Starr_ schreef:te dicht langs een auto fietsen en tegen de spiegel aanfietsen!
hahahaha jah dat ken ik heb ik ook eens gehad.
keek de verkeerde kant op
Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

Starr_ schreef:te dicht langs een auto fietsen en tegen de spiegel aanfietsen!
marielleaartsen schreef:Starr_ schreef:te dicht langs een auto fietsen en tegen de spiegel aanfietsen!
hahahaha jah dat ken ik heb ik ook eens gehad.![]()
keek de verkeerde kant op
xx_ladyilse schreef:(helemaal hopeloos verliefd bellen naar een jongen)
-tuuut tuut hij gaat over
-Ik: Hoi met Chris
-Hij: Zo heet ik ja, jij niet.
stamel stamel, wist niet meer wat ik moest zeggen, is trouwens ook nooit wat geworden![]()

)
en ja hoor daar ging plat om m'n smoel! en ik begon echt heel hard te laggen en m'n buurvrouw ook xD
. Voelde me echt dom toen. 
Ik dus
Siersma schreef:Zo heb ik er ook nog een. Samen met vriend in de supermarkt boodschappen doen met karretje. Loop ik altijd vooraan bij t karretje, en houd dat dan vast. Ik wat uitgezocht en in t karretje gelegd en begin te praten over wat we verder nog nodig hebben. Wil dus verder lopen, maar vriendlief (dacht ik) gaat opeens een andere kant op. Was dus een vreemde man waartegen ik praatte en waarvan ik t karretje vast had. Voelde me echt dom toen.
Wat heb je daarna gedaan?
. Siersma schreef:Ik ben met een roodhoofd weg gelopen, snel een ander pad in, schaam, schaam![]()
.
) moet je eerst je tas door zo'n metaaldetector ding doen..
Die hoofden van die mensen
en trouwens, ook het hoofd van mn leerkracht was om ín te lijsten..



marielle231 schreef:Starr_ schreef:te dicht langs een auto fietsen en tegen de spiegel aanfietsen!
hahahaha jah dat ken ik heb ik ook eens gehad.![]()
keek de verkeerde kant op

snel opengegooid en geblust haha, me moeder had het niet meer van het lachen, dus ik opnieuw boter doen nu op een bordje, ruik ik ineens iets in de keuken, broodjes zwart
(magnetron staat in de opslag kast) 
!
.
)
.

Romytjuuh schreef:Een tijdje terug, vergeet ik ook nooit.
Ik was 7 denk ik en ik at bij mijn vriendinnetje. Ze hadden alleen niet op mij gerekent dus het eten was een beetje krapjes. Haar moeder geeft ons allemaal 2 aardappels. Ik zo: het lijkt kruimeltje wel in het weeshuis! Die moeder moest vet hard lachen en die vader had het ook niet meer. Achteraf denk ik jemig wat onbeschoft!