Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-09-16 09:32

Geplaatst: 29-09-16 09:32

Huertecilla schreef:
__Sannne schreef:
Ik doet het mijzelf maar al te graag "aan" om met 1 man samen te zijn.

Ja, het is Bokt; alles wat verkeerd begrepen KAN worden, ZAL verkeerd begrepen worden.

Wat ik bedoel is dat 'de ware' uitdrukt dat het voor jouw leven slachts EEN persoon kan zijn.
Wie DAT nog verkeerd begrijpt; tant pis wanneer je door die roze wolk heenzakt,

Moet je altijd mensen veroordelen?

Ik denk dar ik zeker ook voor aantal andere hier spreek als ik zeg dat je zeker bewust bent dat je niet weet wat de toekomst brengt, ik ben pas 21 en pas aan studeren. Kan van alles nog gebeuren. Mijn vriend is op dit moment de ware voor mij, De ideale geliefde. Ik besef heel goed dat als ik verander ook mijn perspectief kan veranderen in wat voor mij de ideale geliefde is. Maar als ik me daar nu al continu bewust van ben dan sta ik al met 1 been buiten mijn relatie. En wat is de meer waarde om mij er nu mee bezig te houden dat er ook andere buiten zijn die bij mij passen?

**Geplaatst**: 29-09-16 09:44

Geplaatst: 29-09-16 09:44

Ik meen ergens gelezen te hebben dat je ooit je grote liefde bent verloren, HC. Speelt dat misschien ook mee, in de trant van een soort zelfbescherming tegen de pijn van mogelijk weer een keer verlies van een geliefde? Want dan zou ik dat op zich wel kunnen begrijpen ook al zou het mijn manier niet zijn.

**Geplaatst**: 29-09-16 10:00

Geplaatst: 29-09-16 10:00

Huertecilla schreef:
Ik ben heel blij voor de gelukkige mensen hier doch ook heel geschokt over het schijnbaar absolute gebrek aan perspectief.

'De ware' klinkt als EEN. Doe dat jezelf niet aan
Het leven is zelforganiseren op de rand van chaos.

Bijna allemaal (piep)jongen mensen hier met dus met een berg aan verandering in hun toekomst en metop die roze wolk zittend ontgoocheling om de hoek.
Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid:
Leef je droom
geniet van de kwali-tijd $_/-\o_$
... voor zolang als dat duurt en laat je toekomstige geluk niet ten ondergaan aan het verlies van je huidige.

Ach HC bemoei je toch niet met andermans keuze van liefdesleven. Jij wil toch ook niet dat men zegt 'houdt het nu eens bij eentje'.

Ik doe mezelf niks aan en velen met mij in Dit topic zien dat ook zo lees ik. De keuze maken die goed voelt is niet jezelf tekort doen. In zit prima op mijn roze wolk verder. Beter er af donderen dan er nooit op gezeten hebben.

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 29-09-16 10:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-09-16 10:03

Geplaatst: 29-09-16 10:03

IJsco_Love, leg eens uit dan? Beetje jammer dat je gewoon een opmerking plaatst zonder uitleg.

Ik reageer met een uiterste op HC zijn "leef je droom". Iets wat blijkbaar niet kan als je blij bent met 1 persoon.

**Geplaatst**: 29-09-16 10:47

Geplaatst: 29-09-16 10:47

Huertecilla schreef:
Ik ben heel blij voor de gelukkige mensen hier doch ook heel geschokt over het schijnbaar absolute gebrek aan perspectief.

'De ware' klinkt als EEN. Doe dat jezelf niet aan
Het leven is zelforganiseren op de rand van chaos.

Bijna allemaal (piep)jongen mensen hier met dus met een berg aan verandering in hun toekomst en metop die roze wolk zittend ontgoocheling om de hoek.
Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid:
Leef je droom
geniet van de kwali-tijd $_/-\o_$
... voor zolang als dat duurt en laat je toekomstige geluk niet ten ondergaan aan het verlies van je huidige.

