Bokt.nl

Dani schreef:

Ik heb even wat quotes op een rijtje gezet.

Schaduw_roos schreef:

Zodra ik maar iets vraag of zeg schiet hij volledig uit zijn slof. Zo ook die vrijdag avond.

Op dat moment knapte hij volledig en viel mij aan de eerste klap op mijn hoofd is in mijn oog en ik heb het toen uitgegild. En hij bleef maar door gaan met slaan op mijn hoofd. Ik ben toen even buiten bewust zijn geweest toen ik weer wakker werd bleef hij door gaan.

Hij schreeuwde me hele nare dingen toe dat er niks aan de hand was met mijn gezicht terwijl alles onder het bloed zat.

Hij wist niet meer wat hij gedaan heeft en hij was zo vreselijk overstuur. Daarna ben ik weer naar hem toe gegaan. Hij huilde wat hij anders nooit doet op de vraag van weet je wel wat je gedaan hebt. Was zijn antwoord dat hij een black out had en zich er niks meer van kon heugen.

Maar snachts kon ik niet slapen en had toen om 7 uur sochtends gebelt en ik kon om 8 uur terecht mijn vriend is toen ook mee geweest en we hebben gezegt dat ik gestruikeld was en vol met hoofd tegen een paal aangeknalt ben. Ik ben daar gelijk door gestuurd naar een ct scan en het was foute boel. Ik had me oogkas op meerdere plekken gebroken en werd gelijk opgenomen en ben toen smiddags nog geopereerd. Mijn vriend was toen de hele tijd bij mij en heel lief en zorgzaam.

Tot het moment dat ik vroeg of hij misschien even een rust moment kon nemen van zijn werk. Wat volgens hem absoluut niet mogelijk was en hij werd vervolgens heel kwaad.

Mijn vriend moest bij het gesprek aanwezig zijn maar hij mocht geen vrij van de baas.

Zijn vader heeft geregeld met zijn baas dat vriend wel bij gesprek kon wezen. Ook denkt zijn vader dat hij overspannen is. Achteraf denk ik dat zijn vader wel gelijk heeft maar daar reageerd vriend heel nonchalant op.

Er was, zoals jij schrijft, al een patroon van boze of geïrriteerde reacties op jou. Zijn lontje was al kort. Het was dus niet totaal onverwacht of uit het niets, er was al een situatie aan het ontstaan waarin je vriend zichzelf toestond om telkens boos op jou te reageren.

Dan gaat het mis. Hij heeft je geslagen, gestompt, en weer, en weer, en weer, en weer. Hij heeft geslagen terwijl jij gillend op de grond lag, bewusteloos, en weer wakker. Hij had je dood kunnen slaan. Besef je dat? Je had nu ook onder de grond kunnen liggen.

Dan komt het moment dat je vriend weer 'bij zijn positieven' komt. Hij is overstuur, hij had een black-out, hij vindt het zo verschrikkelijk. Ja. Zó verschrikkelijk dat hij erover liegt. Zó verschrikkelijk dat hij kwaad wordt als jij voorzichtig vraagt of hij vrij kan nemen. Zó verschrikkelijk dat hij geen vrij regelt voor een gesprek, terwijl zijn vader dat wel voor elkaar kan krijgen. Zó verschrikkelijk dat hij nonchalant doet over de suggestie dat hij wellicht een probleem heeft.

Weet je hoe ik zou reageren als ik werkelijk in een black-out mijn vriend kapot zou rammen? Ik zou mezelf direct laten opnemen. Want blijkbaar ben ik niet te vertrouwen, heb ik geen controle over mezelf en doe ik vreselijke dingen. Ik heb mijn geliefde, mijn partner en minnaar iets afschuwelijks aangedaan. Ik zou doodsbang van mezelf zijn en direct vragen om medicatie en hulp. In godsnaam, bind me vast aan het bed als dat moet. Alles liever dan 'wakker worden' nadat je je liefje een verbrijzelde oogkas hebt geslagen.

En jouw vriend doet kwaad, afwijzend, en gaat gewoon weer aan het werk.

Natuurlijk is weggaan niet simpel. Want hij is ook lief en aardig en grappig en hij houdt van je. En jij van hem. Je wil waarschijnlijk ook graag het succesverhaal zijn. Niet het mishandelde 'zielige' meisje, maar de sterke vrouw die haar relatie wist te redden omdat ze écht voor haar partner koos en ze er samen uit kwamen. En dat zal ook vast wel eens zo werken. Veel vaker werkt het niet zo. Soms is opgeven en weglopen het sterkste wat je kunt doen.

Welke keuze je ook maakt: stel voor jezelf héél duidelijke grenzen. Laat je er niet toe verleiden om geleidelijk meer te accepteren. Het is niet normaal als je partner steeds boos op simpele vragen reageert. Het is niet normaal als jij elke dag nerveus bent over hoe hij thuiskomt. Het is niet normaal als jij allerlei aanpassingen doet in je gedrag om maar te voorkomen dat je hem boos maakt. Laat dat niet gebeuren. Of je die grens legt bij een klap, of een scheldpartij, of een kwade reactie op iets onschuldigs, of te weinig moeite doen voor de therapie - dat is aan jou. Maar bedenk wat je van je vriend verwacht, communiceer dat ook en hou je eraan.

antje_vip schreef:

Serieus, jouw vriend slaat jouw oogkas aan gort en je denkt er nog over om bij hem te blijven? Dan zijn de consequenties ook voor jou, niet weer gaan jammeren als het nog eens gebeurd. Open je ogen toch.

antje_vip schreef:

Serieus, jouw vriend slaat jouw oogkas aan gort en je denkt er nog over om bij hem te blijven? Dan zijn de consequenties ook voor jou, niet weer gaan jammeren als het nog eens gebeurd. Open je ogen toch.

sharoontje schreef:

Als ik in jouw schoenen had gestaan, was ik weggegaan.. hij kan zo lief wezen als die nuchter is, maar als mijn vriend mij een gebroken oogkas slaat, kan die opdonderen..

Denk ook niet dat m'n moeder rustig had kunnen blijven ..

Sterkte met je besluit..

tita schreef:

Ts zit gewoon nog bij die knakker die beloofd heeft zijn leven te verbeteren

doezel2 schreef:

Ik denk dat ts juist bang is om weg bij hem te gaan. En dat ze daarom het weer wil proberen (vaak met gevolgen na)

Ts moet een x de kans krijgen dat. Hij bijv weekend weg is. ( en dan evt. De sloten vervangen)

Cayenne schreef:

doezel2 schreef:

Ik denk dat ts juist bang is om weg bij hem te gaan. En dat ze daarom het weer wil proberen (vaak met gevolgen na)

Ts moet een x de kans krijgen dat. Hij bijv weekend weg is. ( en dan evt. De sloten vervangen)

Zolang TS nog excuses voor hem blijft verzinnen en voor hem liegt, blijft ze gewoon bij hem, hoor.

Nikass schreef:

Mensen lees even het topic door. De situatie is niet zo ongenuanceerd als het lijkt; weg gaan is niet zo simpel voor iemand in een dergelijke situatie. Met ts ook nog eens "aanvallen" waarom ze niet "gewoon" weg gaat help je haar niet.