Geplaatst: 16-03-09 23:44 ben zelf enorme slaapprater, slaapwandelaar en meestal na het meemaken van dingen.
ben ooit een keer haastig uit bed gesprongen *ja want dat soort dingen weet je dan nog* en als een speer naar zolder gerend.
daar de hele boel overhoop gehaald en maar zoeken zoeken. mijn moeder kwam, wakker van het lawaai, op zolder en keek het eens aan. op een gegeven moment vraagt ze toch maar ... wat doe jij nou zo midden in de nacht? dus ik begin een heel verhaal over kippen. dat ik de kippen moest zoeken maar ze glipten steeds door mijn handen. mijn moeder doorvragen en ja langzaam wordt je mooie boerenerfje weer de zolder en totaal kiploos. daarna weer tijd om schaamtevol af te druipen naar de badkamer om daar even een paar minuten uit te schamen..
wordt ik wakker, lig ik helemaal in een kist. boven me, achter me, naast me... helemaal opgesloten. dus ik begin als een gek te gillen en die kist proberen open te bonken en te schoppen en en te slaan op de kistwand naast me. mijn moeder komt me redden en houdt mijn handen vast, probeert me stil te maken en te zorgen dat mijn vuisten niet kapot slaan tegen de muur. ik word langzaam wakker en zie dat ik gewoon in bed lig *maar tegen de muur onder het schuine dak, in een hoek* dus wij weer gniffelen en wij weer slapen.
volgende dag komt mijn zusje naar beneden. ziet er uit als een dweil. jeetje marijk, voel je je wel goed? zusje knikt vermoeid en gaat aan ontbijttafel zitten. kijkt ons aan met een zucht...k heb toch zooo raar gedroomd, over allemaal mannen op klompen die me achtervolgden... m'n moeder en ik kijken elkaar aan en liggen onder tafel van het lachen.....*zusje slaapt in kamer naast me*
soms had ik van die heldere mometen dat ik besloot, ja vroeg slapen is goed.
op een avond dus ook. zoals mij moeder vertelde: je kwam naar beneden, dekbed keuuurig opgevouwen *ik kan geen theedoek netjes opvouwen, niet al zou ik er een miljoen voor krijgen
* knik naar mijn ouders, loop naar de meterkast, ga erin staan en doe de deur dicht. na een poosje gingen mijn ouders maar eens kijken. stond ik heel braaf met mijn opgevouwen dekbed kaarsrecht op in de houding. mijn moeder vraagt: wat doe jij nou? mijn antwoord: ik ga naar school. verder heb ik ook wel eens last van een keiiiiharde vloek vanuit het niets.
of eindeloos brabbelen over dingen, en dan langzaam wakker worden en aanhoren hoeveel onzin ik verklaar en dan proberen de boel te redden....
of die keer in engeland. waren aan het rondreizen en natuurlijk met de boot gegaan de eerste dag. na 10 vermoeiende dagen later komen we in een hotel terecht en k merk opeens dat we varen. iets in mij zei: dat klopt niet. dus ik ga rechtop in bed staan, wandel over mijn *ex*vriend heen spring naar de ramen toe en gooi brullend de gordijnen open. Ik kijk naar buiten en gil heel blij: zie je nou wel dat me niet varen. ik draai me triomfantelijk om en word wakker omdat ik schrik van de doodsangst in de ogen van de mijn arme vriend die rechtop in bed zat.
o wat heb ik me toen geschaamd.
en verder kan ik mijn logeetjes altijd heel blij maken met mijn slaapeetacties. dan kan k ineens wegsluipen, heel zachtjes een zak chips meenemen en die dan luidruchtig openmaken en eten als een hork. of ervoor zorgen dat vriendlief wakker wordt en helemaal onder de chocola zit omdat ik dan een stuk chocola heb meegenomen in mijn slaap en die een gooi zijn kant op geef omdat ik weer in slaap val
k kan er nog wel honderd vertellen wahaha....
toen mijn ouders vroegen wat ik aan het doen was werd ik boos omdat ze me niet snapte 
want opeens zei die: "Durum"
) en begint me daar toch te knijpen....ik, beetje ongerust omdat vriendlief mij probeert te wurgen en mij al hard op mijn neus heeft geslagen, begin hem te duwen en roepen om hem wakker te krijgen.
haha! 
!