Geplaatst**: 28-02-18 18:28

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 28-02-18 18:28

Ik denk dat dit een hele wijze beslissing is TS. Dikke knuffel..

**Geplaatst**: 28-02-18 18:55

Geplaatst: 28-02-18 18:55

Ik heb ook jaren geen contact gehad met mijn oma en voelde me toch heel rot toen ze overleden was, eigenlijk omdat ik toen wist dat het nooit meer uit te praten was. Ik snap je beslissing om nu geen contact te zoeken maar mijn advies zou toch zijn om het ooit toch te proberen, al is het maar voor jezelf zodat je achteraf nooit een soort spijt hebt.

**Geplaatst**: 28-02-18 19:01

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 28-02-18 19:01

Volgens mij komt z'n reactie als je oma had voort uit enorm veel pijn/gekwetst zijn geweest door het verwaterde contact. Vaak zijn oudere mensen ook niet echt volledig mee met de SMS-generatie - een real life bezoekje wordt veel meer geapprecieerd en betekent ook veel meer dan een kort makkelijk SMS-je.

Dus ja, ik kan begrijpen dat ze zich behoorlijk in de steek gelaten voelde. Wat de reactie in de winkel niet minder erg maakt, maar wat mij wel toont dat het haar enorm veel pijn moet hebben gedaan om in de steek gelaten te worden.

**Geplaatst**: 28-02-18 19:13

Geplaatst: 28-02-18 19:13

Suzanne F. schreef:
Ik heb ook jaren geen contact gehad met mijn oma en voelde me toch heel rot toen ze overleden was, eigenlijk omdat ik toen wist dat het nooit meer uit te praten was. Ik snap je beslissing om nu geen contact te zoeken maar mijn advies zou toch zijn om het ooit toch te proberen, al is het maar voor jezelf zodat je achteraf nooit een soort spijt hebt.

Ook als je publiekelijk zo'n sneer krijgt en het zoveel invloed heeft dat je huilend op je werk zit?
Ik zou daar heel voorzichtig mee zijn omdat mensen die zo reageren er ook juist voor kunnen zorgen dat je er last van krijgt, als het bij een volgend "dingetje" weer voor je voeten gegooid wordt bijvoorbeeld.
Ik vind het sowieso heel bijzonder dat een oma een jong kind zo'n verwijt maakt en dat in bijzijn van andere kinderen, je kan je afvragen of je je er lekker bij voelt om jezelf in een situatie te zetten waarbij je dus niet zal kunnen tippen aan andere kleinkinderen..

**Geplaatst**: 28-02-18 19:21

Geplaatst: 28-02-18 19:21

Ik ben het uit ervaring wel eens met Suzanne F.
Het is een goed advies om in je achterhoofd te houden.
Voor een later moment.
Situaties en mensen veranderen. Behoeftes veranderen, zienswijzen veranderen.
Het is goed om oude zaken dan nog eens tegen het daglicht te houden. En je eigen gevoel.

Ik zie in het hele verhaal vooral 2 gekwetste mensen.
Ik geloof op basis van het verhaal niet dat oma perse slecht is.
Een goed gesprek, wanneer beiden daaraan toe zijn en dat willen, zou wel eens heel verheldererend kunnen zijn.

Ts, blijf vooral bij jezelf. Niet te veel naar anderen luisteren in een kwestie als deze.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-02-18 19:37

Geplaatst door de TopicStarter : 28-02-18 19:37

Evi84 schreef:
Volgens mij komt z'n reactie als je oma had voort uit enorm veel pijn/gekwetst zijn geweest door het verwaterde contact. Vaak zijn oudere mensen ook niet echt volledig mee met de SMS-generatie - een real life bezoekje wordt veel meer geapprecieerd en betekent ook veel meer dan een kort makkelijk SMS-je.

Dus ja, ik kan begrijpen dat ze zich behoorlijk in de steek gelaten voelde. Wat de reactie in de winkel niet minder erg maakt, maar wat mij wel toont dat het haar enorm veel pijn moet hebben gedaan om in de steek gelaten te worden.