Ik begrijp wat je hier aanhaalt, maar toch denk ik dat het voor het gros in dit topic (op dit moment) anders is/voelt. Iets met 'wat je niet kent kan je ook niet missen'. Zoiets moet je eerst ervaren alvorens er de meerwaarde er van in te kunnen zien. Of juist niet, want niet iedereen voelt zich oké bij deze relatievorm(en).
Iemand die zich nog niet eerder heeft ingelaten met meerdere partners op hetzelfde moment, heeft daar voor zichzelf wel een beeld en/of gevoel bij. Dat is prima. Aan de hand daarvan kan je ervoor kiezen daar wat mee te gaan doen of juist niet.
Dat er mensen voor kiezen om een relatie aan te gaan met één partner is prima. Iedereen vult zijn/haar relatie anders in. Wat jij ziet als een ongezonde relatie, zal een ander juist ervaren als een hele prettige en gezonde relatie. Dat is afhankelijk van je referentiekader.

Leven en laten leven. Jij maakt de keuzes die voor jou en jouw vrouw(en) goed voelt en anderen doen dat net zo goed.

Verder kan ik me goed vinden in het advies dat je in de laatste zin geeft.

En om het maar bij mezelf te houden: of er echt één ware bestaat, weet ik niet. Op dit moment heb ik een hele fijne, gelijkwaardige relatie waarin ik echt mezelf kan zijn. Zijn nu 4 jaar onderweg en in december krijgen we de sleutel van ons koophuis.
Behalve dat het mijn vriend is, is het ook echt mijn maatje. We dagen elkaar uit, we praten, huilen, lachen. Ondernemen samen veel dingen, maar gunnen elkaar ook vrijheid. En at the end of the day is het toch wel weer heel fijn thuiskomen bij elkaar.

**Geplaatst**: 29-09-16 11:06

Geplaatst: 29-09-16 11:06

OsMo schreef:
Voor mij is het idd de ware. En misschien klinkt dat als of ik mezelf te kort doe met die uitspraak maar dat boeit mij echt niets.
Ik ken mezelf goed genoeg om te beseffen dat ik het proces van iemand heel dichtbij laten komen niet nog een keer door wil gaan.
Zowel emotioneel als op seksualiteit gebied.

Dus ja mijn man is de enige ware. Ik moet er niet aan denken mijzelf helemaal opnieuw bloot te geven. De paniek breekt mij nu al uit.

Hier precies zo.
Ik raak ik paniek bij de gedachte dat mijn vriend weg zou vallen.
En zoals ik er nu over na denk hoef ik geen ander daarna.
Dit is mijn once in a life time man.
Dit is mijn ware liefde en elk ander zal voor mij daarna toch niet goed genoeg zijn.
Dat is toch ook niet eerlijk naar die man toe?

**Geplaatst**: 29-09-16 11:18

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 29-09-16 11:18

Er is van mij uit geen behoefte om in andere weitjes te kijken dus waarom zou ik dat dan doen? Gesprek met mijn man voer ik ook wel eens hierover, hoe ziet hij dat, heeft hij wel die behoefte of hoe ziet hij dat in de toekomst. En hij is gelukkig zoals we het nu hebben, in ons eigen weitje dus.

En gelukkig kan ik zeggen: mocht ik of hij daarin veranderen dan is onze relatie zodanig dat we daar over het gesprek aan gaan met elkaar. En dat vind ik eigenlijk het belangrijkste

**Geplaatst**: 29-09-16 11:22

Geplaatst: 29-09-16 11:22

Wij zijn 6 weken geleden getrouwd, hij is 29 en ik 27. En zoals op onze bruiloft verteld is, wij hebben geen romantisch verhaal. Beste vrienden, hij voelde meer, ik niet. Beide hadden dates en toen ik het niet tof vond dat hij ook op date ging zijn we het gaan proberen. Serieus, we hebben toen afgesproken het te proberen samen. Vanaf dat moment nooit twijfel gehad, ook niet of we zouden trouwen, samenwonen, noem maar op. De enige vraag was wanneer. :')

Als je nu aan ons vraagt hoe lang we samen zijn, dan weten we het allebei niet. Ik geloof een jaar of 8 / 9? We wonen al jaren samen (volgens mij 6 jaar) en als mensen zeggen dat je aparte hobby's moet hebben of dingen apart van elkaar moet doen, moet ik erg lachen. Wij zitten altijd op elkaars lip, wonen samen, hebben dezelfde hobby's of gaan mee naar de hobby's die we niet delen. En dat doen we al die jaren al en we hebben nooit het gevoel gehad dat we elkaar verstikken.

