Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-10 15:10

Geplaatst: 16-09-10 15:10

*grinnikt* ik had ooit een super slecht raport en toen wel een dvd gekregen als aanmoediging om harder te gaan werken. Vast niet opvoedkundig verantwoord, maar ik heb de periode daarna wel harder gewerkt.

**Geplaatst**: 16-09-10 15:10

Geplaatst: 16-09-10 15:10

Rocamor schreef:
mariellede schreef:
Ik heb 2 dochters (ruim 2,5 en 11 maanden)

de oudste wil nog weleens als ze haar zin niet krijgt gaan gillen (krijsen) kan je dan ook niet tegen praten, daar dring je echt niet tot door. zet haar meestal buiten of in de gang en als ze klaar is met gillen ga ik naar haar toe om met haar te "praten".
dan luisterd ze ook wel, maar tot 3 tellen of consequenties (misschien dat ze daar nog net wat te klein voor is om dit te snappen) maken voor haar weinig uit. meestal draait het uit op gillen.
nu wordt het wel minder hoor.

ik geloof niet dat ze daar te jong voor is. Kinderen snappen dat echt heel snel. Als ze zo hysterisch zijn, gewoon 1 of 2 keer onder de arm en onder een koude douche zetten. Verrassingseffect en volgens mij krijg je dat gegil er dan vast wel uit. Op die manier heeft ze iig niet het laatste woord, wat ze nu met haar gillen wel heeft (jij moet je aan haar aanpassen...)

Ja dat helpt ook wel hahaha kan er over mee praten

Had vroeger veel driftbuien was echt geen leuk vind volgens mij.
Me vader was het een keer zo zat, heeft me opgepakt koude kraan aangezet en me hoofd er onder gedaan.
Ik werd eerst zo boos en ging nog driftiger worden, ma na enkele minuten toch wel rustiger geworden ook voor mezelf was het even echt afkoelen, voelde me daarna in me hoofd ook wat rustiger.

**Geplaatst**: 16-09-10 15:11

Geplaatst: 16-09-10 15:11

anneliesdj schreef:
Miss_Malfoy schreef:
Doet me denken aan mijn tante.
Als die niet om een bepaalde tijd ergenst stond te wachten om opgehaald te worden kwam moeders in haar roze duster en pantoffeltjes de discotheek in om ze eruit te plukken.
Reken maar dat die netjes op tijd klaarstonden.

Ja dat zou je denken maar helaas.
Dat heeft mij pa dus weleens gedaan, niet in roze pantoffels maar goed, hij is wel zo van staat ze d'r niet dan haal ik haar wel maar dan breekt ze dus echt de tent af en is ze de eerste 2 weken niet te genieten.

Jeutje zeg...
Tja kwestie van heel consuquent zijn en er constant bovenop zitten, maar ik snap dat het moeilijk is hoor. Zeker je eigen kind, dat lijkt me toch anders. Je wilt ook dat ze gelukkig zijn en van je houden, je wilt niet enkel de boeman zijn.
We hebben ook wel eens op kamp een autist gehad, die echt megaverwend was. (oh zo is autistisch, zielig joh dus ze krijgt altijd haar zin.)
Moeders wou haar bij het brengen iets laten doen, zij begint te schreeuwen en huilen en het was van oh dan hoeft het niet.
Nou die dreef ons tot wanhoop zeg, je staat daar met 30 kids en drie begeleiders, en dan moet je er een missen om haar constant te begeleiden. Oftewel na 1 dag besloten we zoek het maar uit, jij gaat gewoon luisteren, luister je niet ga je met je neus tegen de muur als het moet een half uur lang. Ren je weg, uh zoek het lekker uit dan, wij gaan verder. Einde van de week een poeslief kind.

**Geplaatst**: 16-09-10 15:15

Geplaatst: 16-09-10 15:15

wat een leuk topic om te lezen. Ik heb geen kinderen maar werk wel op de middelbare school.

