Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-15 21:04

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 22-11-15 21:04

Nou dat 'niet verliefd' zijn heb ik ook bij mijn dates dit jaar gehad. Is gezellig hoor, maar thats it

Maar is dan zo sneu voor die jongen. Voel je ook niet iets kriebelen wat kan groeien?

Had hier een gozer op date van de zomer. 'Je bent wel erg mager heh', hee houdoe heh.

**Geplaatst**: 22-11-15 21:05

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 22-11-15 21:05

xDenies, ben er 2 maanden mee bezig geweest. Heb echt mijn best gedaan om iets te gaan voelen, maar het is er gewoon niet

het is zooooo zielig voor hem, ik ga gewoon oud worden met 80 katten.

**Geplaatst**: 22-11-15 21:12

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 22-11-15 21:12

Oooh ja ... nee dan ist wel duidelijk. Zonde!

Ach en ik word oud met mn border collie roedel (die nu nog uit één BC bestaat

)
Prima, als we maar gelukkig zijn!

**Geplaatst**: 22-11-15 21:41

Geplaatst: 22-11-15 21:41

xMyrth schreef:
Heb vandaag ook een punt achter mijn "scharrel?" gezet.
Was al een tijdje bezig met een jongen, maar heb van begin af aan getwijfeld...

Het is een superleuke kerel, zou de perfecte vriend zijn!
Maar ik ben gewoon niet verliefd Stiekem baal ik er gewoon heel erg van dat ik niet verliefd ben, maar ik kan mezelf ook niet dwingen.
Hij is leuk, zijn vrienden zijn superleuk, lieve familie etc. Heel oprechte jongen... Maar ik voel het niet

Dit probleem heb ik ook, na een maand toch maar verteld dat ik niet verliefd was maar voelde me er echt slecht om.. Het wordt me niet gegund -O-

Gelukkig houd mijn hond nog heel veel van me!

**Geplaatst**: 22-11-15 23:22

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 22-11-15 23:22

Zelfs mijn hond houd niet meer van me

**Geplaatst**: 23-11-15 08:04

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 23-11-15 08:04

Alja what's up ?

**Geplaatst**: 23-11-15 10:53

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 23-11-15 10:53

Dat klinkt heel deprimerend. Wat is er gebeurd dat je hond niet meer van je houd ....?

**Geplaatst**: 23-11-15 12:12

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 23-11-15 12:12

ik weet het niet, beest is hardstikke van streek en wordt dol van haar

**Geplaatst**: 23-11-15 14:40

Geplaatst: 23-11-15 14:40

Alja schreef:
ik weet het niet, beest is hardstikke van streek en wordt dol van haar

Misschien heeft je hond ergens last van?

**Geplaatst**: 23-11-15 18:25

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 23-11-15 18:25

ja dat denk ik ook.
ik denk dat ze van streek is van de verhuizing en het leven wat nu zo anders voor der is....

**Geplaatst**: 23-11-15 19:26

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 23-11-15 19:26

En hij zal ook wel aanvoelen dat jij je rot voelt. Daar gaat iedere hond anders mee on

**Geplaatst**: 24-11-15 16:00

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 24-11-15 16:00

Ik ben sinds 2 weken, helaas na meer als 3 jaar weer single

**Geplaatst**: 26-11-15 20:51

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-11-15 20:51

Ik lees al een tijdje mee en besluit nu toch maar eens zelf te posten. Sinds een aantal weken weer vrijgezel. Ik kan er redelijk goed mee, we zien elkaar nog regelmatig en dat is leuk en gezellig ( = ik ben hem niet helemaal kwijt in mijn leven), ik heb hem en goede andere vrienden nog om mee te praten en dat scheelt ook weer. Maar vanavond is het jaarlijkse feest hier waar we elkaar vorig jaar voor het eerst gekust hebben. Ik weet dat hij er gaat zijn en ik heb zelf een flinke keelontsteking dus ik blijf even thuis. Maar ik ben er echt beroerd van dat ik niet even lekker kan feesten vanavond...

Oja, en dit liedje moet ik eigenlijk altijd van huilen, ook toen ik nog met hem was, omdat het me deed denken aan de dramatische break-up die ik vóór hem heb gehad. :')

Leuk man.

