Klassiek vs Methode onderwijs

Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-09 22:54

martinev schreef:
@garny95: met dit soort onderwijs kan ik dus helemaal niks. Het komt erg overeen met het idee van een iederwijs school, je mag de hele dag doen wat je wil, als je drie maanden in een boomhut wil zitten, doe je dat lekker. In mijn ogen leren deze kinderen nooit dat ze iets moeten, iets wat in het latere leven toch echt wel zo zal zijn. Verder vind ik dat leerlingen niet mee kunnen beslisslen over álle regels, en al helemaal niet over de baan van een leerkracht, zal een mooie boel worden...


Dit was ook de oorsprong van de iederwijsschool, wat jij nu zegt hebben we heel vaak gehoord maar het is niet zoals je dat stelt, als je je er in zou verdiepen dan weet ik zeker dat je je mening bijstelt, ik ga hier niet het concept van de sudbury valley school of iederwijs uitleggen. Wat ik welzeggen wilis dat kinderen prima in staat zijn om aan te geven wat ze willen en wat belangrijk voor ze is en op welk moment.

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-09 23:01

Lyonesse schreef:
Knoffer schreef:
Maar had je zelf dan wel het idee dat je de stof snapte? Of dacht je daar niet bij na? Antwoord is antwoord...
Moest jij bij opdracht dan niet je antwoorden onderbouwen of beargumenteren?

Jawel, ik had wel het idee dat ik het snapte, de antwoorden waren immers goed :P En ik snapte het ook waarschijnlijk echt wel, maar mijn probleem is dat ik geen verband zie doordat ik dingen oversla. Ik ben er nog steeds niet achter wat precies het probleem is, maar ik zie de verbanden niet tussen dingen, die wel hetzelfde werken. Ik kom er wel uit, maar niet op de goede manier zeg maar. Wat martinev zei, misschien maak ik het te ingewikkeld, misschien te simpel waardoor ik dingen mis. Ik kan het dus ook niet goed uitleggen :+ Zowel op het basisonderwijs als op de middelbare heb ik dit mezelf aangeleerd. Daarna heb ik nog 2 MBO opleidingen gedaan en pas bij de 2e daarvan begon het mij op te vallen en ben ik er met iemand over gaan praten. Diegene benoemde het als: de stappen wel nemen, maar veel te snel waardoor het onbewust wordt, en ik dus zelf de draad kwijt raak.


Hmm, het komt me niet bekend voor, maar ik begrijp zo wel iets beter wat je bedoelt. Wel lastig dat je zelf ook niet precies weet waar het 'm nou inzit.
Wat Lovely zegt klinkt ook wel logisch. Dat je idd te weinig fouten hebt gemaakt. Daarbij kan ik me weer een beter beeld vormen. Ik kan me nog wel een moment herinneren uit m'n kleutertijd. Ik leerde rekenen en dat moest ik doen met een hulpmiddel, een bord ofzo, weet niet meer precies wat. Maar ik dacht dat ik het echt helemaal door had en snapte en mijn antwoorden waren ook steeds allemaal goed. Toen probeerde ik het stiekem zonder dat bord en toen waren al mijn antwoorden fout. Ik had het dus toch niet zo goed begrepen als ik dacht :P

Anoniem

Re: Klassiek vs Methode onderwijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-09 23:07

'bij mij 'in de buurt' zit een sudbury school, ik vind het wel interessant. Alleen ik snap het concept nog niet 100% . Zou het wel interessant vinden als je het concept iets verder uit kunt leggen garny :j .

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-09 23:09

Met Gouden Materiaal gaat het wat minder makkelijk mis :D. Geintje natuurlijk :). Het deed mij overigens weinig, ik kon beter rekenen met cijfers, het visuele tastbare is bij mij nooit wat geworden.

Knoffer

Berichten: 4109
Geregistreerd: 09-06-06
Woonplaats: Amsterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-04-09 23:12

Ik kan het me verder niet meer herinneren, dat is zo'n tijd terug :P Ik heb niet het gouden materiaal voor me als ik eraan terug denk, maar misschien was dat het wel gewoon idd :P
Ik heb het nu overigens niet meer nodig hoor :P :P

kazary

Berichten: 2825
Geregistreerd: 21-10-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 08:02

Hermelijn schreef:
kazary schreef:
Seksuele intimidatie normaal? Vroeger? Toen ze dachten dat de ooievaar kinderen bracht?
Overdreven van me, maar daar ben ik het dus niet mee eens.
Kwa jongens streken waren toen met een katapult besjes schieten, nu doen ze dat met grover geschut en andere amunitie.
Gevecht was toen een keer met de vuist, niet onder invloed van drug met een mes of erger.
Jatten was toen een pakje kauwgom, nu overvallen we gewoon de kassa.

Toen was er inderdaad de tik met de liniaal, dat hoeft van mij ook weer niet, maar nog altijd beter dan wat het nu is. Maar iets ertussen in zou ik echt wel wat vinden. Nu is het naar mijn idee echt te vrij.
Geen enkel respect meer voor een leraar of oudere.

Als je vroeger als secretaresse (ik noem maar wat) een klap op je kont kreeg van de baas, dan was dat evengoed vervelend, maar toendertijd waren er geen vertrouwenspersonen of wat dan ook om te gaan klagen. In die zin bedoel ik 'normaal'.
Ik heb behoorlijk veel Pietje Bel en Dick Trom gelezen, daar werd wel wat meer gedaan dan besjes schieten ;) Nu is dat natuurlijk geen graadmeter, maar vroeger was de wereld wel een stuk minder hard voor kinderen dan nu, ook al werden ze er wel voor gestraft. Dingen werden eerder beschouwd als kwajongensstreken, waar ze nu al direct crimineel of lastig zijn.

Persoonlijk ken ik geen enkel kind dat de kassa overvalt of vecht onder invloed van drugs, maar misschien ligt dat aan mij ;) En dan nog denk ik niet dat dat te maken heeft met hoeveel discipline je hebt op school. Als je van thuis uit geen of weinig discipline meekrijgt, zal geen enkele school je daarmee helpen, hoe streng die ook is. Tel daarbij nog eens de sociale omstandigheden op in dat soort gezinnen, die meesten ook niet al te best zijn, en je krijgt de uitwassen die je zojuist beschrijft. Het respect voor een leraar vloeit voort uit de opvoeding, niet andersom, imo.

