Rock, ik heb niet alle antwoorden van iedereen gelezen maar ik kan je vertellen dat wat je schrijft herkenbaar is. Ik heb ook een stronteigenwijze dochter.
De enige raad die ik je kan geven is: wees consequent en standvastig.
Dat wat jij beschrijft met die mug/vlieg op de kamer heeft mijn dochter precies hetzelfde geprobeerd. Het was of ik mijn verhaal las.
Alleen bij mij duurt dat geen 2 uur. Ik kijk of ik iets zie wat ik moet vangen, maar als ik niets hoor dan is het licht uit en slapen. Dan mag ze van mij alles bij elkaar krijsen en gillen maar ik ga gewoon naar mijn eigen bed en zij moet op haar kamer blijven. En dat gaat door merg en been maar de aanhouder wint hoor. Als ze in de gaten krijgt dat dat gedrag haar niets op levert dan wordt het vanzelf minder.
Doet ze overdag stout, verwijder haar dan inderdaad na een waarschuwing van de plek waar ze speelt en zet haar op de trap of weet ik veel welke strafplek je hanteert. En laat haar maar gillen en krijsen, zolang ze dat blijft doen, blijft ze gewoon zitten. Klaar. Mijn dochter begon tegen de deur aan te schoppen uit kwaadheid omdat ik haar op de gang/trap had gezet. Lekker laten doen, zolang ze maar niet binnenkomt. Komt ze wel binnen dan zeg je niks, pakt haar rustig op en zet haar terug op de strafplek. Ben je hier heel consequent in dan gaat ze na verloop van tijd netjes haar straf uitzitten, echt waar.
Probeer wel goed gedrag te belonen. Dus wanneer ze op een positieve manier aandacht vraagt, geef haar daar dan ook complimentjes voor. Je hoeft haar echt niet uitgebreid te belonen met speelgoed of snoep, kinderen zijn heel gevoelig voor de goedkeuring van hun ouders.
Dingen die je in mijn ogen juist NIET moet doen is straffen met eten (geen toetje want je deed stout) of straffen op haar kamer. Haar kamer moet haar veilige plek zijn, ik stuur mijn kinderen nooit voor straf naar hun kamer. En als je gaat zeggen "je moet nu ophouden want anders pak ik je speelgoed af/ krijg je geen toetje/ mag je niet naar je sport"dan moet je dat dus ook waarmaken en waar blijf je dan uiteindelijk?
Je kunt dus beter je kinderen laten weten waar ze aantoe zijn. Stout gedrag? Dan volgt separatie naar de strafplek, onherroepelijk. Zo weet een kind altijd waar het aan toe is en komt het niet voor verrassingen te staan. Voor kinderen is duidelijkheid gewoon ontzettend belangrijk, ook voor wat betreft straffen.
En vergeet vooral de complimentjes niet, je ziet je kinjd daarvan groeien.
Succes, komt wel goed joh. Is een verdomd moeilijke leeftijd hoor (en de puberteit moet nog komen, ik hou mijn hart vast voor die 2 van mij)