Mijn oma was altijd erg actief op hyves, facebook sms enzovoort, ze vond het zelf makkelijk 'want zo kan je elkaar even snel spreken' Dus ik denk zeker niet dat dat het geval was.

**Geplaatst**: 28-02-18 19:55

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 28-02-18 19:55

Na alles wat je hebt meegemaakt zou je toch van een volwassene als je oma verwachten dat ze juist driedubbel haar best doet om contact te houden met jou als kleinkind. En niet dat ze dat kleinkind gaat verwijten dat het er onvoldoende voor heeft gedaan. Tsjonge....

**Geplaatst**: 28-02-18 20:06

Geplaatst: 28-02-18 20:06

safina schreef:
Na alles wat je hebt meegemaakt zou je toch van een volwassene als je oma verwachten dat ze juist driedubbel haar best doet om contact te houden met jou als kleinkind. En niet dat ze dat kleinkind gaat verwijten dat het er onvoldoende voor heeft gedaan. Tsjonge....

Inderdaad. Ik sta ook perplex. Wat een ontzettende kinderachtige streek van haar!. Ook al heeft ze ook verdriet gehad, wat medeleven en inlevingsgevoel voor jou zou je wel verwachten.

**Geplaatst**: 01-03-18 17:18

Geplaatst: 01-03-18 17:18

safina schreef:
Na alles wat je hebt meegemaakt zou je toch van een volwassene als je oma verwachten dat ze juist driedubbel haar best doet om contact te houden met jou als kleinkind. En niet dat ze dat kleinkind gaat verwijten dat het er onvoldoende voor heeft gedaan. Tsjonge....

Dit dus.

**Geplaatst**: 02-03-18 14:24

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 02-03-18 14:24

In dit geval ben jij het kind een zij de volwassene....
Haar reactie was verre van volwassen.
Je moet je zelf niets kwalijk nemen
Jij was nog jong.
Zij had ook contract met jou op kunnen nemen...

**Geplaatst**: 02-03-18 14:55

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 02-03-18 14:55

Meis maak je niet druk.
Vrienden kun je kiezen familie niet.

Vaders kant van mijn familie gaan over lijken (letterlijk) dus je bent niet de enige met vergelijkbare perikelen.
En geloof mij je word er niet minder van

**Geplaatst**: 02-03-18 15:05

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 02-03-18 15:05

Jeetje, wat jammer. Dit verhaal kent alleen maar verliezers.

Ik denk dat het verdriet bij je oma ook heel diep zit en dat ze daarom zulke kwetsende dingen zegt. Dat praat niet goed dat ze zo'n opmerking maakt.
Jij was destijds nog veel te jong om adequaat actie te ondernemen naar je familie toe. Een beetje begrip van je oma en een poging van haar kant om jou te leren kennen zouden al helpen.

**Geplaatst**: 05-03-18 17:23

Geplaatst: 05-03-18 17:23

Evi84 schreef:
Volgens mij komt z'n reactie als je oma had voort uit enorm veel pijn/gekwetst zijn geweest door het verwaterde contact. Vaak zijn oudere mensen ook niet echt volledig mee met de SMS-generatie - een real life bezoekje wordt veel meer geapprecieerd en betekent ook veel meer dan een kort makkelijk SMS-je.

Dus ja, ik kan begrijpen dat ze zich behoorlijk in de steek gelaten voelde. Wat de reactie in de winkel niet minder erg maakt, maar wat mij wel toont dat het haar enorm veel pijn moet hebben gedaan om in de steek gelaten te worden.

Hier wil ik toch even op reageren!
TS was 7 toen haar vader overleed, in de komende 2 jaar heeft zij contact proberen te houden met haar oma en de rest van vaders familie via sms, TS deed dus als kind zijnde wat ze kon, is het niet aan oma om ook moeite te doen voor het contact te onderhouden? Ik ga meer zeggen, het was oma's plicht, niet die van een kind van 7 - 9 jaar! Oma heeft haar rol als oma hier zwaar verwaarloosd!

En aan TS, je bent een knappe, leuke meid die er aangenaam uitziet om contact mee te maken. Er zullen nog mensen genoeg zijn die je appreciëren, laat je leven niet verzuren door de negatieve houding van je oma!

