Mijn verdomde klote leven

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Anoniem

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:49

yakima schreef:
ik snap dat het niet goed gaat met haar, heb zelf vaak zat dat ik me poedersuiker voel, maar ik probeer het altijd positief te zien, kom je verder met zelfmedelijden? imo niet.

ik ben sowieso harder als de meeste mensen is mijn ervaring, dus sorry voor mn lompe reacties, had er misschien langer over na moeten denken ofzo.

@ TS; laatste tip voor jou, probeer dingen ook positief te zien.


Kom je verder met altijd maar doorgaan? Ik iig niet. Zie je, dat verschilt gewoon per persoon..

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:49

Kan een mens niet gewoon zijn of haar verhaal kwijt, omdat het toch vaak voor opluchting zorgt? om zo op deze manier dingen op een rijtje te krijgen?
Gewoon een luisterend oor?

Ik kan mij best goed voorstellen dat het heel vervelend is als je je verhaal wilt doen en mensen willen dat overtreffen. Heb het zelf vaak genoeg: ben chronisch ziek dus als mensen vragen hoe is het ermee en ik gooi even mijn ellende eruit omdat het mij een tijd dwarst zit en ik krijg te horen: ooh ja mijn tante had het ook, maar die kón wel alles doen en die had het veeeel erger dacht ik altijd:
en? wat moet ik daarmee? Fijn voor je tante, maar elke situatie is anders...
Het is vrij vervelend als iemand je probleem onderschat. En wat betreft met een kras naar het ziekenhuis? Als diegene toevallig last heeft van een psychische stoornis waardoor ze die krab aanzien voor iets levensbedreigend is het absurd om te zeggen: wat een onzin dat je daarvoor heen gaat! Voor diegene is het op dat moment extreem heftig. Dus dat kun je nooit inschatten.
Daarom heb je genoeg professionele mensen op de wereld die er zijn om mensen te helpen die er zelf niet meer uitkomen. En geloof mij: als die gaan zeggen wat hier soms word gezegd zijn ze allemaal hun baan kwijt.
Onderschat nooit iemands situatie en gevoelens. Hoewel het erg menselijk is om met eigen situatie te vergelijken, dat snap ik ook zeker! Lachen

En alles heeft tijd nodig om een plekje te krijgen. Dat gebeurt niet met een nachtje slapen en ja, je zal er ook wel sterker uitkomen. Maar dat neemt niet weg dat het nu zwaar is op dit moment en dat als je er in blijft hangen écht om hulp moet roepen.

En harde reacties zijn in zulke situaties niet handig, want anders zou de hele psychologie daarmee overbodig zijn. Want dan was dat dé oplossing voor alle menselijke problemen.
En daarmee onderschat je dus ook een genetische component die ook mee kan spelen in gevoeligheid voor situaties... net als opvoeding. Iets wat verankerd ligt in je, duurt lang voordat je het kan veranderen. Dat lukt niet met een botte opmerking, al zou dat het wel enorm makkelijk maken.

yakima

Berichten: 469
Geregistreerd: 10-02-07

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:50

Redrumfox schreef:
yakima schreef:
dat is imo mijn mening, ik zie niks anders staan.

ik kan me prima in anderen inleven, maar niet op deze manier adhv topic titel.


Topic titel is ook waar ik over struikel. Als je het even niet meer ziet zitten of even helemaal klaar bent met alles: prima, geen probleem. Dan wil ik ook graag iemand een duwtje in de rug geven. Maar als we met termen als ''stinkmodder leven'' gaan gooien dan heb ik ook zoiets van ''kom op zeg.. maak het niet erger dan het is'' en dan worden er ook dingen bij betrokken als een puberaal zusje: welk kind zit nou NIET in de puberteit? En het klikt vrijwel nooit tussen broers/zussen van deze leeftijd. En dat weet de TS ook wel, die is 16, doet VWO en is echt niet dom.


je zegt precies wat ik denk.

misschien is het beter als mensen zoals wij, er niet mee bemoeien?

Anoniem

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:51

Redrumfox schreef:
yakima schreef:
dat is imo mijn mening, ik zie niks anders staan.

ik kan me prima in anderen inleven, maar niet op deze manier adhv topic titel.