Het gaat er denk ik ook om dat het kind er zelf voordeel van heeft zich goed te gedragen. Wanneer jij heel hard moet haasten als zij te laat uit bed komen, is er toch geen probleem? Er worden al een hoop goede tips gegeven in dit topic.

Ik werk in de klas met de volgende manier: ik word niet boos, maar ben wel consequent. Wanneer ik de leerling zeg dat hij strafwerk krijgt wanneer er spullen worden vergeten, geef ik het ook, met een glimlach op mijn gezicht. "Dat is nu jammer, nu heb je een schrijfopdracht!"

Vertel dus duidelijk wat de consequenties van gedrag zijn. (bv als je niet voor half 8 opstaat mag je geen tv kijken vanavond), en kom de afspraak na! Dan hoef je daarbij helemaal niet boos of kwaad te doen. Zolang jij maar de afspraak nakomt. het kind heeft er zelf voor gekozen deze consequentie te ondergaan door zijn eigen gedrag.

Het belonen vind ik ook erg leuk, zoals ik hierboven lees!

**Geplaatst**: 16-09-10 15:19

Geplaatst: 16-09-10 15:19

Miss_Malfoy schreef:
Jeutje zeg...
Tja kwestie van heel consuquent zijn en er constant bovenop zitten, maar ik snap dat het moeilijk is hoor. Zeker je eigen kind, dat lijkt me toch anders. Je wilt ook dat ze gelukkig zijn en van je houden, je wilt niet enkel de boeman zijn.

Ja dat is ook wel zo maar als ze er bovenop zitten wordt ze dus weer superdwars en gaat ze onwijs uitdagen, expres dingen niet doen enzo. Dus ze willen haar ook niet teveel controleren maar daar maakt ze weer misbruik van door dus dingen te gaan doen die zijn verboden, veel te laat tehuis te komen enz.
Punt is vooral dat het haar niet intresseert als ze straf krijgt, ze pakt je wel terug door akelig te doen.

Hoe zou ik daar als oudere zus nu op een goede manier mee kunnen helpen?
Ik ben weleens bij ze dat mijn moeder haar vraagt om iets te doen en dan reageert ze gewoon niet, is het al 5 keer gevraagd, wordt mijn moeder boos en doet bv de computer of tv uit en dan flipt ze, of na 5 keer vragen heeft mam gewoon geen zin meer dus doet het wel zelf. Wat zou ik op zo'n moment kunnen doen?
Ik heb al vaak geprobeerd met haar te praten maar het lijkt maar niet te landen, ze doet poeslief op zo'n moment maar bij de eerstvolgende confrontatie lijkt ze alles weer vergeten.

**Geplaatst**: 16-09-10 15:33

Geplaatst: 16-09-10 15:33

En als je nou eens met haar praat en vraagt waarom ze zo doet. Wat zegt ze dan? Wat is haar veklaring?
Ik bedoel, die sfeer lijkt me nou toch niet echt leuk en je wilt ook als puber toch niet constant strijd en ruzie?

**Geplaatst**: 16-09-10 15:41

Geplaatst: 16-09-10 15:41

Twiggy2008 schreef:
En als je nou eens met haar praat en vraagt waarom ze zo doet. Wat zegt ze dan? Wat is haar veklaring?
Ik bedoel, die sfeer lijkt me nou toch niet echt leuk en je wilt ook als puber toch niet constant strijd en ruzie?

Omdat ze geen zin heeft om iets te doen.
Ik heb haar al vaak genoeg uitgelegd wat een betere reactie zou zijn, dat ze meer moet praten, uitleggen waarom enz maar dat doet ze gewoon niet. Andersom praat ik ook vaak met mijn moeder, wat er misschien beter kan en die probeerd het wel maar dan reageert mijn zusje vaak weer totaal verkeerd dus dat doet ze dan ook niet weer.