Ik ken ze ook niet persoonlijk, maar wat tegenwoordig gepakt wordt zit in de leeftijd van 14/ 18 jaar, tenminste hier regio eindhoven met al die winkel overvallen. En dat noem ik geen kwajongensstreken meer.

De wereld was naar mijn idee minder hard omdat er minder vrijheden waren. Vrijheden waar een kind gewoon niets mee kan. Dan gaat het fout.
En dat heeft zeker met thuis te maken, maar een kind zit ook erg veel op school. Die 2 kun je niet los van elkaar zien.

Precious20

Berichten: 2120
Geregistreerd: 25-06-06
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 08:40

Vjestagirl schreef:
Naja, als ik zie hoe gigantisch mijn broertje en ik gepest zijn in het reguliere onderwijs, en dat ze bij mijn broertje zij dyslectie pas toen hij 10 (!!!) was hebben ontdekt, ze heb een autisme stempel hebben opgedrukt omdat hij zo stil en teruggetrokken was (gek hé, als je altijd gepest wordt) en dat ik vroeger alleen maar kon hopen dat de grote pestkoppen zouden blijven zitten, dan gun ik dat geen enkel kind.



Vjestagirl, het spijt me zeer dat jij en je broertje vroeger gepest zijn geweest! :j Het moet een nare tijd geweest zijn...
Maar ik zie niet in wat dit met het reguliere onderwijs te maken heeft? Dit kan ook in het vrije onderwijs gebeuren hoor! Lijkt me geen reden om je a.s. kind dan maar op thuisonderwijs te zetten... Zo mist je kind toch ook een hele hoop contacten, (schoolse) structuur en cultuur? Bovendien, hier in BE kan je niet zomaar elk gezond kind op thuisonderwijs zetten... Daar komt een hele papier rompslomp bij kijken en je kan zeker niet zomaar even zeggen dat je je eigen kind gaat onderwijzen... Ik weet niet hoe dat in NL zit, maar het lijkt me erg straf moest dat zomaar kunnen?

Wat betreft de dyslexie en autisme: dyslexie is nu eenmaal niet zomaar met een vingerknipje vast te stellen. Vaak zijn zulke kinderen keien in het verbergen van hun 'probleem'. En zelfs als je het vermoedt, is het nog maar de vraag of het echt dyslexie is of 'gewoon' een leesprobleem!
En over autisme: je kan niet zomaar gaan roepen dat een kind autistisch is; daar heb je gelijk in. Om dat vast te stellen, moeten er tests worden afgenomen.

Ik heb al meermaals met verwondering gelezen dat vele bokkers maar menen dat leerkrachten ALLES moeten weten en kunnen. Sorry hoor :n het zijn ook maar mensen!!
Ik denk dat vele leerkrachten hun uiterste best doen om zowel hun zwakkere als hun sterkere als hun tragere als hun snellere lln uit te dagen en interessantere werkjes aan te bieden :j, maar het moet ook haalbaar blijven hé! Sommige mensen menen maar dat hun kind het enige kind is waaraan de leerkracht aandacht moet schenken, maar zo is het in realiteit niet... Vaak heb je klassen van minstens 20 kinderen en ben je al enigzins blij als iedereen de basisleerstof onder de knie heeft. Dit is in vele vrije scholen helemaal niet anders... :n

martinev

Berichten: 2750
Geregistreerd: 08-03-06
Woonplaats: Soest

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 08:47

garny95 schreef:
martinev schreef:
@garny95: met dit soort onderwijs kan ik dus helemaal niks. Het komt erg overeen met het idee van een iederwijs school, je mag de hele dag doen wat je wil, als je drie maanden in een boomhut wil zitten, doe je dat lekker. In mijn ogen leren deze kinderen nooit dat ze iets moeten, iets wat in het latere leven toch echt wel zo zal zijn. Verder vind ik dat leerlingen niet mee kunnen beslisslen over álle regels, en al helemaal niet over de baan van een leerkracht, zal een mooie boel worden...


Dit was ook de oorsprong van de iederwijsschool, wat jij nu zegt hebben we heel vaak gehoord maar het is niet zoals je dat stelt, als je je er in zou verdiepen dan weet ik zeker dat je je mening bijstelt, ik ga hier niet het concept van de sudbury valley school of iederwijs uitleggen. Wat ik welzeggen wilis dat kinderen prima in staat zijn om aan te geven wat ze willen en wat belangrijk voor ze is en op welk moment.


Toen bij mij in de woonplaats een iederwijs school kwam heb ik me verdiept in dit systeem, ik vond namelijk niet dat je iets op voorhand, na alleen meningen van anderen gehoord te hebben, mag veroordelen.
Maar hoe meer ik er over las, ervan zag en ervaringen hoorde van ouders van kinderen die op die school zaten, hoe meer ik het idee kreeg dat het een idealistisch idee is, dat niet werkt in de praktijk

Bovendien maakt het mij niet vrolijk dat zo'n "school" van de inspectie zomaar zijn gang mag gaan, als je ziet wat wij allemaal moeten kunnen aantonen voor de inspectie, zoals registratie en het halen van de kerndoelen, iets waar deze scholen echt niet aan voldoen. Om deze reden is de school in mijn woonplaats als iederwijs school ook gestopt, de ouders hebben een proces aan hun broek gekregen omdat ze hun kinderen onderwijs onthielden, zegt naar mijn idee genoeg...

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 08:54

Menino schreef:
'bij mij 'in de buurt' zit een sudbury school, ik vind het wel interessant. Alleen ik snap het concept nog niet 100% . Zou het wel interessant vinden als je het concept iets verder uit kunt leggen garny :j .


er is een boek over deze school, dit is een stuk eruit hoe het daar gaat, duidelijker kan ik het niet uitleggen.
De school die jij bedoelt is denk ik de: http://www.dekampanje.org er is er ook nog een in beverwijk.


