Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-11-10 11:44

Geplaatst: 18-11-10 11:44

Jaimyliefje schreef:
Ik denk dat opvoeding hier te veel wordt afgeschoven op de ouders...
Opvoeding heeft ook te maken met allerlei omgevingsfactoren:
je school, de tijdschriften die je leest, de tv-programma's die je kijkt, de mensen waar je mee omgaat, de dingen die je ziet op straat... enz.

En toch is het aan de ouders de kinderen voor te bereiden op deze wereld en dingen die ze bijv. op TV zien te relativeren, zodat de invloed die vanuit de TV (maar ook de andere zaken die je genoemd hebt) zo minimaal mogelijk blijft.

Opvoeding ligt dus echt voor het overgrote deel bij de ouders, vooral bij kinderen op jongere leeftijd.

**Geplaatst**: 18-11-10 11:51

Geplaatst: 18-11-10 11:51

Adil18 schreef:
Jaimyliefje schreef:
Ik denk dat opvoeding hier te veel wordt afgeschoven op de ouders...
Opvoeding heeft ook te maken met allerlei omgevingsfactoren:
je school, de tijdschriften die je leest, de tv-programma's die je kijkt, de mensen waar je mee omgaat, de dingen die je ziet op straat... enz.

En toch is het aan de ouders de kinderen voor te bereiden op deze wereld en dingen die ze bijv. op TV zien te relativeren, zodat de invloed die vanuit de TV (maar ook de andere zaken die je genoemd hebt) zo minimaal mogelijk blijft.

Opvoeding ligt dus echt voor het overgrote deel bij de ouders, vooral bij kinderen op jongere leeftijd.

Klopt absoluut. Als ouder heb je heel veel invloed op hoe kinderen op dingen reageren, en de omgeving heb je ook deels voor het kiezen: naar welke school gaat jouw kind? Zorg je voor een zo goed mogelijke leeromgeving zodat je kind niet op een VMBO school terecht komt (is toch vaak meer gedoe dan op hogere niveaus)? Etc. Je kunt niet overal iets aan doen, maar aan heel veel wel.

Ik durf te zeggen dat opvoeding voor 90% in de handen van de ouders ligt.

**Geplaatst**: 18-11-10 12:00

Geplaatst: 18-11-10 12:00

Adil18 schreef:
Jaimyliefje schreef:
Ik denk dat opvoeding hier te veel wordt afgeschoven op de ouders...
Opvoeding heeft ook te maken met allerlei omgevingsfactoren:
je school, de tijdschriften die je leest, de tv-programma's die je kijkt, de mensen waar je mee omgaat, de dingen die je ziet op straat... enz.

En toch is het aan de ouders de kinderen voor te bereiden op deze wereld en dingen die ze bijv. op TV zien te relativeren, zodat de invloed die vanuit de TV (maar ook de andere zaken die je genoemd hebt) zo minimaal mogelijk blijft.

Opvoeding ligt dus echt voor het overgrote deel bij de ouders, vooral bij kinderen op jongere leeftijd.

Ooh, maar dat je het kunt relativeren wil niet zeggen dat het geen (onbewuste) invloed op je heeft.
Niemand kan mij vertellen dat hij alleen is opgevoed door zijn ouders, je wordt opgevoed door je hele omgeving en al diens factoren.

**Geplaatst**: 18-11-10 12:35

Geplaatst: 18-11-10 12:35

Klopt absoluut, dat is gewoon een bekend feit. Maar ouders hebben wel veel invloed op hoe het kind om gaat met dergelijke factoren.

Dat het invloed op kinderen heeft is overigens helemaal niet erg, het kind moet nou eenmaal in allerlei omgevingen kunnen functioneren dus alleen maar goed als ze er (goed en slecht) mee in aanraking komen. Het gaat er alleen om hoe het kind erop reageert, en daar heb je als ouder een vinger in de pap.