Mijn vorige relatie was veel heftiger, ik was stapelverliefd, maar ook de ruzies waren extreem. En met mijn man heb ik echt wel eens ruzie, maar het is vanaf het begin dat we bevriend werden zo enorm vertrouwd samen. We delen dus alles samen, maar van sleur is er geen sprake, ook al is ons leven enorm voorspelbaar.

Dus dé ware? Geen idee, mijn man is het voor mij wel, vind ik. We vullen elkaar aan en het zit na jaren nog steeds goed, beter zelfs.

**Geplaatst**: 29-09-16 12:41

Geplaatst: 29-09-16 12:41

Resistance schreef:
Helaas kan ik geen relatie hebben met mijn ware liefde. Het lijkt letterlijk alsof het lot een spelletje speelt. "Kom, laten we twee mensen koppelen om vervolgens de timing zo slecht mogelijk te laten zijn".

Maar serieus: niets doet meer pijn dan een grote liefde hebben en niet met diegene kunnen zijn.

Maar: ik ben verdergegaan met mijn leven. Ik heb een hele lieve vriend van wie ik heel veel houd. Ik zie mijn toekomst zeker met hem.

Maar die ander... ik zal hem nooit los kunnen laten. En dat doet nog altijd vreselijk veel pijn.

Dit is heel herkenbaar helaas.. Er werd al aangehaald dat dit geen probleem hoeft te zijn voor de huidige relatie: ik hou ontzettend veel van mijn vriend, hij zorgt voor mij en ik voor hem, en we zijn samen gelukkig. Máár: het is niet zo dat ik daardoor ook maar iets minder van die andere man houdt, waar ik graag samen mee had willen zijn, maar waarmee dat niet kan. Ergens hoop ik stiekem nog steeds dat er ooit een punt komt waarop het wel kan. Wanneer dat echter niet zo blijkt te zijn, kan ik gelukkig zeggen dat ik toch iemand heb gevonden waar ik - in ieder geval de komende tijd - mijn leven mee wil delen.

**Geplaatst**: 29-09-16 12:50

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 29-09-16 12:50

Ik ben sinds mijn 15e samen met mijn (eerste) vriend, nu alweer 8 jaar. Nog steeds zijn we stapelgek op elkaar, er zijn ups en downs geweest maar ook na alle veranderingen die horen bij 'volwassen worden' zijn we alleen maar meer naar elkaar toe gegroeid. Ik durf wel te zeggen dat hij het voor mij is

**Geplaatst**: 29-09-16 12:53

Geplaatst: 29-09-16 12:53

Waarschijnlijk gaan er hier nu veel mensen lachen, maar ik heb nu sinds een maandje een vriend en ik durf te zeggen: Hij is de ware. Voor hem al 2 langere relaties gehad (3 jaar en 2 jaar) Ook wat kortere. Maar die voelde altijd anders. Heel zware verliefdheid, echt op roze wolken lopen, constant sms'en etc. Dit is deze keer helemaal niet het geval. Zowel bij hem als bij mij niet. Het voelt alsof wij gewoon al 5 jaar samen zijn, elkaar door en door kennen en intens veel van elkaar houden. Alles gaat natuurlijk, we kunnen onszelf zijn, moeten ons niet aanpassen voor elkaar. Hebben dezelfde opvattingen, ideeën over het leven, de toekomst etc. Het voelt eigenlijk totaal niet alsof we nog maar een maand ver zijn... Ook tussen zijn ouders en mij klikt het. Gisteren samen met zijn moeder de verande staan poetsen etc. Dit is de eerste relatie waarin ik zo nuchter sta en geef deze echt wel slagingskansen.