Leren zonder dwang Print
Daniel Greenberg, oprichter en staflid Sudbury Valley School

Gedurende meer dan twee decennia heeft er zich op de Sudbury Valley School geen enkel geval van dyslexie voorgedaan. Niemand weet precies waarom. Hoewel dyslexie wordt beschouwd als een verminderde mogelijkheid om geschreven taal te begrijpen, is er grote onenigheid over haar oorzaak, aard, en zelfs haar bestaan als een werkelijke functionele stoornis. Desalniettemin, gebaseerd op wetenschappelijke onderzoeken - waarvan sommige aantonen dat ongeveer 20% van de populatie op scholen last heeft van dyslexie - zou men op z'n minst verwachten een bepaalde hoeveelheid gevallen van deze zogenaamde stoornis in een educatieve setting terug te vinden.

Maar we zijn het niet tegen gekomen op Sudbury Valley. Het zou kunnen liggen aan het feit dat we nooit iemand hebben aangezet om te leren lezen. In feite hebben we nooit iemand aangezet om de basisvaardigheden te leren.

De Sudbury Valley School, in Framingham, Massachussetts, staat bekend om zijn niet-dwingende omgeving. De school wordt democratisch gerund, en elk van de 140 studenten in de leeftijd van 4 tot 19 jaar, initieert zijn of haar eigen activiteiten. Hoe leren kinderen dan lezen, schrijven en rekenen in zo'n omgeving? Wat als ze ervoor kiezen om in plaats daarvan de hele dag te spelen? Ouders en opvoeders stellen deze niet-dwingende benadering ter discussie, maar feit blijft dat kinderen niet leren omdat ze gedwongen worden om het te doen, maar omdat ze innerlijke gedreven zijn om het onbekende te overwinnen, om te begrijpen.

Een niet-dwingende benadering van lezen

Lezen is de grote test voor ons. Zoals met al het andere, laten we het initiatief van het kind zelf komen, zonder suggesties van de leraren. Niemand zegt "Nu moet je leren lezen!". Niemand vraagt:"Zou je nu niet willen leren lezen?". Niemand suggereert: "Denk je niet dat het een goed idee is als je nu zou leren lezen?". En niemand biedt met geveinsde opwinding aan, "Zou het niet leuk zijn om te lezen?". Ons credo is 'Wacht tot de student de eerste stap neemt'.

Als ouders en leraren kunnen we makkelijk geloven in het concept van niet-dwingen, wanneer dat leren plaatsvindt op een manier waarop iedereen het graag zou zien. We worden meer beproefd als dat leren zijn eigen richting opgaat. In mijn gezin bijvoorbeeld, raakte mijn oudste zoon geïnteresseerd in lezen toen hij vijf was. Op zichzelf - en we zijn niet zeker hoe, omdat hij zijn methodes niet met ons deelde - werd hij een lezer op zijn zesde. Geen probleem. Alles 'liep' op de juiste manier.

Toen kwam onze dochter, tweënhalf jaar jonger. Mijn vrouw en ik wachtten totdat zij een interesse in lezen zou tonen; door ons te vragen of we haar wilden leren lezen, of door haar het zelf te zien doen. We wachtten. En wachtten. En wachtten. Dat ze op haar zesde nog niet kon lezen was prima, voor wat de buitenwereld betrof. Dat ze niet kon lezen op haar zevende was niet zo erg in de ogen van veel mensen. Grootouders, vrienden, en onze volwassen kennissen begonnen zich ongemakkelijk te voelen en lieten subtiele hints vallen.

Dat ze op haar achtste niet las crëerde een schandaal onder familie en vrienden. We werden gezien als misdadige ouders. De school? Wel, het kon moeilijk een degelijke school zijn als het toeliet achtjarigen analfabeet te zijn en niets deed om het te verhelpen.

Op school leek niemand het te merken. De meeste achtjarige vrienden van mijn dochter konden lezen. Sommige konden het niet. Haar maakte het niet uit. Haar dagen op school waren druk en gelukkig.

Op haar negende besliste ze dat ze wilde leren lezen. Ze vroeg ons om haar voor te lezen gedurende lange tijd, en terwijl een van ons voorlas, keek ze nauwgezet toe, boek na boek, totdat ze alle woorden in zich had opgenomen en kon herkennen. Tegen de tijd dat ze negenenhalf was, kon ze alles lezen.

Grondige en snelle beheersing is typisch voor kinderen die de vrijheid krijgen om te lezen wanneer ze er klaar voor zijn, en geen minuut eerder. Op Sudbury Valley leren sommige kinderen al jong lezen, en sommige pas later. Iedereen leest uiteindelijk. Sommige van de late lezers worden boekenwurmen. Sommige van de vroege lezers beheersen de vaardigheid en raken nog zelden een boek aan.

Wij hebben geen methoden om te leren lezen - geen eerste-, tweede- of derdejaarshandboeken. We denken dat het moderne kind, streetwise en grootgebracht met televisie, deze elementaire boekjes te simpel van geest zou vinden, saai, en irrelevant. Het is zeker niet het soort ding dat een kind zou oppikken om voor zijn plezier te lezen. In feite lijkt niemand op school erg wakker te liggen van lezen, en maar een paar kinderen zoeken hulp als ze besloten hebben het te willen leren.

Het blijkt dat elk kind een favoriete methode heeft. Sommigen leren door te worden voorgelezen en de verhalen te onthouden, om ze dan uiteindelijk te lezen. Anderen leren van de opschriften van ontbijtgranen, of instructies van bordspelen, of straatborden. Nog anderen leren zichzelf de klanken van letters, of lettergrepen of hele woorden. Om eerlijk te zijn, we weten niet hoe ze het doen, en zelden kunnen ze het ons vertellen. Op een dag vroeg ik een kind die net een lezer was geworden "Hoe heb je leren lezen?". Zijn antwoord: "Ik leerde het van binnen, ik leerde het van buiten, en toen wist ik hoe ik kon lezen."

Leren lezen lijkt op leren spreken. Jonge kinderen worden omringd door de wereld van de spraak, de wereld van de menselijke communicatie. Op een bepaald moment willen ze kost wat het kost die wereld beheersen. Probeer hen maar te stoppen! De worsteling van een kind om te leren spreken is een avonturenverhaal vol vastbeslotenheid en doorzettingsvermogen.

