Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-09-24 20:48

Geplaatst: 15-09-24 20:48

Zonder duidelijke aanleiding voel ik mij ineens verdrietig.

Merk wel dat het een combinatie is de laatste tijd met weinig slaap. Ik ging best goed op tussen de 6 a 7 uur slaap, maar eigenlijk past 8 a 9 uur mij beter. Ik vat dingen echt slechter op als ik moe ben waardoor mijn hersenen echt aan het overwerken zijn. Ik kan met mijn eigen gedachte mijzelf helemaal gek maken.

En ik heb heimwee naar mijn vakantieplek. Ik voelde mij daar zo goed, happy en vooral rust. Nu is vakantie daar voor bedoeld. Maar die plek heeft een bepaalde invloed op mij waardoor ik ineens heel veel inspiratie krijg om dingen te doen.

Natuurlijk zeg je dan zoek je geluk en ga verhuizen , maar met 2 Fjordenpaarden waarvan 1 drachtig die echt een top stal hebben wordt het lastig. Ik zou dan de drachtige moeten verlopen ( mijn oudje gaat niet weg die sterft op deze fijn plek zeg ik altijd). Maar mijn paardjes zijn echt mijn kinderen. Denk ook niet dat ik gelukkig wordt om er een weg te doen.

Anyway tijd voor mij denk ik om te gaan slapen , maar het is nu nog wel een beetje vroeg...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-24 21:08

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-24 21:08

Soms kun je tot heel andere inzichten komen, als je echt op jezelf aangewezen bent en rust ervaart.
Neem de tijd om alles even op een rijtje te zetten en misschien kun je bepaalde (realistische) doelen stellen en daar naar toe werken?
En soms lukken dingen niet rechtsom, maar wel linksom.

Sterkte in ieder geval, heel vervelend dat je je zo voelt. :(:)

**Geplaatst**: 15-09-24 21:24

Geplaatst: 15-09-24 21:24

Myfairytale schreef:
Soms kun je tot heel andere inzichten komen, als je echt op jezelf aangewezen bent en rust ervaart.
Neem de tijd om alles even op een rijtje te zetten en misschien kun je bepaalde (realistische) doelen stellen en daar naar toe werken?
En soms lukken dingen niet rechtsom, maar wel linksom.

Sterkte in ieder geval, heel vervelend dat je je zo voelt.

Lief dankjewel!

Klopt hoor , het was ook heel fijn om alleen op vakantie te zijn en na te kunnend denken over veel zaken. Ik wil veel ook wel anders gaan doen, met name werk gerelateerd. Dat zijn goede haalbare doelen zeg maar.

Zit er bijvoorbeeld weer aan te denken om gitaarles te nemen , ik speel al 20 jaar gitaar maar loop er ook wel een beetje mee vast. Dan moet ik weer elke week oefenen voor een doel.

Daarnaast mijzelf ook belooft dat ik 2x per maand naar De hoge Veluwe mag om op zoek te gaan naar wild en om daar meer te gaan wandelen. Dat is echt een plek waar ik tot rust kom, en nu met een jaarkaart wordt die stap ook wat makkelijker om er even heen te gaan. Al is het wel even rijden voor mij , voor de rust en het genieten vind ik dat wel waard.

Het zijn 3 haalbare doelen, ik haal wel voldoening om ergens naar toe te werken , mag van mij best een lange weg zijn hoor! Korte makkelijke doelen vind ik dan weer niet zoveel aan.

**Geplaatst**: 16-09-24 21:09

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 16-09-24 21:09

Ik ben ineens de laatste dagen verdrietig om mijn overleden hondje. Maar dat is al bijna 7 jaar geleden. Ik droom de laatste tijd ineens over hem en dan word ik heel verdrietig wakker. En dat gevoel blijft hangen overdag. Heel vervelend.

**Geplaatst**: 16-09-24 21:14

Geplaatst: 16-09-24 21:14

Suzanne F. schreef:
Ik ben ineens de laatste dagen verdrietig om mijn overleden hondje. Maar dat is al bijna 7 jaar geleden. Ik droom de laatste tijd ineens over hem en dan word ik heel verdrietig wakker. En dat gevoel blijft hangen overdag. Heel vervelend.