**Geplaatst**: 16-09-10 15:45

Geplaatst: 16-09-10 15:45

Geen zin om iets te doen? Gewoon geen zin om iets te doen dus?
Nou, ik kan je zeggen dat ik dat echt geen goede verklaring vind, want we hebben allemaal wel eens geen zin en soms moeten er nou eenmaal wel dingen gebeuren en hou je je gewoon aan afspraken. Zoals zij zich gedraagt, zo werkt het niet in de wereld en het wordt hoog tijd dat jouw zusje dat gaat leren. 13 jaar en geen zin, kom op, zeg.... (is niet naar jou toe, hoor, Annelies, maar ik zou hier echt heel kwaad om worden. Dit lijkt me een mentaliteitskwestie).

Hoe was ze als jonger kind dan?

**Geplaatst**: 16-09-10 15:52

Geplaatst: 16-09-10 15:52

Ik heb 3 kinderen (meiden) 7,5jaar,6jaar en 2,5jaar.
Mijn vriend is er overdag bijna nooit dus ik sta er altijd alleen voor wat betreft de opvoeding.
Ik ben erg streng maar rechtvaardig,ik moet wel,anders nemen ze een loopje met me en wordt ik gek

Maar ik kan wel rustig alleen met mijn kinderen naar een verjaardag gaan... ze zullen bijv. geen spullen van de tafel pakken zonder te vragen.
Mijn middelste dochter heeft het 1 en ander aan problemen (ze heeft oa DCD) en die kan dus af en toe heel moeilijk zijn om mee te praten of te corrigeren,maar dat weerhoud me niet om als het nodig is om in te grijpen... Gaat het niet linksom dan maar rechtsom...

Ik persoonlijk irriteer me er mateloos aan dat kinderen zo hondsbrutaal kunnen zijn en hun handen/voeten los hebben zitten. (en dan helemaal aan de ouders die niet ingrijpen

)
Als er kinderen hier in huis zijn en ze misdragen zich (springen op de bank,mijn kasten open trekken etc) zeg ik er wat van. Als ze niet naar me luisteren betrek ik de ouders erbij,als dat nog geen resultaat geeft grijp ik echt in... en het kan me dan niets schelen wat de ouders daarvan vinden!
Mijn kinderen mogen zulke dingen niet en een ander kind dus ook niet!!!!

Ik zal niet zeggen dat mijn kinderen nooit wat doen,maar ik probeer ze wel met respect voor andere mensen en dieren op te voeden.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:00

Geplaatst: 16-09-10 16:00

Annelies, ik heb nog eens na zitten denken, maar het enige wat in me op komt is een gesprek tussen haar en je ouders, waarbij goede concrete afspraken gemaakt worden met motivatie erbij (en desnoods ook met iemand die tussen beide partijen bemiddelt). En daarnaast ook afspraken maken over de consequenties als er niet aan gehouden wordt. De onderliggende gedachte zou moeten zijn om het weer gezelliger te krijgen thuis. Pubers hebben ook richtlijnen nodig, anders worden het ongeleide projectielen, zie de situatie bij je ouders thuis. En lukt dit niet, zou ik gaan denken aan professionele hulp. Niet aan blijven modderen. Ze is nog maar 13 en nu al dit grenzeloze gedrag. Indammen dus, dat is het enige wat ik je kan zeggen. Zo zou ik het doen. Denk ik (ik heb natuurlijk nog geen puber).

Laatst bijgewerkt door Twiggy2008 op 16-09-10 16:03, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-09-10 16:02

Geplaatst: 16-09-10 16:02

Ik geloof echt dat consequent zijn in de opvoeding het sleutelwoord is.
Ik heb een zoontje van 15maanden en als ik nee zeg bedoel ik ook nee. Zijn vader is daar iets makkerlijker in, maar die moet nu wel vaker waarschuwen.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:03

Geplaatst: 16-09-10 16:03

Ik stuur jou even een pb

**Geplaatst**: 16-09-10 16:04

Geplaatst: 16-09-10 16:04

Is goed!