Gelukkig dringt de samenleving er niet op aan dat kinderen spreekklassen zouden volgen. Als éénjarigen naar school zouden gaan, zouden er waarschijnlijk spreekklassen zijn, samen met een volledig spectrum nieuw ontdekte 'spraakproblemen'. Zoals het nu is, hoewel sommige kinderen functionele spraakproblemen hebben die behandeling vereisen, leert de overweldigende meerderheid zichzelf spreken.

Zo is het ook met lezen. Als kinderen op zichzelf aangewezen zijn, ontdekken ze uit zichzelf dat het geschreven woord een magische sleutel is naar kennis. Wanneer nieuwsgierigheid hen naar die sleutel leidt, gaan ze er vaak achteraan met een geweldige passie. En ze ontdekken dat, vergeleken met de eerdere taak van het leren spreken, lezen een fluitje van een cent is. Dit gedeeltelijk omdat ze ouder en ervarener zijn in het leren van nieuwe dingen. Ze weten wat taal is, hoe het werkt, en wat de woorden betekenen.

Het kind dat klaar is om te lezen zal de weg naar de beste methode kiezen en zal de beste mensen kiezen om het te helpen. Zo'n kind leren lezen kost erg weinig tijd en moeite, geen expertise en een klein beetje geduld. Ouders en leraren moeten enkel onthouden niet bang te zijn en niet te willen pushen.

Schrijven

Veel kinderen willen niet alleen schrijven, maar ook netjes schrijven. Voor hun is het een kwestie van esthetiek. Dus stappen ze op iemand af om de kunst van het schoonschrift te leren, net zoals ze naar iemand zouden gaan om de kunst van het schilderen of van het borduren te leren.

Het feit dat schrijven een esthetische vaardigheid is, kan leiden tot vreemde waarnemingen. Het is niet ongewoon om jonge kinderen te zien die uren spenderen aan het vormen van een mooi handschrift; maar het is eigenaardig om je te realiseren dat de helft van deze schrijvers niet kan lezen wat ze neerschrijven! "Waarom leer je kalligrafie als je niet kan lezen?" heb ik vaak gevraagd. "Omdat het mooi is", is het onvermijdelijke antwoord.

Sommige kinderen leren de kunst van het handschrift en leren uiteindelijk lezen door hun eigen boodschappen te decoderen. In zulke gevallen gaat de kunst van het schrijven vloeiend over in de vaardigheid van het schrijven. Andere kinderen die leren schrijven als een kunst gaan daarna andere dingen doen en laten de kunst van het schrijven achter zich. Een paar jaar later, wanneer ze leren lezen, leren ze het schrijven helemaal overnieuw.

Wanneer een kind een interesse in schrijven toont, is de primaire rol van de volwassene de antwoorden vinden op het specifieke niveau van nieuwsgierigheid dat getoond wordt en om te helpen tot het kind klaar is om iets anders te gaan doen. Schrijven is een gebied waarin we kunnen toelaten dat kinderen ons begeleiden en waarbij we ons geen zorgen hoeven te maken dat we hen de 'verkeerde' dingen zullen aanleren.
Rekenen

Er zat een dozijn jongens en meisjes voor me, in de leeftijd van negen tot twaalf jaar. Een week geleden hadden ze mij gevraagd om hen rekenen te leren. Ze wilden leren optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, delen en de rest. "Jullie willen het niet echt doen," zei ik, toen ze me voor de eerste keer benaderden. "Wij willen het wel, we weten zeker dat we het wel willen", was hun antwoord.

"Jullie willen het niet echt," bleef ik aanhouden. "Jullie omgeving, je vrienden, je ouders, of je familie willen misschien dat je dit leert, maar jullie willen eigenlijk veel liever spelen of iets anders doen." "Wij weten wat we willen, en we willen leren rekenen. Leer het ons, en we zullen het bewijzen. We zullen al het huiswerk doen, en we zullen zo hard werken als we kunnen." Ik moest toen wel toegeven, maar ik bleef sceptisch. Ik wist dat het aanleren van rekenen zes jaar duurde in gewone scholen, en ik was er zeker van dat hun interesse zou verflauwen na een paar maanden. Maar ik had geen keus. Zij hadden mij in een hoek gedrukt. Een verrassing zou volgen.

Mijn grootste probleem was het gebruik van een tekstboek als leidraad. Ik was betrokken geweest bij het ontwikkelen van de 'nieuwe wiskunde', en ik was het gaan haten. Toen we daarmee bezig waren - als jonge academici van het Kennedy post-Spoetnik tijdperk - hadden we al onze twijfels. Wij waren vervuld van de schoonheid van abstracte logica, van cijfer theorie, en alle andere exotische spelletjes die mathematici hebben gespeeld door de millennia heen. Ik denk dat als we een opzet hadden moeten maken voor een cursus landbouwmethodes voor boeren, dat we waren begonnen met organische chemie, genetica en microbiologie. Gelukkig voor de hongerige wereld dat we daarvoor niet gevraagd zijn. Ik ben de beweringen en de diepzinnigheid van de 'nieuwe wiskunde' gaan haten. Nog niet één van de honderd wiskunde-leraren wist waar het over ging, en niet één van de duizend leerlingen. Mensen hebben wiskunde nodig om te rekenen; ze willen weten hoe ze het gereedschap moeten gebruiken. Dat is wat mijn leerlingen wilden weten. Ik vond een boek in de bibliotheek, perfect geschikt voor de taak die ik op me genomen had. Het was een basisrekenboek, geschreven in 1898. Klein en dik, boordevol met duizenden opgaven, bedoeld om de jonge geesten te trainen om de basistaken snel en accuraat uit te voeren.