**Geplaatst**: 29-09-16 13:11

Geplaatst: 29-09-16 13:11

DeMolenhoek schreef:
Waarschijnlijk gaan er hier nu veel mensen lachen, maar ik heb nu sinds een maandje een vriend en ik durf te zeggen: Hij is de ware. Voor hem al 2 langere relaties gehad (3 jaar en 2 jaar) Ook wat kortere. Maar die voelde altijd anders. Heel zware verliefdheid, echt op roze wolken lopen, constant sms'en etc. Dit is deze keer helemaal niet het geval. Zowel bij hem als bij mij niet. Het voelt alsof wij gewoon al 5 jaar samen zijn, elkaar door en door kennen en intens veel van elkaar houden. Alles gaat natuurlijk, we kunnen onszelf zijn, moeten ons niet aanpassen voor elkaar. Hebben dezelfde opvattingen, ideeën over het leven, de toekomst etc. Het voelt eigenlijk totaal niet alsof we nog maar een maand ver zijn... Ook tussen zijn ouders en mij klikt het. Gisteren samen met zijn moeder de verande staan poetsen etc. Dit is de eerste relatie waarin ik zo nuchter sta en geef deze echt wel slagingskansen.

Ik had dat ook met mijn huidige vriend. Na een maand was alles al zo natuurlijk, alsof we gewoon al jaren samen waren. Ik ben vrij snel bij hem ingetrokken en nu anderhalf jaar later voel ik me nog steeds zo. Na enkele maanden zeiden vrienden en familie al, het lijkt alsof je vriend eigenlijk al jaren bij je is, we kunnen het al niet meer voorstellen hoe het vroeger was. Ik verdenk mijn familie er soms van dat ze hem nog leuker vinden dan mij :))

.

Mijn ex was een relatie van hoogtes maar ook ontzettend veel zware dalen en verdriet. Hele roze wolken en heel veel kriebels bij momenten.
Bij mijn huidige vriend heb ik dat niet. Maar ik ben constant gelukkig, heel tevreden met hem. Hij voelt aan als mijn beste vriend. We hebben nooit ruzies, we kunnen alles volwassen overleggen. We hebben dezelfde toekomstidealen. Zo heerlijk nuchter en geen drama. Het heeft toch echt wel bijna een jaar geduurd geduurd voordat ik het zelf kon geloven, ik was steeds aan het wachten tot die eindelijk die bom eens ging ontploffen. Mijn ex was een kei om soms zaken van meer dan drie maanden geleden erbij te halen en mij dan te beschuldigen van allerlei slecht gedrag, terwijl ik op dat moment helemaal niet doorhad dat ik iets "fout" deed. Dus ik dacht bij mijn huidige vriend, elk moment gaat die uitbarsten en roepen "en ik heb het al 8 maanden proberen vol te houden maar nu heb ik het gehad met dat idioot gedoe van je!" . Ik wacht nog steeds :')

.

**Geplaatst**: 29-09-16 13:16

Geplaatst: 29-09-16 13:16

Kwanyin schreef:
DeMolenhoek schreef:
Waarschijnlijk gaan er hier nu veel mensen lachen, maar ik heb nu sinds een maandje een vriend en ik durf te zeggen: Hij is de ware. Voor hem al 2 langere relaties gehad (3 jaar en 2 jaar) Ook wat kortere. Maar die voelde altijd anders. Heel zware verliefdheid, echt op roze wolken lopen, constant sms'en etc. Dit is deze keer helemaal niet het geval. Zowel bij hem als bij mij niet. Het voelt alsof wij gewoon al 5 jaar samen zijn, elkaar door en door kennen en intens veel van elkaar houden. Alles gaat natuurlijk, we kunnen onszelf zijn, moeten ons niet aanpassen voor elkaar. Hebben dezelfde opvattingen, ideeën over het leven, de toekomst etc. Het voelt eigenlijk totaal niet alsof we nog maar een maand ver zijn... Ook tussen zijn ouders en mij klikt het. Gisteren samen met zijn moeder de verande staan poetsen etc. Dit is de eerste relatie waarin ik zo nuchter sta en geef deze echt wel slagingskansen.