Topic titel is ook waar ik over struikel. Als je het even niet meer ziet zitten of even helemaal klaar bent met alles: prima, geen probleem. Dan wil ik ook graag iemand een duwtje in de rug geven. Maar als we met termen als ''stinkmodder leven'' gaan gooien dan heb ik ook zoiets van ''kom op zeg.. maak het niet erger dan het is'' en dan worden er ook dingen bij betrokken als een puberaal zusje: welk kind zit nou NIET in de puberteit? En het klikt vrijwel nooit tussen broers/zussen van deze leeftijd. En dat weet de TS ook wel, die is 16, doet VWO en is echt niet dom.


'Kleine' dingen kunnen extra zwaar vallen als je je al helemaal niet goed voelt. Dan hoopt alles zich steeds meer op en zie je alles meteen als een diep gat. Dus voor haar kan dat puberale zusje soms de druppel zijn.

lesilla
Berichten: 26847
Geregistreerd: 11-08-06
Woonplaats: Efteling

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:52

Sinds wanneer staat intelligentie en emotionele vaardigheden rechtevenredig?

Mijn vader is ook slim, maar depressief. En dan zijn kleine dingen als sleutels kwijt zijn heel diepgaand voor hun.
Wij zullen snel denken "het is maar een sleutel hoor, maak je er niet eens druk om".

Denk wel normale reactie, maar deels verkeerd.
Laatst bijgewerkt door lesilla op 13-11-08 14:54, in het totaal 2 keer bewerkt

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:53

Met schone schijn kom je toch nergens?
Gewoon alles eruit gooien is beter dan opkroppen.
Dus respect voor de ts, want het is best heftig om zo alles eruit te gooien aan onbekenden. Dat is al een positieve stap in de goede richting Lachen

En ja ik roep ook wel eens dat ik het gehad heb mijn mijn k*t leven, omdat ik dat op het moment zo heftig voel. Een ander zal denken: het valt toch wel mee? Nee op dat moment valt het niet mee! En ik ben slim, studeer aan de uni. Maar dat heeft niets te maken met mijn situatie. Want ook 'slimme' mensen kunnen last hebben van een rot gevoel! En in mijn geval heb je niets aan opleiding als je zelf ziek bent Knipoog
Eenmaal gezegd voel ik mij dan wel gelijk beter. Gewoon even alles eruit knallen, zalig!
Om daarna mijn zegeningen weer te tellen en verder te gaan met mijn leven.
Laatst bijgewerkt door vuurneon op 13-11-08 14:55, in het totaal 1 keer bewerkt

Suuskipje

Berichten: 6616
Geregistreerd: 12-11-04
Woonplaats: Zeist

Re: Mijn verdomde klote leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:54

oh trouwens we gaan ts nu om haar topictitel zo zitten afkraken?!
kom opzeg! ik zie zo vaak misplaatste topictitels, maar niemand die daar wat over zegt.
zijn we nu smoesjes aan het zoeken omdat je zelf in een rotbui bent?

Redrumfox
Berichten: 7626
Geregistreerd: 05-01-06

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 14:55

yakima schreef:
Redrumfox schreef:
Topic titel is ook waar ik over struikel. Als je het even niet meer ziet zitten of even helemaal klaar bent met alles: prima, geen probleem. Dan wil ik ook graag iemand een duwtje in de rug geven. Maar als we met termen als ''stinkmodder leven'' gaan gooien dan heb ik ook zoiets van ''kom op zeg.. maak het niet erger dan het is'' en dan worden er ook dingen bij betrokken als een puberaal zusje: welk kind zit nou NIET in de puberteit? En het klikt vrijwel nooit tussen broers/zussen van deze leeftijd. En dat weet de TS ook wel, die is 16, doet VWO en is echt niet dom.


je zegt precies wat ik denk.

misschien is het beter als mensen zoals wij, er niet mee bemoeien?


Mijn idee.. Clown We zullen op deze manier toch nooit zeggen wat men wil horen dus kunnen we beter maar niks zeggen. Ach volgende keer roep ik wel sterkte en houd ik mijn echte mening wel voor mezelf. Zodra ik het topic wegklik denk ik er toch niet meer aan, dus is enkel een kwestie van weer uit het topic komen anders gaat het kriebelen om eerlijk te zijn. Clown

Juul: daar heb je absoluut gelijk in.

Anoniem

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:00

katiavl schreef:
Sinds wanneer staat intelligentie en emotionele vaardigheden rechtevenredig?