De les begon - op tijd. Dat was een deel van de overeenkomst. "Jullie zeggen dat je het serieus wilt?", had ik gevraagd, om ze uit te dagen: "Dan verwacht ik dat jullie op tijd in het lokaal zijn - 11.00 uur precies, iedere dinsdag en donderdag. Als je vijf minuten te laat bent: geen les. Als je twee lessen mist - helemaal geen les meer voor jou. "Akkoord", hadden ze gezegd, met een glinstering van plezier in hun ogen. De grondbeginselen van het optellen duurde twee lessen. Ze leerden alles op te tellen - lange smalle kolommen, korte brede kolommen, lange dikke kolommen. Ze maakten dozijnen sommen. Aftrekken duurde ook twee lessen. Het had er een kunnen zijn, maar er was extra uitleg nodig voordat iedereen het 'lenen' doorhad. Op naar vermenigvuldigen, en de tafels. Iedereen moest de tafels uit het hoofd leren. Ieder kind werd keer op keer gevraagd. Eerst de regels en daarna de praktijk.
Ze waren opgewekt, allemaal. Al proberend leerden ze de technieken en de algoritmes beheersen, ze konden tot in hun botten voelen hoe het een deel van henzelf werd. Honderden en honderden sommen, rekenspelletjes, mondelinge overhoringen; de materie werd in hun hoofden gestampt.

En ze bleven komen, ieder van hen. Ze hielpen elkaar wanneer het nodig was, ze zorgden ervoor dat de lessen voor de klas door konden gaan. De twaalfjarigen en de negenjarigen, de leeuwen en de schapen, ze zaten vredig naast elkaar in harmonieuze samenwerking - geen pesten, geen schaamte.
Delen - lange staartdelingen. Breuken. Decimalen. Procenten. Vierkantswortels. Ze kwamen om 11.00 uur precies, bleven een half uur, en gingen weg met huiswerk. Ze kwamen de volgende keer terug met al het huiswerk af. Ieder van hen.

In twintig weken, na twintig lesuren, was het gedaan. Stof van zes jaar. Ieder van hen beheerste het blindelings.

We vierden het einde van de lessen met een groots feest. Het was niet de eerste keer, en was ook niet de laatste keer, dat ik verbaasd stond van het succes van onze gekoesterde theorieën. De theorieën hadden hier ook weer met kracht gewerkt. Misschien had ik voorbereid moeten zijn op wat er gebeurde, op wat op een wonder leek.

Een week nadat het afgelopen was sprak ik met Alan White, die jarenlang een elementair wiskunde-specialist geweest was in de overheidsscholen en op de hoogte was van de laatste en beste pedagogische methodes.
Ik vertelde hem het verhaal van mijn lessen. Hij was niet verrast. "Waarom niet?" vroeg ik, verbaasd over zijn reactie. Ik was nog steeds opgewonden van de snelheid en de grondigheid waarmee mijn 'dozijn' had geleerd. "Omdat iedereen weet," antwoordde hij, "dat de stof zelf niet zo moeilijk is. Wat het moeilijk maakt, en eigenlijk onmogelijk, is om de stof in de hoofden van kinderen te stampen die iedere stap haten. De enige manier waarmee het een schijn van kans kan hebben is het erin te hameren, beetje bij beetje, iedere dag, jarenlang. En zelfs dan werkt het nog niet. De meesten van de 12- jarigen zijn analfabeten. Geef me een kind die het wil leren - en dan klinkt twintig uur of zo redelijk."

Ik denk dat dat klopt. Het heeft sindsdien nooit meer tijd gekost.

Wanneer kinderen niet gedwongen, gepusht, aangemaand, verleid of omgekocht worden in het leren van de basisvaardigheden, brengen ze een verlangen om te leren mee naar deze taak. Samen met het verlangen en het feit dat ze er klaar voor zijn, brengen ze een bepaalde houding met zich mee, een appreciatie van waar het om gaat, persoonlijke inzichten en betekenisvolle observaties.

Op Sudbury Valley hebben we geen dyslexie, en geen enkele van onze afgestudeerden is echt of functioneel analfabeet. Sommige 8-jarigen zijn het, sommige 10-jarigen, en in een uitzonderlijk geval is een 12-jarige het, maar tegen de tijd dat de kinderen vertrekken, lezen en schrijven ze allemaal. Niemand die onze oudere studenten ontmoet zou kunnen raden op welke leeftijd ze voor het eerst leerden lezen, schrijven en rekenen. En zelfs als iemand het wel zou kunnen, waarom zou het ertoe doen?

De Tekst - Rekenen - komt uit het boek De Vrijheid van de Sudbury Valley School, een vertaling van de meest inspirerende artikelen van de Sudbury Valley School.

Er is een goedkeuring gegeven om deze tekst vrij te kopïren en te verspreiden, vooropgesteld dat de tekst niet is aangepast of ingekort en dat deze notitie in bijgevoegd. Voor meer informatie over SVS titels die elektronisch beschikbaar zijn, surf naar de website: van de Sudbury Valley School

De gehele tekst "Leren zonder dwang" (learning without coercion), zoals hierboven te lezen, is gepubliceerd in "Mothering Magazine - 1991".

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 09:04

martinev schreef:
garny95 schreef:

Dit was ook de oorsprong van de iederwijsschool, wat jij nu zegt hebben we heel vaak gehoord maar het is niet zoals je dat stelt, als je je er in zou verdiepen dan weet ik zeker dat je je mening bijstelt, ik ga hier niet het concept van de sudbury valley school of iederwijs uitleggen. Wat ik welzeggen wilis dat kinderen prima in staat zijn om aan te geven wat ze willen en wat belangrijk voor ze is en op welk moment.


Toen bij mij in de woonplaats een iederwijs school kwam heb ik me verdiept in dit systeem, ik vond namelijk niet dat je iets op voorhand, na alleen meningen van anderen gehoord te hebben, mag veroordelen.
Maar hoe meer ik er over las, ervan zag en ervaringen hoorde van ouders van kinderen die op die school zaten, hoe meer ik het idee kreeg dat het een idealistisch idee is, dat niet werkt in de praktijk

Bovendien maakt het mij niet vrolijk dat zo'n "school" van de inspectie zomaar zijn gang mag gaan, als je ziet wat wij allemaal moeten kunnen aantonen voor de inspectie, zoals registratie en het halen van de kerndoelen, iets waar deze scholen echt niet aan voldoen. Om deze reden is de school in mijn woonplaats als iederwijs school ook gestopt, de ouders hebben een proces aan hun broek gekregen omdat ze hun kinderen onderwijs onthielden, zegt naar mijn idee genoeg...


ik ben ook een van de pioniers van het eerste uur, wij hebben iederwijs castricum toendertijd opgericht met nog drie anderen. Wij zijn toen ook gestopt, niet om het leersysteem, absoluut niet maar omdat het nog zo in de kinderschoenen stond en we tegen zoveel dingen aanliepen waaronder de eigen bekostiging bijv.
En het werkt wel, zie de scholen van de sudburyvalley school er zijn er inmiddels 2 in nederland. Het is fantastisch onderwijs, het is alleen anders en heeft tijd nodig, in het anders stuk wat ik heb geplaatst is ook de overtuiging dat dit onderwijsconcept straks toekomst gaat worden. Ik weet het zeker.