**Geplaatst**: 05-03-18 18:00

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 05-03-18 18:00

TS.. verwijt je zelf niets meid! Wat heb jij veel meegemaakt! Het feit dat je breekt door een opmerking van je oma laat zien dat jij ondanks alles wat je hebt meegemaakt niet gevoelloos geworden bent, gelukkig, volgens mij ben je een mooi mens!

Het is een rare, gemene reactie (van iemand die zelf ook haar zoon verloren heeft)..

**Geplaatst**: 05-03-18 18:07

Geplaatst: 05-03-18 18:07

daantjuhhh schreef:
In dit geval ben jij het kind een zij de volwassene....
Haar reactie was verre van volwassen.
Je moet je zelf niets kwalijk nemen
Jij was nog jong.
Zij had ook contract met jou op kunnen nemen...

Precies dit. Jammer dat ze zo kortzichtig is. Knap van jou hoe je ermee omgaat TS.

**Geplaatst**: 05-03-18 21:49

Geplaatst: 05-03-18 21:49

Boras schreef:
Ik ben het uit ervaring wel eens met Suzanne F.
Het is een goed advies om in je achterhoofd te houden.
Voor een later moment.
Situaties en mensen veranderen. Behoeftes veranderen, zienswijzen veranderen.
Het is goed om oude zaken dan nog eens tegen het daglicht te houden. En je eigen gevoel.

Ik zie in het hele verhaal vooral 2 gekwetste mensen.
Ik geloof op basis van het verhaal niet dat oma perse slecht is.
Een goed gesprek, wanneer beiden daaraan toe zijn en dat willen, zou wel eens heel verheldererend kunnen zijn.

Ts, blijf vooral bij jezelf. Niet te veel naar anderen luisteren in een kwestie als deze.

Niet?
Ik vind het intens gemeen dat een oma zoiets doet bij een meisje van 17 die geen kant op kan, ze is immers aan het werk. Waarom zou een gekwetst mens in godsnaam zoiets doen. Je ene kleinkind moedwillig kwetsen door 2 andere kleinkinderen even lekker te knuffelen in haar bijzijn en dan ook nog dat soort uitspraken doen. Dan ben je gewoonweg een gemeen mens, gekwetst of niet, zoiets doe je niet als oma van een 17-jarige.
Lieve TS probeer het naast je neer te leggen, jij hebt dit zeker niet verdiend, geniet van de lieve mensen om je heen, van zo'n oma wordt je niet beter. Mooi laten gaan.
Dikke knuffel voor jou.

**Geplaatst**: 05-03-18 22:37

Geplaatst: 05-03-18 22:37

WeCo schreef:
Boras schreef:
Ik ben het uit ervaring wel eens met Suzanne F.
Het is een goed advies om in je achterhoofd te houden.
Voor een later moment.
Situaties en mensen veranderen. Behoeftes veranderen, zienswijzen veranderen.
Het is goed om oude zaken dan nog eens tegen het daglicht te houden. En je eigen gevoel.

Ik zie in het hele verhaal vooral 2 gekwetste mensen.
Ik geloof op basis van het verhaal niet dat oma perse slecht is.
Een goed gesprek, wanneer beiden daaraan toe zijn en dat willen, zou wel eens heel verheldererend kunnen zijn.

Ts, blijf vooral bij jezelf. Niet te veel naar anderen luisteren in een kwestie als deze.

Niet?
Ik vind het intens gemeen dat een oma zoiets doet bij een meisje van 17 die geen kant op kan, ze is immers aan het werk. Waarom zou een gekwetst mens in godsnaam zoiets doen. Je ene kleinkind moedwillig kwetsen door 2 andere kleinkinderen even lekker te knuffelen in haar bijzijn en dan ook nog dat soort uitspraken doen. Dan ben je gewoonweg een gemeen mens, gekwetst of niet, zoiets doe je niet als oma van een 17-jarige.
Lieve TS probeer het naast je neer te leggen, jij hebt dit zeker niet verdiend, geniet van de lieve mensen om je heen, van zo'n oma wordt je niet beter. Mooi laten gaan.
Dikke knuffel voor jou.