**Geplaatst**: 26-11-15 21:05

Geplaatst: 26-11-15 21:05

Hallo, ik zou heel goed wat steun kunnen gebruiken van mensen die mij begrijpen of een soortgelijke situatie hebben (gehad). Het is nu 10 weken geleden dat mijn relatie van bijna 8 jaar is uitgegaan en ik ben er kapot van. Ik heb niet echt het gevoel dat het beter met me gaat dan 10 weken geleden.
Ik zie dat het een erg lang verhaal is geworden, hopelijk heeft iemand zin om het te lezen.

Toen ik mijn vriend leerde kennen studeerde hij aan de universiteit en zat ik nog op het MBO (ondertussen HBO afgerond). Bij hem thuis hadden ze het erg goed zijn vader had een goede baan en was een echte zakenman. Bij mijn ouders thuis noem ik het even een doorsnee gezin. Mijn ouders zijn snel tevreden, gaan niet vaak op vakantie en hoeven geen dure spullen. Vanaf het begin van onze relatie voelde ik me minder dan mijn vriend. Maar ik was super gek op hem en het klikte heel goed en ik dacht die verschillen in achtergrond worden vanzelf kleiner. Een echte zakenman als vriend wil ik niet en hij lijkt best veel op zijn moeder dus ik zag hem niet als twee druppels water zijn vader achterna gaan. Zijn moeder is een beetje hetzelfde type als mijn moeder, een zorgzame thuisblijf moeder. Naarmate de jaren vorderde ben ik overal met mijn schoonouders mee naartoe geweest. Wintersport, zomervakantie, uit eten en ook tijdens de feestdagen gingen we vaak wat doen. Met mijn eigen ouders heb ik niet zo'n goede band en met mijn broer al helemaal niet, dus ik vond het fijn om bij mijn vriend en schoonouders te zijn. Ik merk dat ik mij op veel vlakken ook beter thuis voelde bij hen dan bij mijn eigen ouders.
Na 4 jaar zijn we gaan samenwonen in een huurwoning. Hij had een goede baan, een vast contract, zijn carrière loopt op rolletjes. Ik had inmiddels ook een baan en vast contract. Ik verdiende echter de helft van wat hij verdiende. Hij had steeds etentjes, presentaties, soms op zakenreis, training. Ik had simpel een kantoorbaan. Ik merkte dat ik niet blij voor hem kon zijn. Ik gunde het hem niet?

Doordat ik dat niet kon accepteren kon ik ook niet goed laten zien hoe veel ik van hem hield. Ik werd hierdoor afstandelijker en kon niet goed blij zijn voor hem als hij iets over zijn werk vertelde. Begin dit jaar zijn we naar diverse huizen wezen kijken, we wilden iets kopen. Toen we een bod uit zouden gaan brengen op een huis, hield hij ineens de boot af. Toen werd duidelijk dat er iets niet goed zat. Ik ben toen twee nachten bij mijn ouders gaan slapen om na te denken en hem na te laten denken, dit was in april. Op dat moment heb ik gezegd dat hij maar moest laten zien dat hij nog van mij hield omdat hij geen huis samen met mij wilde kopen. Dat ging hij doen. Ook hebben we goed gepraat om allebei te gaan werken aan wat puntjes. Hierbij is ook (weer) ter sprake gekomen dat ik het lastig vindt dat hij zoveel kwaliteiten heeft, hij is slim, heeft een goede baan alles loopt op rolletjes bij hem. En bij mij gaat het allemaal veel minder makkelijk.