BraveSpots

Berichten: 7634
Geregistreerd: 16-10-04
Woonplaats: Brugge (België)

Re: Klassiek vs Methode onderwijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 09:30

@garny: Ik snap het concept die jij wilt uitleggen, en vind het eigenlijk best interresant. Maar ik vrag me af, is er enigzins 'onderzoek' gedaan hoe deze mensen reageren als ze later iets doen onder dwang? Als ze nu iets moeten leren, en niet mogen zeg maar...maar dat kennen ze volgens mij niet als de school zijn principe juist heeft gehandeld.

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 09:50

ik snapje vraag niet helemaal bravespots, wat bedoel je onder dwang ? Er is geen dwang om te leren dat is je eigen keuze.
Er is wel moeten in de zin van: stel je wilt dierenarts worden dan 'moet' je wel je frans, biologie, natuurlijkkunde etc beheersen anders kan je die vervolgopleiding niet volgen als je dat is wat je wilt. Je maakt een plan van aanpak met of zonder hulp van medestudenten of leerkrachten en zoekt naar de mogelijkheden en dan 'moet' je wel leren maar dat is geen dwang. Dwang is in mijn ogen dat jij moet worden wat je ouders willen bijv. arts of advocaat zoiets, dat is een hele andere sturing, of dat je 'moet' lezen van je juf terwijl je nu eindelijk je breuken begrijpt en daar eigenlijk nog een paar uur mee door wilt gaan. Kinderen uit dit onderwijs zijn heel dicht bij zichzelf weten vaak op hele jonge leeftijd al wat ze willen en wat ze ervoor te doen hebben, die verantwoording nemen ze ook.
Voor ouders is het een andere verhaal, ten eerste moet je je kind los durven laten hierin, ze niets op willen leggen vanuit je eigen sturing en vertrouwen op zijn of haar vermogen, dat is veel lastiger. Verder zijn er wel regels waar je je aan 'moet' houden, die maken ze zelf met elkaar en uit eigen ervaring dat werkt heel goed, veel beter dan wanneer wij ze als ouders of leerkrachten opleggen. Sociaal emotioneel kunnen deze kinderen zich ook beter ontwikkelen, ze gaan het gesprek aan met elkaar en zoeken naar oplossingen.
edit: er zal ondertussen wel veel onderzoek gedaan zijn naar dit soort onderwijs dan zal je moeten spitten op de site of op internet, het is veel in de media geweestook hier in nederland
Laatst bijgewerkt door garny95 op 08-04-09 10:05, in het totaal 1 keer bewerkt

BraveSpots

Berichten: 7634
Geregistreerd: 16-10-04
Woonplaats: Brugge (België)

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 09:58

Geven deze scholen alleen het basisonderwijs, of ook middelbaar (vanaf 12 jaar, weet niet precies hoe dat daar noemt)?

Maar wat ik bedoelde met dwang is bevoorbeeld je doet een vervolgopleiding en daar moet je in een les een bepaald principe leren begrijpen om die dan in de praktijk uit te voeren. Dan ben je eigenlijk verplicht om je erop toe te leggen dat moment zelf, en ik kan me voorstellen dat dat zeer lastig is als je dat nooit hebt gekend. Ik vraag me af of die mensen dan niet in protest gaan omdat ze zo'n 'dwang' niet kennen.

martinev

Berichten: 2750
Geregistreerd: 08-03-06
Woonplaats: Soest

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 10:05

@garny95: Ik vind dat je je ideeën mooi verwoordt en vind het mooi om te zien hoe enthousiast je bent over dit systeem.
Het zal mijn keuze niet zijn, maar vind het wel interessant om de beweegredenen te horen.

Ik zie in de ideeën over hoe kinderen leren veel terug in het Montessori onderwijs. Hier mogen kinderen ook zelf aangeven wat ze willen leren, sommige kinderen leren lezen en rekenen in groep 1 of 2, als ze zelf aangeven dat ze dat willen. Maar in groep 3 zal iedereen er aan moeten geloven, kinderen die al basisvaardigheden hebben opgedaan hoeven niet vanaf het begin te beginnen, met de kinderen die nog niet begonnen zijn met lezen bijvoorbeeld. Ze krijgen stof op hun eigen niveau, en bij sommige derde groepers is dat zelfs al op het niveau van groep 5.

Wel vind ik dat er door de leidsters aangegeven moet worden wat er geleerd gaat worden, er is een bepaalde gevoelige periode voor de verschillende schoolse vaardigheden en het is belangrijk dat de kinderen dan een aanbieding van de stof krijgen. Na een bepaalde basis, die elk kind moet beheersen, kan een kind net zo ver met een bepaalde stof gaan als het wil, als het de hele dag wil rekenen, prima, maar op andere dagen moet de rest van het werk wel gedaan worden.
Hierdoor leren de kinderen dat sommige dingen nou eenmaal moeten, dat je niet altijd kunt doen wat je zelf wil, en ja, eind groep acht zullen ze toch echt naar een middelbare school willen en veel moeten beheersen.

Ik werk met een boek waar ik lesjes in schrijf, bijvoorbeeld een lesje procenten of breuken. Alle kinderen uit de groep mogen daar op inschrijven en het lesje dan volgen, of ze nou in groep 6 zitten (dan zullen ze geïnteresseerd zijn in procenten, terwijl dat nog niet hoort bij de lesstof van groep 6) of in groep 8 (dan kunnen ze het zien als een extra herhaling of opfrissing).
Je werkt dan met een gemotiveerde groep kinderen die het graag wil leren, en ja, dat werkt natuurlijk beter dan een opgelegd lesje!

