chantalnadia schreef:Mee eens, mag pas vanaf mijn dertiende bepalen wat ik eet, en ben blij dat ik geen drang heb gehad om eerder geen vlees te laten liggen. Tot ik op mijn dertiende thuis kwam en zei dat ik geen wit en rood vlees wilde eten, moeder dacht dat ik het niet vol zou houden...
Inmiddels heb ik al twee jaar geen rood en wit vlees aangeraakt en eet alleen vis omdat dat nog van mijn ouders moet. Eerder mocht ik niet hoor.
Ik zou het niet erg prettig vinden als mijn kinderen opeens aan komen zetten met de argumenten van je vriendin die vegetarier is, al ben ik zelf vega...
Ik ben er ook over gaan nadenken vanwege een vriendin. Ik vond dat ze helemaal gelijk had. Ik was 7 en ik ben blij dat ik het uiteindelijk wel mocht van mijn ouders. Maar ik was dan ook wel erg sterk en uitgesproken voor een kind van die leeftijd. Ik heb mijn moeder voor de keuze gesteld: OF je stemt in en dan ga ik vervangende producten eten en erop letten, OF ik weiger het alsnog, verstop het vlees overal en nergens en schuif het onder de tafel door naar mijn broertjes en dan word ik lekker ziek van alle tekorten.
Toen mocht het wel