In die twee dagen dat we uit elkaar waren belde zijn beste vriend toevallig om in de zomer mee een boot op te gaan halen een week, datum nog onbekend maar zou ergens in augustus worden, ik wist hier niets van.Toen in juli gingen we een vakantie plannen maar mijn vriend bleek toen niet die week te kunnen want toen zou die dus de boot op moeten gaan halen, een week lang. Dit had hij mij echter nog niet verteld omdat hij al wist dat ik dat niet leuk zou vinden. Dit resulteerde in een vakantie voor ons samen van twee weken en ik nog 1 week alleen, toen hij is gaan varen. Ik kon niet begrijpen dat hij dit afgesproken had na alles wat er gebeurd is dit jaar, met het huis afzeggen enzo en aan onze relatie werken. Vlak voor de vakantie hadden we hier ruzie om gehad. Toch wilde hij kosten wat kost met mij twee weken op vakantie omdat ie ook wel vond dat hij fout zat. De twee weken vakantie waren heerlijk. De derde week dat hij weg was met zijn vriend om de boot op te halen was ik behoorlijk boos en heb ik niet heel veel contact gehad. toen hij weer thuis kwam ging het weer beter. Door alles wat er voor gevallen is dit jaar waren er wel wat meer frustraties van mijn kant. Twee weken later heb ik gevraagd wat hij nu wil en of hij een doel voor ogen heeft met mij, we waren 7 jaar samen en mij lijkt dat we dan wel een volgende stap mogen zetten. Hij kon hier geen antwoord op geven. Ik heb toen uit frustratie en verdriet mijn ouders gebeld dat ik weer thuis kom wonen. Mijn vriend is toen emotioneel weggegaan en hij zei nog tegen mij dat ik een speciale plek in zijn hart heb. Samen met mijn ouders heb ik al mijn spullen gepakt en ben ik weggegaan. De volgende dag ben ik vroeg in de morgen terug naar mijn vriend gegaan in tranen en heb ik gezegd dat ik hem niet kwijt wil. Het enige wat hij toen zei is dat het niet meer werkt tussen ons.

Sindsdien wilde hij me een tijd niet meer zien of spreken. Ik heb nog een brief naar hem geschreven met daarin welke fouten ik allemaal begaan heb en dat ik graag met iemand wil gaan praten omdat het niet normaal is dat ik me 'minder' voel. Ik kon niet tonen hoeveel ik van hem hield omdat ik niet van mezelf houdt. DIt heb ik allemaal in de brief uitgelegd. Ik heb nog een kans gevraagd, deze krijg ik niet. Voor mijn gevoel ligt 90% aan mezelf waarom ik nu mijn vriend kwijt ben. Hij zegt steeds dat ik niet alles op mezelf moet betrekken. Hij zegt dat we uit elkaar zijn gegroeid. Ik loop alleen steeds met de gedachte dat het allemaal mijn schuld is en dat maakt me ontzettend verdrietig. Waarom kreeg ik niet nog een kans? We zijn nog nooit zo lang uit elkaar geweest als nu, ik heb over zo veel dingen nagedacht en ik voel nu hoe veel ik van hem hou en ik zie ook dat ik dat de laatste maanden niet aan hem heb laten blijken. Het was zo'n lieve jongen we hebben zoveel herinneringen samen. Was ik nou maar eerder met iemand gaan praten zodat ik me niet minder voelde dan hem en kon laten zien hoeveel ik van hem hield. Sommige mensen zeggen dat dit je karakter is maar ik denk dat het iets psychisch is en dat ik er wat aan kan doen. Naast mijn vriend ben ik nu ook mijn thuis kwijt en mijn lieve schoonouders, dat vind ik heel moeilijk te accepteren. Ik woon nu voorlopig bij mijn ouders.

**Geplaatst**: 26-11-15 21:43

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-11-15 21:43

atilla, allereerst heel veel sterkte. Ik begrijp dat je heel veel hebt meegemaakt en je een hele lange relatie hebt gehad met deze jongen. Maar bij jou zie ik heel duidelijk dat je de 'stages of acceptance' doorloopt en eigenlijk blijft hangen (hem mist, erover na hebt gedacht, je wilt werken aan de punten die jou elke keer boos maken, je wilt terug wat je had, je hebt spijt etc) en weer terug gaat/wil naar hem. Dat is ontzettend logisch en die stages doorloopt bijna iedereen die uit een relatie komt. Punt is wel, je weet zelf waarschijnlijk ook, als je heel eerlijk bij jezelf nadenkt over de toekomst met hem, dat jullie blijven struikelen over dezelfde punten. Dit blijft waarschijnlijk ook zo.
Jullie kunnen 50x samen praten en afspreken dat jullie jullie beste beentje voor zullen zetten en de relatie zullen verbeteren en werken aan een relatie kan zeker helpen, maar dat houdt vaak niet in dat je jezelf compleet moet veranderen.. Je beste beentje voorzetten voor je partner lukt jehooguit een aantal maanden, maar dikke kans dat jullie terug vallen in de normale 'sleur' en dan komen de gebreken weer naar boven. Juist omdat het niet loopt meer tussen jullie, heeft hij waarschijnlijk het gevoel dat jullie uit elklaar zijn gegroeit. en denk even eerlijk en reeel bij jezelf na: denk je echt oprecht dat jullie nog bij elkaar kunnen zijn zonder extra op je tenen te moeten lopen, zonder achterliggende gedachten en puur gelukkig? Denk je dat dat lang goed gaat?
Waarom wil je eigenlijk terug naar hem? Vanwege de herinneringen, de lange relatie en dat je hem mist en hij een speciale plek heeft? Tja, is dat een gegronde reden?
Is dat de basis voor een relatie?
Ik denk dat hij reeler naar de situatie kijkt als jij. Je hebt al een extra kans gekregen. dat werkte niet. Nu wil je nog een kans, hij wil je die niet geven. Op een keer is het op en daar heb je dan helaas mee te leren leven. En in het begin lijkt dat godsonmogelijk, maar met wat tijd, geduld en wat liefde voor jezelf lukt dat jou echt!