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 10:24

BraveSpots schreef:
Geven deze scholen alleen het basisonderwijs, of ook middelbaar (vanaf 12 jaar, weet niet precies hoe dat daar noemt)?

Maar wat ik bedoelde met dwang is bevoorbeeld je doet een vervolgopleiding en daar moet je in een les een bepaald principe leren begrijpen om die dan in de praktijk uit te voeren. Dan ben je eigenlijk verplicht om je erop toe te leggen dat moment zelf, en ik kan me voorstellen dat dat zeer lastig is als je dat nooit hebt gekend. Ik vraag me af of die mensen dan niet in protest gaan omdat ze zo'n 'dwang' niet kennen.


de insteek is anders, als jij weet wat je wilt dan doe je dat ook al 'moet' je in deze vervolgopleiding 'onder dwang' leren, ik zou het alleen niet als dwang ervaren, je hebt het nodig om je doel te halen en dat heb je dan te doen.

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 10:44

Op de school van de sudberyvalley school gaat het niet om motivatie maar inspiratie en dan hoef ik niemand te vertellen dat je dan veel sneller leert dan wanneer je gemotiveert bent of moet.
Jammer dat er geen montessorivervolgonderwijs is, ik zie namelijk het 'moeten aansluiten aan een middelbare school' als een beperking en dat is jammer.

moeshie

Berichten: 1154
Geregistreerd: 17-06-04

Re: Klassiek vs Methode onderwijs

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-04-09 11:00

Ik ben het voor een groot deel eens met de denkwijze van Sudbury, zoals het hierboven geschreven staat. Zelf was ik een extreem goede lezer als 6-jarige, ik las mee met de 12-jarigen. En dat was ook omdat het uit mezelf kwam, omdat ik wilde lezen. Net zo voor wiskunde. Toen ik zoveel jaar later naar de uni ging, en bepaalde boeken 'verplicht' moest lezen, die mij eigenlijk niet interesseerden, verloor ik mijn lees'verslaving'.
Na de uni ging ik (afgelopen september) mijn droomstudie volgen, Filmregie, en uit het niets lees ik weer veel en graag.

Ik denk ook dat het uit jezelf moet komen om iets goed te doen. Het is niet wat je doet, maar hoé je het doet!

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 11:13

+:)+
de innerlijke creativiteit van kinderen en hun 'honger' wordt vaak om zeep geholpen in het reguliere onderwijssysteem, niet alle onderwijssystemen.
Valt en staat ook met de leerkracht die je hebt en gelukkig zijn er nog veel geweldige leerkrachten met bezieling.

Ik wil wel eens weten van de leerkrachten hier opbokt, staan jullie helemaal 100 % achter het concept van je school of zou je toch dingen anders willen voor je leerlingen ?

Loose

Berichten: 4726
Geregistreerd: 11-11-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 12:41

moeshie schreef:
Ik ben het voor een groot deel eens met de denkwijze van Sudbury, zoals het hierboven geschreven staat. Zelf was ik een extreem goede lezer als 6-jarige, ik las mee met de 12-jarigen. En dat was ook omdat het uit mezelf kwam, omdat ik wilde lezen. Net zo voor wiskunde. Toen ik zoveel jaar later naar de uni ging, en bepaalde boeken 'verplicht' moest lezen, die mij eigenlijk niet interesseerden, verloor ik mijn lees'verslaving'.
Na de uni ging ik (afgelopen september) mijn droomstudie volgen, Filmregie, en uit het niets lees ik weer veel en graag.

Ik denk ook dat het uit jezelf moet komen om iets goed te doen. Het is niet wat je doet, maar hoé je het doet!

Ik heb mezelf ook leren lezen en ben mijn hele leven goed in taal gebleven. Rekenen vond ik juist helemaal niks aan en ben er nu nog steeds slecht in.
Wat je zegt over die verplichte boeken heb ik ook, op de basisschool las ik veel in mijn vrije tijd (vooral paardenboeken :D ). Maar nu ben ik eigenlijk helemaal gestopt met lezen, omdat we voor school van die literatuur boeken moeten lezen waar je gewoon helemaal geen zin in hebt.
Gelukkig heb ik mijn leesdossier nu af. :+

Heb vroeger trouwens op een Daltonschool gezeten, wist nooit echt dat dat anders was. :o
Wij hadden altijd weektaken per kind.

iefke

Berichten: 28837
Geregistreerd: 28-08-03
Woonplaats: Tilburg e.o.

Re: Klassiek vs Methode onderwijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 12:49

LZP -> STW

Puchje

Berichten: 5338
Geregistreerd: 19-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 14:10

Wat ik vaak vind dat er van Vernieuwingsscholen wordt gevonden is dat men denkt dat kinderen er 'vrij' zijn. Zelf mogen kiezen wat ze doen, wanneer en waarom.
Toch is dit niet helemaal het geval.
Je moet je voorstellen, als jij als een regulier kindje naar een bv Freinetschool gaat, dat je dan denkt: 'vet, hier hoef ik niets te doen als het mij niet uitkomt' . Maar je wordt dan zo raar aangekeken door andere kinderen die wél wat doen, dat je snel genoeg aan het werk gaat. Dan zoek je ook wel onderwerpen die JIJ interessant vindt, want dan blijft de informatie pas hangen. :)

Ik zal in navolging van Garny ook even een (zelfgeschreven, uit mn scriptie) stuk plaatsen over Freinet:
Citaat:
Antropologie
Freinet gaat uit van vier antropologische benaderingswijzen bij het bedenken en uitvoeren van zijn concept. Deze vier benaderingswijzen zijn van groot belang geweest en zijn nog steeds van belang bij het vormgeven van Freinet onderwijs.

Het kind is niet de volwassene van morgen maar de mens van nu.
Dit betekent in andere woorden dat kinderen wel onderweg zijn naar volwassenheid en nog niet volledige volwassenen, maar zo mogen ze niet behandeld worden. Ze moeten worden gerespecteerd zoals ze zijn. Hier volgt uit dat kinderen het recht hebben zelf te bepalen wat ze doen en hoe ze het doen. Zij zijn daar zelf verantwoordelijk voor en willen daar zelf verantwoordelijk voor zijn.