**Geplaatst**: 18-11-10 12:47

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 18-11-10 12:47

Ik heb niet alle pagina's gelezen. Ik vind inderdaad dat je te vrij bent opgevoed en vind ook dat een schop onder je kont nergens voor nodig is. Ik vind dat tikjes en pakslaag niet bij opvoeding thuis horen en zijn alleen maar een teken van je eigen onmacht. Daarbij willen veel ouders teveel vrienden zijn met hun kinderen. Ik ben blij dat ik goed kan praten met mijn kinderen, maar ik ben in de eerste plaats opvoeder en niet vriendin.
Ik kan ook geen medelijden hebben bij straf, eigen schuld dikke bult.
Auto in de prak gereden, ga maar lekker lopen of fietsen. Discipline is niet alleen maar een weesgegroetjes zeggen voor het slapen gaan. Als je het niet uit je hart doet, heeft het ook weing zin. En doe je het alleen om je ouders tevreden te stellen.

**Geplaatst**: 18-11-10 13:01

Geplaatst: 18-11-10 13:01

Angelita schreef:
Klopt absoluut, dat is gewoon een bekend feit. Maar ouders hebben wel veel invloed op hoe het kind om gaat met dergelijke factoren.
Dat het invloed op kinderen heeft is overigens helemaal niet erg, het kind moet nou eenmaal in allerlei omgevingen kunnen functioneren dus alleen maar goed als ze er (goed en slecht) mee in aanraking komen. Het gaat er alleen om hoe het kind erop reageert, en daar heb je als ouder een vinger in de pap.

Inderdaad, zo bedoelde ik het ook, Angelita, jij verwoordt het alleen net ff iets duidelijker!

**Geplaatst**: 18-11-10 13:02

Geplaatst: 18-11-10 13:02

Ik ben een alleen staande mama van twee jongens van 10 en 16.Ik ben voor vrije opvoeding en mijn kinderen kunnen dat ook aan.Ik ben super geduldig en geen zelden of nooit straf,omdat ik dat niet nodig vindt.Ik ken kinderen die slaag krijgen om niks straf en klappen.Wat krijg je dan......scheinheilige,achterbakse kinderen die nooit de waarheid vertellen.Mijn jongens kunnen mij gewoon de waarheid vertellen of als ze met iets zitten.mijn meening is dat het opvoeden een kwestie van geduld en vertouwen hebben is.Ik ben trost op mijn jongens.Ze doen het super op school,lopen buiten niet de boel te verzieken.Het zijn eerlijke jongens.
Zelf ben ik opgegroeid met vele klappen,ruzies,pleeggezinnen een en al elende.Te walgelijk voor woorden,want als ouder geef je je kind toch de basis mee voor de rest van zijn leven.Ik heb nog steeds problemen met hoe ik vroeger opgegroeid ben.Hoop uit de grond van mijn hart dat mijn kinderen dat later niet zeggen van hun opvoeding.

**Geplaatst**: 18-11-10 13:08

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 18-11-10 13:08

ik ben zelf ook heel vrij opgevoed, uiteraard waren er wel wat grenzen, maar niet zoals de meeste ouders ze stelden.
met uitgaan kreeg ik bijvoorbeeld geen tijd mee dat ik thuis moest zijn, maar werd me op het hart gedrukt dat ik met een groep meefietste naar huis.
ook toen ik voor het eerst dronken was (en daar behoorlijk ziek van ben geweest) was het eerste wat mijn vader zei: nou, dan doe je het in ieder geval niet zo snel weer. daar heeft hij wel gelijk in gehad, want sindsdien ben ik nooit meer dronken geweest!

ik denk dat het heel belangrijk is om kinderen zelf dingen te laten ontdekken. als ze dan een keer tegen de lamp aan lopen is dat helemaal niet erg, daar leren ze alleen maar van.
van mijn vrije opvoeding ben ik echt niet slechter geworden, juist heel zelfstandig en ik weet dat ik met alles bij mijn ouders terecht kan omdat ze mij nooit zullen veroordelen om iets.
die vertrouwensband vind ik 1000x belangrijker dan wat dan ook en dat heeft echt met mijn opvoeding te maken.

**Geplaatst**: 18-11-10 13:29

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 18-11-10 13:29

TS: ik moet zeggen dat ik bepaalde dingen die jij hebt gedaan niet netjes vind

Ik zou het lef niet hebben gehad om dingen te doen zonder dat mijn ouders dat wisten op jouw leeftijd. En met blokjes gooien etc? Ook al ben je daar nog een kind, het is gewoon onbeschoft

Reken maar dat ik in zo'n geval flink op mijn donder zou hebben gekregen. Heb overigens toen ik jonger was en niet wilde slapen ook wel eens regelmatig een halfuur buiten gestaan. In nachtjapon...