Je raakt heel veel kwijt, maar het gaat je echt sterker maken. Natuurlijk moet je alles goed blijven doorspreken met elkaar zodat jij het ook kunt afsluiten en je antwoorden hebt. maar probeer ook de eer een beetje aan jezelf te houden.

**Geplaatst**: 26-11-15 22:25

Geplaatst: 26-11-15 22:25

roycemack, bedankt voor je reactie. Jij zegt dat ik al een kans heb gehad maar hoe lees je dat dan? Naar mijn idee heb ik juist geen kans gehad. Ik heb alleen een lastig probleem wat tussen ons instaat.

waarom ik terug wil naar hem is omdat ik van hem hou en omdat ik vind dat je in een relatie moet geven en nemen wat we altijd deden..

**Geplaatst**: 26-11-15 23:49

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-11-15 23:49

moet zeggen dat ik je jonger had ingeschat n.a.v. je verhaal. Het boos zijn omdat hij een week zonder jou op vakantie ging bijvoorbeeld, vind dat nogal kinderachtig overkomen. Je had ook gewoon blij voor hem kunnen zijn omdat hij zo'n mooi tripje ging maken.

**Geplaatst**: 26-11-15 23:52

Geplaatst: 26-11-15 23:52

Ik lees idd ook dat jullie in april twee dagen uit elkaar zijn geweest en vanaf toen jullie je best weer hebben gedaan voor elkaar.

Ik vind de post van RM een mooie eyeopener en ook voor mezelf... Ik zou ook nog willen dat het goed komt met me ex maar net wat ze zegt, het gaat uit om een bepaalde reden en die reden zal altijd tussen jullie inblijven staan ookal ga je het weer proberen met elkaar!

Meid heel veel sterkte en probeer de keuze van je ex te accepteren het lijkt dat het voor hem erg duidelijk is..

**Geplaatst**: 27-11-15 00:40

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-11-15 00:40

@ kinke: niet zo zeer omdat hij op vakantie ging maar juist om het moment en omdat hij t pas op het laatste moment zei waardoor we bijna geen vakantie meer konden plannen voor ons samen.
Het kan misschien kinderachtig overkomen. Het verhaal is al zo lang geworden, maar hij ging wel vaker zonder mij op pad hoor.

@ alja: ah op die manier, ja.. toen zijn we inderdaad aan punten gaan werken. Alleen stonden er toen nog frustraties in de weg voor mij. Het was toch wel een klap dat hij ineens het huis niet wilde kopen.

De post van RM zit wat in maar ergens geloof ik dat als het zoveel jaar goed gaat het ook wel weer goed kan komen. Tenzij hij niet meer wil natuurlijk.

**Geplaatst**: 27-11-15 09:16

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-11-15 09:16

Wat ik lees is dat jij je eigen dingen en vooral een soort jaloezie niet op een rijtje hebt en dat afreageerd op je vriend. Hij moest iedere keer een keus maken terwijl jij er dingen achter zocht. Jij bent weggegaan en hij was er nu wel klaar mee.

Blijf er bij dat als het wrong time wrong moment is geweest er niets raars aan is als je terug bij je ex komt. Zorg alleen dat het gedoe teen 2e keer gebeurd.

**Geplaatst**: 27-11-15 13:13

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-11-15 13:13

hoezo? je had toch 2 weken vakantie met hem?