De verhouding tussen kind en volwassene is anders dan op een traditionele basisschool.
Geen van beiden mag elkaar manipuleren, denigreren of discrimineren. Maar leraren mogen hun leerlingen wel op iets wijzen, mogen corrigeren, en structuur mogen aanbrengen in het leerproces.

Ieder mens en ieder kind wil leren.
Vooropgesteld: dit leren is anders dan het traditionele leren uit de boeken. Leren in dit opzicht is veel breder. Het leren waarbij het denken en doen samengaan, waarin je de wereld ontdekt en uitdrukking geeft aan je vaardigheden en kennis. Iedereen leert door middel van experimenteren met echte dingen. Dit betekent dat kinderen niet passief moeten leren, dus door uitleg, maar dat ze het zelf moeten ervaren, dat het geleerde dan beter blijft hangen.

Niemand leeft voor zichzelf alleen.
Mensen en kinderen groeien op en leven in een samenleving. Het is dus ook van belang dat men leert hoe je het beste in deze samenleving kunt functioneren. De groep staat dus ook centraal in de didactiek van Freinet.


Wat is leren eigenlijk?
Freinet heeft de volgende opvattingen over 'leren'. Wanneer onthoud je iets, hoe los je een probleem op?

Enkel de informatie die aansluit bij de belevingswereld van het kind wordt verwerkt en onthouden.
Kinderen die iets leren wat hen is opgedrongen, beklijft minder goed en wordt gezien als niet toepasbaar, waardoor het geen kapstok heeft om aan te hangen. Kinderen die bezig zijn met iets dat ze bezighoudt en zich daarin gaan verdiepen, zijn veel zinvoller bezig, aangezien die informatie goed wordt verwerkt en onthouden.

Kinderen moeten zelf kunnen kiezen wat ze willen leren
De kinderen moeten zelf antwoorden vinden op vragen die zij zichzelf gesteld hebben. Zo weet men zeker dat de stof aansluit bij hun eigen interesse en motivatie. Als er te moeilijke vragen worden gesteld, kan de leerkracht ingrijpen.

Het natuurlijke leren
Freinet is van mening dat elk individu wilt leren, elk kind wilt leren. En kinderen leren door te doen, door het te ervaren, door er zelf voor te kiezen. Kinderen kiezen zelf wat ze willen leren en hoe, meestal door iets te doen, door er actief mee bezig te zijn. In het onderwijs moet deze eigenschap van kinderen centraal staan, je moet de omgeving van het kind zo inrichten dat het voldoende prikkels bevat om iets meer over te weten. De kinderen leren namelijk als ze in de gelegenheid zijn en hier zin in hebben. Dan blijft het geleerde het beste hangen en wordt het verwerkt.
Didactische consequenties vanuit het natuurlijke leren:
1)Waaraan heeft een kind op dat moment behoefte? Richt de ruimtes om hem heen daar op in, maak deze uitdagend en functioneel.
2)Leraren zijn geen overdragers van kennis, maar zijn meer begeleiders van het leerproces van de kinderen.

Nu, in deze tijd is er een consequentie bijgekomen:
3)De Freinetwerkers moeten er constant op bedacht zijn dat de kinderen de kerndoelen die het ministerie van Onderwijs heeft opgesteld, halen. Dit moet wel op een doordachte manier gebeuren, want leerlingen willen dat misschien helemaal niet leren. Of ze willen juist iets leren op een moment of tijdstip waarop dat helemaal niet kan. Het is de taak van de Freinetwerker om hier een goede balans in te vinden.

garny95
Berichten: 5277
Geregistreerd: 05-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 14:25

Puchje, geweldige scriptie ! ;)
Over het laatste punt,punt 3, eigenlijk bijna onmogelijk als je als freinnetwerker achter je eigen idealen wil blijven staan, om een balans proberen te vinden zal je toch manieren zoeken om te prikkelen om toch die kerndoelen te 'moeten' halen.

Puchje

Berichten: 5338
Geregistreerd: 19-01-06

Re: Klassiek vs Methode onderwijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 14:27

Ja, dat was ook mijn vraag aan de werkers op die school.
HOE doen jullie dat???

Eén van de oplossingen was bijvoorbeeld dat als kinderen een onderzoek hadden gedaan en hierover een muurkrant hadden gemaakt, dat ze dan een soort van spreekbeurt/presentatie hielden over dit onderwerp en dat dan dus de hele klas van deze informatie op de hoogte was.
En de leraar streepte dan weer een doel af op de TULE lijst ;)

tiffclaus

Berichten: 686
Geregistreerd: 04-01-08

Re: Klassiek vs Methode onderwijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 16:34

Quote; Gedurende meer dan twee decennia heeft er zich op de Sudbury Valley School geen enkel geval van dyslexie voorgedaan. Niemand weet precies waarom.

Ohhhhhh geweldig!!! Op onze vrije school waren wij ook met ons kind de eerste in twintig jaar die dyslextie had.....

Nee je moet t anders zeggen, ze hadden twintig jaar niet getest op dyslextie. Toen ze gingen testen zaten er opeens 2 meer in dochterlief haar klas....

Ik heb me zoooo in de luren laten leggen door dit soort uitspraken, dit maakt je als ouder verantwoordelijk voor het leerproces. De leerkracht trekt namelijk zijn handen eraf. ER IS GEEN DYSLEXTIE dus; het kind kan-wil-het niet, dan zul je als ouder wel iets fout doen thuis... Ik kreeg het advies op de vs haar vooral dagelijks in een warm bad te zetten. EN toen ze beter begon te lezen met behulp van externe RT gaven ze als verklaring dat ze "eindelijk geland was op aarde" ...... Mijn god ben ik blij dat ik weg ben daar!!

Lyonesse

Berichten: 13091
Geregistreerd: 19-06-02
Woonplaats: Westerwolde

Re: Klassiek vs Methode onderwijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-04-09 17:20

Dat is ronduit ehm... tja :+ Slechte school :n