Ik ben best vrij opgevoed, maar mijn ouders hadden wel zo hun regels waar ik mij aan moest houden. Geen piercings, geen tatoo, wil je een keer proberen te roken ok prima, maar denk wel aan de gevolgen die het kan hebben, drinken en uitgaan? Ik mocht uit vanaf mijn 15de. Mijn ouders lachten mij trouwens uit als ik dronken was. Eigen schuld. Overigens moest ik wel even bellen als ik bij een vriendin haar huis was aangekomen 's avonds voor het stappen. Woonde namelijk in de middle off nowhere en dan is het in de winter toch knap donker op je scootertje. Kapper, auto, hobbies etc? Prima, maar vanaf je 18de betaal je het allemaal zelf.

En nee, ik heb er geen rare gewoontes ed aan overgehouden

**Geplaatst**: 18-11-10 13:38

Geplaatst: 18-11-10 13:38

Haha vaders wil is wet? :')

Wat een onzin! Hoe bedoel je we vallen terug in een oud-rollen patroon.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 4 was. Daarvoor was het nooit mijn vaders wil is wet, maar juist mijn moeders wil is wet want zíj verdiende het geld, zíj zorgde voor het huishouden, zíj heeft mij opgevoedt én altijd verzorgd toen hij na de scheiding naar Spanje vertrok. Zíj heeft altijd alles voor me betaald zonder een cent van mijn vader te zien... En dan vaders wil is wet? Wat een onzin... Ik vind juist dat de vrouwen veel meer te zeggen hebben..

Mijn moeder is hertrouwd en nog steeds is het moeders wil is wet. Aangezien zíj hier het meeste doet in huis. M'n stiefpa komt wel redelijk in de buurt, maar zeker níet zijn wil is wet.

Ik ben tussen vrij en streng in opgevoed. Ik krijg zelf veel verantwoordelijkheid maar er zijn duidelijk grenzen, ga ik daar over heen, dan zullen er duidelijke consequenties volgen (geloof me, van die consequenties word je echt niet blij

). Ik vind dat jij véel te vrij bent opgevoed.. Roken op je 12e? Hoe kom je erbij? Om je kind op het juiste pad te behouden moeten er duidelijk grenzen zijn zodat het later met zijn/haar kinderen net zo gebeurd. Vind het alsnog knap dat je vader je elke keer weer heeft gered. Mijn moeder zou na éen keer al gezegd hebben, zoek het zelf maar uit..

Dat er bij sommige gezinnen letterlijk 'een schop onder je reet' wordt gegeven vind ik dan weer té. Dat lost niks op.

**Geplaatst**: 18-11-10 14:18

Geplaatst: 18-11-10 14:18

Quandro schreef:
Rottige sarcastische opmerkingen hoef ik niet te geven.

Dan kan je beter oprecht zijn en het gewoon recht door zee zeggen.

Nee en zo heb jij je ouders weer dingen geflikt die ik nooit zou flikken

**Geplaatst**: 18-11-10 20:46

Geplaatst: 18-11-10 20:46

Ayasha schreef:
Leuk dat je basicly zegt dat het ouders zijn die er voor zorgen dat kinderen aan de drugs gaan maar dat je dat vervolgens niet kan onderbouwen.... Ik vind het een behoorlijke beschuldiging om verder niets aan onderbouwing te hebben. Hoop van harte dat je het niet zelf hoeft mee te maken. Want mán wat ga jij dan keihard tegen de muur knallen als je tot de conclusie komt dat je opvoeding waar je zo hard je best mee hebt gedaan en die zo goed leek te gaan geen jota uit blijkt te maken.

Ik heb vroeger ook drugs gebruikt, en dat had totaal niets te maken met de opvoeding van mijn ouders.
Was meer de omgang met verkeerde mensen, en toen ben ik erin gerolt..

Ik heb het altijd verzwegen voor mijn ouders, dus die hebben er ook weinig aan kunnen doen.
ZIjn altijd tegen drugs geweest en hebben mij echt wel de voorlichting daarover gegeven..