Mee eens. Stel je volwassen op tegenover een kleinkind, die toen zij haar zoon en TS haar vader verloor, al helemaal nog klein was. Waarom heeft deze oma niet zelf contact onderhouden. Het is makkelijk om naar een ander te wijzen. Beetje zelfreflectie zou op zijn plaats zijn.

TS, ik zou de deur op een kier laten, of zoek haar toch eens op, om het uit te praten. Staat ze daar niet voor open dan kan je zeggen aan mij heeft het niet gelegen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-18 13:37

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-18 13:37

Hoi allemaal, even een update.

Ik heb een tijdje geleden om besloten om weer langzaam contact te zoeken met mijn familie van mijn vaders kant.
Echter wel via mijn tantes en niet via mijn oma, maar ik voel dat ik er gewoon onwijs veel behoefte aan heb om weer contact met ze te hebben.
Ik heb mijn tantes toegevoegd op Facebook en heb al wat chat contact gehad, niet heel bijzonder maar wel fijn.
Ze zijn nu op vakantie maar ik vind het moeilijk om een bericht te sturen als ze weer terug zijn dat ik weer behoefte heb aan contact.
In het chat zei ze dat ze het heel leuk vond om weer wat contact te hebben dus ik denk dat dat wel goed zit, maar alsnog vind ik het lastig om die stap voort te zetten.
Hebben jullie daar tips voor?

**Geplaatst**: 01-07-18 13:42

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 01-07-18 13:42

Als ze terug zijn van vakantie kun je een berichtje sturen in de trant van:
Hoe was jullie vakantie?
Hebben jullie nog leuke dingen kunnen doen/gedaan?

**Geplaatst**: 01-07-18 13:48

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 01-07-18 13:48

Ik denk eigenlijk dat je het kan aanpakken net zoals bijv. met nieuwe vrienden (misschien niet helemaal een goeie vergelijking). Vragen hoe de vakantie was, misschien een keertje voorstellen om ergens wat te gaan drinken?

**Geplaatst**: 01-07-18 13:50

Geplaatst: 01-07-18 13:50

Wat knap! Ik vind het een dappere beslissing, en als je je daarbij goed voelt, is dat de enige juiste beslissing die je kunt nemen.

Wat je oma betreft: dat was een intens gemene streek. Ik hoop, dat wanneer je contact met haar krijgt (als je dat wilt), dat ze er een compleet andere insteek in krijgt.

**Geplaatst**: 06-07-18 23:34

Re: Ik denk mijn oma te herkennen..

Geplaatst: 06-07-18 23:34

Even benieuwd of je nog contact hebt...of zijn ze nog op vakantie?

**Geplaatst**: 07-07-18 16:17

Geplaatst: 07-07-18 16:17

SindyKaya schreef:
Hoi allemaal, even een update.

Ik heb een tijdje geleden om besloten om weer langzaam contact te zoeken met mijn familie van mijn vaders kant.
Echter wel via mijn tantes en niet via mijn oma, maar ik voel dat ik er gewoon onwijs veel behoefte aan heb om weer contact met ze te hebben.
Ik heb mijn tantes toegevoegd op Facebook en heb al wat chat contact gehad, niet heel bijzonder maar wel fijn.
Ze zijn nu op vakantie maar ik vind het moeilijk om een bericht te sturen als ze weer terug zijn dat ik weer behoefte heb aan contact.
In het chat zei ze dat ze het heel leuk vond om weer wat contact te hebben dus ik denk dat dat wel goed zit, maar alsnog vind ik het lastig om die stap voort te zetten.
Hebben jullie daar tips voor?

Gewoon op deze manier een berichtje sturen zoals je het hier ook verwoord. Dat je behoefte hebt aan contact, dat je het fijn vindt en dat je het ook wel lastig vindt.
Ze staan open voor contact, anders hadden ze je niet op Facebook geaccepteerd.
Als ik je tante was zou ik het begrijpen!
Op die manier komt het contact vanzelf op gang en dan stel je voor om ergens koffie te gaan drinken.