Ik had dat ook met mijn huidige vriend. Na een maand was alles al zo natuurlijk, alsof we gewoon al jaren samen waren. Ik ben vrij snel bij hem ingetrokken en nu anderhalf jaar later voel ik me nog steeds zo. Na enkele maanden zeiden vrienden en familie al, het lijkt alsof je vriend eigenlijk al jaren bij je is, we kunnen het al niet meer voorstellen hoe het vroeger was. Ik verdenk mijn familie er soms van dat ze hem nog leuker vinden dan mij .

Mijn ex was een relatie van hoogtes maar ook ontzettend veel zware dalen en verdriet. Hele roze wolken en heel veel kriebels bij momenten.
Bij mijn huidige vriend heb ik dat niet. Maar ik ben constant gelukkig, heel tevreden met hem. Hij voelt aan als mijn beste vriend. We hebben nooit ruzies, we kunnen alles volwassen overleggen. We hebben dezelfde toekomstidealen. Zo heerlijk nuchter en geen drama. Het heeft toch echt wel bijna een jaar geduurd geduurd voordat ik het zelf kon geloven, ik was steeds aan het wachten tot die eindelijk die bom eens ging ontploffen. Mijn ex was een kei om soms zaken van meer dan drie maanden geleden erbij te halen en mij dan te beschuldigen van allerlei slecht gedrag, terwijl ik op dat moment helemaal niet doorhad dat ik iets "fout" deed. Dus ik dacht bij mijn huidige vriend, elk moment gaat die uitbarsten en roepen "en ik heb het al 8 maanden proberen vol te houden maar nu heb ik het gehad met dat idioot gedoe van je!" . Ik wacht nog steeds .

Klinkt net zoals bij mij haha, al hebben wij pas 2 maandjes iets. Maar wel een half jaar erom heen lopen draaien enzo :')

.

**Geplaatst**: 29-09-16 13:18

Geplaatst: 29-09-16 13:18

Remy schreef:
Ik meen ergens gelezen te hebben dat je ooit je grote liefde bent verloren, HC. Speelt dat misschien ook mee, in de trant van een soort zelfbescherming tegen de pijn van mogelijk weer een keer verlies van een geliefde? Want dan zou ik dat op zich wel kunnen begrijpen ook al zou het mijn manier niet zijn.

Je impliceert hiermee dat niet monogame relaties dus nooit echt en diep kunnen zijn eigenlijk?

**Geplaatst**: 29-09-16 13:32

Geplaatst: 29-09-16 13:32

DatBenIkNou schreef:
Remy schreef:
Ik meen ergens gelezen te hebben dat je ooit je grote liefde bent verloren, HC. Speelt dat misschien ook mee, in de trant van een soort zelfbescherming tegen de pijn van mogelijk weer een keer verlies van een geliefde? Want dan zou ik dat op zich wel kunnen begrijpen ook al zou het mijn manier niet zijn.

Je impliceert hiermee dat niet monogame relaties dus nooit echt en diep kunnen zijn eigenlijk?

Nee, absoluut niet. Ik denk dat er qua diepte, vriendschap, kwaliteit enz geen verschil hoeft te zijn tussen monogame en polygame relaties. Mijn vraag bevatte geen waardeoordeel, ik probeer het alleen vanuit een ander perspectief te bekijken.

**Geplaatst**: 29-09-16 13:49

Geplaatst: 29-09-16 13:49

Al geloof ik dat je in je leven meerdere ware liefdes kan hebben (stel je wordt weduwe oid) ben ik al 12.5 jaar samen met mijn inmiddels man.

En nee niet 12.5 jaar gelukkig want we zijn samen volwassen geworden en dat ging niet zonder slag of stoot. Een lange relatie is hard werken maar zolang je beide niet opgeeft is er hoop en een toekomst. Telkens opnieuw voor elkaar gekozen ondanks alles.