**Geplaatst**: 16-09-10 16:07

Geplaatst: 16-09-10 16:07

Ik denk ook dat consequent zijn HEEL erg belangrijk is!
Als je waarschuwd en er wordt niet geluisterd dan volgen er consequenties.. (en die worden ook daadwerkelijk uitgevoerd en niet alleen ermee dreigen!)

**Geplaatst**: 16-09-10 16:14

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 16:14

Daar zijn mijn ouders idd niet zo goed in, die zwichten dan weer voor het commentaar van mijn zusje; jullie zijn slecht, ik mag niks, anderen mogen het ook enz.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:20

Geplaatst: 16-09-10 16:20

anneliesdj schreef:
Daar zijn mijn ouders idd niet zo goed in, die zwichten dan weer voor het commentaar van mijn zusje; jullie zijn slecht, ik mag niks, anderen mogen het ook enz.

Als ik vroeger met zulke argumenten aankwam pakte mijn moeder de telefoon en belde de ouders van desbtreffende vriendinnetjes op, sta je daar lekker met je mond vol tanden als puber.
Gelukkig was ik creatief genoeg om andere argumenten te bedenken O:)

**Geplaatst**: 16-09-10 16:25

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 16:25

Ja maar het punt is dat het hier dus wel echt zo is, kinderen van 12-13 mogen ook gewoon in keten zitten en tot half 12 wegblijven.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:27

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 16:27

heb niet het hele topic gelezen, maar wat bij de dochter van vriendlief goed werkt is dat je haar het idee geeft dat ze een keuze heeft.

laatst wilde ze bijvoorbeeld haar haren niet gaan wassen. een uurtje andere dingen laten doen en daarna de vraag gesteld of ze onder de douche haar haren wilde wassen of in bad.
ze heeft dan het idee dat ze een keuze heeft, maar eigenlijk doet ze gewoon wat jij wilt en dat is haren wassen.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:30

Geplaatst: 16-09-10 16:30

Ik ben ook behoorlijk consequent tegen over mijn zoontje van 6.

Maar nu is sinds een paar weken school begonnen en ik heb echt het idee dat ze op school veelste lief zijn. Als de kinderen niet luisteren is het volgens mij van ahhhh koetsie bahh kom maar hier lief kindje dan krijg je je zin

Mijn zoontje heeft heel snel door wanneer hij iemand de baas kan en bij wie hij zin zin wel krijgt.

Ik heb tegen zijn juf gezegd dat als hij driftig doet of niet luisterd dat ze hem best even in de hoek of op de gang mag zetten, hij is dan vaak zo weer rustig en heeft dan ook door dat die truc niet werkt. maar het kwam over of dat in hun ogen bijna kinder mishandeling is(zij knuffelen ze liever dood). En nu kan ik na een paar dagen school mijn zoon aanpakken omdat hij denkt dat die grapjes thuis ook werken.

Het is ook verwarrend voor hem v.b. thuis eet hij zonder problemen zijn broodje gewoon dubbel, maar op school hoeft hij de juf maar aan te kijken of ze snijd het broodje al voor hem in 10 stukjes. Dat vind ik niet nodig, hij is een heel makkelijke eter, hij kijkt gewoon hoe ver hij kan gaan bij de juf(nog even en hij wil gevoerd worden)

Zo frustrerend af en toe.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:32

Geplaatst: 16-09-10 16:32

silvana84 schreef:
Ik ben ook behoorlijk consequent tegen over mijn zoontje van 6.

Maar nu is sinds een paar weken school begonnen en ik heb echt het idee dat ze op school veelste lief zijn. Als de kinderen niet luisteren is het volgens mij van ahhhh koetsie bahh kom maar hier lief kindje dan krijg je je zin
Mijn zoontje heeft heel snel door wanneer hij iemand de baas kan en bij wie hij zin zin wel krijgt.