Toch ben ik meegegaan in het grbuik van mijn 'vrienden'

**Geplaatst**: 20-11-10 21:05

Geplaatst: 20-11-10 21:05

funnyhorses schreef:
Ik vind de "vrije opvoeding" niks.
Lekker makkelijk om een 12 jarige de keus te geven om te roken pffff alsof een kind daar de gezondheids gevaren al van kan inzien.
Ben het dus wel met de mening van de leraar van ts eens!
Ik vind alleen geweld naar een kind toe te ver gaan.Straffen en grenzen stellen moet maar slaan of een schop geven gaat mij ook te ver,want ook hier kan een kind zich niet in verdedigen en zal het uiteindelijk een averechtse werking hebben.
Maar meer disipline schaad geen enkel kind.

Ik ben voor "vrije opvoeding" , omdat ik deze zelf gehad heb.
Nog nooit gerookt, nog nooit drugs gebruikt, en ik drink weinig.
Ik haal goede cijfers op school, en ik kan alles tegen mijn ouders zeggen.
Ik heb meer respect naar de medemens dan het gros van de wel streng opgevoede kinderen.
En als ik eerlijk mag zijn, gaan degenen die thuis het strakst gehouden worden, tijdens het uitgaan het meest uit hun dak (qua taalgebruik, ruzie zoeken, teveel drinken, respectloos naar dames etc) Mij is vroeger wel verteld dat ik me niet hoefde te laten slaan, als kinderen mij sloegen, mocht ik die terugslaan. Apart genoeg heb ik nog nooit (slaande) ruzie gehad, en ik heb nog nooit klappen gegeven of gevangen.
Ik vind dat mijn ouders het géweldig hebben gedaan, en toch een heel vrije opvoeding.. +:)+

Mijn broer daarintegen hebben ze wel strakker moeten houden.

**Geplaatst**: 20-11-10 22:45

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 20-11-10 22:45

Ik ben ervoor om kinderen niet zo ongelofelijk veel aandacht te geven en te verwennen. Kinderen die veel 'gepamperd' worden, ontwikkelen imo vaak weinig ruggengraat.
Ik verbied mijn leerlingen op school een ander te slaan, terugslaan mag ook niet. Als iedereen dat doet, wordt deze wereld onleefbaar. Ze moeten dan hulp inschakelen van volwassenen.
Niet iedereen reageert goed op een vrije opvoeding. Of je opvoeding lukt, ligt imo voor een groot deel eraan of die bij je karakter paste. Ben je een motivatie-loos, lui stuk vreten, dan heb je niks aan een vrije opvoeding. Ben je een verlegen, onderdanig kind, dan heb je daar juist wel weer veel aan. Ik zou het een beetje op mijn kind aanpassen mocht ik die ooit krijgen...

**Geplaatst**: 20-11-10 23:04

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 20-11-10 23:04

Heb uiteraard niet de volle 7 pagina's doorgelezen, dus zal uit interesse alleen even op TS haar openingspost reageren.

Iedere ouder heeft een andere manier van opvoeden. Ik ben wel voor de discipline, tenminste, als daarmee bedoeld wordt dat het kind de discipline wordt aangeleerd zich aan dingen te houden die bv. voordeel kunnen opleveren. Mocht het kind een opleiding starten, is discipline zeker belangrijk. Het aanleren daarvan ontbreekt namelijk bij de leraren/het onderwijssysteem in het algemeen, en daarom kan de ouder proberen dit aan het kind mee te geven.

Discipline in de vorm van straffen als je iets doet dat de ouders niet zint: tja... daar kun je zo veel over zeggen!
Ik kreeg wel op mijn donder als ik iets deed dat moreel niet door de beugel kon, of als ik een regel van mijn ouders aan het overtreden was. Als ik dan niet luisterde, dan ja, wel eens een tik of een schop onder de kont gehad, nooit blijvende schade van gehad. Ik begrijp nu dat het ook wel onmacht van de ouders kan zijn, heb er geen last van.
Daarnaast ben ik zeker wel vrij opgevoed, ik mocht altijd mijn eigen fouten maken. Daar leer je het meest van.