Inmiddels zijn we al heel wat jaren in een rustig vaarwater gekomen en het geeft een heerlijk gevoel om iemand te hebben waar je op kan bouwen, lief hebben en samen de wereld aan kan.
We zijn nu 1.5 jaar getrouwd en ouders van 2 kindjes en een 3e op komst. Ik hou inmiddels van het heerlijke rustige burgerlijke gekeutel wat ik vroeger verfoeide.

**Geplaatst**: 29-09-16 13:56

Geplaatst: 29-09-16 13:56

Salsa schreef:
En nee niet 12.5 jaar gelukkig want we zijn samen volwassen geworden en dat ging niet zonder slag of stoot. Een lange relatie is hard werken maar zolang je beide niet opgeeft is er hoop en een toekomst. Telkens opnieuw voor elkaar gekozen ondanks alles.

Dit kan ik mij heel goed voorstellen

Het is nooit altijd rozengeur en maneschijn, maar het niet opgeven is wat je relatie sterk maakt!

Ik ben hartstikke gek op mijn vent, maar nu is hij een week niet thuis en daar kan ik stiekem dan ook wel ontzettend van genieten hoor

Zeker nu hij met zijn ziekte eigenlijk continu thuis is, best even fijn om dan eens even geen rekening met iemand te hoeven houden...

**Geplaatst**: 29-09-16 14:03

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 29-09-16 14:03

Goldie: In onze relatie is dat ook een must; tijd voor jezelf. Mijn man gaat minimaal 1x per jaar met zijn broer naar Manchester voor een paar dagen mannendingen. Tegelijk pak ik heel vaak mijn eigen tijd tussendoor. Zelf ivm de kinderen geen behoefte gehad aan een reisje voor mezelf maar ook dat is geen probleem. De kracht in onze relatie (en merk soms wat jaloezie daarover bij andere stellen in onze omgeving) is dat wij elkaar echt ook alles gunnen buiten het gezin om in alle redelijkheid en ook bereid zijn daar zelf gelijkwaardig een stapje voor terug te doen.

Zo kan ik nu mede dankzij mijn man een hbo deeltijd studie doen omdat ik diep ongelukkig werd in mijn huidige werk. Dit kost veel geld en tijd maar dit doen we samen omdat het voor mij belangrijk is.

**Geplaatst**: 29-09-16 14:05

Geplaatst: 29-09-16 14:05

Ik ben erg gelukkig in mijn relatie. We zijn nu ruim 18 jaar samen waarvan 10 jaar getrouwd. We hebben een dochtertje van 7 jaar oud. Kan me niet voorstellen dat hij niet aan mijn zijde zou staan. Het is echt mijn maatje en daarnaast is er gewoon veel aantrekkingskracht tussen ons. We laten elkaar vrij om de wereld te ontdekken maar komen altijd bij elkaar uit.

**Geplaatst**: 29-09-16 15:10

Geplaatst: 29-09-16 15:10

elenaMM77 schreef:
Resistance schreef:
Helaas kan ik geen relatie hebben met mijn ware liefde. Het lijkt letterlijk alsof het lot een spelletje speelt. "Kom, laten we twee mensen koppelen om vervolgens de timing zo slecht mogelijk te laten zijn".

Maar serieus: niets doet meer pijn dan een grote liefde hebben en niet met diegene kunnen zijn.

Maar: ik ben verdergegaan met mijn leven. Ik heb een hele lieve vriend van wie ik heel veel houd. Ik zie mijn toekomst zeker met hem.

Maar die ander... ik zal hem nooit los kunnen laten. En dat doet nog altijd vreselijk veel pijn.

ergo, je bent polyamoreus.. ook al is je grote liefde niet bereikbaar, je houd van je huidige partner en kunt daarmee je leven delen. de ander zal altijd een plekje in je hart hebben, maar dat zegt niet dat je daarmee je huidige partner ook maar iets tekort doet, of dat je iets te kort bij hem komt.