Mijn vader is ook slim, maar depressief. En dan zijn kleine dingen als sleutels kwijt zijn heel diepgaand voor hun.
Wij zullen snel denken "het is maar een sleutel hoor, maak je er niet eens druk om".

Denk wel normale reactie, maar deels verkeerd.


Klopt. Ik kon ook VWO doen maar door depressie en ADHD ben ik op het VMBO beland wat ik met moeite heb gedaan. Kleine dingetjes zoals mijn eigen pubertijd waren ook al érg zwaar. Zo zie je dus maar, alles is voor iedereen anders, en de buitenkant enzo zegt vaak niet zoveel.

Himyar

Berichten: 4539
Geregistreerd: 14-08-01

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:01

Kan het ook niet zo zijn dat sommigen door hun problemen en tegenslagen een muur om hun gevoel hebben gebouwd en daarom niet voor zichzelf en niet voor een ander medeleven kunnen hebben? En dan heb ik het om medeleven en niet medelijden.
Ook al maken veel mensen bepaalde dingen mee, ieder mens reageert anders op dingen en je kan niet voor een ander bepalen waar die zich wel of niet ellendig onder kan voelen. Ik vind het best behoorlijk veel wat de TS de laatste tijd mee heeft gemaakt en nog mee maakt. En natuurlijk moet je jezelf geregeld een schop onder je kont geven, maar uit niets blijkt dat TS dat niet doet. Misschien is de topictitel wat ongelukkig gekozen, maar misschien moeten we juist blij zijn dat het “minder erg” blijkt te zijn dan we in eerste instantie vermoedden?
Sterkte TS!

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:02

En wat betreft een zus in de puberteit... de ene puber is de andere nog niet. Mijn broer scheen ideaal te zijn, mijn zus was een ramp op 2 benen.
En ik ken pubers die zo last van hun hormonen hebben dat ze het leven van hun broer of zus echt tot een hel maken. Al ging dat natuurlijk wel over na een jaar of 2. Maar als je op dat moment niet lekker in je vel zit en je zus komt er ook nog bij... sja, dat is verdraaid lastig.

yakima

Berichten: 469
Geregistreerd: 10-02-07

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:03

Mijn idee.. Clown We zullen op deze manier toch nooit zeggen wat men wil horen dus kunnen we beter maar niks zeggen. Ach volgende keer roep ik wel sterkte en houd ik mijn echte mening wel voor mezelf. Zodra ik het topic wegklik denk ik er toch niet meer aan, dus is enkel een kwestie van weer uit het topic komen anders gaat het kriebelen om eerlijk te zijn. Clown

Juul: daar heb je absoluut gelijk in.[/quote]

precies wat mijn voornemen is. Knipoog

uffie

Berichten: 624
Geregistreerd: 15-01-05

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:04

Suuskipje schreef:
oh trouwens we gaan ts nu om haar topictitel zo zitten afkraken?!
kom opzeg! ik zie zo vaak misplaatste topictitels, maar niemand die daar wat over zegt.
zijn we nu smoesjes aan het zoeken omdat je zelf in een rotbui bent?



Nagelbijten / Gniffelen

Nou idd.

Het is voor de ts toch een plek om haar hart te luchten.

Zelfmedelijden is ook misplaatst in de zin van haar vader, daar heeft ze toch echt zelf niet voor gekozen zeg.

Een ieder gaat anders om met dingen, de 1 verwerkt het zo en de ander zo, als je het hier niet mee eens bent, reageer dan niet, daar is niemand mee geholpen.

Lottejulia

Berichten: 1800
Geregistreerd: 23-12-05
Woonplaats: Soest

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-08 15:04

Ik zal even een beeld voor jullie proberen te schetsen van het probleem van mijn zusje. Ben benieuwd of jullie dan nog zeggen dat iedereen dat heeft, want ik heb dit soort verhalen nog nooit gehoord van leeftijdsgenoten met jongere zusjes en broertjes.