Oh, dat is rot. :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-24 14:15

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-24 14:15

Wat vreselijk verdrietig!
Weet helaas hoe het voelt. Heb geen woorden of tips om je verdriet weg te nemen, kan je alleen maar heel veel sterkte wensen. :knuffel:

**Geplaatst**: 17-09-24 21:37

Geplaatst: 17-09-24 21:37

Deze avond voelde ik me ineens verdrietig. Ik ben ook moe door een druk weekend en lange schooldag vandaag. Maar dat je ineens weer bepaalde dingen mist. Bepaalde plekken waar ik als kind vaak kwam. Of mijn overleden opa en oma. Of bepaalde mensen die niet meer in je leven zijn ofzo.
Of dat je merkt dat je echt opgroeit. Ook groeit in wie je bent. Maar ook niet meer kind bent. Vind ik soms toch wel lastig

**Geplaatst**: 17-09-24 22:08

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 17-09-24 22:08

Oh dat herken ik zeker! Nostalgie heet dat. Ik zie weleens van die TikTok filmpjes dat je wakker wordt toen je 15 jaar was en dat alles een droom bleek te zijn geweest. Ik kan wel janken dan. Dat zou zo fantastisch zijn. Toen was mijn oma er nog en mijn vader en de paarden en mijn hondje. En alles wat ik anders zou doen.
Ik ben sowieso iemand die snel terugkijkt en terugverlangt. Ik wou dat ik meer positief naar de toekomst kon kijken. Ik wil altijd terug naar hoe het was.

**Geplaatst**: 18-09-24 10:32

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 18-09-24 10:32

Ik voel me verdrietig omdat ik alweer vast loop in werk. Kan mijn draai niet vinden. Was gister en maandag ontzettend vermoeid en vraag me heel erg af wat nu de volgende stap moet zijn…

**Geplaatst**: 18-09-24 19:23

Geplaatst: 18-09-24 19:23

Suzanne F. schreef:
Oh dat herken ik zeker! Nostalgie heet dat. Ik zie weleens van die TikTok filmpjes dat je wakker wordt toen je 15 jaar was en dat alles een droom bleek te zijn geweest. Ik kan wel janken dan. Dat zou zo fantastisch zijn. Toen was mijn oma er nog en mijn vader en de paarden en mijn hondje. En alles wat ik anders zou doen.
Ik ben sowieso iemand die snel terugkijkt en terugverlangt. Ik wou dat ik meer positief naar de toekomst kon kijken. Ik wil altijd terug naar hoe het was.

Ja dit! Iets wat ik ook probeer. Of door in het 'nu' te zijn, vooral met leuke activiteiten. Heb je leuke dingen om op terug te kijken. Helpt voor mij al best goed! En dan echt er bij stilstaan dat je met volle teugen geniet. Dan weet ik zeker dat ik er echt van heb genoten

Misschien zou dit je wat kunnen helpen. Ik heb het nog steeds hoor, dat ik soms terug wil naar vroeger

**Geplaatst**: 19-09-24 11:48

Geplaatst: 19-09-24 11:48

Vannacht ben ik erachter gekomen dat een van mijn beste vrienden overleden is.

Sinds eind 2022 voice chatten wij elke dag om tien uur. Hij woonde in Amerika. We keken dan samen een serie, en praatte een beetje over onze dag en onze plannen. Elke dag - tenzij er echt iets tussenkwam. We hebben house md afgekeken, dragon ball z, avatar the last airbender, the legend of korra, en waren nu bezig met AHS, we zijn gebleven tot de eerste aflevering van Hotel. Tot hij vrijdagavond opeens niet op kwam dagen. Ik dacht eerst dat hij vergeten was te vertellen dat hij ging kamperen met zijn vrienden, dat deed hij af en toe in het weekend. Maar toen hij gisteren nog niet online was geweest kreeg ik plots een verschrikkelijk gevoel. Gelukkig heb ik hem ooit een verjaardagscadeau opgestuurd, en wist ik daardoor zijn volledige naam, dus ik kon hem vinden op facebook. Daar stond dat hij vrijdag onverwacht overleden is.

Ik kan het gewoon niet geloven, hij was 32, super lief en rustig - in de afgelopen twee jaar is er geen slecht woord gevallen, ik heb hem nog nooit boos gezien. Donderdag leek alles nog prima. Wel moe, hij kwam erg moe over maar niets dat me deed geloven dat er iets ergs kon gebeuren. Zijn familie en vrienden weten waarschijnlijk niet eens dat ik besta. Ik weet niet zeker of ik ze een kaartje moet sturen, of een berichtje op facebook.

Het is zó oneerlijk, hij was een lieve man.

**Geplaatst**: 19-09-24 12:05

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 19-09-24 12:05

Wat ontzettend verdrietig, ook dat je er zo achter komt…
Sterkte

**Geplaatst**: 19-09-24 13:12

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 19-09-24 13:12

Ik zou een bericht of kaartje sturen als dat voor jou goed voel.

**Geplaatst**: 19-09-24 14:53

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 19-09-24 14:53

Ik zou zeker contact opnemen met de familie als je daar behoefte aan hebt. Zijn familie vindt het waarschijnlijk mooi om te horen dat hij een vriendin had met wie hij een passie kon delen

Het is altijd fijn om te horen dat er meerdere mensen geven om een geliefde die overlijdt

**Geplaatst**: 19-09-24 15:09

Geplaatst: 19-09-24 15:09

Amber_anne schreef:
Ik zou zeker contact opnemen met de familie als je daar behoefte aan hebt. Zijn familie vindt het waarschijnlijk mooi om te horen dat hij een vriendin had met wie hij een passie kon delen

Het is altijd fijn om te horen dat er meerdere mensen geven om een geliefde die overlijdt

Precies. Mooi juist dat ie contacten had aan de andere kant vd wereld die zo waardevol waren voor hem..