Dat is wel zo... maar ik heb het gevoel alsof ik nooit zoveel van mijn partner kan houden als die ander. Het was magisch, echt alsof het altijd zo geweest vanaf dag 1 dat ik diegene ontmoette.

Ik heb mezelf aangepraat dat het niet erg is omdat ik echt nooit meer zoveel van iemand zal kunnen houden, dus met wie ik ook zal eindigen: het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Want het is niet hem.

Het doet pijn.

**Geplaatst**: 29-09-16 16:29

Geplaatst: 29-09-16 16:29

Resistance schreef:
Dat is wel zo... maar ik heb het gevoel alsof ik nooit zoveel van mijn partner kan houden als die ander. Het was magisch, echt alsof het altijd zo geweest vanaf dag 1 dat ik diegene ontmoette.

Ik heb mezelf aangepraat dat het niet erg is omdat ik echt nooit meer zoveel van iemand zal kunnen houden, dus met wie ik ook zal eindigen: het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Want het is niet hem.

Het doet pijn.

Weet je vriend dat je er zo in staat?
Het komt op mij over alsof je nog totaal niet over die ander heen bent en die niet kan loslaten en nu maar genoegen hebt genomen met een ander. Beetje sneu voor je partner.

**Geplaatst**: 29-09-16 16:38

Geplaatst: 29-09-16 16:38

Mijn vriend en ik zijn dit jaar 8 jaar samen, en ik zou me zonder hem geen leven meer voor kunnen stellen...
We doen veel dingen samen; maar hardlopen en paardrijden zijn onze grootste passies.
We hebben ook samen minder mooie momenten meegemaakt; mijn vaders overlijden, en miskraam....Met hem kan ik overal goed over praten, en we voelen ons echt met elkaar verbonden

**Geplaatst**: 29-09-16 17:56

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 29-09-16 17:56

Ik denk dat je meerdere 'ware' liefdes kan hebben.

Een vrouw die ik ken verloor haar vriend met wie ze net een huis had gekocht bij een ongeluk.
Inmiddels is ze jaren getrouwd met iemand anders. En is deze man nu haar 'ware'.

Mijn schoonouders waren 40 jaar getrouwd toen schoonvader overleed.
Ik gun het schoonmoeder om nog een leuke vent tegen te komen om haar leven mee te delen.

Mocht ik zelf sterven en mijn man blijft achter gun ik hem ook een nieuwe liefde.

**Geplaatst**: 29-09-16 22:05

Geplaatst: 29-09-16 22:05

Goof schreef:
Resistance schreef:
Dat is wel zo... maar ik heb het gevoel alsof ik nooit zoveel van mijn partner kan houden als die ander. Het was magisch, echt alsof het altijd zo geweest vanaf dag 1 dat ik diegene ontmoette.

Ik heb mezelf aangepraat dat het niet erg is omdat ik echt nooit meer zoveel van iemand zal kunnen houden, dus met wie ik ook zal eindigen: het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Want het is niet hem.

Het doet pijn.

Weet je vriend dat je er zo in staat?
Het komt op mij over alsof je nog totaal niet over die ander heen bent en die niet kan loslaten en nu maar genoegen hebt genomen met een ander. Beetje sneu voor je partner.

Inderdaad. Ik zou het toch wel erg graag willen weten als mijn vriend zo over zn ex dacht..

**Geplaatst**: 29-09-16 22:18

Geplaatst: 29-09-16 22:18

__Sannne schreef:
Goof schreef:

Weet je vriend dat je er zo in staat?
Het komt op mij over alsof je nog totaal niet over die ander heen bent en die niet kan loslaten en nu maar genoegen hebt genomen met een ander. Beetje sneu voor je partner.

Inderdaad. Ik zou het toch wel erg graag willen weten als mijn vriend zo over zn ex dacht..

Ik voel me er ook poedersuiker over.

Vriend is hartstikke lief en ik hou weldegelijk heel veel van hem. Ik zit momenteel ook in de knoop met wat ik ermee moet. Daarbij is het met die ander nooit tot een relatie gekomen (om diverse redenen), al was het wel wederzijds. Het is dus niet mijn ex.