Ik heb tegen zijn juf gezegd dat als hij driftig doet of niet luisterd dat ze hem best even in de hoek of op de gang mag zetten, hij is dan vaak zo weer rustig en heeft dan ook door dat die truc niet werkt. maar het kwam over of dat in hun ogen bijna kinder mishandeling is(zij knuffelen ze liever dood). En nu kan ik na een paar dagen school mijn zoon aanpakken omdat hij denkt dat die grapjes thuis ook werken.

Het is ook verwarrend voor hem v.b. thuis eet hij zonder problemen zijn broodje gewoon dubbel, maar op school hoeft hij de juf maar aan te kijken of ze snijd het broodje al voor hem in 10 stukjes. Dat vind ik niet nodig, hij is een heel makkelijke eter, hij kijkt gewoon hoe ver hij kan gaan bij de juf(nog even en hij wil gevoerd worden)

Zo frustrerend af en toe.

Ik zou het nog een keer proberen te overleggen met de juf, en anders kijken of je het met de directeur kunt overleggen. Dat dat gewoon dingen zijn die je bij jouw zoontje niet hoeft te doen. En dat het allemaal leuk en lief en aardig is, maar dat jij thuis met een vervelend kind zit door de aanpak van de school.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:37

Geplaatst: 16-09-10 16:37

LiSSy schreef:
heb niet het hele topic gelezen, maar wat bij de dochter van vriendlief goed werkt is dat je haar het idee geeft dat ze een keuze heeft.

laatst wilde ze bijvoorbeeld haar haren niet gaan wassen. een uurtje andere dingen laten doen en daarna de vraag gesteld of ze onder de douche haar haren wilde wassen of in bad.
ze heeft dan het idee dat ze een keuze heeft, maar eigenlijk doet ze gewoon wat jij wilt en dat is haren wassen.

Die is goed ja, dat werkt zelfs bij volwassen mensen, stom genoeg.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:39

Geplaatst: 16-09-10 16:39

Jeetje zeg,dat is frustrerend,zowel voor je zoontje als voor jou...
Ik zou idd ook toch nog een gesprek aangaan.. Ik snap niet waarom leerkrachten niet luisteren naar de ouders..

**Geplaatst**: 16-09-10 16:40

Geplaatst: 16-09-10 16:40

BentheSerena schreef:
Jeetje zeg,dat is frustrerend,zowel voor je zoontje als voor jou...
Ik zou idd ook toch nog een gesprek aangaan.. Ik snap niet waarom leerkrachten niet luisteren naar de ouders..

serieus??
ik sta voor de klas, en als ik alles zou moeten doen wat ouders zeggen :')

daar ben ik geen leerkracht voor geworden hoor

**Geplaatst**: 16-09-10 16:42

Geplaatst: 16-09-10 16:42

Marley schreef:
BentheSerena schreef:
Jeetje zeg,dat is frustrerend,zowel voor je zoontje als voor jou...
Ik zou idd ook toch nog een gesprek aangaan.. Ik snap niet waarom leerkrachten niet luisteren naar de ouders..

serieus??
ik sta voor de klas, en als ik alles zou moeten doen wat ouders zeggen
daar ben ik geen leerkracht voor geworden hoor

Ook niet als een ouder aangeeft dat haar kind door de behandeling die hij krijgt op school thuis niet meer te handhaven is?

Ik vind dat je als docent best een heel groot gedeelte 'eigen inbreng' hebt, maar dat de ouders toch ook wel een flink gedeelte inspraak hebben in wat er met hun kind gebeurd en hoe het behandeld wordt.

**Geplaatst**: 16-09-10 16:43

Geplaatst: 16-09-10 16:43

Ik dacht vroeger ook dat het makkelijk was. Als ik een dreinend kind in de supermarkt tegen kwam, dacht ik ook dat het aan de ouders lag.
Inmiddels weet ik dat het niet altijd zo makkelijk is.

Opvoeden is een beroep op zich!