Wat ik vaak vind dat er van Vernieuwingsscholen wordt gevonden is dat men denkt dat kinderen er 'vrij' zijn. Zelf mogen kiezen wat ze doen, wanneer en waarom.
Toch is dit niet helemaal het geval.
Je moet je voorstellen, als jij als een regulier kindje naar een bv Freinetschool gaat, dat je dan denkt: 'vet, hier hoef ik niets te doen als het mij niet uitkomt' . Maar je wordt dan zo raar aangekeken door andere kinderen die wél wat doen, dat je snel genoeg aan het werk gaat. Dan zoek je ook wel onderwerpen die JIJ interessant vindt, want dan blijft de informatie pas hangen.
Ik zal in navolging van Garny ook even een (zelfgeschreven, uit mn scriptie) stuk plaatsen over Freinet:
Citaat:
Antropologie
Freinet gaat uit van vier antropologische benaderingswijzen bij het bedenken en uitvoeren van zijn concept. Deze vier benaderingswijzen zijn van groot belang geweest en zijn nog steeds van belang bij het vormgeven van Freinet onderwijs.
Het kind is niet de volwassene van morgen maar de mens van nu.
Dit betekent in andere woorden dat kinderen wel onderweg zijn naar volwassenheid en nog niet volledige volwassenen, maar zo mogen ze niet behandeld worden. Ze moeten worden gerespecteerd zoals ze zijn. Hier volgt uit dat kinderen het recht hebben zelf te bepalen wat ze doen en hoe ze het doen. Zij zijn daar zelf verantwoordelijk voor en willen daar zelf verantwoordelijk voor zijn.
De verhouding tussen kind en volwassene is anders dan op een traditionele basisschool.
Geen van beiden mag elkaar manipuleren, denigreren of discrimineren. Maar leraren mogen hun leerlingen wel op iets wijzen, mogen corrigeren, en structuur mogen aanbrengen in het leerproces.
Ieder mens en ieder kind wil leren.
Vooropgesteld: dit leren is anders dan het traditionele leren uit de boeken. Leren in dit opzicht is veel breder. Het leren waarbij het denken en doen samengaan, waarin je de wereld ontdekt en uitdrukking geeft aan je vaardigheden en kennis. Iedereen leert door middel van experimenteren met echte dingen. Dit betekent dat kinderen niet passief moeten leren, dus door uitleg, maar dat ze het zelf moeten ervaren, dat het geleerde dan beter blijft hangen.
Niemand leeft voor zichzelf alleen.
Mensen en kinderen groeien op en leven in een samenleving. Het is dus ook van belang dat men leert hoe je het beste in deze samenleving kunt functioneren. De groep staat dus ook centraal in de didactiek van Freinet.
Wat is leren eigenlijk?
Freinet heeft de volgende opvattingen over 'leren'. Wanneer onthoud je iets, hoe los je een probleem op?
Enkel de informatie die aansluit bij de belevingswereld van het kind wordt verwerkt en onthouden.
Kinderen die iets leren wat hen is opgedrongen, beklijft minder goed en wordt gezien als niet toepasbaar, waardoor het geen kapstok heeft om aan te hangen. Kinderen die bezig zijn met iets dat ze bezighoudt en zich daarin gaan verdiepen, zijn veel zinvoller bezig, aangezien die informatie goed wordt verwerkt en onthouden.
Kinderen moeten zelf kunnen kiezen wat ze willen leren
De kinderen moeten zelf antwoorden vinden op vragen die zij zichzelf gesteld hebben. Zo weet men zeker dat de stof aansluit bij hun eigen interesse en motivatie. Als er te moeilijke vragen worden gesteld, kan de leerkracht ingrijpen.
Het natuurlijke leren
Freinet is van mening dat elk individu wilt leren, elk kind wilt leren. En kinderen leren door te doen, door het te ervaren, door er zelf voor te kiezen. Kinderen kiezen zelf wat ze willen leren en hoe, meestal door iets te doen, door er actief mee bezig te zijn. In het onderwijs moet deze eigenschap van kinderen centraal staan, je moet de omgeving van het kind zo inrichten dat het voldoende prikkels bevat om iets meer over te weten. De kinderen leren namelijk als ze in de gelegenheid zijn en hier zin in hebben. Dan blijft het geleerde het beste hangen en wordt het verwerkt.
Didactische consequenties vanuit het natuurlijke leren:
1)Waaraan heeft een kind op dat moment behoefte? Richt de ruimtes om hem heen daar op in, maak deze uitdagend en functioneel.
2)Leraren zijn geen overdragers van kennis, maar zijn meer begeleiders van het leerproces van de kinderen.
Nu, in deze tijd is er een consequentie bijgekomen:
3)De Freinetwerkers moeten er constant op bedacht zijn dat de kinderen de kerndoelen die het ministerie van Onderwijs heeft opgesteld, halen. Dit moet wel op een doordachte manier gebeuren, want leerlingen willen dat misschien helemaal niet leren. Of ze willen juist iets leren op een moment of tijdstip waarop dat helemaal niet kan. Het is de taak van de Freinetwerker om hier een goede balans in te vinden.