**Geplaatst**: 27-11-15 16:58

Geplaatst: 27-11-15 16:58

atilla schreef:
roycemack, bedankt voor je reactie. Jij zegt dat ik al een kans heb gehad maar hoe lees je dat dan? Naar mijn idee heb ik juist geen kans gehad. Ik heb alleen een lastig probleem wat tussen ons instaat.

waarom ik terug wil naar hem is omdat ik van hem hou en omdat ik vind dat je in een relatie moet geven en nemen wat we altijd deden..

dat lees ik in het stukje dat je vertelt dat jullie een huisje wilde kopen samen, maar hij daar de boot bij afhield. er was toen dus al iets gaande. Jullie hebben er toen over gepraat, jij bent een paar dagen bij je ouders ingetrokken en uiteindelijk gingen jullie aan de relatie werken. Dat zie ik als een tweede kans.
En daarna klapte de bom en ben jij weggegaan.

soms groeit je, ondanks dat jullie al ontzettend lang samen zijn, soms zelfs na 30 jaar huwelijk, uit elkaar en is dat niet meer te herstellen. Mensen veranderen en hun wensen en behoeften veranderen.
Die van jou, maar ook die van hem. Ambities, wensen, doelen in het leven, kijk op het leven, karakter, ervaringen.
Als jullie karakters niet meer klikken, dan houdt het op.

Ik bedoel te zeggen: je doorloopt de stages of acceptance die bijna iedereen doorloopt. Wat jij beschrijft in je laatste alinea van je grote verhaal, dat zou bijna iedereen op die manier kunnen typen die die stages ook doorloopt.
Dat je je ex terug wilt omdat je even niet meer begrijpt waarom het nu niet meer werkt, dat je van iemand houdt en zoveel jaar relatie niet 'zomaar' weggooit. Dat je nog een kans wilt en nog wilt praten en wilt vechten voor je relatie omdat jullie elkaar door en door kennen. Maar daar heb je twee partijen voor nodig.
Als de 1 niet wilt, houdt het op en eheb je dat helaas te accepteren. Wil de ander ook, dan is het meestal een kwestie van jezelf wegcijferen en dan kan het werken, of je hebt respect voor jezelf en dan kom je na een paar maanden op hetzelfde punt waar het mis ging.

**Geplaatst**: 27-11-15 18:17

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-11-15 18:17

Atille, heel veel sterkte. Voor de rest ga ik met RM mee

**Geplaatst**: 06-12-15 12:58

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 06-12-15 12:58

Tja.. Na 4 jaar is het bij ons sinds gisteren ook over ik ben nog nooit zo kapot geweest. Hij zei dat de liefde te weinig was voor een relatie.. 2 jaar geleden exact het zelfde gebeurt waarna we naar 3 maanden weer bij elkaar kwamen, nu is het alleen echt anders. Het was de laatste tijd niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar we hadden ook zeker nog hele leuke dingen.. Gisterenavond heb ik heel veel tegen m gezegd in de hoop dat die zich nog zou bedenken maar hij zag het niet meer zitten zei hij. Ik baal er echt zo ontzettend van omdat ik weet dat het grootste gedeelte door mezelf komt ( mezelf moeilijk in de hand hebben met emoties als er ruzie is tussen hem of mijn ouders (als in schreeuwen) ) daar kan hij ontzettend slecht tegen en daar had ik echt aan moeten werken maar nu is het dus te laat... 3 weken geleden zijn we samen nog naar een appartement wezen kijken voor hem, als het wat beter zou gaan mocht ik bij hem in trekken. Ik zag onze hele toekomst voor ons super happy.. Maar hij heeft toch z'n keuze gemaakt. Ik vroeg of het nu voor altijd over was waarop hij antwoorde. 'We weten niet hoe het er over een paar maanden uitziet' nu heb ik dus nog steeds stille hoop en ben ik ergens bang of hoop ik dat hij niet volledig achter zijn keuze staat. Ik wil hem echt zo ontzettend graag terug winnen hij was echt mijn maatje en zonder hem kan ik me niet voorstellen..

**Geplaatst**: 06-12-15 14:22

Geplaatst: 06-12-15 14:22

Heftig naomi, Ik denk als hij voor de 2de keer deze keus maakt dat het moeilijk word hem terug te winnen. :(:)

Ik zit zelf nu ook echt diep in de put, komt denk ik ook omdat alle feestendagen eraan komen. Nu voelt het helemaal zo eenzaam, iemand ook last van? -O-