Mijn zusje is 13 en krijgt haar hele leven al meer aandacht dan ik ooit heb gehad. Niet alleen door mijn ouders maar vooral doordat ze in films en tv series heeft gespeelt ook van mensen van buiten af. Hierdoor heeft ze een erge grote eigendunk gekregen. En natuurlijk hebben wij ruzie zoals elke andere zussen. Maar bij ons gaat het nog een stapje erger. Zo heeft ze geregelt de inhoud van haar glas in mijn gezicht gegooit (cola, melk, sprite). En draait ze gewoon weg totaal door als ze boos is (schoppen, slaan, krijsen). Zo heeft ze mij een paar weken geleden tot bloedenstoe in mijn arm gebeten. Naast ruzie's ruimt ze nooit haar zooi op maar laat alles achter haar kont slingeren. Ik schaam me voor hoe ons hele huis er uit ziet. Ze plakt kauwgom in de vensterbank. Laat ijspapiertjes slingeren waardoor we al 2x een mierenplaag hebben gekregen. Enzovoort.

Daarnaast heeft mijn moeder geen overwicht op haar. Ze is nog NOOIT gestraft voor bovenstaande dingen (en vele meer). Daardoor is het nu zo erg geworden dat wanneer mijn moeder tegen haar zegt 'Ga als de zodemieter naar je kamer' ze dat gewoon vertikt. Ze luisterd niet naar haar. De laatste tijd komt ze ook niet meer thuis op de tijd dat ze heeft afgesproken en dat soort dingen.

Het is gewoon zo dat ik echt niet meer weet wat ik hier mee aanmoet. Ik zie het gewoon ook helemaal fout gaan op deze manier. En op dit gebied zou ik inderdaad GRAAG advies hebben.

Anoniem

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:06

Precies, zoiets dacht ik al Lotjuh. Losgeslagen puber dus.. dat zijn de ergste. Lachen Is ook gewoon mishandeling wat ze doet..

Janine1990

Berichten: 44778
Geregistreerd: 13-03-05

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:07

Ik vind het niet eerlijk dat mensen de TS meteen afkraken, zouden we zelf ook niet willen, toch?

Ik vind de titel wel heel beslissend, maar ik begrijp wel dat je tot zo'n titel kan komen.
Als je alles op een rijtje zet, is het ook inderdaad meer dan klóten!

Als we ons niet goed voelen, willen we al snel gaan opsommen, waarom dat gevoel er is.
Door het opsommen wordt je nog negatiever over alles.
En dan wil je het kwijt, dat gevoel.
Ga je het van je afschrijven.

In dit geval pakte het niet overal even goed uit.

Het is allemaal niet leuk, en je weet niet waar je het aan verdiend, maar het is gebeurd, daar kan je niets meer aan veranderen.
Je kan wel gaan treuren over het verleden, en de toekomst somber in zien.
Maar wil je op die manier leven?
Ga genieten van de mooie dingen, van je pony, je vriend.
En dan wordt de rest vanzelf minder erg. De pijn blijft, maar het krijgt een plekje.

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:09

Kun je niet 1 op 1 een goed gesprek aangaan met je moeder? Kijken of jullie hier samen wat aan kunnen doen, of dat je moeder hulp inschakelt?
Je hebt vaak opvoedbureau's die hele goede tips kunnen geven.

Onassa

Berichten: 6303
Geregistreerd: 31-03-03
Woonplaats: Aan de rand van het grote enge bos.

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:12

Hoe denkt je moeder hier dan over?
Kan zij het nog aan met je zusje?
Zo niet kan ze gaan overwegen buro jeugdzorg in te schakelen.

Smystique

Berichten: 1423
Geregistreerd: 02-05-06

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:12

Citaat:
Ik zie het gewoon ook helemaal fout gaan op deze manier. En op dit gebied zou ik inderdaad GRAAG advies hebben.


Met je moeder hierover praten en haar hulp laten zoeken, maar dat kan alleen als ze dat zelf wil. Voor de rest, probeer je afzijdig te houden. Je kan iemand niet veranderen, dus steek die energie in jezelf en doe je ding, maar laat niet over je heen lopen.

LovingTweety

Berichten: 10435
Geregistreerd: 25-11-03

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:13

Normaal reageer ik niet op dit soort topics, maar hier gaat een discussie door die helemaal niet nodig is. Ik heb hier al eerder zien staan; waarom ga je niet naar Maatschappelijk werk of een psychiater? Daar kan je je verhaal doen en die kan je echt helpen. Hoeveel goedbedoelde adviezen hier dan ook staan, hier kan niemand via internet helpen.