Maar ik vind vooral dat er balans moet zijn. Kinderen moeten ZEKER hun eigen fouten mogen maken - mocht ik ook, en ik heb zeker wel ruggegraat - maar daartegenover staat dat de ouders dat ook toestaan, en dat de ouders ook goed voorlichten over de risico's die het kind kan of gaat nemen.
Ga je extreem straffen en enorm strenge regels maken, alleen omdat je wilt dat een kind een kopie van jou wordt (en dat doen helaas bijna alle ouders!) of bang bent dat het kind een fout maakt (kan ik me goed voorstellen, je weet niet welke fataal of niet fataal gaat zijn) dan gaat het kind je ontwijken, bang zijn voor je reacties op alles, en waarschijnlijk zal het kind nooit open en eerlijk zijn tegen de ouder.

Dus balans is voor mij de sleutel.
Ga je het kind te vrij opvoeden, krijg je inderdaad verwende krengen die zich alleen maar in de nesten werken en denken ook alles van andere mensen (dus naast hun ouders) gedaan te krijgen. Dat worden heel ontevreden volwassenen.
Ga je het kind te streng opvoeden, wordt het een leugenachtig kind dat of alsnog die levenservaring gaat opdoen zonder dat jij weet wat het kind uitspookt, of het kind heeft geen flauw benul van de gevolgen, omdat er altijd alleen maar regels gesteld werden.
Bovendien heb je kans dat je je kind van je gaat ontvreemden omdat het heel goed zou kunnen zijn dat ze je als de vijand gaan zien.

Heb van beide genoeg voorbeelden gezien, dus dit is zeker gebaseerd op observatie en geen nagelulde onzin van anderen.

**Geplaatst**: 20-11-10 23:10

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 20-11-10 23:10

Goede, Nemurin. Balans is in alle facetten van het menselijk leven belangrijk.
Ik werk al 7 jaar met kinderen en ouders, heb er ook wel aardig kijk op.
Wat ik echt hoop dat ik noooooit word, is een hyperouder. Die echt alleen maar met het kind bezig is, en zijn reacties helemaal laat leiden door het kind.
Ik zie vaak dat een kind een drama ergens van maakt, en de ouder dit gedrag helemaal kopieert. Zo'n kind heeft meer aan een ouder die de leiding neemt en het kind gerust stelt imo. Of het kind lekker zijn eigen drama laten maken, en er zelf afstand van nemen.
Om maar een voorbeeld te noemen...

**Geplaatst**: 20-11-10 23:20

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 20-11-10 23:20

Helemaal mee eens hoor Arianna!
Ik zie veel te veel ouders die een vriend/vriendin voor het kind proberen te zijn, tegelijkertijd heel erg aan hun eigen "behoeftes" denken, en die dus constant op de verkeerde manier hun kind benaderen.

Die kinderen worden benaderd vanuit de houding "ik wil vriendjes met je zijn" en dan kan dat kind geen grenzen zien. Als het kind dan drama gaat hebben heeft de ouder niets meer te zeggen, als de ouder al zover is dat die niet fijn kinderachtig mee gaat gillen.
Wat betreft die eigen behoeftes - mijn moeder zag bv. vandaag allemaal ouders die gauw hun kind wegtrokken van de richting waar een Sinterklaas liep. Omdat ze geen zin hadden opgehouden te worden, denk ik.

Sorry hoor maar hoe banketstaaf ben je dan?

Ik heb één buurvrouw die om het minste gaat gillen (d'r man is ook niet alles) en die heeft bv. al ruzie gehad met de hele straat. Was ook rustig bereid mij doof te gillen, maar gelukkig heb ik nog een voordeur...

Die kinderen doen niets dan huilen, elke keer als die ouders flippen (meestal tegen relatief onschuldige voorbijgangers, of mensen uit de straat). Die voelen zich niet veilig, omdat hun ouders zich niet als rationele leiders op kunnen stellen, maar als gilpubers.

Aan de andere kant heb ik een buurvrouw die ontzettend leuk kan zijn met haar kinderen! Ze speelt leuk spelletjes met ze mee, heeft vreselijk goed opgevoede kinderen (eentje is van zichzelf makkelijk, de ander is een draakje maar heeft ze er goed onder) en over het algemeen zijn het ook gelukkige kinderen, tenminste voor zover de ouders eraan kunnen bijdragen.
Als zij tijd voor zichzelf neemt, krijgt ze die zonder gezeur van haar kinderen. Haar kinderen hoeven echter ook nooit te vragen of ze tijd voor hen heeft, want ze denkt altijd met ze mee.
En toch heeft ze de balans zo goed te pakken - ze is hun moeder, niet hun vriendinnetje - dat die kinderen gewoon luisteren en begrijpen wat er bedoeld wordt met een regel die zij stelt.
Heb wel eens gegil gehoord bv. als de jochies onderling ruzie maakten - duurt precies een minuutje, daarna hoor je ze alles gezamenlijk oplossen (de jongetjes dus he, met ma of pa als discussieleider zeg maar).

