Mijn zus gaat met haar Toller en mijn moeder een rondreis maken met een camper voor twee weken. Vanaf het begin dat mijn hond er is heb ik gezegd dat ik zoiets wilde als ik klaar was met studeren. Nu ben ik klaar met studeren en stond zoiets voor het najaar op de planning, maar nu is de hond behoorlijk ziek. Ik merk dat dit eigenlijk wel even de druppel is. We zijn al bijna 2 maanden bezig, waarvan het een groot rollercoaster is en er nog steeds geen oorzaak, diagnose of zekerheid is. En waardoor ik geen dingen vooruit plan omdat ik gewoon weg niet weet of de hond er dan nog wel is.
Maar mijn zus heeft de tijd, het geld en heeft wat dat betreft het altijd redelijk voor de wind gehad. Ik merk dat het mij nu behoorlijk steekt. En dat vind ik behoorlijk egoïstisch van mijzelf.