**Geplaatst**: 19-09-24 15:47

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 19-09-24 15:47

Wat erg, sterkte! Wat een rare manier om daar zo achter te komen, dat zal niet makkelijk zijn. Ik zou zijn familie inderdaad een berichtje sturen, dat waarderen ze vast.

**Geplaatst**: 19-09-24 17:09

Geplaatst: 19-09-24 17:09

De hele dag al verdrietig. Heb mijn paard nu 5 jaar en 2 peesblessures gehad. We waren eindelijk weer een paar maanden helemaal opgebouwd na de 2e blessure en zou gisteravond weer een proef starten. Haal ik dr met een dik been van de wei..

**Geplaatst**: 19-09-24 17:21

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 19-09-24 17:21

Pfff paardlief is weer kreupel… Niet super erg maar we kunnen dus weer terug naar de kliniek… Precies hetzelfde beeld als voor behandeling SI…

**Geplaatst**: 19-09-24 18:04

Geplaatst: 19-09-24 18:04

Wat een paardenellende lees ik weer. Dat mis ik echt totaal niet. Ik mis de paarden soms echt nog wel. Maar die zorgen, die stress, die kosten, totaal niet. Als ze het ene niet mankeren dan het andere wel. Ik heb zoveel pech gehad met de paarden. Had er zoveel verdriet van. Het was op een gegeven moment ook klaar. Dan wil je het ook niet meer. En het ging ook niet meer. Op een gegeven ga je je afvragen wat nou belangrijk is. En dan kies je toch voor je kind/gezin/huis. Al mis ik ze soms echt wel. Ik droom vaak over ze en vooral over eentje. Die komt heel regelmatig in mijn dromen voor.

**Geplaatst**: 19-09-24 18:07

Geplaatst: 19-09-24 18:07

Ik heb een kaartje gekocht en ga het opsturen naar zijn familie. Merk toch dat ik er echt wel kapot van ben. Zijn aanwezigheid was zo vanzelfsprekend.

**Geplaatst**: 19-09-24 18:31

Geplaatst: 19-09-24 18:31

Suzanne F. schreef:
Wat een paardenellende lees ik weer. Dat mis ik echt totaal niet. Ik mis de paarden soms echt nog wel. Maar die zorgen, die stress, die kosten, totaal niet. Als ze het ene niet mankeren dan het andere wel. Ik heb zoveel pech gehad met de paarden. Had er zoveel verdriet van. Het was op een gegeven moment ook klaar. Dan wil je het ook niet meer. En het ging ook niet meer. Op een gegeven ga je je afvragen wat nou belangrijk is. En dan kies je toch voor je kind/gezin/huis. Al mis ik ze soms echt wel. Ik droom vaak over ze en vooral over eentje. Die komt heel regelmatig in mijn dromen voor.

Hier komt ook geen paard meer na deze. Echt heel jammer, mijn 1e eigen paard en had zoveel plannen en wensen om te doen. Bijna niets daarvan is uitgekomen (en komt ook niet meer, zoals springen).

Maar de zorgen en stress wegen idd niet meer op tegen het (geringe) plezier.

**Geplaatst**: 24-09-24 20:52

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 24-09-24 20:52

Ik voel me zo zwaar ellendig en eenzaam.. Ik vond het leven al geen feestje maar de afgelopen weken hebben het er echt niet leuker op gemaakt..

**Geplaatst**: 24-09-24 20:57

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 24-09-24 20:57

Sterkte Karlijn… :(:)

**Geplaatst**: 24-09-24 21:30

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 24-09-24 21:30

Oh, niet leuk Karlijn! Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 26-09-24 22:29

Geplaatst: 26-09-24 22:29

Ik dacht dat ik het inmiddels wel redelijk aankon.

Vanavond met mijn zus gereden naar de training voor haar en haar hond. Bij aankomst stond daar al de dierenambulance (of soortgelijk) waarin mijn hond voor het laatst is weggereden. Toen brak mijn hart in heel veel kleine stukjes. Maar het koste mij de grootste moeite om bij die training te blijven zitten. Bij elke oefening, dingetje of uitleg had ik wel een beeld of herinnering van mijn hond.

Ik weet niet of ik de volgende keer weer mee zou gaan. Het doet zo intens zeer om het te beseffen dat ik hem nooit meer terug zie, nooit meer kan trainen of überhaupt kan kroelen.

Ik doe mijn best om verder te gaan, maar het lijkt wel alsof we alleen maar 100 stappen achteruit gaan ipv een kleine stap vooruit.