Ik vind het geweldig. Ik zou het echt niet kunnen denk ik.

**Geplaatst**: 20-11-10 23:35

Re: Kinder te weining discipline?

Geplaatst: 20-11-10 23:35

Echt heel goed ja, als moeders genoeg tijd voor zichzelf nemen.
De kids in mijn klas bekvechten elkaar soms ook de tent uit. Ze komen meteen jammeren en hun beklag doen. Vaak laat ik ze het zelf oplossen, en komt het allemaal goed. Soms grijp ik in, het gaat eigenlijk altijd nergens over.
Mijn moeder is mijn moeder en mijn onvervangbare beste vriendin. Dat ze dat is, zegt voor mij genoeg. Ze heeft altijd parttime gewerkt, deed haar best om er mooi uit te zien, maar ik kon alles bij haar kwijt zonder dat ze mij veroordeelde o.i.d. Ik ben als kind best streng aangepakt, achter mijn vodden aangezeten, als ze dat niet gedaan had, had ik beslist geen hbo kunnen doen... Ik was niet dat kind wat alles zelf kon, moest herhaaldelijk een schop onder mijn hol hebben. Ik moet zeggen dat ik ze daar eeuwig dankbaar voor ben.

**Geplaatst**: 20-11-10 23:42

Geplaatst: 20-11-10 23:42

Nou Nemurin, zoals je die 2e buurvrouw beschrijft lijkt me ideaal. Een goede band met je kind is belangrijk, maar je blijft uiteindelijk wel een moeder. Bovendien hangt het ook erg af van kind tot kind, ik ben bijvoorbeeld altijd erg braaf geweest in de vrije opvoeding die ik gekregen heb, terwijl mijn broertje toch echt het bloed van onder iemands nagels kan halen. De beste troef van goede ouders is volgens mij dat ze hun opvoeding kunnen toetsen aan het karakter van hun kind.

Ik behoor zelf nog tot een generatie waarin kinderen nog vrij strak gehouden werden, en merk zelfs met mijn broertjes al heel wat verschil. Nu mogen kinderen veel meer, en daar gaan profiteren ze allemaal zo hard van. Vandaag hoorde ik nog dat een meisje van 12 gespijbeld had op school, dat zou ik vroeger zelfs niet gedurfd hebben, maar haar ouders reageerden er bijzonder rustig op. >;)

**Geplaatst**: 20-11-10 23:49

Geplaatst: 20-11-10 23:49

Het hangt ook van het persoontje af. Dat heb je snel genoeg door denk ik.
Ik was een makkelijk kind en ben ook heel vrij opgevoed, mijn broer was meer van het roken, drinken, blowen en uitproberen dus. Hij had wel strenger aangepakt moeten worden denk ik maar in mij geval heeft het wel positief uitgepakt.

Maar ik denk sowieso dat drugs/roken/drinken niet altijd iets met de opvoeding te maken heeft. Te vrij is misschien niet goed maar kinderen die te strak worden gehouden gaan ook uitproberen en dingen stiekem doen of ze verzetten zich helemaal tegen hun ouders.
Ergens daartussenin zou perfect zijn

**Geplaatst**: 20-11-10 23:50

Geplaatst: 20-11-10 23:50

Precies Arianna!
Mijn moeder is helaas vrij onzeker, en dat heeft ze mij ook meegegeven, maar ik heb gelukkig zelf de kracht gevonden om daar bovenuit te stijgen.
Veroordeeld ben ik ook zat, maar echt gestraft gelukkig niet. Ik was vrij mijn eigen fouten te maken.
Op mijn 14e werd gezegd: je mag wat ons betreft experimenteren met alcohol, realiseer je alleen wel de gevaren. En als jij dronken thuiskomt en het niet fijn vindt, weet je in ieder geval wat er gebeurt.
En die houding hebben ze met alles gehad.