_Lotjuh_ schreef:
xDramaQueen mijn verhaal ligt toch iets anders. Mijn vader is namelijk, naast het feit dat hij en mijn moeder altijd ruzie hadden, altijd een hele lieve vader geweest. Ik had dan ook een betere band met mijn vader dan met mijn moeder en mijn zusje is (nog steeds) het lievelingetje van mijn moeder.


Ik kan me herinneren dat eerder in het topic jij zei dat je liever had dat je vader overleden was want dan wist je zeker dat hij van je hield. Een paar pagina's later zeg je dat je vader wel heel lief was en jij een hele goede band met hem had.

Nogmaals, ga naar maatschappelijk werk of een psychiater. Die kunnen je echt helpen.

Lottejulia

Berichten: 1800
Geregistreerd: 23-12-05
Woonplaats: Soest

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-08 15:14

Zo vaak heb ik al elle lange gesprekken gehad, tot diep in de nacht (eerder ging het niet, want mijn zusje gaat ook echt niet voor 11e slapen). Maar uiteindelijk resulteerd het in niets, geen verbetering. Ooit in een opwelling me zusje willen opgeven voor "van Etter tot Engel" hahaha, maar toch maar niet gedaan. Mijn moeder durft mijn zusje denk ik gewoon niet hard aan te pakken, ze is bang dat het alleen maar erger wordt. Hier mist dus het vaderfiguur, misschien?

uffie

Berichten: 624
Geregistreerd: 15-01-05

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:16

Ik denk dat jou moeder hier een grote rol in moet gaan spelen lotjuh, jij kan hierin niet veel doen denk ik.
Dat jou moeder dit soort gedrag tollereerd geeft al wel aan dat ze zelf ook niet echt weet hoe ze met alles om moet gaan.

Eigendunk is niet erg, waarschijnlijk wat zij teveel heeft heb jij te weinig Knipoog
En dat botst extra.

Ga een gesprek aan met je moeder, gewoon rustig en vertel wat je dwarszit.
Luister naar elkaar, laat elkaar uitpraten, op een normale toon, zo voorkom je dat je al bij de 1e zin in de verdediging gaat en gaat schelden.

Laat haar gewoon wat links liggen, dan voelt ze het vanzelf wel Knipoog

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:18

Leg het inderdaad eens aan de huisarts voor, die kan je wel doorverwijzen naar een psycholoog om echt eens goed te praten en voor goed advies.

Ik vind het ook sneu voor je zusje, die heeft nu geen structuur meer en moet zich toch maar redden en ze kan zich niet meer anders uiten dan rebels zijn. Kun je niet eens met haar hebben om samen naar de huisarts te gaan? kan mij niet voorstellen dat je zusje op deze manier echt gelukkig is...

dressagelady

Berichten: 6205
Geregistreerd: 19-08-04

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:30

_Lotjuh_ schreef:
Zo vaak heb ik al elle lange gesprekken gehad, tot diep in de nacht (eerder ging het niet, want mijn zusje gaat ook echt niet voor 11e slapen). Maar uiteindelijk resulteerd het in niets, geen verbetering. Ooit in een opwelling me zusje willen opgeven voor "van Etter tot Engel" hahaha, maar toch maar niet gedaan. Mijn moeder durft mijn zusje denk ik gewoon niet hard aan te pakken, ze is bang dat het alleen maar erger wordt. Hier mist dus het vaderfiguur, misschien?


Ik denk dat het gedrag van je zusje een verband heeft met de labiele toestand waarin jullie zijn opgegroeid en opgevoed.
Ze zit nu in de pubertijd en ieder kind reageert daar anders op. Sommige kinderen gaan heel introvert gedrag vertonen,
anderen doen dit door (agressief (deviant)) extrovert gedrag (zoals bij je zusje het geval is).
Wellicht dat het voor haar ook een uitkomst biedt eens met een professional te praten.

sonjim

Berichten: 4037
Geregistreerd: 24-01-07
Woonplaats: Hutje bij de hei

Re: Mijn verdomde stinkmodder leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-08 15:42

Lotjuh meissie, allereerst een dikke knuffel.

Ik heb het gevoel dat je je niet alleen ergerd over je zusje en je vader, maar je diep in je hart ook zorgen om hen maakt. Ga eens een goed gesprek aan met een vertrouwens persoon op school of de huisarts. Vaak kunnen deze mensen je weer op weg helpen. Probeer verder positief te blijven dat is moeilijk als je zoveel voor je kiezen krijgt, maar het helpt je net weer een stukje op weg.