idinn schreef:Dat is toch zielig
Bregje! Met je schaamhaar in een vlechtje
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Jildau schreef:Ik heb gisteren een onderlinge wedstrijd gejureerd bij een manege. Krijg ik naderhand een privé berichtje op Facebook van een moeder dat ze het niet vindt kunnen dat ik een kind van 12 drie keer een 4 geef op haar proef.

Cayenne schreef:Jildau schreef:Ik heb gisteren een onderlinge wedstrijd gejureerd bij een manege. Krijg ik naderhand een privé berichtje op Facebook van een moeder dat ze het niet vindt kunnen dat ik een kind van 12 drie keer een 4 geef op haar proef.
Wauw, en dan serieus je nog op FB opzoeken ook
Wat heb je geantwoord?
(In België rijden we één inrij proef en één proef waar je winstpunten voor krijgt. Haar hoogste proef was mijn inrijproef. Die proef was voor dat meiske eigenlijk nog te hoog gegrepen maar pony had internationaal gelopen en dan moet je dus minimum dat niveau starten ongeacht je eigen ervaring. Toen iig.)Jildau schreef:Ik heb gisteren een onderlinge wedstrijd gejureerd bij een manege. Krijg ik naderhand een privé berichtje op Facebook van een moeder dat ze het niet vindt kunnen dat ik een kind van 12 drie keer een 4 geef op haar proef.
het lef alleen al om op FB je op te zoeken
Ceffyl schreef:Ik moet zeggen, dat was ook altijd mijn opvatting daarover, tot er in de National Portrait Gallery een keer een dame was met twee jonge kinderen (denk een jaar of 4 en 6), en hoe zij dat had aangepakt vond ik eigenlijk gewoon ontzettend mooi om te zien. Hun moeder was echt actief bezig met die kinderen iets bijbrengen, dus keek echt samen met hen naar de schilderijen en maakte er een soort zoekplaatje van, maar alles gewoon heel netjes op gedempte toon. Op een gegeven moment stonden we toevallig tegelijkertijd voor het portret van Koningin Victoria door Hayter, en ik hoorde één van die meisjes ineens ademloos zeggen: "Mummy, I've found the princess!" zij het nog steeds op fluistertoon. Toen smolt m'n hart toch wel een klein beetje.Ouders zijn vaak indd nog erger dan de kinderen zelf. Ik was gister in een museum, was een gezin met echt kleine kindjes. Dan vraag ik me ten eerste al af wat je met zulke kleintjes in een museum doet. Niks mis met kinderen wat cultuur bijbrengen, maar als ze 4 zijn kun je beter naar een kindermuseum gaan waar ook nog wat te spelen valt.
Die kinderen verveelden zich dood. Gingen eerst spelen: rennen en gillen. Dat was al irritant, sta je iets te kijken lopen ze telkens tegen je aan of racen om je heen. Ze zaten overal aan, terwijl duidelijk stond aangegeven dat aanraken niet mocht. Tot slot werd het brullen, huilen, dreinen en die ouders keken er gewoon niet naar om. Wij zijn toen maar thee gaan drinken zodat we er niet meer bij in de buurt liepen. Maar het was waardeloos voor alle bezoekers én die kids zelf. Ik snap dat van die ouders niet. Je kunt zelf toch ook niet lekker kijken als je kinderen constant huilen?

Hoewel tieners ook niet altijd veel beter zijn; zo werd een RMO bezoek in Leiden van een vriendin van mij een keer constant ontzettend ruw verstuurd door een middelbare schoolklas die in het kader van onderzoekend leren of dat soort ongein een soort speurtocht moesten doen, foto's moesten maken met hun telefoons etc., en dus luid roepend, stoeiend, spelend continu rondrenden, en ook doodleuk met hun telefoons voor onze neus kwamen staan als wij aan het nerdgasmen waren over één of andere obscure inscriptie. En die docenten stonden erbij en keken ernaar, ondanks verscheidene geïrriteerde blikken in hun richting en die van de rondrennende hormoonbommetjes. 
elnienjo schreef:Jildau schreef:Ik heb gisteren een onderlinge wedstrijd gejureerd bij een manege. Krijg ik naderhand een privé berichtje op Facebook van een moeder dat ze het niet vindt kunnen dat ik een kind van 12 drie keer een 4 geef op haar proef.
Zeg haar dat ze beter kan gaan springen. Een balk is een balk, geen discussie over mogelijk!
Ceffyl schreef:Ouders zijn vaak indd nog erger dan de kinderen zelf. Ik was gister in een museum, was een gezin met echt kleine kindjes. Dan vraag ik me ten eerste al af wat je met zulke kleintjes in een museum doet. Niks mis met kinderen wat cultuur bijbrengen, maar als ze 4 zijn kun je beter naar een kindermuseum gaan waar ook nog wat te spelen valt.
Die kinderen verveelden zich dood. Gingen eerst spelen: rennen en gillen. Dat was al irritant, sta je iets te kijken lopen ze telkens tegen je aan of racen om je heen. Ze zaten overal aan, terwijl duidelijk stond aangegeven dat aanraken niet mocht. Tot slot werd het brullen, huilen, dreinen en die ouders keken er gewoon niet naar om. Wij zijn toen maar thee gaan drinken zodat we er niet meer bij in de buurt liepen. Maar het was waardeloos voor alle bezoekers én die kids zelf. Ik snap dat van die ouders niet. Je kunt zelf toch ook niet lekker kijken als je kinderen constant huilen?

Jildau schreef:Ik heb gisteren een onderlinge wedstrijd gejureerd bij een manege. Krijg ik naderhand een privé berichtje op Facebook van een moeder dat ze het niet vindt kunnen dat ik een kind van 12 drie keer een 4 geef op haar proef.
daar vind ik dan ook wel weer iets van maar goed, ik ken die man nauwelijks dus ik bemoei me er op zo'n moment maar niet mee.
(Ga eerst maar eens gewoon rijden en dan beoordeel ik wel wat ik zie
) tot ouders die hun kind staan af te blaffen (terwijl kind huilend op de pony zit) MarlindeRooz schreef:Oké. Er zit hier een poedersuiker kind in de trein. Met een speelgoed politieauto. En die kan meerdere geluidjes maken die we om en om horen. Komt door mijn koptelefoon heen. Dit wordt een lang uur.