Plus, vanaf mijn 17e/18e moest ik steeds meer dingen zelf uitzoeken, en ik heb ook altijd een paar vaste taken in huis gehad. Zo leerde ik op een redelijk tempo hoe ik zelf achter dingen kon komen, wie ik moest aanspreken als ik vragen had over bv. verzekeringen, regelingen, etc. Daar wordt een mens toch redelijk zelfstandig van.
Ik heb ook nooit een oefenperiode nodig gehad om met geld om te gaan, omdat dat logisch beredeneerd kan worden vanuit alle andere dingen die ik geleerd heb. Ik ben eerder te zuinig...

En met al die dingen ben ik zelfstandiger dan veel mensen die ik ken, ondanks dat ik op mijn 24e nog thuis woon.

Ik heb een keer per ongeluk een deukje in de zijkant van een van de auto's gereden (die had ik in bruikleen toen voor een vakantiebaan) omdat er een lantaarnpaal door de gemeente te dicht op onze oprit was gezet. Dus had hem er zowat omheen kunnen vouwen.
Ik ben meteen naar mijn vader gegaan en heb het gezegd, omdat ik erop kon rekenen dat er misschien wel boos, maar daarna redelijk op mijn bekentenis gereageerd ging worden. Mij is dus ook gewoon geleerd dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen acties en fouten. En dat mist helaas bij een heleboel volwassenen tegenwoordig, en dus ook bij hun kinderen...

stienmasjien: Ja, die 2e buurvrouw heeft dus één heel zachtaardig, bijna nichterig (vergeef de uitdrukking) zoontje, de oudste. Die roept zelf van "Wacht ik kan nog niet mee want ik moet nog een schone broek aantrekken" en die is dus 5 of 6 jaar oud...

De buurvrouw moet hem dat eerder af- dan aanleren. Het andere jongetje is 3 of 4 dacht ik, en dat is dus (volgens haar he) echt een etterbak. Heel dominant met vriendjes en op school en weet precies naar welke volwassene hij toe zou moeten rennen om zijn gelijk te halen.
Ik heb minder dominante jongetjes zich slechter zien gedragen dan dit kereltje. Onze buurvrouw weet beide, toch heel verschillende jongetjes op dezelfde manier te sturen. Ze weet dus blijkbaar voor beide ventjes de juiste aanpak. Zou bijna zeggen dat ze een supermoeder is, maar er zijn vast dingen die ik gewoon niet mee krijg...

**Geplaatst**: 20-11-10 23:58

Geplaatst: 20-11-10 23:58

@ Quandro.

Ik ben/word ook op jou manier opgevoed.
Dat ik niet bijvoorbeeld geslagen word als ik blow/rook/drink, betekent niet dat ik het dus juist doe.
Ik heb het alledrie een keer geprobeerd. Roken doe ik nooit meer. Blowen heeeel af en toe, en drinken alleen op een feestje.
Ik heb die laatste 2 allebei een keer 'slecht' meegemaakt, waarna mijn moeder mij ook heeft verzorgd en op bed heeft gelegd.

Ze weet het dus gewoon en vindt het goed dat ik er ZELF ben achtergekomen dat het helemaal niet zo leuk is.
Onze band is volledig gebaseerd op vertrouwen en ik kan haar alles vertellen, ook slechte dingen, omdat ik weet dat ze me niet heel erg op mijn kop gaat geven. Ik neem aan dat ze het liever weet dan dat ik het stiekem doe. Maaar, dat ik niet met strenge hand van dat soort dingen wordt weggehouden, betekent totaal niet dat ik het DUS doe. Ik vind dat dan ook niet nodig. Kinderen zijn echt niet zo dat als iets niet streng wordt bestraft of verboden, dat ze het er dan maar van nemen en blowend en dronken door het leven gaan. Mijn moeder weet dat ik verstandig ben en dat ik van niets teveel doe. Behalve dus die eerste keer, maar daarvoor geldt; een keer, maar nooit weer. Ik weet wat het is en heb daar ZELF van geleerd, en zoiets is vele malen sterker dan maar verteld krijgen dat het niet mag, maar het stiekem toch willen.
Ik ben van mening dat je door een lossere sfeer juist creeërt dat je kind je meer vertelt over zijn/haar leven en daardoor dus meer vertrouwen opbouwt. Ik ben nooit bang om mijn moeder iets te vertellen. En dat vind ik iets goeds.